[ archief ] Problemen met uitwisselingsjaar

[erikpeelen]

.

[martine81]

Nou was ik er natuurlijk niet bij, maar je legt wel makkelijk schuld neer bij anderen in dit verhaal, er zijn toch veel dingen die je zelf had kunnen oplossen? Als zij op zondag niet kookten had je dat zelf toch kunnen doen? Als jij niets te doen hebt had je toch zelf een activiteit kunnen ondernemen? Het lijkt me vrij normaal dat iemand in een gezin (of dat nou een gast gezin is of niet) ook zelf aan de huishouding bijdraagt en zichzelf kan amuseren.

Nogmaals, ik was er niet bij maar zoals je het nu vertelt is het zo:
- er was een gezin en die organiseerden niets, en kookten niet op zondag
- er kwam een gesprek en toen werden er regels opgesteld maar die vond je onzinnig
- tweede gezin was dat van een coordinator, maar daar kon je het niet mee vinden
- zelf een ander gezin zoeken was onmogelijk
- het derde aangeboden gezin wilde je niet heen want die hadden te weinig geld
- de organisatie wilde je niet helpen omdat een andere coordinator je niet mocht

dat klinkt toch een beetje als een weigering van jouw kant je aan te passen en om ook zelf dingen te ondernemen/bij te dragen. Ze hebben je drie verschillende gezinnen aangeboden, maar daar was allemaal iets mis mee. Het lijkt mij niet dat die organisatie dan iets nagelaten heeft.

Martine

[erikpeelen]

.

[Julie4444]

Even veiligstellen.

Goedenavond,

Ongeveer een jaar geleden ben ik naar Amerika gegaan om daar high school te doen. Ik had er erg veel zin in. Na de eerste paar weken in de omgeving waar ik terecht kwam , ontstonden de eerste problemen; Ik kreeg zeer weinig te eten, en op zondag alleen maar popcorn als maaltijd , de vader en moeder van het gezin waar ik verbleef hadden een slecht huwelijk en maakten erg veel ruzie, er was niet veel te doen voor mij en ik zat dus elke dag alleen thuis. Ik besloot om het maar even aan te zien en ik heb een aantal weken gewacht tot de situatie misschien beter zou worden. Dit gebeurde niet, en nadat ik terug was van een tripje naar Californië heb ik besloten om contact op te nemen met mijn organisatie.

Door de organisatie werd gezegd dat alles mijn schuld was, dat zij het niet voor me konden oplossen en dat ik niet naar een ander gezin kon. Diezelfde week werd er een gesprek gepland waar de problemen opgelost zouden worden. Dit was niet het geval, alles werd op mij gegooid; Ik was verkeerd , Ik kon er iets aan doen, Ik kon mijn jaar een succes maken en Ik was het probleem. Het gesprek verliep niet bepaald soepel, en doordat we in een rechtbankopstelling zaten ( Ik op een klein krukje, de 2 Coördinatoren op grote stoelen, en de familie met kinderen op een bank) kwam het erg intimiderend over. Aan het einde van het gesprek werd gezegd dat ik op een Warning gezet werd, en dat ik me moest aanpassen. Ook kreeg ik een lange waslijst aan regels mee die , als het aan mij ligt nergens op slaan.

Een zeer frustrerende en vermoeiende week volgde, waarbij de relatie met het gezin verslechterde. De relatie was na het gesprek zo erg verslechtert , dat het moeilijk was om met ze in contact te komen en ze nodigden mij niet meer uit voor activiteiten. Aan de organisatie is meermaals aangegeven dat dit niet meer kon, en dat er iets moest veranderen voordat de situatie zou escaleren. Na een week het hebben volgehouden en geklaagd bij de organisatie dat het niet meer kon werd ik verplaatst naar een tijdelijk gezin. Dit was het gezin van mijn Coördinator, waar ik een zeer slechte relatie mee had. Deze coördinator had een zus , die ook een coördinator was. De zus had een hekel aan mij en probeerde mij op elke manier mogelijk naar huis te sturen. De organisatie gaf aan dat ik zelf een gezin moest zoeken, maar dit was niet mogelijk omdat ik niemand in het dorp goed kende. Toen moest ik of bij het tijdelijke gezin blijven , of naar huis gaan. Er was ook een gezin waar ik volgens de organisatie kon verblijven, dit gezin had net zoals het eerste gezin niet genoeg geld om mij te hosten, en dit gezin heb ik dus afgewezen om die reden. De organisatie zei dat het wel kon, maar ik wist wel beter. Die week kreeg ik ook een bericht dat ik op "Probation" was gezet omdat ik mijn Warning regels had overtreden, ook hier weer een waslijst aan regels.

De gehele situatie verbeterde niet bepaald door het jaar heen, en na meermaals contact te hebben gehad met de organisaties was er nog steeds niks gebeurd. De organisatie heeft allemaal leugens van de zus van de gastmoeder aangehoord en haar gelijk gegeven.

Nu , twee weken geleden ben ik naar huis gestuurd omdat de organisatie van mij af wilde. De zus van mijn gastmoeder heeft daar een zeer grote rol in gespeeld, en beide organisaties waar ik meet te maken heb gehad in Nederland en Amerika willen geen verantwoordelijkheid nemen.

Mijn ouders hebben hier erg veel geld voor betaald, en Ik wil er voor zorgen dat zij dit terug krijgen. Er is meermaals gemaild naar de organisatie , maar deze reageren niet. Ook wil Ik er graag voor zorgen dat deze organisaties , die alleen maar om geld geven en niet om de studenten, niet meer studenten zo behandelt.

Zijn er mensen die mij advies kunnen geven?,of kunnen helpen met dit probleem?

Bedankt

Dit is een korte samenvatting van een zeer lang verhaal, als iemand geinteresseerd is i details laat het mij dan weten! [/b][/b]

[Julie4444]

Ik snap dat het overkomt alsof ik snel de schuld bij anderen neerleg, maar in deze situatie gaat het niet zozeer om het feit dat ik mezelf verveelde. Er was voor mij niets in het dorp te doen, en iets ondernemen was erg moeilijk omdat de eerste stad een uur verder was.

Maar daar was je toch zeker zelf bij toen je inging op het oorspronkelijke aanbod? Je hoeft niet van mensen te verwachten dat ze je een jaar lang entertainen of overal mee naar toe nemen. Met een beetje eigen initiatief en verantwoordelijkheid kom je al een heel eind.

Het eerste gezin maakte erge ruzie , organiseerden niks en kookte niet op zondag. Zoals ik al zei was het erg moeilijk voor mij activiteiten te ondernemen en ook om zelf iets te eten te maken, er was niks om te maken.

Dus terwijl ze problemen in hun huwelijk hadden waren ze toch nog bereid je als gast te houden? Dat is gastvrij. Jammer dat je je daar aan ergert, maar kunnen zij daar wat aan doen?

Waarom kon jij zelf niet naar de winkel en lekker voor hen koken op zondagen? "Er was niks" is wel echt een slecht excuus. Blijkbaar was het voor hen normaal om op zondag niet te koken (omdat ze hier geen geld voor hadden?). Waarom moet jij daar een oordeel bij hebben? Waarom moeten zij zich aanpassen aan wat jij wil of vindt? Je bent daar te gast, dan kan je ook best wat teruggeven of in ieder geval voor jezelf zorgen als je het er niet mee eens bent.

Het gesprek dat plaatsvond was niet eerlijk , en de regels die voor mij werden opgesteld waren niet eerlijk.

Wat waren deze oneerlijke regels dan?

Tweede gezin was een tijdelijk gezin, maar er kon geen ander gezin gevonden worden. Het derde gezin , heeft mij ook gezegd dat zij mij niet in huis wouden , omdat ze niet genoeg geld hadden.

Dus dat derde gezin zou je wel in huis genomen hebben als je financieel kon bijdragen? Ik dacht dat jij degene was die aangaf dat je hen had geweigerd, omdat ze weinig geld hadden.

De organisatie wilde niet helpen omdat ze geen zin hadden om moeite voor mij te doen.

Is dit een feit? Hoe weet je dat? Heeft dat niets te maken met hoe je ze benaderde?

Ik heb een erg lange tijd geprobeerd mij aan te passen, maar er was echt niks voor mij te ondernemen.

Wat heb je concreet gedaan om je aan te passen?

Waar het voor mij om gaat is dat ik uiteindelijk naar huis gestuurd ben, zonder dat daar een geldige reden voor was.

Dat is jouw mening. Lijkt me dat zij daar anders over denken. Wat is de officiële reden?

[Breinbreker]

Jammer dat je je berichten hebt verwijderd, want ik denk dat het wel iets is waar mensen over mee kunnen discussiëren (met zowel goede als slechte ervaringen). Mijn dochter heeft ook een jaar zo´n uitwisseling gedaan naar Amerika. Ze heeft een geweldig jaar gehad, maar er zijn wel wat obstakels geweest met het gastgezin en de organisatie. De meeste jongeren die dit doen zijn rond de 16/17 jaar, en gaan een heel groot avontuur aan in hun eentje in een onbekend land, dus let wel dat als er problemen ontstaan ze het zelf moeten oplossen en dat niet altijd even handig gaat, puur vanwege de onervarenheid.

In haar geval was het zo dat ze te maken had met twee organisaties, de Nederlandse en de Amerikaanse. Zodra ze in Amerika was, was het aan de Amerikaanse organisatie om alles soepel te laten verlopen. Zij kreeg ook problemen met haar eerste gastgezin omdat ze het idee had dat zij geld van haar steelden. Er verdween geld van haar in het huis en niemand had het gezien. Toen dit voor de derde keer gebeurde, heeft zij zelf besloten om het gezin te verlaten. Ze had zelf alles al geregeld, een nieuw gastgezin die haar met liefde onderdak wilden bieden en ze zou gewoon op school mogen blijven. Naar aanleiding van wat zij mij destijds heeft verteld, heeft ze het gastgezin niet beschuldigd van stelen maar gezegd dat ze het niet prettig vond om nog langer in dat huis te wonen. (Naast het verdwijnen van geld, was er regelmatig geen warm water doordat de rekeningen niet betaald werden, was de vaste maaltijd een burger en werd ze regelmatig belemmerd in haar buitenschoolse activiteiten). Prima opgelost al zeg ik het zelf. Echter, deed de Amerikaanse organisatie heel moeilijk met het overplaatsen en trokken ze haar verhaal in twijfel. Haar "nieuwe" gastgezin heeft toen meerdere keren gebeld met de organisatie, maar pas toen ik de Nederlandse organisatie van de situatie op de hoogte bracht is de overplaatsing geregeld.

Tuurlijk moet je zelf wat van het jaar maken, daar wordt je ook op voorbereid vanuit de Nederlandse organisatie als het goed is. De gastgezinnen nemen je vrijwillig in hun huis, en je ontkomt er niet aan om je aan te passen. Vanuit de Nederlandse organisatie is alles altijd prima geregeld, maar vanuit de Amerikaanse organisatie mag de screening van de gastgezinnen wel verbeterd worden.

Je wordt trouwens niet zomaar naar huis gestuurd. Dus je moet of echt de regels hebben overtreden, of je hebt echt super pech gehad. In het laatste geval zou ik toch nog een gesprek met de Nederlandse organisatie aanvragen en rustig over de situatie praten. Wees eerlijk, want alleen dan kunnen ze je helpen.