Dit is al een ouder topic, maar ik wilde toch mijn ervaring met Zalikas "even" kwijt.
Wij hebben in 2020 bij Zalikas ook een hond geleasd. Het was midden in coronatijd. Mijn man was ontzettend ziek geweest begin van dat jaar, dus we waren heel voorzichtig.
Er zouden voldoende ontsmettingsmiddelen voorhanden zijn op de locatie in Loerbeek. Dat bleek te bestaan uit een flacon ontsmettingsvloeistof en een vies handdoekje. Gelukkig hadden we zelf voldoende bij ons.
We zouden in groepen kennis gaan maken met de honden, maar dat bleek op het moment supreme ook een loze belofte. Je ging wel in groepjes naar binnen, maar iedereen die er was, bleef op het veld waar de honden liepen.
Als je dan een veld hebt, waarvan je weet dat er een stuk of 20/30 honden losgelaten worden en een stuk of 40 mensen, dan zorg je toch dat het een beetje toonbaar is, maar het veld (denk formaat half voetbalveld) bestond voor de helft uit hoog opgeschoten onkruid en brandnetels.
Toen we op het veld rondliepen kwamen we er al snel achter dat er heel veel belangstellenden waren voor de hond waar we in eerste instantie voor gingen en dat de hond qua karakter (border collie kruising) qua temperament niet goed bij ons zou passen.
D. [naam verwijderd door moderatie] was aan het rondlopen en aan het praten met mensen. Daar kwam je niet echt gemakkelijk tussen en wij zagen de bui al hangen. Het zou wel eens een latertje kunnen worden. En ivm de energie van mijn man, was dat niet echt een optie.
We hadden om kunnen draaien en weg kunnen rijden, maar als je je al een paar weken hierop verheugd hebt, en je in je hoofd al een hond mee naar huis hebt genomen, is dat nog niet zo simpel.
Er liep ook een gedragsdeskundige rond, met 2 honden aan de riem. Die al langer in Loerbeek zaten blijkbaar, want ze waren niet met het transport meegekomen. Als je informatie vroeg over de betreffende honden, dan wist hij er niets over. Ook heel vreemd
Ons oog viel op een hond die zich wat afzijdig hield en waar niet echt veel belangstelling voor was. Aan een van de andere dames wat meer info gevraagd over de betreffende hond. Hij was 8 maanden, gecastreerde reu en eigenlijk niet wat we zochten, want we zochten een teef. Maar hij trok mij ontzettend aan....
Aan D. gevraagd wat ze van de combi vond en ze was meteen enthousiast. Hij zou prima bij ons passen volgens haar. Knap hoor! Ik heb alleen maar gevraagd: D., die hond daar achterin het veld, die zouden we graag meenemen. En toen wist ze het al
Contract ondertekend (iets van 20 krabbels heb ik moeten zetten). Je mocht niet laten enten, maar er moest getiterd worden en die uitslag moest je ook aan Zalikas doorgeven. Als de hond naar de dierenarts moest, eerst overleg met Zalikas. Chip mocht niet overgeschreven worden. Die moest op naam van Zalikas blijven staan.Gesprekje gehad met de toenmalige penningmeester. Die had een hele tafel vol koeken liggen. Want mensen moesten niet naar de vlakbij gelegen friettent iets gaan eten, want daar vertelden ze zulke verhalen over Zalikas, dat mensen vaak niet meer terug kwamen. Heel typisch verhaal vond ik dat......
Toen moest de hond gevangen worden, en tuigje en riemen gepast worden en daarna de hele boel betaald.
Hond achterin de auto (met onze eigen hond die we meegenomen hadden om te zien of er een klik was) en dat ging eigenlijk wel goed. Toen we thuis waren, kwamen we er pas achter dat hij echt ontzettend bang was voor mensen.
Je zit verplicht in een app groepje met de mensen van jouw transport en daar kwam wel wat dingen boven water. Bijvoorbeeld dat de puppies normaal met 4 maanden naar nederland kwamen en nu ivm corona pas met 8 maanden. En dat ze weinig contact gehad hadden met mensen. Dus heel slecht gesocialiseerd waren. Meerdere nieuwe hondeneigenaren uit de app groep hadden die ervaring. De hond moest verplicht in een bench. Wat wij nooit gedaan hebben. We hebben al meer dan 42 jaar honden en nog nooit heeft een hond van ons in een bench gezeten. We hebben hem een paar dagen laten acclimatiseren (hij kroop weg, achterin de schuur en wij zetten er eten en water bij en gingen er op een afstandje bij zitten lezen of zo en tegen hem kletsen en vooral niet aankijken)
Toen hebben we hem een hele lange riem aangegeven, zodat we hem gemakkelijk konden pakken als dat nodig was. En zijn aan het socialiseren gegaan. En tot op de dag van vandaag (bijna 2 jaar later) maakt hij nog steeds mini-stapjes voorwaarts.
Voor ons is het de liefste hond. Voor onze kleinkinderen ook en voor de rest van de wereld maakt hij dus die stapjes.
Als we alles van te voren geweten hadden, waren we nooit met Zalikas in zee gegaan. Ik heb ze van te voren wel gegoogled, en dat was best positief eigenlijk. Pas daarna, toen we onze hond eenmaal hadden, en ik ging nog een keer heel kritisch zoeken, kwamen er andere reviews boven water.
On the bright side: we hebben echt de allerliefste gekke hond er aan overgehouden
, laat daar geen misverstand over bestaan. 
, hij hoort erbij.