Je hebt een overeenkomst die bestaat uit de levering van iets tegen betaling een zeker bedrag, met als bedingsylvesterb schreef:In beide zaken is er geen hoger beroep aangespannen, kan ook geen voorbeelden vinden dat dit dwaling zou zijn.
- de duur van de overeenkomst is 24 maanden; plus
- andere bedingen,
De rechtbank oordeelt dan dat het beding "de duur van de overeenkomst is 24 maanden", maar past dan vervolgens het onderstaande wetsartikel niet toe.
Na vernietiging blijft over:art. 3:53 lid 1 BW schreef:De vernietiging werkt terug tot het tijdstip waarop de rechtshandeling is verricht
Je hebt een overeenkomst die bestaat uit de levering van iets tegen betaling een zeker bedrag, met de
- andere bedingen,
De rechters hebben het ook fout. Ze hadden art. 3:53 BW moeten toepassen, maar hebben dat niet gedaan.sylvesterb schreef:Ik begrijp dat een uitspraak niet automatische inhoudt dat de rechter het bij het juiste eind heeft maar om het nu dwaling te noemen zou impliceren dat de rechters gewoon compleet fout zitten.
Die uitleg strookt niet met het oordeel dat de duur van twee jaar onredelijk bezwarend is.sylvesterb schreef:Dit impliceert direct dat de overeenkomst van 2 jaar geldig is maar dat bij wanbetaling je uiteindelijk 50% + incasso kosten + procedure kosten meer zijn dan gewoon de restende termijn betalen die de provider je in rekening brengt.
sylvesterb schreef:Persoonlijk zie ik ook niet in waarom een overeenkomst van 2 jaar automatische niet geldig zou zijn.
Dat dus. Alleen wanneer de ondernemer kan aannemelijk kan maken dat de duur van twee niet de balans te zeer aantast, kan de duur van twee jaar in stand blijven. Het begrip "onredelijk bezwarend" moet namelijk richtlijnsconform worden uitlegt.Student90 schreef:Het is wettelijk geregeld. Overigens is het niet automisch niet geldig, maar dit wordt vermoed. KPN staat het vrij dit vermoeden te weerleggen.
Artikel 3 ild 1 Richtlijn 99/44/EG schreef:Een beding in een overeenkomst waarover niet afzonderlijk is onderhandeld, wordt als oneerlijk beschouwd indien het, in strijd met de goede trouw, het evenwicht tussen de uit de overeenkomst voortvloeiende rechten en verplichtingen van de partijen ten nadele van de consument aanzienlijk verstoort.
Of er is wel hoger beroep in gesteld, maar het arrest is niet gepubliceerd.Student90 schreef:Dat er geen hoger beroep is ongesteld, betekend niet automatisch dat de rechter het bij het juiste einde had, maar slecht dat de verliezende partij niet verder ging/wilde of kon procederen.