Ik gebruik sinds een week paroxetine 20 mg. Heb wel last van bijwerkingen als moeheid, duizeligheid en dufheid. Deze bijwerkingen zijn echter van voorbijgaande aard.
Ik twijfel echter, door de vele negatieve geluiden, of ik door moet gaan met het slikken van de medicijnen.
Ik ben bang voor altijd verslaafd te geraken en ook om vele kilo's aan te komen. En ook wil ik eigenlijk geen afgevlakt gevoel hebben.
Ik zou graag wat positieve geluiden horen. Maar elke ervaring is welkom. Ik heb al enkele reakties gelezen. Maar graag zou ik lezen waarom jullie ongeveer dit middel gebuikten, en wel of niet in combinatie met therapie. En natuurlijk: werkt het?
De bijwerkingen die jij noemt, zijn na twee weken als het goed is verdwenen. Dit komt omdat je lichaam moet wennen aan de seroxat.
Je kan niet verslaafd raken aan paroxetine en wat het aankomen betreft: de één krijgt meer eetlust en de ander minder (hangt van de persoon af).
Ik heb het zelf een jaar gebruikt, ik voelde me een stuk stabieler in die tijd. Uiteindelijk ben ik gestopt om de simpele reden dat ik van mijn klachten af ben, ook nu ik al ruim een half jaar zonder paroxetine zit.
Het is over het algemeen één van de beste antideprissva. Het werkt goed en heeft een relatief gunstig werkingsprofiel.
nee, voor de een heeft het baad, voor de andere is het ZWAAR vergif(eigen ervaring)de bijwerkingen kunnen zijn zelfmoordneigingen,zware woede aanvallen, en alles wat er nu in de bijsluiter staat,wat er 6 jaar geleden nog niet in stond,als dat zo was, dan was hier veel ellende gespaard gebleven. want dan was het hier niet in huis gekomen en ik probeer er mensen voor te waarschuwen ,maar ze moeten het zelf uitvinden ,maar de meeste reacties kloppen wel, wat er over gezegd word...
nee geen ervaring met letselschadeadvocaten,maar we hebben wel een zaak, als we serieus genomen worden,(we hebben wel enige schade opgelopen) ik ben zeer benieuwd naar je afloop hiervan, en als je de goede weg weet, in de gerechtigheidswereld dan zul je zien waar we allemaal door bedonderd worden.
Ook ik ben net gestopt met de paroxetine. Cold turkey en dat was de eerste week geen pretje. Is voor mij echter de beste methode aangezien ik een slechte pilslikker ben en met schema's helemaal hopeloos in de war raak. Veel stroomstoten, duizelingen en nachtmerries. Bovendien wat snel geirriteerd. Nu, na twee weken voel ik me weer kiplekker, afgezien van enkele stroomstootjes, maar die nemen in frequentie af. Ik heb het nu bijna 1 jaar geslikt en ik heb er, zeker in het begin veel baat van gehad. Maar ik vond mezelf nu wel erg afgevlakt en had het gevoel dat ik alles nu beter aankon. Bovendien ben ik een stuk zwaarder geworden in die tijd. Tot nu toe ben ik blij..., maar dat was ik ook toen ik met het middel begon. En schroom niet therapie aan te vragen: dat hoort er wel bij.
Seroxat oftewel paroxitine bouw je geleidelijk naar gelange de dosis en gebruikersduur af. Nooit in 1 keer tenzij je erg weinig kort hebt gebruikt. Dit medicijn vangt de serotinegehalte, welke je hersenen slecht of niet aanmaken op. Wanneer dit door een medicijn wordt vervangen of aangevuld zal je lichaam bij staken van inname hierom blijven vragen. Daarna zal je lichaam zelf weer deze stof moeten aan gaan maken. Doet deze dat niet dan zul je het medicijn moeten blijven slikken.
ik heb vandaag de paroxetine bij de apotheek opgehaald. Ik durf ze niet te slikken na het lezen van de bijsluiter.
ik had ook gedacht dat ik ze niet langer dan een paar maanden moet slikken. maar ik ben echt geschrokken van de berichten die de leden geplaatst hebben. de een heeft het over 1,5 jaar de ander over 5 à 6 jaar.
op dit moment is het enige waar ik en mijn partner een beetje plezier aan beleven is ons sexleven. maar ik hoor hier dat je dat ook vaarwel kan gaan zeggen als je met die medicijnen begint.
Ik ben gisteren begonnen met paroxetine.
Ik ben al anderhalf jaar niet meer de oude, ik heb ook hele lange tijd gedacht dat ik het allemaal wel zelf kon. Sinds een aantal maanden ben ik onder behandeling van een psycholoog, maar ook dat raakte me totaal niet. Voor mijn gevoel werd het alleen maar erger.
Mijn vader gebruikt ook paroxetine en van hem hoor ik (op de bijwerkingen in het begin na) alleen maar positieve geluiden, hij wil er nooit meer vanaf! (hij heeft al vaker proberen af te bouwen, maar zijn lichaam maakt blijkbaar te weinig serotonine aan, dus valt hij telkens terug).
In mijn geval ben ik het er niet mee eens dat de medicijnen snel voorgeschreven worden, ik gaf een jaar geleden al aan dat het niet lang meer ging...en nu pas heb ik medicijnen gekregen... Mijn eerste reacties nu zijn dat ik vanmorgen heel onrustig opstond, stond echt te shaken en was een beetje dol, maar dat is nu al een beetje gezakt... savonds innemen lijkt me dus het beste.
Maar ondanks alle negatieve berichten kijk ik er nu vrij positief tegenaan... ook omdat voor mij mijn seksleven voor mijn gevoel niet slechter kan...ik heb al een half jaar totaal geen zin meer gehad.
Ik heb een aantal berichtjes gelezen tav paroxetine. Ik heb deze medicijnen voorgeschreven gekregen toen bleek dat ik een post natale depressie had. Deze medicijnen hebben me gedeeltelijk geholpen, maar aangezien ik zelf in de psychiatrie heb gewerkt als hulpverlener. Wist ik dat ik er verslaafd aan kon worden dus wilde ik het wel zsm weer afbouwen. Voor een eerdere depressie/ burn out heb ik seroxat geslikt. Dit omdat ik toen in Canada stage liep. Van beide medicijnen werd ik moe en sliep ik veel. Alleen was ik me niet bewust dat dit een bijwerking was/is. Ik heb beide keren mijn medicijnen toch zo snel mogelijk afgebouwd. Verder heb ik beide keren gelukkig geen last gehad van duizeligheid en dergelijke. Wel vertelde een vriendin mij dat ze echt vond dat ik totaal anders was. Nu ben ik weer mezelf, vrolijk, optimistisch en dit zonder medicijnen! Ik heb ze niet meer nodig. Maar ik adviseer wel om in overleg met je huisarts af te bouwen. Nou iedereen die hierdoorheen gaat wens ik heel veel sterkte.
Dag Roos,
Ik ben blij dit op internet gevonden te hebben want ik maakte me ook zorgen bij het nemen van Paroxetine. Ik neem het nu een week en voel me ronduit slecht. Ik ben naar de dokter gestapt omdat ik eigenlijk met teveel zaken tegelijk bezig ben en om enige ondersteuning vroeg omdat ik het te zwaar vond, zodat ik er weer tegen zou kunnen. Ik denk dat ik meer gebaat ben met vitaminen, maar ik ben geen dokter... Ik ben nl. actief op zoek naar werk en een andere woonst als alleenstaande, bovendien volg ik momenteel ook nog een dagcursus. Ze stelde me Paroxetine voor, maar ik voelde me beter voor ik dit medicijn begon te nemen. Van dag 1 af voel ik me enorm slaperig en kon heel moeilijk mijn ogen openhouden omdat ik nog maar weinig traanvocht had waarbij mijn pupillen ook enorm groot werden zodat ik niet anders kon dan mijn ogen sluiten (als mijn ogen open waren was het alsof ik enorm veel wind in mijn ogen kreeg, dan sluit je op den duur ook je ogen), verdwaasd in mijn hoofd, en totaal gevoelloos, ik kan mij niet meer concentreren op mijn cursus, neiging tot braken (dan zou ik al liever braken!) en mijn onderkaak trok de eerste dagen (volledige tablet) schuin weg, ik had daar geen controle over, heel bizar. Gisteren constateerde ik ook dat het wit van mijn ogen, grijs-geel ziet, wat een kermerk is voor een slechtwerkende lever, ik ben dus wel genoodzaakt het te stoppen.
4 dagen heb ik een volledige tablet (20mg) genomen, 2 dagen een halve en vandaag 1/4e omdat ik niet goed weet hoe de afbouw ervan aan te pakken. Afbouwen ga ik zeker doen, zodat er terug emoties in mij aanwezig zijn, want dit vind ik geen leven meer, voel me eerder een robot/zombie. Nu ik dit allemaal gelezen heb ben ik vast van plan om Paroxetine te stoppen en vitamine te nemen.
Iets wat mij in het verleden wel geholpen heeft is ST-JANSKRUID. Het duurt ook een week of 2-3 vooraleer het werkt, maar in die weken heb je geen negatieve nevenverschijnselen, maar bouw je stilaan, op een rustig tempo een beter gevoel op (geeft meestal een rustigere aanpak met kruidenpreparaten en gezonder voor je maag, lever,...). Depraxan is zo een middel, en is vrij te verkrijgen bij de apotheek. Het nadeel bij St-Janskruid is dat je dan niet uren mag zonnebaden of onder de zonnebank. Je wordt er niet dikker van. Natuurlijk als je de overstap maakt, dan best nog even de bijsluiter van Paroxetine lezen, want daarin staat dat men 14 dagen moet wachten vooraleer over te stappen naar iets anders.
Hallo allemaal, Ten eerste wil ik zeggen dat er ontzettend negatief op Paroxetine gereageerd wordt. Je zou er haast niet mee beginnen als je dit allemaal leest en hoort. Veel verhalen schrikken je echt alleen maar af. Ik snap het niet. Als je zelf er niet zo'n hele goede ervaring mee hebt, beschrijf het dan subtiel en realistisch. Het lijkt soms wel een of andere horrormiddel. Nou ik gebruik sinds een maand of 4 Paroxetine en ook ik had in het begin het gevoel van waar ben ik aan begonnen. Het is realiteit om te zeggen dat de bijwerkingen best piitig zijn, maar naar een week of 2 3 voelde ik me steeds meer opknappen. Het heeft me van veel angsten afgeholpen en zit wat fijner in mijn vel. Ook ik ben wel wat meer moe, maar dat weegt niet op tegen de positieve dingen die je voelt. Ik ervaar dat dus niet als negatief. Het klopt dat je emoties afgevlakt worden, alleen hebben de mensen die aan de Paroxetine gezet worden meestal last van teveel gevoel en emotie, dus ook dat was voor mij positief. De bijwerkingen moet je op de koop toe nemen en je er gewoon aan overgeven. Als je duizelig bent, ga je toch even liggen. Als je juist meer gevoel van angst en depressie krijgt, moet je maar denken dit hoort er allemaal bij, dit zwakt weer af. Je moet voor jezelf een termijn vaststellen dat het beter moet gaan. De bijwerkingen duurde bij mij 3 a 4 weken.
Verder is het wel zo dat de sex achteruit gaat. Je moet er goed je best voor doen om zin te krijgen of te maken. Probeer jezelf niet al teveel aan de bijwerkingen toe te geven. Gewoon blijven proberen en blijven praten met je omegeving en/of je partner zodat mensen je snappen.
Oh ja wat betreft het aankomen. Ik bent juist afgevallen. Ik kreeg wat minder trek in eten en snoepen, nou dat zie ik als voordeel.
Ik hoop nu dat mensen ook anders tegen dit medicijn aankijken.
Ik heb er goede ervaringen mee en ik leef weer een stuk normaler en mijn omgeving is ook blij.
Hopelijk heb ik hiermee wat mensen geholpen. Succes
Enge verhalen allemaal als ik dat zo lees. Ik heb net vanmiddag mijn eerste 15 tabletten opgehaald en durf ze eigenlijk niet eens te slikken.
Wat me het meest zorgen baart is de zin in sex die afneemt. Mijn vriend en ik hebben een top sexleven en ik weiger dat in te leveren. Maar hoe erg is dat dan? In mijn 13 jarig huwelijk wat ik twee jaar geleden afgesloten heb had ik zo wie zo al nooit zin. Sinds mijn vriend en ik bij elkaar zijn is het alleen maar 300% verbeterd. Dat kan ik dan toch echt niet gaan inleveren!
Verder vind ik de andere bijwerkingen heel eng. Toch vraag ik me af.... in deze depressieve toestand blijven? Ik heb goede en slechte dagen. Meer slechte dan goede oké maar toch...
Door die depressiviteit is het wel hard knokken nog een beetje leuke moeder te zijn en vriendin dat dan weer wel...
Ik dacht het allemaal zelf wel op te knappen en stopte alle narigheid goed weg. Uitte me ook daarin helemaal niet. Nu kwam dan de klap die vorig jaar begon met 5 blaasontstekingen achter elkaar. Geen enkele antibiotica hielp en ik voelde me ontzettend naar en ongemakkelijk. Nu wil het feit dat mijn vriend ook redelijk tegen overspannenheid aanzit. Desondanks kan hij nog wel enige realiteit zien in bepaalde zaken.
Bij mij neemt paniek, verdriet en angst al snel de overhand.
Nu vraag ik me dus af.... moet ik nou aan die Paroxetine beginnen of niet???
Ik gebruik al wel 10 jaar paroxetine 20. Heb er altijd baat bij gehad. Nu ik ook met de overgang te maken krijg werkt het echt minder. Heb op internet gezocht en gelezen over een hoge dosering magnesium /taureaat. Wil dit gaan proberen. Heeft iemand daar ervaring mee? Misschien heeft het allemaal wel met hormonen te maken en moet ik daar iets aan gaan doen? Kent iemand deze reaktie op paroxetine icm menopauze...
Ik gebruik al 3 jaar paroxetine ivm een burn-out kreeg last van paniekaanvallen en hyperventilatie. Ook ik had last van allerlei bijverschijnselen moe veel kunnen slapen tintelingen in mijn hoofd duizelig slap gevoel. Het ideel hebben dat je flauw valt. Brandende maag had ik in het begin. Ik heb zoveel gevoeld dat ik het me niet allemaal meer kan herinneren. Wat ik wel het ergste vond wasl het uit bed komen, en zo trillend de trap afkomen met een dicht geknepen keel, o man wat was ik beroerd. De huisarts heeft me oxazepam gegeven om door die tijd heen te komen. Na een lange tijd slikken wilde ik afbouwen, dus op voorschrift van de huisarts een halve pil minderen per 14 dagen. Nou dat heb ik geweten. Ik was hondsberoerd. Ben weer terug gegaan na mijn oude dosering 20 mg paroxetine. Toen ben ik op internet gaan zoeken en had gevonden dat je wel heel langzaam moest afbouwen. Dus ik naar de huisarts heb vloeibare paroxetine gevraagt, dat heet dan seroxat en ben nu bezig per ml. af te bouwen. 20mg paroxetine staat gelijk aan 10ml.seroxat. Dus ik ben nu al maanden bezig doe het lekker op mijn gemakje . Ik zit nu op 7 ml seroxat. Ik meet het ook precies af met een spuitje daar staan de ml op aangegeven. Het klinkt heel lullig maar zo heb je er de minste last van. Ik vertel dit zodat iemand die er heel veel moeite mee heeft om af tebouwen dit misschien een beter alternatief vind. groetjes
graag wil ik iedereen die reeds heeft gere ageerd bedanken,het gaf mij een houvast wat ik hard nodig heb.
Mijn vrouw kreeg 3 maanden geleden paroxetine voorgeschreven door de huisarts vanwege een angststoornis.
de stoornis verdween behoorlijk,de bijwerkingen begonnen, eerst niet zo duidelijk,tot de fatale dag.een niet te stuiten woedeaanval overweldigde mijn vrouw,wat uiteindelijk in een gedwongen opname in gesloten afdeling van psychiatrisch ziekenhuis resulteerde, de ruiten vlogen uit hun sponningen,letterlijk.
direkt na opname werd de toediening van paroxetine gestaakt, na negen dagen mocht mijn vrouw weer naar huis.de behandelend arts legde duidelijk verband tussen paroxetine/psychose/woedeuitbarsting.
het zou direct bij wet verboden moeten worden dergelijk gif vrijelijk aan argeloze patienten te verstrekken.we overwegen nu een rechtzaak tegen in iedergeval de huisarts aan te gaan spannen.de schade emotioneel alsook materieel is aan zienlijk,
heeft u ervaring hiermee hoor ik dat graag paroxetine is gif
Mijn man heeft jaren, vanaf een jaar of 18 (hij is nu 31) Seroxat (paroxetine) geslikt. Toch ging het mis. Opname in een psych. kliniek was nodig. Na een paar jaar de troep efexor geslikt te hebben en daarna een tijdje, ongeveer 2 jaar, homeopatische middelen toch weer paroxetine. Bij hem werkt het nu weer goed. Hij voelt zich beter, kan beter slapen, kan beter relativeren enz enz. Het maakt mij en mijn man niet uit dat hij dit slikt en al zou hij het de rest van zijn leven moeten slikken dan is het ook oke. als hij zich er goed bij voelt dan is het ons prima. Een vriendin van ons slikt het ook en kon het tijdens de zwangerschap van hun 2e kindje gewoon door blijven slikken en ze hebben een mooi gezond meisje gekregen. Ze heeft geen terugval gehad en het gaat goed met hun en hun meiden.
Antidepressiva is idd troep maar als je het nodig hebt dan heb je weinig keus. Ieder mens reageert anders op dit soort medicijnen en als het ene niet bij je past kan je een ander proberen. dit proces kan erg lang duren omdat het lang duurt voordat het werkt en voordat je het afgebouwd en een ander kan proberen ben je zo weer een paar maand verder. ik wens iedereen succes en sterkte
Beste Roos22
8 jaar geleden heb ik een burn-out gekregen. Dit heeft zich vooral gemanifesteerd in angstaanvallen tijdens het autorijden. Autosnelwegen en tunnels waren niet te overbruggen obstakels. En dan te bedenken dat ik 20 jaar rijinstructrice ben geweest en auto rijden een hobby is. Op een gegeven moment heeft de huisarts mij paroxetine 20mg. voor geschreven. Ze zei erbij dat ik na een week weer kon autorijden. Ze had gelijk. Ik begaf me weer op de autosnelweg, zij het dan langzamer dan voorheen. Pas later heb ik begrepen dat het middel pas na 2 a 3 weken gaat werken. Van bijverschijnselen heb ik geen last gehad om de simpele reden dat ik die niet wil. Na een paar maanden ging het steeds beter en dorst ik ook weer door de tunnel. Omdat het steeds beter ging ben ik zelf gaan afbouwen, van 20 naar 10 mg. Was niet verstandig zei de huisarts. Maar ik luister vooral goed naar mezelf, mijn lichaam en de reacties. Na verloop van tijd begon ik de paroxetine te "vergeten". Nam nog af en toe een tabletje totdat ik er niet meer aan dacht en ze dus niet meer slikte. In het autorijden zat een stijgende lijn. Als het me ooit weer overkomt zal ik niet aarzelen om weer tijdelijk paroxetine te gebruiken. Het heeft mij in ieder geval geholpen om over een drempel te komen.
Met dit verhaal wil ik je alleen maar vertellen dat er zoiets bestaat als "self fullfilling prophecy".
Luister naar je lichaam en vooral, DENK POSITIEF!
Veel succes verder.
Annima
Ik heb 13 jaar van tijd tot tijd seroxat en paroxetine gebruikt.De eerste verschijnselen van een instorting van mij is slapeloosheid.Omdat ik zo bang ben in een depressie te zinken ga ik meteen paroxetine slikken als ik weer eens lange tijd niet kan slapen.Nu dus. Het stomme is dat ik me als ik ga slikken meteen waardeloos voel.bibberig, misselijk, geen eetust, onzeker, enz.terwijl het "enige"probleem was:slapeloosheid en een dreigende alcoholisme om toch te kunnen slapen.
lastig!
Wie heeft dat ook? beter alcoholist of paroxetinist? na ongeveer 2 weken gaat het vaak weer beter.
Sterkte allemaal!
Ik gebruik sinds enkele maanden paroxetine, op advies van de huisarts. Ik moet zeggen, ik ben hem er tot nu toe alleen maar dankbaar voor. Al anderhalf jaar voelde ik me niet goed. Ik had last van huilbuien, geirriteerdheid en woede aanvallen. Ook kreeg ik last van dwanggedachten en obssesief gedrag. Ik ben altijd al een super perfectionist geweest, die alles graag onder controle had. Het ging fout toen ik een andere werkplek kreeg. Ik vond het er verschrikkelijk. Ik had een verantwoordelijke funktie, er gebeurde veel op de lokatie waar ik werkte en ik kon het allemaal niet meer overzien. Totale paniek. Ik, de controle-freak, raakte totaal het overzicht en de controle kwijt. Alle zaken, waar ik al anderhalf jaar mee liep, kwamen er in alle hevig uit. Ik kon alleen nog maar huilen, raakte super geirriteerd en woedend om niets. Ik kreeg enorme haaruitval en ontwikkelde daarbij de dwanggedachte dat ik kaal werd. Ook bleef ik maar malen en piekeren over van alles en nog wat. Mijn hoofd zat voortdurend vol. Ik had totaal geen rust. Mijn omgeving wist mij niet gerust te stellen. Ik geloofde niets en niemand meer. Ik ging me terug trekken. Ging mijn sociale contacten verwaarlozen en stond niet meer open voor anderen. Ik was totaal op mezelf gericht. Op een ochtend, met veel huilbuien, zei mijn partner dat het zo niet langer kon. We zijn naar de huisarts gegaan. Ik heb daar alleen maar zitten huilen en aangegeven dat ik weet hoe ik ben, maar dat het me niet lukte om te veranderen. Soms ging het één of twee dagen goed, zonder boosheid, zonder huilbuien. Maar dit kostte me zoveel moeite en na die twee dagen ging het weer fout. De huisarts adviseerde mij medicatie, paroxetine. De eerste twee weken heb ik wat bijwerkingen gehad, met name veel transpireren. Maar vrijwel direkt voelde ik de werking ervan. Ik heb rust in mijn hoofd, kan zaken weer relativeren, kan weer met één ding tegelijk bezig zijn zonder te denken wat ik allemaal nog moest. Ook mijn dwangedachten verdwijnen naar de achtergrond, maar bovenal: ik voel me weer goed als ik 'smorgens opsta, ik heb weer zin in de dag, en ik ben weer een gezelliger mens voor mijn omgeving. Ik krijg het ook terug vanuit mijn omgeving. Ik zie nu pas hoe erg ik geweest ben en wat voor invloed dit heeft gehad op, met name, mijn gezin.
