Hoezo? Omdat ik veel zaken aan de tand voel en ter discussie durf te stellen en dingen anders zie dan anderen? Valt eigenlijk reuze mee. Schiet ik door in drama? Is het drama, of is het de werkelijkheid die veel mensen eigenlijk liever niet zien. Het oppervlakkige is een stuk veiliger. Ben ik trots om een mens te zijn? Nee, eigenlijk niet. Maar ik blijf positief. Ik ben er nu eenmaal en laat ik dan ook maar proberen om er het beste van te maken. Dat leven dat ik hier op deze aardbol heb probeer ik in mijn eigen kleine wereldje waarin ik me begeef zoveel mogelijk goeds te doen. Ik denk dat ik het niet makkelijker of moeilijker heb dan andere mensen. Ik ben me misschien meer bewust van bepaalde zaken en leef daar ook zo veel mogelijk na. Ik ben echter geen geitewollensokken-type. De meeste mensen halen dit alles zelfs helemaal niet achter mij uit. Geloof ik in een Utopia? Ja, ik denk het wel. Zou mooi zijn. Maar sta ook genoeg met beide voetjes op de grond om te weten dat dit nooit haalbaar zal zijn (i.i.g. niet in mijn tijd hier). Van de andere kant: can't blame a girl for trying. Als we allemaal maar genoegen nemen met hoe het nu is, zal er nooit iets veranderen, laat staan verbeteren.Lijkt me moeilijk leven als je dit werkelijk allemaal zo ziet
Wat betreft de cosmetica: het is inderdaad niet helemaal te voorkomen. Wel kan ik door bewuste aankopen te doen de merken steunen die hun producten niet meer op dieren testen. Favoriet merk is het huismerk van de Etos bijvoorbeeld, niet alleen de producent, ook alle leveranciers van de ingrediënten hebben schriftelijke verklaringen kunnen leveren dat de ingrediënten van dit merk proefdiervrij zijn.
Over het verder verspreiden blijf ik het oneens met je. Laten we die stukken natuur en de lege ruimten die er nog zijn gewoon met rust laten.
Ik zal overigens niet ontkennen dat ik wel eens per ongeluk een mier doodtrap. Heb hem dan echt niet gezien. Op het muurtje voor ons huis bevinden zich in het voorjaar heel veel kevers. Ja, ik let op dat niet bovenop eentje ga staan. En als ik zie dat een van mijn katten zich op een plek wil liggen rondrollen waar veel mieren lopen, dan haal ik hem daar weg.
Naar mijn mening moeten wij mensen eens wat minder willen controleren en beheersen. Het is duidelijk dat we er meer niet in slagen dan wel in slagen. Misschien moeten we de natuur gewoon zijn gang laten gaan, door ons continue ingrijpen lukt haar ook niet om de balans weer steeds te herstellen. De natuur heeft haar tijd nodig weer in balans te komen, maar dat is iets dat wij mensen niet meer hebben. Als wij binnen 24 uur geen verandering zien zijn we ons geduld alweer voorbij.
Op het gebied van afschieten ben je in elk geval consequent. We verschillen weliswaar van mening, maar je bent consequent.
Wat ik niet begrijp: wat is er nou zo vreselijk aan om toe te geven dat de mens de boel een beetje behoorlijk heeft verkloot op deze wereld. Dat we boven alles en iederen willen staan en alles willen (be)heersen. Niemand kan er iets aan doen dat hij/zij een mens is (laten we bepaalde geloven even buiten beschouwing houden). Ik roep het al jaren en ik loop nog steeds rond. Zo erg kan het dus niet zijn. Als iedereen zich hier eens een beetje meer bewust van werd en met wat meer respect voor zijn omgeving zou omgaan, wedden dat wereld er al een stukje beter uit zou zien? Maar schijnbaar is dat heel "eng". Blijft me verbazen, de mens.
