Moneyman schreef: ↑10 sep 2024 22:30
Het niet opgeven van een cryptorekening is wel degelijk gericht op het bewegen tot het verrichten van een rechtshandeling, te weten het toekennen van de uitkering.
De vraag is niet of het handelen gericht is op het laten verrichten van een rechtshandeling, maar of iemand wordt beweegt tot het verrichten van een rechtshandeling. Wanneer het handelen gericht is op het laten verrichten van een rechtshandeling, dan is het nog steeds mogelijk dat iemand daar desondanks niet toe gewogen wordt.
Moneyman schreef: ↑10 sep 2024 22:30
Los daarvan is “bedrog” een directe afgeleide van het werkwoord “bedriegen”, wat volgens de gangbare taaldefinities zeker van toepassing is op het bewust onjuist invullen van formulieren.
Ik blijf graag bij de wettelijke definitie zoals deze terug te vinden is in boek 3.
Moneyman schreef: ↑10 sep 2024 22:30
De stelling “ er is geen bedrog dus ook geen fraude” vind ik zeer zwak.
Ik heb niet gesteld dat er geen sprake is van bedrog. De rest volgt hieruit:
Moneyman schreef: ↑08 sep 2024 13:13
De definitie van fraude is (...) "een vorm van bedrog, (...) ".
Als fraude een vorm van bedrog is, dan betekent dat dat er altijd sprake is van bedrog als er sprake is van fraude (en dat er andere vormen van bedrog zijn die geen fraude zijn). Hieruit volgt ook dat als er geen bedrog is, dan is er geen fraude. Immers, als er wel fraude is maar geen bedrog dan gaat je fraude is bedrog regel niet op.
Een van de regels van lineaire logica is:
Als P -> Q waar is dan is !Q -> !P waar.
P -> Q staat hier voor: als fraude, dan bedrog.
!Q -> !P staat hier voor: als niet bedrog, dan niet fraude.