Gelet op het feit dat u heeft nagelaten de verstrekte lening aan Ferratum (Pluslening) terug te betalen, heeft cliënte – conform de garantieovereenkomst – onmiddellijk het verschuldigde bedrag aan Ferratum (Pluslening) betaald. Ten gevolge van die betaling heeft cliënte een recht van regres tegen u.Mr-rvb schreef: ↑23 jan 2019 20:35Hoi ik heb weer bericht gehad van Trust en Law na mijn betwisting en onderbouwing.
Ik heb nooit naar een eerdere rechtzaak verwezen maar alleen verwezen naar wat er op de website van AFM staat m.b.t wat wettelijk is omtrent flitskrediet en ik had ze ook aangegeven dat Global OU een dochterondermening is van Ferratum.
En dat ik zoveel onwettelijke extra kosten al voorheen aan ze had betaald.
Dat hun mij feitelijke na een berekening terug zouden moeten betalen.
Dat bedrag totaal komt namelijk ruim 2 maal hoger uit dan de laatste 800 die ik heb geleend.
Blijkbaar lezen ze niet goed of is dit een standaard mail die ze voor een ieder in elkaar hebben geflanst.
Maar dit is het antwoord wat ik kreeg;
Stuur hem even in 2 delen want anders past het niet
Geachte heer xxxxxx,
Met referte naar uw schrijven 17 januari jl., bericht ik u als volgt.
U heeft in het verleden met Ferratum (Pluslening) een leningsovereenkomst gesloten ingevolge de Wet op het Consumentenkrediet 1974 (Consumer Credit Act 1974). Op grond van deze overeenkomst heeft u een vast bedrag aan krediet ontvangen. Op u rustte de verplichting om het bedrag gelijk aan het kredietbedrag tezamen met de kredietvergoeding geheel aan Ferratum terug te betalen op of vóór de aflossingsdatum.
Om in aanmerking te komen voor het krediet, was u verplicht voor een garantiegever te zorgen, die garant staat voor het kredietbedrag en alle opeisbare openstaande betalingsverplichtingen uit hoofde van de leenovereenkomst. U had de keuze om een persoonlijke garantiegever (bijvoorbeeld een gezinslid of een vriend) aan te dragen of gebruik te maken van een particuliere garantiegever. U heeft gebruik gemaakt van de laatste optie. U bent daartoe een aparte garantieovereenkomst aangegaan met cliënte Global Guarantee OU.
Uit uw e-mail maak ik op dat u de tussen partijen geldende overeenkomst nietig verklaart op grond van de uitspraak van de Rechtbank Rotterdam d.d. 13 juli 2018 zaaknummer 6568798. Primair stelt cliënte zich op het standpunt dat de desbetreffende uitspraak niet van toepassing is op de onderhavige feiten en omstandigheden, aangezien de desbetreffende juridische procedure betrekking heeft op een ander bedrijf, met andere procedures. In de desbetreffende procedure heeft de kredietverstrekker (Palden Finance) bij dagvaarding gevorderd bij vonnis, uitvoerbaar bij voorraad, de wederpartij te veroordelen aan haar terug te betalen de initiële leensom, alsmede de kredietvergoeding en de (tot aan dagvaarding) vervallen contractuele rente.
In onderhavig geval is er thans sprake van een geheel andere situatie, namelijk een vordering uit hoofde van een recht van regres. Het recht van regres van cliënte op u – uit hoofde van de verrichte betaling aan Ferratum ter voldoening van de leenovereenkomst – kan worden omschreven als het recht van cliënte om van u een betaling te vorderen van het bedrag dat cliënte heeft betaald aan Ferratum. De werkzaamheden van cliënte vallen per definitie niet onder de werkingssfeer van Richtlijn 2008/48/EG inzake kredietovereenkomsten. Immers, cliënte verleent geen krediet: de garantieovereenkomst kan nietworden gekwalificeerd als “een overeenkomst waarbij een kredietgever aan een consument krediet verleent of toezegt in de vorm van uitstel van betaling, een lening of een andere, soortgelijke betalingsfaciliteit […]” (artikel 3 sub c van Richtlijn 2008/48/EG inzake kredietovereenkomsten). Daarentegen verleent cliënte een dienst (i.e. het garant staan voor de lening) waar u een vergoeding voor bent verschuldigd. Bovendien is volgens cliënte een beroep op de Nederlandse wet- en regelgeving in onderhavig geval niet mogelijk bij een recht van regres. Artikel 16 van de Rome I Verordening bepaalt omtrent het toepasselijk recht in dergelijke gevallen het volgende: “Indien een schuldeiser een vordering heeft op verscheidene, voor dezelfde schuldvordering aansprakelijke schuldenaren, van wie er één de vordering reeds geheel of ten dele heeft voldaan, dan beheerst het recht dat op de verbintenis van deze schuldenaar jegens de schuldeiser van toepassing is, het recht van regres van deze schuldenaar op de andere schuldenaren. De andere schuldenaren kunnen zich beroepen op de weren die zij tegen de schuldeiser zouden kunnen aanvoeren op grond van het recht dat hun verbintenissen jegens de schuldeiserbeheerst.”
