[ archief ] Achmea frustreert klachtbehandeling via Kifid

[ClaimConcept]

Begin 1998 sluit de 63-jarige heer X 7 spaarcontracten met Levob, om later zijn vrouw te kunnen verrassen. Het blijkt een zeer onaangename verrassing, gevolgd door jarenlang touwtrekken waarbij Levob niet verder wil gaan dan gesloten beurzen.

Eind juli 2012 wordt de nu 80-jarige heer X opgeschrikt door een spook uit het verleden: Levob vraagt 'uw Hefboom krediet ' voortaan op een andere wijze te betalen. Levob? Achmea? Hefboom Krediet ? Woekerpolissen waarvan X meende dat deze al in 2005 waren doorgestreept?

Na een zinloos kat-en-muis-spel, blijken de polissen al in 2003 buitengerechtelijk vernietigd, meteen nadat echtgenote Y op de hoogte was gebracht. Achmea vordert dus een restschuld op overeenkomsten waarvan sinds 23 december 2011 definitief vaststaat dat ze met terugwerkende kracht geacht worden nooit te hebben bestaan! Met recht op inleg en verwijdering BKR.

Op naar de Ombudsman Kifid. Tot onze stomme verbazing echter wordt de klacht op 15 april 2013 afgewezen, omdat echtgenote Y volgens de Ombudsman niet mag klagen en zeker niet over 1:88 BW (Huurkoop zonder handtekening partner). Klacht van mevrouw Y? Maar de klacht was toch namens beiden ingediend, geachte Ombudsman, en los van 1:88 BW is er toch ook nog zoiets als schending Zorgplicht door Achmea en diens tussenpersoon?

Op naar de Geschillencommissie Kifid. Na een klinkende overwinning in vier voorbeelduitspraken op 15 november 2013 en 6 uitspraken met onder meer Achmea op 7 januari 2014 in dezelfde 10-jarige lijn, blijft het echter stil bij Kifid.

Tot de Commissie van Beroep op 1 juli 2014 een klacht over een Dexialease niet alleen afwijst wegens te laat klagen, maar daarnaast ook nog een ultrakorte slotzin wijdt aan zorgplicht. De Algemeen Voorzitter Geschillencommissie vraagt op 17 juli 2014 beide partijen om hun visie, gevolgd door een voorstel van Achmea om 66% van de schade te vergoeden, maar wel inclusief restschuld die inmiddels niet meer in de BKR staat!

En wat doet de 1-koppige Geschillencommissie? Die wijst in uitspraak GC-2014-343 op 25 september 2014 de klacht doodleuk af wegens te laat klagen. De onderhandelingen voor en na mei 2005 worden niet vermeld, de vermeende doorhaling van de polissen evenmin. En 1:88 BW?

4.3 In zijn algemeenheid geldt voor een dergelijke artikel 1:88 BW klacht dat deze niet ziet op de rechtsbetrekking tussen de zich bij de Commissie beklagende Consument en de betrokken financieel dienstverlener en om die reden buiten behandeling moeten blijven. Daar komt nog bij dat een dergelijk beroep op nietigheid in verband met het bepaalde in artikel 1:88 BW naar het oordeel van de Commissie te ver verwijderd is van het begrip “financiële dienst” in de zin van artikel 1 van voornoemd Reglement

Snapt u het nog? Wij niet, dus op naar de Commissie van Beroep Kifid, met vanuit Achmea hetzelfde korte verweer als altijd.

Inmiddels heeft een hoorzitting plaatsgevonden waar Achmea het niet de moeite waard vond om te verschijnen. Daarmee blijft voorlopig nog onbeantwoord waarom Achmea alleen de (gekapte!) bomen van april 2003 en het voortwoekeren van 2012 hoeft te tonen, maar de rest van het bos niet.

En waarom laat de Commissie Wortel mijn eik in het midden van dit oerwoud zo opzichtig onbesproken?

4.7 (...) uit de overgelegde stukken blijkt niet dat Consument nadere actie heeft ondernomen naar aanleiding van de brief van 24 april 2003 van Aangeslotene. Eerst in 2012 heeft hij zich opnieuw bij Aangeslotene beklaagd.

Om nog maar te zwijgen van mijn visie op de brief van 17 juli 2014 van Voorzitter mr. prof. C.E. du Perron...

[arvandongen]

....en waar komt het optimisme vandaan, dat het KiFiD de 3e keer (=HB) wél objectief zal oordelen?
Jij moet wel een hele vrolijke peer zijn.

[felixbeijer]

Begin 1998 sluit de 63-jarige heer X 7 spaarcontracten met Levob, om later zijn vrouw te kunnen verrassen. Het blijkt een zeer onaangename verrassing, gevolgd door jarenlang touwtrekken waarbij Levob niet verder wil gaan dan gesloten beurzen.

Eind juli 2012 wordt de nu 80-jarige heer X opgeschrikt door een spook uit het verleden: Levob vraagt 'uw Hefboom krediet ' voortaan op een andere wijze te betalen. Levob? Achmea? Hefboom Krediet ? Woekerpolissen waarvan X meende dat deze al in 2005 waren doorgestreept?

Na een zinloos kat-en-muis-spel, blijken de polissen al in 2003 buitengerechtelijk vernietigd, meteen nadat echtgenote Y op de hoogte was gebracht. Achmea vordert dus een restschuld op overeenkomsten waarvan sinds 23 december 2011 definitief vaststaat dat ze met terugwerkende kracht geacht worden nooit te hebben bestaan! Met recht op inleg en verwijdering BKR.

Misschien aangifte bij de politie doen wegens financieel terrorisme?

[B17]

en Achmea is z.g. zo arm als de mieren maar niet heus

[B17]

Miljard euro winst voor zorgverzekeraars

de zorgverzekeraars van Nederland hebben gezamenlijk in 2014 meer dan 1 miljard euro winst gemaakt. De winst is daarmee gedaald met een half miljard. In 2013 werd er namelijk nog een totale winst geboekt van 1,5 miljard euro. Dat blijkt uit een rapport van De Nederlandsche Bank.

[ClaimConcept]

Het kan nog erger: valsheid in geschrifte bij verweer en liegen tijdens een hoorzitting bij de Commissie van Beroep Kifid over Uitspraak Geschillencommissie nr. 2014-06 d.d. 7 januari 2014 , waar Achmea o.a. werd veroordeeld tot betaling van 60% van de inleg. Volgens Achmea een onzinnige procedure:

Immers voorafgaand aan de klachtenprocedure heeft ARB een vergoeding aan [X] aangeboden en die geheel in lijn lag met de uiteindelijke uitspraak van de GC. Een procedure was dan ook niet nodig geweest.

Ter zitting is deze stelling herhaald, aantoonbaar ver bezijden de waarheid. In de pleitaantekeningen bij de hoorzitting van 13 november 2013 namelijk herhaalde Achmea het laatst gedane aanbod:

In dat kader komt het de bank niet onredelijk voor dat de Geschillencommissie de bank volgt in de laatste aanbieding die zij in oktober 2011 aan [X] heeft gedaan, te weten het kwijtschelden van 100% van de restschuld.

Om in stijl af te sluiten: Achmea liegt en het staat gedrukt.

De Beroepscommissie Kifid kon niet om mijn schriftelijk bewijs heen en verbeterde bovendien de uitspraak door jaren langer wettelijke rente toe te kennen. Nu een jaar later heeft Achmea uitspraak GCHB-2014-035 van 27 oktober 2014 nog steeds niet geheel uitgevoerd, maar dit geheel terzijde.

In de recente uitspraak GCHB-2015-029 van 26 september 2015 is de Beroepscommissie tot onze stomme verbijstering wel in vergelijkbare leugens van Achmea getrapt! Kifid handhaaft de bestreden beslissing GC-2015-007 van 7 januari 2015, met de volgende motivering:

De Bank heeft aangevoerd dat Belanghebbende hierover heeft geklaagd en dat partijen op basis van die klacht in 2008 ter beëindiging van hun geschil een finale regeling hebben getroffen die inhoudt dat Belanghebbende de restschuld niet behoefde te voldoen, waarmee de klacht was afgehandeld (verweer bij Geschillencommissie onder 9 en 11). Belanghebbende heeft dit niet (voldoende) weersproken. Na 2008 is Belanghebbende niet meer aangemaand tot betaling van de restschuld. Bij de brief van 18 mei 2012 heeft de Bank de regeling bevestigd.

Zonder ook maar een snipper bewijs, een beweerde 'regeling' waarover Commissie Wortel terecht nog oordeelde:

4.1 Uit de door partijen overgelegde stukken valt op te maken dat Consument zich in 2008 bij Aangeslotene heeft beklaagd. Een (vaststellings)overeenkomst waarin is bepaald dat partijen niets meer van elkaar te vorderen hebben, is evenwel niet overgelegd. De Commissie kan ook overigens niet met de vereiste zekerheid vaststellen waarover Consument in 2008 heeft geklaagd, en wat er toen tussen partijen is overeengekomen. Gelet op het hierna overwogene geeft de Commissie er (om redenen van proceseconomie) de voorkeur aan de gegrondheid van de door Aangeslotene gevoerde ontvankelijkheidsverweren niet verder te onderzoeken, daaraan voorbij te gaan, en de zaak af te doen zoals hierna vermeld.

Om vervolgens mijn visie op Hof Den Bosch en ons bewijs van een onaanvaardbaar zware last (vanuit de originele aanvraagformulieren!) straal te negeren. Bewijs waarbij Achmea tegenover de Beroepscommissie de Hofformule kloppend probeerde te maken met een maandinleg van 323 GULDEN i.p.v. 323 EURO! Overigens ook het enige onderwerp op de hoorzitting van 6 juli 2015 waar de Beroepscommissie vraagtekens bij had, maar dit geheel terzijde...

Hard bewijs waarover Kifid tot mijn stomme verbazing ook nu geen oordeel geeft, door het hernieuwd opvoeren van die niet-bestaande regeling:

4.4 Bij deze stand van zaken bestaat geen belang meer bij het bespreken van de bezwaren die Belanghebbende tegen de beslissing van de Geschillencommissie heeft aangevoerd. Die bezwaren stuiten immers alle af op de omstandigheid dat de vorderingen van Belanghebbende niet toewijsbaar zijn omdat partijen een regeling hebben getroffen ter beëindiging van (in elk geval) hun geschil over de effectenleaseovereenkomsten.

Een niet-bestaande regeling, waarvan wij inmiddels zwart op wit kunnen bewijzen dat deze nooit eerder is aangeboden dan op 18 mei 2012. Pas bij verweer in 2013 verzint Achmea een list...

[ClaimConcept]

In de recente uitspraak GCHB-2015-029 van 26 september 2015 is de Beroepscommissie tot onze stomme verbijstering wel in vergelijkbare leugens van Achmea getrapt! Kifid handhaaft de bestreden beslissing GC-2015-007 van 7 januari 2015

De Bank heeft aangevoerd dat Belanghebbende hierover heeft geklaagd en dat partijen op basis van die klacht in 2008 ter beëindiging van hun geschil een finale regeling hebben getroffen die inhoudt dat Belanghebbende de restschuld niet behoefde te voldoen, waarmee de klacht was afgehandeld (verweer bij Geschillencommissie onder 9 en 11). Belanghebbende heeft dit niet (voldoende) weersproken. Na 2008 is Belanghebbende niet meer aangemaand tot betaling van de restschuld. Bij de brief van 18 mei 2012 heeft de Bank de regeling bevestigd.

Een niet-bestaande regeling, waarvan wij inmiddels zwart op wit kunnen bewijzen dat deze op 18 mei 2012 uit de dikke duim van Achmea is gezogen...

Zwart op wit - uit een bijna vergeten schoenendoos van zolder - dit rekeningafschrift van november 2009 vlak voor een noodgedwongen verhuizing vanwege financiële problemen. In het archief van Achmea zullen ongetwijfeld ook de bijbehorende aanmaningen aan het oude adres te vinden zijn, het verklaart bovendien waarom incassobureau GGN begin 2012 over de onderliggende stukken kon beschikken...

Er is in 2008 dus nooit enige regeling getroffen: vanwege ernstige overkreditering in 1998 (nota bene het enige onderwerp van de hoorzitting bij Kifid!) heeft Achmea op 18 mei 2012 de kwijtschelding in 2008 verzonnen en als klap op de vuurpijl in 2015 - nog vóór de hoorzitting - de registratie van de aandelenlease bij BKR weggepoetst! Een verdwenen registratie met "Werkelijke einddatum: 18-05-2012 "

[ClaimConcept]

Ach mea culpa, de vlag mag uit! Ik geef nooit op, tot groot chagrijn van mijn tegenstanders zoals die ene Firma List & Bedrog:

All animals are equal, but some animals are more equal than others?

Nadat ik Achmea informatie heb gezonden waaruit een gierend onaanvaardbaar zware last blijkt, vindt Achmea een persoonlijk gesprek plotseling overbodig! Achmea gaat nu vol voor verjaring: de klacht bij Kifid is niet ingediend binnen drie maanden nadat het slachtoffer merkte dat hij belazerd was...

En Kifid stond erbij en keek ernaar? Forget it, het is veel erger: er wordt zelfs openlijk gemarchandeerd. Vandaag ontvingen wij een email van Achmea waarin deze - nog voordat de veertien dagen voorbij waren - verzoekt om uitspraken, natuurlijk zonder de door ons ingebrachte inkomensgegevens (afkomstig uit het dossier bij Achmea!). Via dezelfde secretaris die mij tegelijkertijd verbiedt om nog per email te corresponderen...

Ik procedeer al sinds 2011 bij Kifid met altijd standaard het verzoek om getuigen te mogen horen, zoals de tussenpersoon. Vrij essentieel lijkt mij, zeker in het licht van de Bossche arresten van 2014 en binnenkort de Hoge Raad. Maar nu, eindelijk dan toch!

Getuigenverhoor is mij vijf jaar lang dus nooit gelukt, maar Achmea nu wel, nota bene als zoveelste verweer! In een wanhopige poging om te bewijzen dat een (voormalig) echtgenote eerder dan na de desastreuze afloop eind 2008 op de hoogte was van de naderhand buitengerechtelijk vernietigde overeenkomsten, mag eindelijk ook de tussenpersoon opdraven. Dit terwijl de truc met een adreswijziging uit 2003 door ons al is doorgeprikt: het blijkt een algemene adreswijziging zonder verdere kenmerken (zoals adressering en polisnummers), die door de tussenpersoon naar meerdere verzekeraars en banken is doorgezonden.

Een tussenpersoon die door Levob zelf ook nooit op de hoge risico's is gewezen, dat kan nog een heel leuk verhoor worden

Deze Firma List & Bedrog is echter niet voor één gat te vangen: Achmea kwam daarom ook op de proppen met een overboeking van bankrekeningnummer 22.350.6672 uit 2007, zogenaamd een en/of-rekening van het (toenmalige) echtpaar. Wat heet: in meerdere andere dossiers kwam ik datzelfde rekeningnummer tegen, met als klap op de vuurpijl een letterlijk identiek verweer in andermans eerdere gerechtelijke procedure. Saillant detail: met rechter mr. S.B. van Baalen, nu tevens commissielid bij Kifid.

En bankrekeningnummer 22.350.6672? Dat blijkt een eigen effectenrekening van Achmea zelf...

[arvandongen]

Deze Firma List & Bedrog is echter niet voor één gat te vangen: Achmea kwam daarom ook op de proppen met een overboeking van bankrekeningnummer 22.350.6672 uit 2007, zogenaamd een en/of-rekening van het (toenmalige) echtpaar. Wat heet: in meerdere andere dossiers kwam ik datzelfde rekeningnummer tegen, met als klap op de vuurpijl een letterlijk identiek verweer in andermans eerdere gerechtelijke procedure. Saillant detail: met rechter mr. S.B. van Baalen, nu tevens commissielid bij Kifid.

En bankrekeningnummer 22.350.6672? Dat blijkt een eigen effectenrekening van Achmea zelf...

Misschien tijd om (weer) aangifte te doen bij het OM?

[ClaimConcept]

Deze Firma List & Bedrog is echter niet voor één gat te vangen: Achmea kwam daarom ook op de proppen met een overboeking van bankrekeningnummer 22.350.6672 uit 2007, zogenaamd een en/of-rekening van het (toenmalige) echtpaar. Wat heet: in meerdere andere dossiers kwam ik datzelfde rekeningnummer tegen, met als klap op de vuurpijl een letterlijk identiek verweer in andermans eerdere gerechtelijke procedure. Saillant detail: met rechter mr. S.B. van Baalen, nu tevens commissielid bij Kifid.

En bankrekeningnummer 22.350.6672? Dat blijkt een eigen effectenrekening van Achmea zelf...

Misschien tijd om (weer) aangifte te doen bij het OM?

Ook Kifid had maatregelen kunnen/moeten treffen vanuit het Reglement Commissie van Beroep (versie 3 van 9 maart 2010)

16.3 Indien de Voorzitter van oordeel is dat het handelen of nalaten van een Aangeslotene waarvan tijdens de behandeling van het geschil is gebleken strijdig zou kunnen zijn met tuchtrechtelijke bepalingen die voor deze Aangeslotene gelden, doet hij daarvan melding aan het college dat met de tuchtrechtelijke beoordeling van het handelen of nalaten van de betrokken Aangeslotene is belast.

[ClaimConcept]

Waarom Kifid geen aangifte heeft gedaan, is mij een raadsel. Wat Kifid wel wil doen, is ten gunste van Achmea duizenden euro's afwijken van de gewone rechter. In een nog niet gepubliceerde tussenuitspraak vindt de Beroepscommissie ineens dat bij 1:88 BW pas wettelijke rente verschuldigd is vanaf ingebrekestelling (2012).

Uiterst merkwaardig, nu bij de commissievoorzitter's eigen Gerechtshof Amsterdam in navolging van de Hoge Raad op 1 mei 2015 ook bij 1:88 BW meermalen juist wel wordt gerekend met wettelijk rente vanaf aanvang:

Het hof: verklaart voor recht dat de door partijen gesloten leaseovereenkomsten rechtsgeldig op grond van artikel 1:88 en 1:89 BW zijn vernietigd en veroordeelt Dexia aan [appellanten] te voldoen al hetgeen door [appellanten] aan Dexia op grond van deze leaseovereenkomsten is voldaan, te verminderen met hetgeen [appellanten] op grond van de leaseovereenkomsten van Dexia heeft ontvangen, te vermeerderen met de wettelijke rente telkens vanaf het moment waarop een desbetreffend gedeelte van de inleg, bestaande uit termijnbetalingen en eventuele aflossing (minus dividenduitkeringen), is voldaan tot de dag van algehele betaling door Dexia,

Als klap op de vuurpijl - in het verweer eind 2015 bij Kifid - rekent nota bene Achmea zelf ook vanaf aanvang!

indien en voor zover de vordering voor toewijzing gereed ligt (quod non), dient te worden vergoed het bedrag van de betaalde rentetermijnen te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf de dag der betaling van de afzonderlijke rentetermijnen een en ander te verminderen met het bedrag ter zake ontvangen dividend

What's happening here?

[ClaimConcept]

Achmea kwam daarom ook op de proppen met een overboeking van bankrekeningnummer 22.350.6672 uit 2007, zogenaamd een en/of-rekening van het (toenmalige) echtpaar. Wat heet: in meerdere andere dossiers kwam ik datzelfde rekeningnummer tegen, met als klap op de vuurpijl een letterlijk identiek verweer in andermans eerdere gerechtelijke procedure. Saillant detail: met rechter mr. S.B. van Baalen, nu tevens commissielid bij Kifid.

En bankrekeningnummer 22.350.6672? Dat blijkt een eigen effectenrekening van Achmea zelf...

Over eerdere gerechtelijke procedures gesproken, ik betrap de juristen van Achmea wel vaker op creatief knip- en plakwerk. Tegenwoordig gaat het dan voornamelijk om de vraag of de assurantietussenpersoon wel beschikte over een vergunning voor beleggingsadviezen (Nee dus!) en of die adviseur dan ook daadwerkelijk gericht advies gaf ( Ja natuurlijk, wat doet een assurantie-adviseur anders?).

Zo ook in slepende procedures bij Kifid, waar mijn aanwezigheid onlangs bij een hoorzitting voor veel commotie zorgde. De zichtbaar geïrriteerde advocaat wilde mij niet in de zittingszaal, maar Kifid liet mij wel in de wandelgangen rondhangen.

Na ruim een uur navelstaren, werd de zitting eindelijk geschorst voor overleg. Wat bleek? Van de aanvullende bewijzen die ik de arme gedupeerden had aangereikt, werd een eerdere tegenstrijdige stelling van Achmea nog wel behandeld, maar werd na protest van haar advocaat Achmea's eigen Adviesovereenkomst met haar adviseurs niet als bewijs toegelaten!

Stukken die beide al sinds eind januari 2017 in bezit zijn van Kifid, dus ruim voor de tien dagen uit artikel 9 lid 6 Reglement! Bij Voorzitter Frits Salomons, diegene die mij bij Kifid onrechtmatig de deur heeft gewezen, tot grote vreugde van met name Achmea, Aegon, Dexia en Interbank.

Beste Frits, zachte heelmeesters maken stinkende wonden. De klager is dolgelukkig dat het zwaard van Damocles na bijna tien jaar niet meer boven hun nek zwaait, maar ze zijn mede door jullie geknoei alsnog voor € 20.000 in het pak genaaid. Je was blij dat je van de kwestie verlost was, maar daar kun je je nog wel eens lelijk in vergissen.

Advocaat Trimbach en Hoofd Juridische Zaken mr. Brandt van Achmea lieten mij tijdens de schorsing namelijk ook niet toe tot de onderhandelingstafel buiten de zittingszaal. Van het handgemeen wat daarbij ontstond, heb ik inmiddels melding gemaakt bij de politie en bij de deken van het arrondissement Midden-Nederland.

Wordt vervolgd!

[ClaimConcept]

Kifid trommelt zichzelf in het Jaarverslag 2016 op de borst over bereikte schikkingen. Terecht?

Van de aanvullende bewijzen die ik de arme gedupeerden had aangereikt, werd een eerdere tegenstrijdige stelling van Achmea nog wel behandeld, maar werd na protest van haar advocaat Achmea's eigen Adviesovereenkomst met haar adviseurs niet als bewijs toegelaten!

Stukken die beide al sinds eind januari 2017 in bezit zijn van Kifid, dus ruim voor de tien dagen uit artikel 9 lid 6 Reglement! Bij Voorzitter Frits Salomons, diegene die mij bij Kifid onrechtmatig de deur heeft gewezen, tot grote vreugde van met name Achmea, Aegon, Dexia en Interbank.

Voorzitter Commissie van Beroep Frits Salomons anno nu over deze kwestie

Met de nieuwe structuur van de klachtenbehandeling is het werk voor de Commissie van Beroep efficiënter geworden. Voorzitter Frits Salomons (nevenfunctie) blikt terug én vooruit.

Welke zaak is u in 2016 opgevallen?
‘Illustratief vond ik de zaak over enkele effectenleaseproducten, waarop een consument flink had verloren. Hij stelde dat zijn vrouw indertijd niet had getekend voor de producten, en dat de aankoop dus teruggedraaid moest worden. Voorheen behandelden we dergelijke zaken niet en verwezen we consumenten naar de rechter. In een tussenuitspraak in 2015 besloten we deze zaken voortaan wel te beoordelen. In 2016 volgde in die zaak het oordeel, waarbij we de bank gelijk gaven: de kwestie van het meetekenen van de vrouw was verjaard. Dat was natuurlijk teleurstellend voor hem.

'Maar op datzelfde moment was er ook een nieuwe ontwikkeling: de Hoge Raad besloot dat als je zo’n product hebt gekocht op advies van een tussenpersoon die daarvoor geen vergunning had, de bank de geleden schade moet betalen. We besloten de zaak op dit punt nogmaals te beoordelen, en daar kwam begin dit jaar toch nog een mooie schikking uit. Zo zie je hoe vreemd het balletje kan rollen.’

Nogmaals beste Frits, zachte heelmeesters maken stinkende wonden. De klager is dolgelukkig dat het zwaard van Damocles na bijna tien jaar niet meer boven hun nek zwaait, maar ze zijn mede door jullie geknoei alsnog voor € 20.000 in het pak genaaid. Je was blij dat je van de kwestie verlost was, maar daar kun je je nog wel eens lelijk in vergissen.

De aanhouder wint,
Jelle Terpstra

Het ClaimConcept ® sinds 2011