Voor minder dan 35 procent afgekeurd dus geen WIA-uitkering: heb jij daar ervaring mee?

[Radar]

Beste lezer,

In de uitzending van maandag 1 mei besteden we aandacht aan de WIA. In de praktijk lukt het mensen die voor 35 procent of minder zijn afgekeurd vaak niet om te werken en ook krijgen ze geen hulp bij re-integratie.

Herken jij je in deze situatie? Wij zijn benieuwd naar jouw verhaal.

Alles over dit item in de uitzending lees je hier: https://radar.avrotros.nl/uitzendingen/ ... g-keihard/.

Met vriendelijke groet,

Internetredactie Radar

[Onkruid71]

Voor mij begon het al bij eerste jaar keuring dat ik maar 8% afgekeurd werd, en dat terwijl ik 24/7 bedlegerig was.
Wat jou ervaring was met wat je wel een niet kon, luisterde ze niet naar.
Wat ik wil volgende hun kon was niet gebaseerd op feiten maar natte vinger werk.
Dus nu in de bijstand.

[Morgan le Fay]

Ik meen mij te kunnen herinneren dat bij (her)keuring voor WIA voor 35% afgekeurd worden dit bijna altijd standaard Bijstand werd, omdat bij dit percentage de WIA werd/wordt omgezet naar een WW en omdat geen enkele werkgever iemand in dienst wil nemen met dit uitvalrisico.
Lang leve de Participatiewet, je weet wel dat gedrocht wat per 01-01-2015 is ingegaan.

[Nijogeth]

Ben ik toch blij dat ik me op dat gebied iets te goed verzekerd hebt. Kost me wat in de maand, maar bij 25% arbeidsongeschiktheid in mijn huidige beroep krijg ik 80% van mijn loon. En daarin worden loonsverhogingen ieder jaar meegenomen, waardoor de premie wel wat hoger lag dan wanneer ik dat niet zou doen.

[javie]

Mijn vader werdt voor meer dan 35 procent afgekeurd.
Enkele weken voordat de WIA in ging werd hij herkeurd zonder dat hij gesproken heeft met een keuringsarts.
De uwv heeft mijn vader voor minder dan 35 procent afgekeurd en komt hier door in de bijstand. In de bijstand wordt hij verder psychisch belast door nutteloze workshops en nutteloze sollicitaties.

Na 5 jaar rechtzaken nog steeds geen gelijk kunnen behalen. UWV blijft bij standpunt.

[Bosvelt]

Ik heb 20 jaar zwaar werk gedaan en 6 jaar geleden uitgevallen met burnout klachten. 4 jaar geleden gekeurd voor WIA. Heb o.a. een versleten rug, artrose in mijn knieën en chronische vermoeidheidsklachten. Volgens het medisch rapport is er niets aan de hand en kan ik gewoon op mijn knieën keukenkastjes schoonmaken,15 kilo tillen / dragen en 40 uur p/w werken. In werkelijkheid: kan niet op mijn knieën zitten, max. 5 kilo tillen/ dragen en 12 uur p/w werken.

Waarom mensen medisch keuren als alleen het inkomen telt?

[Meidje]

45 jaar, 2 jaar ben ik ziek t.g.v. long covid. (16 weken opgenomen geweest, maandenlange revalidatie en nog veel therapie.) Ik heb astma en reuma en ben mantelzorger.

Ben niet te beroerd te werken, heb het tenslotte al 25 jaar gedaan. Veel keus heb ik niet, want mijn partner heeft niet voldoende inkomen om van rond te komen met ons gezin.
Had overigens een fijne baan, met prima inkomen, maar geen topsalaris.

En juist dat zorgt dat ik nu voor 15% arbeidongeschikt wordt verklaard. De keuringsarts van de UWV zei bijna verontschuldigend : "u bent niet terminaal, niet (meer) opgenomen, niet psychotisch of psychisch ongeschikt voor werk" Nee, ik ben een optimist, een vechter!

Ik word geschikt geacht voor de meest bizarre baantjes, die mijn ergo-en fysiotherapeut totaal onverantwoord voor me vinden. En ik word geacht gewoon weer al mijn uren te draaien, per direct. Wat ook al volstrekt onverantwoord is.

Ik krijg nog WW, maar met de huidige strenge regels ga ik de max 2 jaar (met dank aan mijn arbeidsverleden) denk ik niet eens halen.
Alle verplichte webinars, formulierenbrei, wekelijke sollicitatie's etc. kosten echter al mijn energie naast mijn intensieve therapie
Recht op bijstand heb ik trouwens niet na 2 jaar, want mijn partner verdiend teveel.
Dus ik móet werken, tot ik er (weer) bij neerval.

Mijn familie, omgeving en zorgverleners zijn teleurgesteld en boos en maken zich grote zorgen over mij en mijn gezondheid.
Want ze kennen mij : druk maken is verspilde energie, ik kijk niet naar wat ik kan, maar naar wat nodig is. Dus ga ik maximaal werken. Met daarmee roofbouw plegen op mijn lichaam.
Maar wat voor keus heb ik? !
Weet u een oplossing?

[Laura C K]

Ik werd voor minder dan 35% afgekeurd: ik werkte 24 uur per week, de keuring ging op basis van 36 uur per week: als ik 36 uur per week ergens aan een lopende band zou staan of metaalarbeider zou worden, zou ik voldoende verdienen. Dat ik al jaren niet meer dan 24 uur werkte omdat ik dat niet meer kon, was niet relevant voor de berekening van je verdiencapaciteit.

[Demi199210]

Nog geen ervaring met WIA maar wel zeer slechte ervaringen met UWV afdeling ziektewet. De reportage in de uitzending is zeer herkenbaar voor mij. Heel gedoe om te ‘bewijzen’ dat je niet KAN werken, maar wel WIL werken. Zo’n 76 bewijsstukken ingestuurd naar verzekeringsarts. Eerste jaar ziektewet zou voor mij nu aflopen. Dan kom je bij een arts en arbeidsdeskundige die simpelweg niet naar je medische toestand kijken, maar puur naar wat je volgens hun nog zou ‘kunnen’. Ben in bezwaar gegaan en dit proces heb ik gelukkig gewonnen. Ik ga door naar de tweede ziektejaars wet. Maar wat een energie en moeite om dit voor elkaar te krijgen, terwijl je al zo ziek bent….

[MvanG]

Het UWV kan liegen alsof het gedrukt staat. Dat kan ik overigens onderbouwen. Van heel nabij heb ik ervaren dat iemand die net onder die grens van 35% valt geen enkele ondersteuning of begeleiding krijgt bij het vinden van passend werk. Ondertussen durven werkgevers het risico.niet aan om iemand die langere tijd uit het arbeidsproces geweest is in dienst te nemen. In dit geval spreek ik over een 33 jarige vrouw die graag morgen aan de slag wil. Het UWV is een totaal verkokerde organisatie die meer met regels en het doorschuiven van problemen bezig is dan met het invullen van de reden van haar bestaan. Dat ligt niet altijd aan de afzonderlijke medewerker. Er zijn er ook die graag willen helpen maar zoch aan handen en voeten gebonden wanen. Het is dus het management dat er een puinhoop van maakt. Goed om te horen dat de heer Omtzigt zich hier mee bemoeit.

[Jalf]

Mij viel iets anders op aan dit onderwerp: de interviews waren met mensen die beperkt zijn in het aantal uren dat ze kunnen werken.

Ik heb enige jaren terug kort meegewerkt met een project van o.m. Incluvisie: <<Samen vooroordelen laten verdwijnen. Gesprek tussen werkgevers en werkzoekenden.>> een project om werkgevers en werknemers samen te laten kijken naar de wederzijdse misvattingen die er bestaan over het aannemen van mensen met een beperking.

We kwamen in die groep tot een interessante tweedeling: er zijn mensen met een fysieke beperking die met een aangepaste werkplek 40 uur per week kunnen werken en er zijn mensen die beperkt zijn in hun energie, of die door terugkerende pijn plotseling een dag uit kunnen vallen.
Deze mensen kunnen iha 16 tot 24 uur per week werken, gegarandeerd. Maar ze kunnen niet vaste dagen beloven. In zo'n geval kan de werkgever met de werknemer doelen met deadlines per week, 2 weken of een maand afspreken. De werknemer werkt flexibel, wanneer hij/zij kan . Als het maandag, dinsdag woensdag niet lukt, dan werkt hij/zij op maandag donderdag vrijdag bijvoorbeeld. Juist in hógere functies met veel eigen verantwoordelijk en eigen planning kan dat.

Toen een werkgeefster die zich heel inclusief noemde , van deze laatste groep hoorde gaf ze toe dat haar bedrijf toch niet echt inclusief was... want minder dan 24 uur werken was al onwenselijk, en dan ook nog op wisselende dagen... daar ging haar bedrijf niet voor.
Er zijn maar weinig vacatures voor zo weinig uren. Nederland heeft veel deeltijdbanen, maar dan hebben we het over 32 uur / week. (Ik zie dat meer als een afgeslankte full time aanstelling)

Deze laatste groep wordt hetdaarnaast ook nog heel moeilijk gemaakt vanuit de UWV en overheid:
1) je bent al snel "35% min" omdat je veel beroepen kan uitvoeren... er wordt nl. niet gekeken naar hóévéél uur je kan werken; als je het een uur kan, kan je het.
2) Deze mensen mogen zich niet registreren in het doelgroepenregister. Dat is voor andere beperkingen. Maar veel bedrijven hanteren dit register als criterium.
Ik ga vaak naar 'Meet & Greet' bijeenkomsten van Onbeperkt Aan De Slag (om HR medewerkers van bedrijven te spreken), maar ik kan geen afspraak krijgen met een deel van de werkgevers omdat zij alleen in gesprek willen met mensen die in het doelgroepenregister staan. Bijv. de VU in Amsterdam, die toch mooie hoge functies aan afgestudeerde "werktijd-beperkten" kan geven?

Krijgt een bedrijf soms subsidie als hij iemand die in dat register staat aanneemt, en geen subsidie voor iemand met een andersoortige beperking?

De overheid zou het register moeten uitbreiden of afschaffen... zodat die tweedeling in arbeidsbeperkten minder wordt.

Radar heeft precies die tweede groep mensen geinterviewd. Misschien kunnen jullie het uitdiepen en ook kijken naar hoe we werkgevers over de drempel kunnen helpen?



Wat betreft de berekening van het percentage loonderving door je arbeidsongeschiktheid (de 35% regel): een arbeidsdeskundige (die je nooit ziet, deze werkt met je dossier) moet een paar beroepen vinden om de berekening te maken. De beroepen die ze dan als 'mogelijk' bestempelen zijn soms erg vreemd.
Ik heb last van mijn nek en een schouder. Daardoor kan ik geen priegelwerk doen waarbij ik mijn nek sterk moet buigen (ik krijg al hoofdpijn van mijn mobiel meer dan 5 minuten gebruiken), geen herhalende bewegingen maken (vegen, afstoffen. zagen...) en niet kracht zetten of tillen. De 3 dingen die ik nog kon doen waren volgens de arbeidsdeskundige: werken in een magazijn (tillen, vegen?) , aan een lopende band staan (herhalende bewegingen?) en de grootste uitglijder: printplaatjes solderen (werkhouding: https://cdn.actronics.nl/image/beste-so ... enelux.JPG)

Dank Radar, blijf vooral kritisch én in gesprek met partijen!

[RalphMostert]

Na een flink auto ongeluk niet meer instaat om volledig te werken.

Kreeg van uwv te horen dat ik 28% afgekeurd ben.
Onafhankelijk onderzoek arts is het hier ook niet mee eens.
Dit hele verhaal duurt al 3 jaar.
Rechtbank heeft ook geen tijd.

Bij een hoorzitting met het uwv komt de betreffende arts die mijn zaak gekeurd heeft niet eens opdagen.

Kreeg zo'n mooi lijstje met beroepen die ik nog zou kunnen doen.
Meeste was fabriekswerk waarbij een loon gegeven werd van bijna 15 Euro per uur.
Bij navraag bij verschillende fabrieken zou dit loon bij een voorman horen zonder functie jaren.
Een gewone arbeider zou minimum loon verdienen zonder functie jaren.

Minimum loon zou voor mij betekenen 38% afkeur.

Die hele lijst met beroepen van hun klopt dus ook voor geen meter.

En buiten dat, iemand van 2 meter met rug en nek klachten in een fabriek laten werken lijkt mij (en mijn artsen) geen goed idee

[W Hemme]

Mijn Vrouw is voor 34,6% afgekeurd en zijn van de ene op de andere dag een inkomen kwijt. Wij hebben jarenlang het heel moeilijk gehad maar van UWV kant is er nooit een voorstel geweest. Omdat mijn vrouw 22 uur in de week werkte had ze te weinig premie betaald was het antwoord van de UWV

[BL2]

En nu maar hopen dat het bij afkeuring niet met 24 procent is.......

[mariskabarends]

Ik heb daar zeker ervaring mee. Voor 15 % afgekeurd terwijl ik op alles in het mfl ernstig beperkt ben. Uwv geeft aan ja u verdiende gewoon te weinig. Dit is toch weer typisch Nederlands. De rijken komen overal mee weg. En als je 20 jaar in de zorg heb gewerkt. Mag je gewoon de armoe in.

[Onkruid71]

Van mij mogen ze de hele participatiewet, voor zieke mensen op de schop gooien.
Blijkbaar moet dat we onderzocht worden.

[Lowieze]

Ben ik toch blij dat ik me op dat gebied iets te goed verzekerd hebt. Kost me wat in de maand, maar bij 25% arbeidsongeschiktheid in mijn huidige beroep krijg ik 80% van mijn loon. En daarin worden loonsverhogingen ieder jaar meegenomen, waardoor de premie wel wat hoger lag dan wanneer ik dat niet zou doen.

Te goed verzekerd….. heeft dat wel nut? Ik zal eerlijk zeggen dat ik geen verstand van deze materie heb, vandaar ook mijn vraag.
Maar als deze verzekering u nu al flink wat kost per maand, u bent half de dertig dacht ik en u zal tot ongeveer uw 70e moeten werken, denkt u dat zo’n verzekering dan loont?

[Lady1234]

Een privé arbeidsongeschiktheidsverzekering met een uitkering tot 80% van het huidige loon inclusief loonsverhogingen is haast onbetaalbaar. Dus er zullen wel wat addertjes onder het gras zitten.

[ZeerPrivé]

Een privé arbeidsongeschiktheidsverzekering met een uitkering tot 80% van het huidige loon inclusief loonsverhogingen is haast onbetaalbaar. Dus er zullen wel wat addertjes onder het gras zitten.

Hoorde gisteravond van een man (bedenker Flippo's, eerst miljoenen nu in de bijstand) die ook dacht alles goed geregeld te hebben met een dure arbeidsongeschiktheidsverzekering, kreeg klachten, waardoor hij niet meer kon werken. Niks uitkering, de klachten bleken gerelateerd aan een aangeboren kwaal waar hij niets van wist.

[Lowieze]

Hoorde gisteravond van een man (bedenker Flippo's, eerst miljoenen nu in de bijstand) die ook dacht alles goed geregeld te hebben met een dure arbeidsongeschiktheidsverzekering, kreeg klachten, waardoor hij niet meer kon werken. Niks uitkering, de klachten bleken gerelateerd aan een aangeboren kwaal waar hij niets van wist.

Hij heeft een boek geschreven en daarin staat dat zijn tussenpersoon vergeten is de aangeboren hartafwijking door te geven bij het afsluiten van de verzekering.
Of dit waar is, weet ik natuurlijk niet, maar het verhaal lijkt toch iets anders in elkaar te zitten.