Huiskamer

[Lowieze]

Die hondencursus stelt inderdaad weinig voor. Maar ik begrijp niet wat het houden van agressieve honden te maken heeft met het opvoeden van kinderen.
Deze hond had al eerder voor problemen gezorgd. Dan moet je die niet bij een baby van 8 maanden in de buurt laten. Zet ‘m dan in een bench of in een andere ruimte. Dit is vragen om problemen.

[Erthanax]

Het krijgen van kinderen moet niet een stukje moeilijker worden, het moet gewoon een stukje beter geregeld worden. Een klein stukje wetgeving erbij, wat procedures en systemen inrichten, beetje handhaving en klaar is kees. Ik ben helemaal voor.

Er moet dan niet alleen naar de financiële kant gekeken worden, maar ook naar opleidingsniveau en parate kennis van kunsten en wetenschappen, en een uitgebreide toetsing van goed burgerschap. Dat er geen erfelijke aandoeningen mogen voorkomen lijkt me evident. Een psychologische of psychiatrische geschiedenis lijkt me ook een breekpunt. Een strafblad is natuurlijk een no-go, maar te veel boetes lijkt me ook niet goed. Dronkenschap, geen licht op de fiets, door rood licht of te hard rijden, vuilnis te vroeg aan de straat… dat wil je toch allemaal niet? Goede ouders geven altijd het goede voorbeeld!

[Jablan]

Waarom worden aspirantouders niet verplicht om tijdens de zwangerschap gedurende 9 maanden een pedagogische cursus te volgen?

Tijdens en kort na de zwangerschap lijkt mij dat geen goed idee.

De aanstaande ouders zijn in een hormonale uitzonderingstoestand, keurig door de natuur geregeld, zodat ze de eerste tijd automatisch weten wat de baby wil en net zo volautomatisch ernaar handelen.

Dan zijn er (meestal) nog de aanstaande grootouders, vrienden en vriendinnen, verdere familie, die allemaal hun eigen mening over opvoeden hebben. Zoals een collega van mij zei over haar eerste kind: 'ik had oordoppen nodig.' Niet vanwege de huilende baby, maar vanwege alle goedbedoelde adviezen, die haar absoluut niet verder hebben geholpen.

Volgend discussiepunt: wat noem je mishandeling en wat versta je onder verwaarlozing? Ook daarover verschillen de meningen.

Ik vind het erg lastig om een goed oordeel hierover te hebben.

[Lowieze]

De aanstaande ouders zijn in een hormonale uitzonderingstoestand, keurig door de natuur geregeld, zodat ze de eerste tijd automatisch weten wat de baby wil en net zo volautomatisch ernaar handelen.
(….)

Dit is niet waar hoor. Juist de eerste tijd zijn ouders vaak de wanhoop nabij omdat ze geen idee hebben wat ze nu moeten doen.
Je doet wat je denkt dat het beste is en achteraf denk je: oh, dat zou ik nu heel anders doen.

[ZeerPrivé]

Het krijgen van kinderen moet niet een stukje moeilijker worden, het moet gewoon een stukje beter geregeld worden. Een klein stukje wetgeving erbij, wat procedures en systemen inrichten, beetje handhaving en klaar is kees. Ik ben helemaal voor.

Er moet dan niet alleen naar de financiële kant gekeken worden, maar ook naar opleidingsniveau en parate kennis van kunsten en wetenschappen, en een uitgebreide toetsing van goed burgerschap. Dat er geen erfelijke aandoeningen mogen voorkomen lijkt me evident. Een psychologische of psychiatrische geschiedenis lijkt me ook een breekpunt. Een strafblad is natuurlijk een no-go, maar te veel boetes lijkt me ook niet goed. Dronkenschap, geen licht op de fiets, door rood licht of te hard rijden, vuilnis te vroeg aan de straat… dat wil je toch allemaal niet? Goede ouders geven altijd het goede voorbeeld!

Oh jee, ik was niet door de selectieprocedure gekomen. Nee, ik zeg niet op welk punt.

[Nijogeth]

Met beide kan ik leven. Ik ben opgegroeid met honden en weet dat je er op een bepaalde manier mee om dient te gaan. Een korte cursus voor nieuwe eigenaren is niet te veel moeite, als je bedenkt wat het opvoeden aan een hond aan tijd en moeite kost. Voor het krijgen van kinderen moet dat in mijn ogen nog een stukje moeilijker worden en er hoort ook naar de financiële kant gekeken worden.

Wat betreft dieren,mee eens.
Wat betreft kinderen,hm,moeilijk hoor.
Geen voldoende inkomen dan een verbod op het maken/krijgen van kinderen?
Dat bedoel je toch niet mag ik hopen?

Als je geen geld hem om kinderen te bekostigen, dien je er niet aan te beginnen. Ergens vind ik bijvoorbeeld kinderbijslag iets wat mag verdwijnen. Al zou ik het ook goedkeuren als de overheid dit maandelijks in een potje stopt en het kind dit krijgt zodra het kind later een vaste baan heeft. Om studieschulden af te lossen of een huis te kopen. Maar kinderen krijgen is een keus en als je die keus niet kunt bekostigen, dan moet je niet gaan biljarten.

[Moneyman]

Een financiële eis is onzinnig. Als er iets een momentopname is, is het dat wel.

[ZeerPrivé]

Een financiële eis is onzinnig. Als er iets een momentopname is, is het dat wel.

Inderdaad, dat heb ik zowel bij mijn ouders als bij mezelf ervaren. Om het dan nog maar even niet te hebben over de vele anderen die met ziekte, echtscheiding, werkloosheid enz. geconfronteerd worden.

En wat is 'geen geld hebben om kinderen te bekostigen' precies? Als je geen merkkleding voor ze kunt kopen? Met Sint geen honderden euro's kunt besteden? Niet jaarlijks op vakantie kunnen gaan?

[Erthanax]

Met beide kan ik leven. Ik ben opgegroeid met honden en weet dat je er op een bepaalde manier mee om dient te gaan. Een korte cursus voor nieuwe eigenaren is niet te veel moeite, als je bedenkt wat het opvoeden aan een hond aan tijd en moeite kost. Voor het krijgen van kinderen moet dat in mijn ogen nog een stukje moeilijker worden en er hoort ook naar de financiële kant gekeken worden.

Wat betreft dieren,mee eens.
Wat betreft kinderen,hm,moeilijk hoor.
Geen voldoende inkomen dan een verbod op het maken/krijgen van kinderen?
Dat bedoel je toch niet mag ik hopen?

Als je geen geld hem om kinderen te bekostigen, dien je er niet aan te beginnen. Ergens vind ik bijvoorbeeld kinderbijslag iets wat mag verdwijnen. Al zou ik het ook goedkeuren als de overheid dit maandelijks in een potje stopt en het kind dit krijgt zodra het kind later een vaste baan heeft. Om studieschulden af te lossen of een huis te kopen. Maar kinderen krijgen is een keus en als je die keus niet kunt bekostigen, dan moet je niet gaan biljarten.

Ha, dat begint te lijken op de geboortetrust! Of geboortetruts, voor kenners.

En waarom zou je een studieschuld hebben? Studeren is een keuze. Als je die niet kunt bekostigen, moet je er niet aan beginnen. Een huis kopen is ook een keuze. Geen geld, geen Zwitsers!

Al dat malle geld rondpompen moet maar eens afgelopen zijn. Dan kunnen de belastingen voor de burgers die genoeg verdienen om kinderen te bekostigen omlaag, zodat zij zelf de studie van hun kinderen kunnen betalen. Geen beurzen meer, geen DUO meer nodig, iedereen blij.

Een krimpende bevolking geeft natuurlijk wel wat praktische problemen die opgelost moeten worden. Het Volk (én JA21) willen geen migratie, dus dan zit er niks anders op: Wie goedgekeurd wordt door de Rijksdienst voor de Voortplanting, krijgt niet alleen toestemming, maar ook de plicht tot het krijgen van kinderen. Noblesse oblige, zullen we maar zeggen. Het aantal voorgeschreven kinderen per vruchtbare vrouw kan bv elk jaar of elke vijf jaar worden aangepast aan de verwachtingen, eerst voor een beheersbare krimp van de bevolking, daarna voor stabilisatie. Een heerlijke nieuwe wereld ligt voor ons open!

[ZeerPrivé]

Het aantal voorgeschreven kinderen per vruchtbare vrouw kan bv elk jaar of elke vijf jaar worden aangepast aan de verwachtingen, eerst voor een beheersbare krimp van de bevolking, daarna voor stabilisatie.

[Lady1234]

Persoonlijk vind ik die ouders ook nog wel iets te verwijten, zacht gezegd. Schoonouders moeten oppassen, maar hun hond moet in een andere ruimte.
Breng hem naar de crèche. Maar dat kost geld.

Dwaasheid alsof kinderbijslag het krijgen van kinderen bevordert.

[Lowieze]

Persoonlijk vind ik die ouders ook nog wel iets te verwijten, zacht gezegd. Schoonouders moeten oppassen, maar hun hond moet in een andere ruimte.
Breng hem naar de crèche. Maar dat kost geld.
(….)

Zo was de situatie niet helemaal, de moeder zei ook dat er afgesproken was dat de hond niet in dezelfde ruimte aanwezig zou zijn als de baby daar was. Maar daar is nog wat discussie over.
En ‘moeten’ oppassen, daar is helemaal niet over gesproken, dus waar u dat vandaan haalt?

[Lady1234]

Tja, grootouders passen op. Moeder vertrouwt de hond niet, maar toch laat ze de baby daar.

[Lowieze]

Tja, grootouders passen op. Moeder vertrouwt de hond niet, maar toch laat ze de baby daar.

Hè bah, dit klinkt als blaming the victim.

[Jablan]

Ah, gevonden: Dodelijke hondenbeet bij baby is op 22 oktober 2019 gebeurd, nu pas bij de rechter. Ik was al bang voor een nieuw geval.

Dit is niet waar hoor. Juist de eerste tijd zijn ouders vaak de wanhoop nabij omdat ze geen idee hebben wat ze nu moeten doen.
Je doet wat je denkt dat het beste is en achteraf denk je: oh, dat zou ik nu heel anders doen.

Het laatste neem ik graag van je aan.

Wanhoop nabij zijn heb ik niet vaak in mijn omgeving meegemaakt. Om precies te zijn: alleen een echtpaar bij ons in de straat, dat tot drie keer toe een huilbaby had. Bij nummer twee en drie kwam één van de oma's logeren, want die kon er goed mee omgaan.

Voor mij is de hormonale uitzonderingstoestand een gegeven. Eerste zwangerschap en geboorte - er is geen ander onderwerp meer dan de kleine.

[Onkruid71]

Het krijgen van kinderen moet niet een stukje moeilijker worden, het moet gewoon een stukje beter geregeld worden. Een klein stukje wetgeving erbij, wat procedures en systemen inrichten, beetje handhaving en klaar is kees. Ik ben helemaal voor.

Er moet dan niet alleen naar de financiële kant gekeken worden, maar ook naar opleidingsniveau en parate kennis van kunsten en wetenschappen, en een uitgebreide toetsing van goed burgerschap. Dat er geen erfelijke aandoeningen mogen voorkomen lijkt me evident. Een psychologische of psychiatrische geschiedenis lijkt me ook een breekpunt. Een strafblad is natuurlijk een no-go, maar te veel boetes lijkt me ook niet goed. Dronkenschap, geen licht op de fiets, door rood licht of te hard rijden, vuilnis te vroeg aan de straat… dat wil je toch allemaal niet? Goede ouders geven altijd het goede voorbeeld!

Ik heb mijn twijfels of dit wel de goede manier is. Ik geloof niet dat je door deze selectie goede ouders krijgt.

[Lady1234]

Tja, grootouders passen op. Moeder vertrouwt de hond niet, maar toch laat ze de baby daar.

Hè bah, dit klinkt als blaming the victim.

Dat is geen “blaming the victim”. Ze zijn allemaal “victims”. Maar als ik een hond niet zou vertrouwen, zou ik mijn kind daar niet bij laten.

[Erthanax]

Het krijgen van kinderen moet niet een stukje moeilijker worden, het moet gewoon een stukje beter geregeld worden. Een klein stukje wetgeving erbij, wat procedures en systemen inrichten, beetje handhaving en klaar is kees. Ik ben helemaal voor.

Er moet dan niet alleen naar de financiële kant gekeken worden, maar ook naar opleidingsniveau en parate kennis van kunsten en wetenschappen, en een uitgebreide toetsing van goed burgerschap. Dat er geen erfelijke aandoeningen mogen voorkomen lijkt me evident. Een psychologische of psychiatrische geschiedenis lijkt me ook een breekpunt. Een strafblad is natuurlijk een no-go, maar te veel boetes lijkt me ook niet goed. Dronkenschap, geen licht op de fiets, door rood licht of te hard rijden, vuilnis te vroeg aan de straat… dat wil je toch allemaal niet? Goede ouders geven altijd het goede voorbeeld!

Ik heb mijn twijfels of dit wel de goede manier is. Ik geloof niet dat je door deze selectie goede ouders krijgt.

Twijfels? Ik niet hoor, maar om het echt goed te doen moet het iets verder aangescherpt worden. Er zijn nog wel wat meer selectiegronden die toegevoegd kunnen worden aan het burgerschapspaspoort waarin alles wordt bijgehouden. (Mooi ict-project voor de overheid en een jarenlange stimulans voor de werkgelegenheid!)

Iedereen mag natuurlijk zelf weten wat hij doet of bezoekt (de grondwet waarborgt onze vrijheid) maar als je naar een heavy metal festival gaat, of naar nare sadistische films van Pasolini kijkt, krijg je natuurlijk minpunten. Net zo goed als wanneer je lid bent van een club die een idiote of haatdragende ideologie aanhangt. Natuurlijk mag dat, maar het is een keuze en keuzes hebben gevolgen. Minpunten dus.

Verder kan bij de bekende hielprik bij pasgeborenen ook bloed worden afgenomen worden om het volledige DNA uit te lezen. Opslaan op BSN, en de Rijksdienst voor de Voortplanting kan dan later de juiste partnerkeuze begeleiden, natuurlijk na de nodige tests bij jongvolwassenen voor psychologischevgeschiktheid. Zo krijg je gezonde en geschikte ouders, en een steeds gezondere bevolking bij steeds lagere zorgkosten. Nóg lagere lasten voor de burger, nóg meer geld te besteden.

Echt, er zijn zo veel mogelijkheden. Je gaat het pas zien als je het doorhebt!

[scharrelschipper]

Het krijgen van kinderen moet niet een stukje moeilijker worden, het moet gewoon een stukje beter geregeld worden. Een klein stukje wetgeving erbij, wat procedures en systemen inrichten, beetje handhaving en klaar is kees. Ik ben helemaal voor.

Er moet dan niet alleen naar de financiële kant gekeken worden, maar ook naar opleidingsniveau en parate kennis van kunsten en wetenschappen, en een uitgebreide toetsing van goed burgerschap. Dat er geen erfelijke aandoeningen mogen voorkomen lijkt me evident. Een psychologische of psychiatrische geschiedenis lijkt me ook een breekpunt. Een strafblad is natuurlijk een no-go, maar te veel boetes lijkt me ook niet goed. Dronkenschap, geen licht op de fiets, door rood licht of te hard rijden, vuilnis te vroeg aan de straat… dat wil je toch allemaal niet? Goede ouders geven altijd het goede voorbeeld!

Hoop dat je dit ironisch bedoeld.
Zoja,leuk.
Zo niet,oeps,zit ik helemaal fout.
Slechts lagere school,geen kennis van kunst en wetenschapen,in jongere jaren regelmatig dronken en erfelijk eigenwijs/dwars.
Gelukkig zijn mijn kinderen van mij af.

[Erthanax]

Hoop dat je dit ironisch bedoeld.
Zoja,leuk.
Zo niet,oeps,zit ik helemaal fout.
Slechts lagere school,geen kennis van kunst en wetenschapen,in jongere jaren regelmatig dronken en erfelijk eigenwijs/dwars.
Gelukkig zijn mijn kinderen van mij af.

Ironisch zou ik mezelf niet noemen. Misschien sarcastisch. Of grimmig fatalistisch.

Zes weken in alle rust in een achterkamertje gaan praten over wat we met de grondwet moeten als we in de formatie over de inhoud gaan praten. Dát is pas ironie! Zoiets krijg zelfs ik in een zwaarmoedige bui niet verzonnen.