Nou... Dat ligt toch wel wat anders. Er is sprake van een consument tegenover een professional. De werkelijkheid is dat die professional een zorgplicht heeft tegenover de consument en moet zorgen voor een backup (of op z'n minst de consument moet vragen dit te doen).DeZevendeHenk schreef: ↑28 apr 2022 13:42Leuk bedacht maar een verkoper mag ervan uitgaan dat gebruikers een backup maken en hoeft geen rekening te houden met het feit dat er eventueel ook fietsbellen zijn die dat niet doen, dat is gewoon de praktijk.
In een casus als deze, waarin TS met een zwart scherm bij de reparateur komt, is het zeker de verantwoordelijkheid van de reparateur om te bezien of er nog data te redden is, alvorens een reparatie te gaan uitvoeren.
Zoiets?DeZevendeHenk schreef: ↑28 apr 2022 13:42Laat maar een uitspraak zien waarin de leverancier van een computer moet opdraaien voor schade die met een backup eenvoudig te voorkomen was geweest.
Als je iets verder leest dan het deel wat ik hier citeer, zie je ook gelijk mooi de nuance: de gevorderde schadevergoeding (waarvoor de reparateur aansprakelijk is) wordt verlaagd, omdat de eisende partij eerder zelf een backup had gemaakt (en dus wist dat dat handig is), maar dat vervolgens niet vaker heeft gedaan.3.5. De kantonrechter is echter wel van oordeel dat [gedaagde] toerekenbaar is tekortgeschoten in haar zorgplicht die zij in de gegeven omstandigheden tegenover [eiser] in acht had moeten nemen. Dit wordt als volgt gemotiveerd.
[gedaagde] is in de relatie met [eiser] aan te merken als “de professional” en had behoren te behoren te begrijpen dat [eiser] geen, althans weinig, verstand had van computers en software. [eiser] is immers met zijn powerbook en de eerder door hem bij [gedaagde] gekochte externe harde schijf teruggekomen, omdat het hem niet lukte om deze op elkaar aan te sluiten. Verder geldt dat [gedaagde] wist, althans als professional behoorde te weten, dat een upgrade van het besturingssysteem softwarematige risico’s met zich meebrengt en dat dit zelfs kan betekenen dat data verloren gaan. [eiser] heeft aan [gedaagde] benadrukt dat er geen data verloren mochten gaan. Dit is zelfs op het innamebewijs en afgiftebewijs onder de probleemomschrijving vermeld. Het was kennelijk in de visie van [gedaagde] nog zinvol om het besturingssysteem van de powerbook up te graden, ondanks de leeftijd van de powerbook en de daarin aanwezige harde schijf.
[gedaagde] had, gezien het voorgaande in onderlinge samenhang bezien, voordat zij met de upgradewerkzaamheden begon, moeten kijken of het nog mogelijk was om de data van de powerbook veilig te stellen. Het betreft hier een eenvoudige activiteit. [gedaagde] had dit in de winkel in bijzijn en met instemming van [eiser] kunnen doen door deze data, en meer in het bijzonder het boek, bijvoorbeeld op een cd-rom te branden, op een usb-stick te plaatsen of te mailen naar een webmail account. Indien de harde schijf op dat moment was gecrasht dan was [gedaagde] daarvoor niet aansprakelijk geweest, omdat dit ook bij [eiser] had kunnen gebeuren. Indien dit echter was gelukt dan waren de data veilig gesteld geweest.
Vaststaat dat [gedaagde] niet aan de hiervoor omschreven zorgplicht heeft voldaan. Dit betekent dat zij tegenover [eiser] toerekenbaar is tekortgeschoten.
Dus ja, jouw fietsbellen-argument telt mee, maar ontslaat de reparateur niet van zijn aansprakelijkheid.
