@RamsesII: Jaha, die makelaars...
Gosewjn heeft het goed, het is allemaal ondernemersrisico.
Normaal is de 80/20 verhouding. Per honderd boekingen verlopen tachtig naar tevredenheid en bij twintig is één van de partijen minder tevreden. Geldt in het hele toerisme overigens. Net zoals in de retail een 80/20 regel bestaat: 20% van het assortiment zorgt voor 80% van de omzet.
Sinds wij met de brochure werken, is deze verhouding veranderd naar 96/4. Als er honderd mensen over de vloer zijn geweest, zijn er 96, die tevreden zijn en 4 veroorzaken problemen. Kijk ik voorbij het gedoe rond de registratie van deze zomer, dan is die verhouding nog steeds zo.
Erthanax schreef:Zoals ik in een ander topic aangaf, vind ik de minachting waarmee Jablan over zijn "gasten" schrijft ronduit stuitend. + Maar christenen, joden en moslims categorisch uitmaken voor dieven vind ik heel wat anders dan sarcasme.
Ik pak het samen. Je mening is prima, maar ik mis de onderbouwing wat je precies stoort, zodat ik verder niets met je mening kan doen.
Bij het combinatie van geloof en diefstal kan ik je wel de achtergronden geven. Binnen dezelfde week kwam dit van drie verschillende verhuurders binnen. Ze hadden, werkelijk toevallig, gasten uit de orthodoxe stromingen van de drie wereldgodsdiensten over de vloer en bij alle drie ontbraken na vertrek spullen. Bij de één was het de complete voorraad keukendoeken, bij de ander een aantal dekbedhoezen en bijpassende kussenslopen en bij de derde hebben de gasten de helft van de handdoeken meegenomen. Dat was op de beveiligingscamera van de parkeerplaats zelfs te zien. Het gezinshoofd had bovenop de stapel het geloofsboek en daaronder, keurig opgevouwen, echt zo uit de kast gepakt, de sets met het logo van het huis zelfs zichtbaar en het verdween allemaal in de auto.
Verder geldt in het toerisme, dat je de hele wereld ontmoet. Alles kom je tegen. Je moet kunnen omgaan met alle mensen, ook al verschillen ze in culturele achtergrond, opleidingsniveau, leeftijd, mentale gezondheid, geloof, groepssamenstelling. Als je daarvoor niet openstaat, moet je nooit gaan verhuren. Dat geldt zeker voor iedereen, die hier roept: "nooit huren bij jou".
Zelf vind ik het leuk om te doen en zo'n ironische blik als op de vorige pagina is ook een manier om open te blijven staan, want de volgende gast gedraagt zich net even anders dan de vorige. Het is niet meer dan een vorm van relativeren, want als je niet om sommige situaties kunt lachen, dan wordt het snel heel erg vervelend.
Misschien later nog iets uit het andere werk over geloof en minachting.
