Ik heb wel eens spontaan gereageerd, dat mijn hormonen al bij mijn geboorte in de war waren. Leverde vrolijke gezichten op.witte angora schreef: ↑20 mar 2020 11:49Wat genen betreft ben ik nu eenmaal een 'vullisbakkie'. Kan ik ook niks aan doen. Maar ik 'ben toch wel lief'.
Ik geloof niet, dat het veel uitmaakt met welk geloof iemand is opgevoed, maar wat je ervan meeneemt in de rest van je leven. Ik heb zelf les gehad van paters Augustijnen en dat heeft bij mij positieve sporen achtergelaten.
@Kweenie. Bij zichtbare 'afwijkingen' wordt er sneller (lomp) nagevraagd. Vaak uit oprechte belangstelling, dat weer wel.
Qua werk: Er zijn drie redenen om open te zijn voor mij. Er valt zo minder te roddelen, ik ben niet chanteerbaar en met mijn werk op personeels-/salarisgebied ben ik alleen met vertrouwelijke dingen bezig. Door open te zijn, win ik sneller het vertrouwen van iedereen.
Ook waar. Openlijke afwijzing is trouwens makkelijker dan schijntolerantie. Maar vandaag laat ik dat boek lekker dicht. We houden het positief. Twee kerels in één auto op reis? Heel vaak worden we aangezien voor agenten in burger.
Nee, komkommer, het is nog niet jouw tijd. De aubergines zijn nog niet rijp.
Hamsteren. Yes. Hoewel ik knaagdieren niet zou roosteren, eerder zou stoven. Minder vet en iets scherpere smaak.
Rochelende suggestie vanuit het bed hier in de woonkamer: filmpje van zoeken en online delen met #hamsteren
Ja, het is stabiel hier. De hygiënehoezen zijn een goede uitvinding voor doodzieke jongens, die uit alle openingen lekken. Prognose: nog een paar weken zo. Zeker geen gewone longontsteking. Nog even en ik kan als zijinstromer de IC op, want ik ben toch immuun tegen die tijd. Entschuldigung, Krankenhaushumor ist ansteckend.