Wat van belang is in deze zaak is achterhalen waar het fout gegaan is om bij een mogelijke schuldige de rekening te leggen. Zoals gebruikelijk staan theorie en praktijk lijnrecht tegenover elkaar. Zonder te weten of de adviseur inderdaad iets te verwijten valt worden er wel uitspraken over gedaan. Puur omdat de adviseur had kunnen zien dat. Maar had die adviseur ook maar enige reden om te bedenken dat het anders zou zijn?Erthanax schreef: ↑22 jul 2024 13:53Waar komt uw opmerking over het cilinderslot ineens vandaan? Wat heeft TS daarover geschreven?NeoDutchio schreef: ↑22 jul 2024 13:35U blijf maar zaken invullen. (…) Hoe verklaart u het dat er geen cilinderslot is meegenomen in het verhaal? (…)
Kijk je naar de praktijk, dan kan het verhaal heel anders uitpakken. Een adviseur heeft informatie bij zich, soms zelfs een stuk kozijn, informatie over het glas e.d. Alles wat afgesproken word word vastgelegd. Merk en kleur kozijn en hang- en sluitwerk zijn essentiële zaken die beschreven en benoemd worden. Als er onduidelijkheid zou zijn over wel of geen buiten bediening, dan was dat opgevallen bij het hang- en sluitwerk. Er zal nu enkel over de binnenkant gesproken zijn. Moet er een draaiknop komen of een klink? Om het van buiten te kunnen bedienen zal er gesproken moeten worden over de buitenkant. Komt er buiten een knop of klink? Bij een buitenknop of klink, moet die ook afsluitbaar zijn? En zo ja, met een nieuwe cilinder of is er een bestaande en wat is de maat daarvan?
Als de adviseur geen weet had dat deze doorgang de enige doorgang is naar de tuin (en ja, er zijn net zo veel redenen te bedenken dat hij het wel had kunnen weten als niet), dan had er op dat punt een lampje moeten gaan branden dat het niet juist zat. Hoe past dat in de juridische kader als er niet gesproken zou zijn over het hang- en sluitwerk aan de buitenzijde? Daar komt het cilinderslot vandaan.
Het enige dat nu gezegd word is dat omdat de adviseur thuis is geweest hij had moeten weten dat de deur van de buitenkant afsluitbaar moet zijn. En omdat het nu een vaste deur zou worden was dat ook een reden moeten zijn. En daarom krijgt de adviseur de schuld. Maar als er nooit over gesproken is, als er nooit over bediening van buiten gesproken is, als de klant getekend heeft voor geen knop/kruk/cilinder, als de klant niet gevraagd heeft hoe deze kiepschuifpui van buitenaf open te maken is, hoe deze hoe had de adviseur het dan wel moeten weten? En als de adviseur het ter goede trouw nooit geweten heeft zijn er momenten geweest dat TS had kunnen ingrijpen omdat het ook niet op papier stond.
In dat geval spreek je ook niet meer over een schuldige, maar over een vervelende samenloop van omstandigheden.