Dank voor je uitgebreide antwoord, wat zou ik volgens jouw moeten vergoeden totaal? En hoe zou ik dit moeten aanpakken?alfatrion schreef: ↑21 jan 2021 18:02Als de foto dan 48 euro kost dan is dat de schade. Het overige hoeft u niet te betalen. Een verhoging omdat u niet heeft gevraagd om toestemming is niet rechtsgeldig (al wordt het soms wel toegewezen).
Redelijke kosten ter vaststelling van schade en aansprakelijkheid komen voor vergoeding in aanmerking. Ik heb bij deze prijsopgave mijn twijfels.
Edit: De informatie hier is was toepassing op consumenten. Als de foto commercieel gebruikt dan gelden andere regels, maar die moet ik opzoeken.
Dat eerste hoeft niet. Dat tweede zal hier het probleem zijn.
Je moet kijken naar wat deze foto kost. Dat is de schade van de rechthebbende.
LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
Dat kan ik niet aangeven. Ik zou het advies van matthijsboef van 21 jan 2021 om 12:14 opvolgen. Dat is zonder twijfel de beste bijdrage in dit topic. Je zou het ook kunnen kiezen als top antwoord, zodat anderen die hier ook mee te maken krijgen dat bericht niet kunnen missen.
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
Of een productfoto auteursrechtelijk beschermd wordt is lastig te beantwoorden. De rechtspraak is hier namelijk wisselend over.
Dit zijn de criteria die uit de rechtspraak volgen:
Uit deze tarievenlijst http://fotoanoniem.nl/wp-content/upload ... st_SFA.pdf
volgt dat een licentie voor bedrijven 360 euro per jaar kost. Uit jurisprudentie volgt dat aangenomen kan worden dat dit de schade (licentiederving) is als je zonder toestemming een auteursrechtelijke beschermde foto gebruikt. De andere kosten die gevorderd worden zijn kosten voor ''opsporen en opvolgen door Permission Machine '' en ''opzetten dossier, onderzoek handelsregister, opstellen onderhavige aanmaning''.
Eiser krijgt bij het winnen van een eventuele rechtszaak geen kosten vergoed voor ''opsporen en opvolgen door Permission Machine''. Eiser kan wel een vergoeding krijgen voor de kosten van "'opzetten dossier, onderzoek handelsregister, opstellen onderhavige aanmaning". Dit is in de vorm van buitengerechtelijke incassokosten. Die kan je berekenen.
Wel betaal je als je verliest de proceskosten (o.a. advocaatkosten) van eiser en die zijn hoog. Schikken is in zo een geval verstandig. Maar om nader te bepalen of schikking verstandig is, moet bepaald worden wat de slagingskans van een eventuele rechtszaak. Als je zeker verliest, is schikken altijd verstandiger. Maar wat ik al zei - die slagingskans is juist onzeker. Lagere rechters zeggen de ene keer dit en de andere keer dat. Alleen een deskundige op het gebied van auteursrecht kan betrouwbaar inschatten hoe een rechter zal oordelen.
Dit zijn de criteria die uit de rechtspraak volgen:
Wil een foto een auteursrechtelijk beschermd werk zijn, dan zal zij moeten voldoen aan de criteria die blijkens de jurisprudentie voor auteursrechtelijk beschermde werken in het algemeen gelden, te weten dat het werk een eigen oorspronkelijk karakter bezit dat het een persoonlijk stempel van de maker draagt. Er moet dus sprake zijn van een creatieve prestatie, niet te verwarren met een technische prestatie. Een foto kan een eigen oorspronkelijk karakter ontlenen aan bijvoorbeeld de compositie van de afbeelding, de afstand en de hoek van waaruit gefotografeerd wordt, de belichting, de kleurstelling en /of de verdere variaties die de camera toelaat bij het ontwikkel- en afdrukproces.
Uit deze tarievenlijst http://fotoanoniem.nl/wp-content/upload ... st_SFA.pdf
volgt dat een licentie voor bedrijven 360 euro per jaar kost. Uit jurisprudentie volgt dat aangenomen kan worden dat dit de schade (licentiederving) is als je zonder toestemming een auteursrechtelijke beschermde foto gebruikt. De andere kosten die gevorderd worden zijn kosten voor ''opsporen en opvolgen door Permission Machine '' en ''opzetten dossier, onderzoek handelsregister, opstellen onderhavige aanmaning''.
Eiser krijgt bij het winnen van een eventuele rechtszaak geen kosten vergoed voor ''opsporen en opvolgen door Permission Machine''. Eiser kan wel een vergoeding krijgen voor de kosten van "'opzetten dossier, onderzoek handelsregister, opstellen onderhavige aanmaning". Dit is in de vorm van buitengerechtelijke incassokosten. Die kan je berekenen.
Wel betaal je als je verliest de proceskosten (o.a. advocaatkosten) van eiser en die zijn hoog. Schikken is in zo een geval verstandig. Maar om nader te bepalen of schikking verstandig is, moet bepaald worden wat de slagingskans van een eventuele rechtszaak. Als je zeker verliest, is schikken altijd verstandiger. Maar wat ik al zei - die slagingskans is juist onzeker. Lagere rechters zeggen de ene keer dit en de andere keer dat. Alleen een deskundige op het gebied van auteursrecht kan betrouwbaar inschatten hoe een rechter zal oordelen.
Laatst gewijzigd door Saf12 op 21 jan 2021 23:00, 12 keer totaal gewijzigd.
-
- Berichten: 1545
- Lid geworden op: 06 jan 2021 22:51
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
De vuistregel die door Fotografenfederatie wordt gehanteerd (en door diverse rechtzaken is bevestigd) is dat bij het onrechtmatig gebruik van een foto, de fotograaf/auteurrechthebbende 2x het reguliere tarief plus kosten in rekening kan brengen.alfatrion schreef: ↑21 jan 2021 21:56Dat kan ik niet aangeven. Ik zou het advies van matthijsboef van 21 jan 2021 om 12:14 opvolgen. Dat is zonder twijfel de beste bijdrage in dit topic. Je zou het ook kunnen kiezen als top antwoord, zodat anderen die hier ook mee te maken krijgen dat bericht niet kunnen missen.
Maar het advies van matthijsboef is natuurlijk raar: aangeven dat je er niet van op de hoogte bent. Als jurist moet je toch zelf ook weten dat dat BS is.
-
- Berichten: 32345
- Lid geworden op: 21 okt 2009 20:44
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
In zoverre: ik heb ooit een foto van een huwelijksdocument uit 17-zoveel aan iemand gegeven voor zijn genealogische onderzoek. Puur om hem te helpen zijn gegevens gedocumenteerd te completeren. Dat was iemand die geen binding met de familie heeft, snappen doe ik het nog steeds niet. Die foto heeft hij vervolgens online gepubliceerd, alsof hij de maker was. Na protest van mijn kant heeft hij hem verwijderd - achteraf bleek dat niet nodig te zijn. Die foto kan namelijk iedereen maken, mits je de moeite neemt om naar Haarlem te gaan etcetera etcetera. Er zat dus geen auteursrecht op, hoewel het wel netjes was geweest als hij mij als de maker had genoemd. Het is zelfs zo dat als ik een foto maak van gegevens van levende personen, dan heb ik dus geen auteursrecht, maar ik kan vanwege de privacywetgeving wel in de problemen komen als ik die foto publiceer.harmck schreef: ↑21 jan 2021 21:15Dit is wel een nuttig verhaal, het betreft hier een product foto, een stukje plant (vers kruid) met een witte achtergrond.16again schreef: ↑21 jan 2021 19:13Wellicht nuttig verhaal:
https://lawfox.nl/blog/7-tips-verweer-i ... echt-foto/
In het artikel dat je deelt staat iets over
“ Dat heeft bijvoorbeeld tot gevolg dat ‘saaie’ productfoto’s (witte achtergrond, enkel het product zichtbaar) vaak niet voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking komen. Die foto’s geven een zo objectief mogelijke weergave van de producten, zonder enige creativiteit.
In een recente uitspraak heeft een kantonrechter nog geoordeeld dat een stockfoto van een temperatuurmeter in het dashboard van een auto niet auteursrechtelijk beschermd was”
Heeft iemand hier ervaring mee?
Een foto die iedereen kan maken, zeg maar een 'kiekje', heeft weinig tot geen auteursrechtelijke waarde.
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
Het is een foto die iedereen kan maken, het is een takje van een plant op een witte achtergrond.witte angora schreef: ↑21 jan 2021 22:55In zoverre: ik heb ooit een foto van een huwelijksdocument uit 17-zoveel aan iemand gegeven voor zijn genealogische onderzoek. Puur om hem te helpen zijn gegevens gedocumenteerd te completeren. Dat was iemand die geen binding met de familie heeft, snappen doe ik het nog steeds niet. Die foto heeft hij vervolgens online gepubliceerd, alsof hij de maker was. Na protest van mijn kant heeft hij hem verwijderd - achteraf bleek dat niet nodig te zijn. Die foto kan namelijk iedereen maken, mits je de moeite neemt om naar Haarlem te gaan etcetera etcetera. Er zat dus geen auteursrecht op, hoewel het wel netjes was geweest als hij mij als de maker had genoemd. Het is zelfs zo dat als ik een foto maak van gegevens van levende personen, dan heb ik dus geen auteursrecht, maar ik kan vanwege de privacywetgeving wel in de problemen komen als ik die foto publiceer.harmck schreef: ↑21 jan 2021 21:15Dit is wel een nuttig verhaal, het betreft hier een product foto, een stukje plant (vers kruid) met een witte achtergrond.16again schreef: ↑21 jan 2021 19:13Wellicht nuttig verhaal:
https://lawfox.nl/blog/7-tips-verweer-i ... echt-foto/
In het artikel dat je deelt staat iets over
“ Dat heeft bijvoorbeeld tot gevolg dat ‘saaie’ productfoto’s (witte achtergrond, enkel het product zichtbaar) vaak niet voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking komen. Die foto’s geven een zo objectief mogelijke weergave van de producten, zonder enige creativiteit.
In een recente uitspraak heeft een kantonrechter nog geoordeeld dat een stockfoto van een temperatuurmeter in het dashboard van een auto niet auteursrechtelijk beschermd was”
Heeft iemand hier ervaring mee?
Een foto die iedereen kan maken, zeg maar een 'kiekje', heeft weinig tot geen auteursrechtelijke waarde.
Ik zie dat de meningen erg verdeeld zijn over de kosten die ze in rekening kunnen brengen.
Morgen krijg ik een reactie van moneyman, ik ben erg benieuwd naar zijn mening.
Ik kan sowieso het bedrijf eerst benaderen of permission wel echt handelt in hun naam.
En ik ga dan vragen aan de gerechtsdeurwaarder of ik meer tijd kan ontvangen om het e.e.a. Uit te zoeken.
Ik kan ook nog kijken of de rechtsbijstand wat kan betekenen maar daar ben ik bang voor dat dit niet gaat lukken. Ik zit bij de ARAG
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
Soms kun je een rechter treffen die daar mee ingaat, maar de doorsnee rechter zal dat afwijzen.PeterPeters1966 schreef: ↑21 jan 2021 22:34De vuistregel die door Fotografenfederatie wordt gehanteerd (en door diverse rechtzaken is bevestigd) is dat bij het onrechtmatig gebruik van een foto, de fotograaf/auteurrechthebbende 2x het reguliere tarief plus kosten in rekening kan brengen.
Uit het vonnis van Sylvester:
4.12.2. Het Nederlandse schadevergoedingsrecht kent geen punitief element. De schadevergoeding heeft (slechts) ten doel om de rechthebbende in een positie te brengen waarin zij zou verkeren zonder onrechtmatige daad. Zij heeft niet ten doel om onrechtmatige handelen te voorkomen of degene die onrechtmatig heeft gehandeld te straffen. De handhavingsrichtlijn kent evenmin een dergelijk doel. Ook dit argument geeft daarom geen grond voor een verhoging van de forfaitaire vergoeding.
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
Ik heb de van jou ontvangen stukken eens bekeken. Het goede nieuws is dat het niet om een dagvaarding gaat, en evenmin om een betekend vonnis, maar "slechts" om een sommatie-exploot. Oftewel, vrij vertaald: de stevigste "blafbrief" die er bestaat. Juridisch heeft die net zoveel/ weinig waarde als een gewone sommatie per post. Het is vooral bedoeld om indruk te maken ("o help, de deurwaarder, laat ik maar binnen 2 dagen betalen").
Het feit dat het hier niet om een dagvaarding gaat, maakt ook dat je nog wat meer tijd en speelruimte hebt. Er is al veel zinnigs gezegd in dit topic, en ook in de twee topics waar ik in mijn eerste reactie al naar linkte is veel informatie terug te vinden.
Je hebt overigens niets te winnen met een discussie over machtigingen. De vordering wordt ingesteld op verzoek van de rechthebbende (en diens foto is als bewijs bijgevoegd). Permission Machine is slechts het bedrijf wat de kosten heeft gemaakt, maar niet de eisende partij. Omdat de vordering ingediend wordt door de fotograaf zelf, heeft deze discussie dus geen enkel nut.
Het lastige van dit soort zaken is dat er niet één pasklaar antwoord gegeven kan worden, omdat iedere zaak op zich staat en de jurisprudentie een nogal wisselend beeld laat zien.
Een paar hele relevante discussiepunten zijn:
A) de vraag of er uberhaupt inbreuk gemaakt is op auteursrecht:
Ik heb de foto gezien. Persoonlijk (en dat zeg ik ook als redelijk ervaren hobbyfotograaf) is de bewuste stockfoto zo standaard als het maar zijn kan. Een snelle google-opdracht levert me allerlei gelijksoortige foto's van anderen op. Oftewel: het is maar zeer de vraag of de foto "een voldoende eigen oorspronkelijk karakter heeft en het persoonlijk stempel van de maker draagt om daaraan auteursrechtelijke bescherming toe te kennen", zoals de rechter dan zou moeten oordelen. Als dat niet zo is, is er überhaupt geen reden om te hoeven betalen. Maar, zoals gezegd, je weet nooit hoe de rechter oordeelt. In dit vonnis is geoordeeld dat een simpele foto niet voldoet aan de eisen om auteursrechtelijk beschermd te worden.
De volgende twee punten komen pas aan de orde als geoordeeld zou worden dat er sprake is van inbreuk, maar ik schets toch even wat de afwegingen zijn als dat wel zo zou zijn.
B) de vraag wat de hoogte van de redelijke schadevergoeding is:
Vaak wordt een bedrag gevorderd op basis van de lijst van de Stichting Fotografen Anoniem. Ook in jouw geval wordt qua bedrag aansluiting gezocht bij die lijst. Soms wordt dat toegewezen, soms ook niet. Een vonnis waarin duidelijk gemotiveerd wordt waarom die hoogte van de bedragen onterecht is, kan je hier lezen. Jij kunt een verweer voeren waarin je de in deze zaak gebruikte argumenten analoog toepast op je eigen situatie.
C) de vraag hoe de rechter naar de gevorderde kosten kijkt:
In dit topic wordt door sommigen al gesproken over de maximale incassokosten, die 15% zouden bedragen. Dat is formeel echter onjuist. Die maximale tarieven gelden voor de incassokosten bij het incasseren van niet betaalde geldvorderingen, terwijl het in jouw casus gaat over een eis tot schadevergoeding. Het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten is dus niet van toepassing.
Als het gaat om schadevergoeding, dan komen in beginsel alle kosten die nodig zijn om de schade en de aansprakelijkheid vast te stellen, voor vergoeding in aanmerking. Dat kunnen dus (veel) hogere kosten zijn dan de incassokosten die bij een normale geldvordering van gelijke hoogte in rekening gebracht mogen worden.
In de praktijk zie je echter dat er door rechters desondanks toch aansluiting gezocht wordt bij de hoogte van de reguliere incassokosten. Alfatrion heeft daar hiervoor al het een en ander over geschreven, dat hoef ik niet verder te verduidelijken denk ik.
Maar het kan ook de andere kant op vallen, zoals je kunt zien in het vonnis waar ik eerder al naar linkte.
Het feit dat het hier niet om een dagvaarding gaat, maakt ook dat je nog wat meer tijd en speelruimte hebt. Er is al veel zinnigs gezegd in dit topic, en ook in de twee topics waar ik in mijn eerste reactie al naar linkte is veel informatie terug te vinden.
Je hebt overigens niets te winnen met een discussie over machtigingen. De vordering wordt ingesteld op verzoek van de rechthebbende (en diens foto is als bewijs bijgevoegd). Permission Machine is slechts het bedrijf wat de kosten heeft gemaakt, maar niet de eisende partij. Omdat de vordering ingediend wordt door de fotograaf zelf, heeft deze discussie dus geen enkel nut.
Het lastige van dit soort zaken is dat er niet één pasklaar antwoord gegeven kan worden, omdat iedere zaak op zich staat en de jurisprudentie een nogal wisselend beeld laat zien.
Een paar hele relevante discussiepunten zijn:
A) de vraag of er uberhaupt inbreuk gemaakt is op auteursrecht:
Ik heb de foto gezien. Persoonlijk (en dat zeg ik ook als redelijk ervaren hobbyfotograaf) is de bewuste stockfoto zo standaard als het maar zijn kan. Een snelle google-opdracht levert me allerlei gelijksoortige foto's van anderen op. Oftewel: het is maar zeer de vraag of de foto "een voldoende eigen oorspronkelijk karakter heeft en het persoonlijk stempel van de maker draagt om daaraan auteursrechtelijke bescherming toe te kennen", zoals de rechter dan zou moeten oordelen. Als dat niet zo is, is er überhaupt geen reden om te hoeven betalen. Maar, zoals gezegd, je weet nooit hoe de rechter oordeelt. In dit vonnis is geoordeeld dat een simpele foto niet voldoet aan de eisen om auteursrechtelijk beschermd te worden.
De volgende twee punten komen pas aan de orde als geoordeeld zou worden dat er sprake is van inbreuk, maar ik schets toch even wat de afwegingen zijn als dat wel zo zou zijn.
B) de vraag wat de hoogte van de redelijke schadevergoeding is:
Vaak wordt een bedrag gevorderd op basis van de lijst van de Stichting Fotografen Anoniem. Ook in jouw geval wordt qua bedrag aansluiting gezocht bij die lijst. Soms wordt dat toegewezen, soms ook niet. Een vonnis waarin duidelijk gemotiveerd wordt waarom die hoogte van de bedragen onterecht is, kan je hier lezen. Jij kunt een verweer voeren waarin je de in deze zaak gebruikte argumenten analoog toepast op je eigen situatie.
C) de vraag hoe de rechter naar de gevorderde kosten kijkt:
In dit topic wordt door sommigen al gesproken over de maximale incassokosten, die 15% zouden bedragen. Dat is formeel echter onjuist. Die maximale tarieven gelden voor de incassokosten bij het incasseren van niet betaalde geldvorderingen, terwijl het in jouw casus gaat over een eis tot schadevergoeding. Het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten is dus niet van toepassing.
Als het gaat om schadevergoeding, dan komen in beginsel alle kosten die nodig zijn om de schade en de aansprakelijkheid vast te stellen, voor vergoeding in aanmerking. Dat kunnen dus (veel) hogere kosten zijn dan de incassokosten die bij een normale geldvordering van gelijke hoogte in rekening gebracht mogen worden.
In de praktijk zie je echter dat er door rechters desondanks toch aansluiting gezocht wordt bij de hoogte van de reguliere incassokosten. Alfatrion heeft daar hiervoor al het een en ander over geschreven, dat hoef ik niet verder te verduidelijken denk ik.
Maar het kan ook de andere kant op vallen, zoals je kunt zien in het vonnis waar ik eerder al naar linkte.
(wordt vervolgd)4.15. Omroep Gelderland zal als de overwegend in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld . Deze procedure ziet op de handhaving van intellectuele eigendomsrechten, zodat artikel 1019h Rv van toepassing is. Op grond van dat artikel wordt de in het ongelijk gestelde partij veroordeeld in redelijke en evenredige gerechtskosten en andere kosten die de in het gelijk gestelde partij heeft gemaakt, tenzij de billijkheid zich daartegen verzet. Bij de vaststelling van de redelijke en evenredige kosten ex artikel l0l9h Rv gaat de kantonrechter uit van de door de rechtbank gehanteerde Indicatietarieven in IEzaken,versie I april2017.
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
(vervolg)
Wat ik in jouw geval zou doen, is het volgende:
1) ik zou een schriftelijke reactie sturen naar Rosmalen Nedland;
2) ik zou kiezen voor een constructieve, vriendelijke toon (denk hierbij aan hetgeen fonsflons terecht al geschreven heeft over "wederzijds blaffende honden") en gewoon je excuses aanbieden;
3) ik zou beginnen met aangeven dat je niet terzake kundig bent en niet bewust inbreuk hebt willen maken op eventuele rechten (dat is geen excuus, maar wel de situatie);
4) ik zou daarna aangeven dat je het betreurt dat er niet direct contact is opgenomen, omdat je het bewuste plaatje dan direct verwijderd zou hebben en kosten onnodig waren geweest;
5) ik zou daarna aangeven dat je betwist dat er sprake is van inbreuk op een auteursrecht, omdat het plaatje te algemeen is om beschermd te worden;
6) daarna zou ik aangeven dat zelfs als er wel sprake is van inbreuk, de gevorderde vergoeding en kosten veel te hoog zijn 9zie alle al gegeven argumenten);
7) ik zou vervolgens aangeven dat je, om de fotograaf tegemoet te komen en een einde te maken aan de discussie, bereid bent om het al eerder genoemde € 45,00 te betalen voor de foto en een bedrag van € 50,00 / € 100,00 (wat jij wilt, houd wat onderhandelingsruimte open) aan redelijke kosten;
8 ) ik zou ook vragen om een schriftelijke bevestiging dat na betaling van dat bedrag over en weer niets meer te vorderen is.
Eventueel kan je natuurlijk even je vraag aan ARAG voorleggen, maar in alle eerlijkheid verwacht ik niet dat je daar een zinvoller antwoord krijgt dan hier. Maar het kan zijn dat ze ervoor kiezen een bedrag voor je te betalen, en dat is natuurlijk fijn. Ik zou de vraag dus sowieso stellen (en dan ondertussen even aan de gerechtsdeurwaarder aangeven dat je met je rechtsbijstandsverzekeraar bezig bent en er nog op terugkomt).
Hopelijk kan je hier iets mee; zo niet: dan lezen we het hier wel weer. Succes!
Wat ik in jouw geval zou doen, is het volgende:
1) ik zou een schriftelijke reactie sturen naar Rosmalen Nedland;
2) ik zou kiezen voor een constructieve, vriendelijke toon (denk hierbij aan hetgeen fonsflons terecht al geschreven heeft over "wederzijds blaffende honden") en gewoon je excuses aanbieden;
3) ik zou beginnen met aangeven dat je niet terzake kundig bent en niet bewust inbreuk hebt willen maken op eventuele rechten (dat is geen excuus, maar wel de situatie);
4) ik zou daarna aangeven dat je het betreurt dat er niet direct contact is opgenomen, omdat je het bewuste plaatje dan direct verwijderd zou hebben en kosten onnodig waren geweest;
5) ik zou daarna aangeven dat je betwist dat er sprake is van inbreuk op een auteursrecht, omdat het plaatje te algemeen is om beschermd te worden;
6) daarna zou ik aangeven dat zelfs als er wel sprake is van inbreuk, de gevorderde vergoeding en kosten veel te hoog zijn 9zie alle al gegeven argumenten);
7) ik zou vervolgens aangeven dat je, om de fotograaf tegemoet te komen en een einde te maken aan de discussie, bereid bent om het al eerder genoemde € 45,00 te betalen voor de foto en een bedrag van € 50,00 / € 100,00 (wat jij wilt, houd wat onderhandelingsruimte open) aan redelijke kosten;
8 ) ik zou ook vragen om een schriftelijke bevestiging dat na betaling van dat bedrag over en weer niets meer te vorderen is.
Eventueel kan je natuurlijk even je vraag aan ARAG voorleggen, maar in alle eerlijkheid verwacht ik niet dat je daar een zinvoller antwoord krijgt dan hier. Maar het kan zijn dat ze ervoor kiezen een bedrag voor je te betalen, en dat is natuurlijk fijn. Ik zou de vraag dus sowieso stellen (en dan ondertussen even aan de gerechtsdeurwaarder aangeven dat je met je rechtsbijstandsverzekeraar bezig bent en er nog op terugkomt).
Hopelijk kan je hier iets mee; zo niet: dan lezen we het hier wel weer. Succes!
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
Zonder alle reacties te lezen.... Ik hoop dat ik nog niet te laat ben.
Waarschijnlijk heb je een sommatie-exploot ontvangen. Dat is een nieuw probeersel van Rosmalen Nedland. Zover ik het begrepen heb volgt dit op een incasso-procedure, dat er geprobeerd is het geld te vorderen. Als dit het eerste schrijven is dat je ontvangt kun je het om die reden afwijzen.
Waarschijnlijk heb je een sommatie-exploot ontvangen. Dat is een nieuw probeersel van Rosmalen Nedland. Zover ik het begrepen heb volgt dit op een incasso-procedure, dat er geprobeerd is het geld te vorderen. Als dit het eerste schrijven is dat je ontvangt kun je het om die reden afwijzen.
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
Dat klopt.
En dat klopt niet. Het staat een schuldeiser vrij om te kiezen welk sommatiemiddel hij gebruikt.
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
Reacties gescand nu.
Los van of je een inbreuk gemaakt heb... een sommatie-exploot zonder voorgaande incasso-procedure is ongebruikelijk. En een rechter zal dat buitenproportioneel vinden.
Heb je wel iets fout gedaan, dan is het een onrechtmatige daad en dien je de schade te vergoeden.
Dit lijkt wel heel erg op trollengedrag. Zie https://www.ipmc.nl/nl/auteursrecht-trollen
En rechters gaan er gelukkig sinds kort niet meer in mee; [Link verwijderd]
Hier moet de fotograaf wiens foto's zonder toestemming in drukwerk zijn verschenen, bijgesneden en omgezet in zwart/wit de inbreukmaker €6000 ex btw betalen.
Los van of je een inbreuk gemaakt heb... een sommatie-exploot zonder voorgaande incasso-procedure is ongebruikelijk. En een rechter zal dat buitenproportioneel vinden.
Heb je wel iets fout gedaan, dan is het een onrechtmatige daad en dien je de schade te vergoeden.
Dit lijkt wel heel erg op trollengedrag. Zie https://www.ipmc.nl/nl/auteursrecht-trollen
En rechters gaan er gelukkig sinds kort niet meer in mee; [Link verwijderd]
Hier moet de fotograaf wiens foto's zonder toestemming in drukwerk zijn verschenen, bijgesneden en omgezet in zwart/wit de inbreukmaker €6000 ex btw betalen.
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
Moneyman "Het staat een schuldeiser vrij om te kiezen welk sommatiemiddel hij gebruikt."
Tuurlijk.
Maar schuldeiser heeft in dit geval geen vordering. Het is in deze fase een schikkingsvoorstel.
Tuurlijk.
Maar schuldeiser heeft in dit geval geen vordering. Het is in deze fase een schikkingsvoorstel.
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
Onjuist. Het is -hoe je het ook noemt- gewoon een vordering.
Nee hoor. Juist in dit soort zaken gebeurt dat vaker. Buitenproportioneel is het ook niet - het is gewoon een van de bruikbare incasso-instrument. Een rechter heeft overigens helemaal niets van te vinden van dat sommatie-exploot.
MBX6 schreef: ↑22 jan 2021 12:27En rechters gaan er gelukkig sinds kort niet meer in mee; [Link verwijderd]
Ook dit is niet juist. De jurisprudentie wisselt, al jaren overigens, er worden vorderingen op diverse onderdelen toe- en afgewezen. Deze uitspraak is niet een keerpunt waarna niet anders meer geoordeeld wordt ofzo.
Annemieke67
vindt dit leuk
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
overig-juridisch-financieel-f93/boete-v ... 9-s60.html
(En hier schreef Moneyman ook aan mee.)
(En hier schreef Moneyman ook aan mee.)
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
Voor incassokosten geldt een dubbele redelijkheidstoets. Het moet redelijk zijn geweest om incassokosten te maken én de hoogte van de incassokosten moeten redelijk zijn. Om aan de eerste toets te kunnen voldoen zal je in de praktijk eerst kosteloos een brief moeten sturen. En voor dat tweede wordt aan het besluit gekeken, maar is het mogelijk om daar van af te wijken indien daar een goede redenen voor is.
MBX6
vindt dit leuk
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
Het lijkt mij onredelijk om gelijk een sommatie-exploot te versturen.
Als je daar via een mail op reageert met:
"Schadevergoeding en kosten worden geprotesteerd en zullen niet worden voldaan.
Mocht u van mening zijn dat ik u schade berokkend heb dan ga ik daar graag eerst over in gesprek."
Iets doen tegen onredelijke fotoclaims? Teken de petitie https://beoordeelfotoclaims.petities.nl/
Als je daar via een mail op reageert met:
"Schadevergoeding en kosten worden geprotesteerd en zullen niet worden voldaan.
Mocht u van mening zijn dat ik u schade berokkend heb dan ga ik daar graag eerst over in gesprek."
Iets doen tegen onredelijke fotoclaims? Teken de petitie https://beoordeelfotoclaims.petities.nl/
Re: Dwangbrief voor gebruik foto in webshop
Welk bedrijf had de foto in stock? Permission control is een klein bedrijfje, gevestigd in België. Zij worden ingehuurd door nieuws agentschappen, stock foto bedrijven om auteursrechten claims af te handelen. Wanneer je een brief of email van Permission Control krijgt is de beste optie om te betalen. Veel kans maak je niet bij de rechter, zolang je alleen handelt. Een groep van gedupeerden zou misschien nog iets voor elkaar kunnen krijgen.
Er is over deze praktijken veel te vinden. Hierbij een website waar je kunt zien dat je de enige niet bent. https://www.auteursrechten.eu/ . Ook ik heb de dreigbrieven van Permission Control gekregen, notabene van ons eigen ANP. (John de Mol). zie: Radarforum: overig-juridisch-financieel-f93/boete-v ... 9-s60.html
Ik was mij ook totaal niet bewust dat ik een foto uit America waar rechten op rusten op mijn website had staan. (Is er ook via via op gekomen)
Er is over deze praktijken veel te vinden. Hierbij een website waar je kunt zien dat je de enige niet bent. https://www.auteursrechten.eu/ . Ook ik heb de dreigbrieven van Permission Control gekregen, notabene van ons eigen ANP. (John de Mol). zie: Radarforum: overig-juridisch-financieel-f93/boete-v ... 9-s60.html
Ik was mij ook totaal niet bewust dat ik een foto uit America waar rechten op rusten op mijn website had staan. (Is er ook via via op gekomen)