Onvoorstelbaar!
Voor de zomervakantie 2006 vroeg de leerkracht van mijn jongste zoon, te bekijken of deze misschien, net als mijn oudste zoon, ook in het autisme spectrum valt.
Uiteraard, heb ik direct contact opgenomen met de kinder en jeugdspychiater van mijn gezin.
Hier kwam een ja met een vraagteken uit, omdat er toch wel een inteligentie onderzoek nodig was, om één en ander in beeld te brengen.
Nu had de school te kampen met het vertrek van de internbegeleidster en zeiden zei in augustus 2006 dat dit probleem pas in januari 2007 aangepakt kon worden.
Ondertussen liep mijn middelste zoon vast op deze school, door veel pest gedrag binnen dek las. De juf ontdekte dit zelf, en ze heeft het aangepakt, Even ging het goed, maar Toen deze juf intern-beleidster besloot te worden, kwam er een andere juf, en ook een stagiere die in haar uppie een probleemklas moest runnen voor de klas te staan.
Alles liep mis, en er er was maar 1 groep 6, dus schuiven was ook geen optie.
Overigens is er noooooit een perstprotocol in werking gesteld binnen deze groep. Ook niet na mijn verzoek.
Ik besloot mijn kind van deze school te halen en naar een school, met meer Nederlandse kinderen over te plaatsen.
Dit gaat heel goed!
Ondertussen werd dus de juf van mijn middelste zoon de intern begeleidster en moest zij gaan regelen voor een inteligentie test van mijn jongste zoon.
Zij wist helemaal niets en stuurde mij naar het BAVO.
Dit pikte ik niet, daar ik enkel een inteligentie test wilde.
(te duur misschien?)
Uiteindelijk is er een intake gesprek gekomen bij het WSNS Rotterdam Noord.
Op 22 mei.
Ik had deze datum weten te vervroegen, daar de medewerkster aldaar de slome gang van zaken niet fijn vond voor mijn gezin en mijn kind.
Ondertussen legde ik contact met de leerplichtambtenaar.
Zij belde op haar beurt met de directeur van de Jan Antonie Bijloo school.
Deze beweerde, dat er NOOIT een hulpvraag vanuit de school was gekomen, maar slechts vanuit moeder.
Helaas pindaboter!
De groepsleerkracht van mijn zoon had contact gahad in juni 2006 omtrent de problematiek van mijn zoon, en dit gesprek is gemuteerd.
Blijkbaar had de directeur de behoefte om zijn haggie te redden rondom de slome gang van zaken, van de kant van de school.
Echter ben ik nu op het punt, dat op 5 juni 2007 de inteligentie test op school afgenomen zal worden. En het WSNS zal dan voor de zomer het eindgesprek voeren.
Dit is allemaal vervroegd door het doen van mijn verhaal bij deze instantie.
Het gaat nl. niet goed met mijn zoon.
Op dit moment gaat hij halve dagen naar school, omdat de prikkels binnen de klas hem dusdanig moe maken, dat hij er savonds niet goed van kan slapen.
De medicatie om in te slapen was al verdubbeld.
Alles bij elkaar:
Het is schandalig dat een kind zolang moet helpen op hulp.
In de tussentijd is er totaal geen behandelplan opgesteld.
Ook is er geen overleg geweest met mij als ouder van dit kind.
Daar ik dit nu voor de tweede keer meemaak, kan ik me niet voorstellen dat ik de enige ben, en heb ik besloten mijn verhaal op papier te zetten.
Scholen zouden hiervoor verantwoordelijk gehouden moeten worden.
En ik vind dat mijn zoon op zijn minst recht heeft op een excuus voor het NIET bieden van ambulante hulp binnen de school (op een timer na, en het binnen houden in pauzes, omdat dit makkelijker is voor de leerkracht).
Daarbij, vind ik, dat er een meldpunt moet komen, die dit soort schrijnende gevallen zou moeten aanpakken.
Als een school de hulp niet bied, omdat de ouder een weg kies, die bij het gezin past, zou een school daar maar een boete voor moeten krijgen, zodat ze de volgende keer beter hun best gaan doen.
Bovendien, heb ik zelf de 'intern begeleidster' alle in te vullen papieren aangeleverd, daar zij NIETS wist van de weg naar speciaal onderwijs.
Ik hoop dat meer ouders nu hun mond los durven te trekken!!
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] kind met autisme
Re: kind met autisme
Da's nog eens een vetgedrukt, cursief verhaal zeg 
.
Ik snap natuurlijk je frustratie, maar de vraag is natuurlijk wat je in dit opzicht van een school en van een leerkracht kan verwachten. Een intelligentietest is bijvoorbeeld zeker geen taak van een leerkracht, ook niet als het een intern begeleider is: dit moet door gespecialiseerde mensen uitgevoerd worden. Ik wil in dit verhaal zeker geen oordeel uitspreken over wie goed zit en wie fout, maar ik wil wel graag een andere kant van het verhaal belichten.
Hoewel ik zelf niet meer in het onderwijs werk, heb ik de PABO gedaan en weet ik dus in ieder geval waar een leerkracht voor opgeleid wordt, maar ook wat ouders vaak van leerkrachten verwachten. Een leerkracht moet sowieso volledig bekwaam zijn in ongeveer vijftien verschillende leerstofgebieden, moet alle pedagogische en didactische kwaliteiten bezitten om kinderen goed door zo'n leerjaar heen te loodsen, moet ook nog eens alles wat hij doet uitgebreid beschrijven en rapporteren en daarnaast volledig op de hoogte zijn van alle speciale situaties waar kinderen in kunnen verkeren. Dat kan niet allemaal in een opleiding van vier jaar gepropt worden. Op de PABO is de informatie die je krijgt over leer- en gedragsproblemen dan ook vaak minimaal: één blok van tien weken hebben we hierover gehad met een stage van drie weken in het speciaal onderwijs. Het was heel interessant, maar lang niet genoeg om alle mogelijke situaties te herkennen en effectief te behandelen.
Verwacht u dus niet dat de leerkracht van uw kind deskundiger is dan u, als het gaat om het autistische aspect. Het vervelende is dat de lijntjes tussen scholen en expertisecentra vaak behoorlijk stroef zijn, en voor bijvoorbeeld ambulante begeleiding zijn vaak wachtlijsten en een behoorlijke bureaucratie. Vaak komt de zorg en de verantwoordelijkheid dus toch weer bij de leerkracht zelf te liggen, die daar eigenlijk gewoon onvoldoende hulpmiddelen voor heeft.
Nogmaals: ik wil in deze kwestie helemaal geen oordeel uitspreken. Maar ik wil ook graag vermelden dat de school in bepaalde situaties te weinig handvatten heeft om zulke problemen aan te pakken. Het is dan ook de vraag of de basisschool u in dit geval kán helpen.
In ieder geval veel succes hiermee!
.Ik snap natuurlijk je frustratie, maar de vraag is natuurlijk wat je in dit opzicht van een school en van een leerkracht kan verwachten. Een intelligentietest is bijvoorbeeld zeker geen taak van een leerkracht, ook niet als het een intern begeleider is: dit moet door gespecialiseerde mensen uitgevoerd worden. Ik wil in dit verhaal zeker geen oordeel uitspreken over wie goed zit en wie fout, maar ik wil wel graag een andere kant van het verhaal belichten.
Hoewel ik zelf niet meer in het onderwijs werk, heb ik de PABO gedaan en weet ik dus in ieder geval waar een leerkracht voor opgeleid wordt, maar ook wat ouders vaak van leerkrachten verwachten. Een leerkracht moet sowieso volledig bekwaam zijn in ongeveer vijftien verschillende leerstofgebieden, moet alle pedagogische en didactische kwaliteiten bezitten om kinderen goed door zo'n leerjaar heen te loodsen, moet ook nog eens alles wat hij doet uitgebreid beschrijven en rapporteren en daarnaast volledig op de hoogte zijn van alle speciale situaties waar kinderen in kunnen verkeren. Dat kan niet allemaal in een opleiding van vier jaar gepropt worden. Op de PABO is de informatie die je krijgt over leer- en gedragsproblemen dan ook vaak minimaal: één blok van tien weken hebben we hierover gehad met een stage van drie weken in het speciaal onderwijs. Het was heel interessant, maar lang niet genoeg om alle mogelijke situaties te herkennen en effectief te behandelen.
Verwacht u dus niet dat de leerkracht van uw kind deskundiger is dan u, als het gaat om het autistische aspect. Het vervelende is dat de lijntjes tussen scholen en expertisecentra vaak behoorlijk stroef zijn, en voor bijvoorbeeld ambulante begeleiding zijn vaak wachtlijsten en een behoorlijke bureaucratie. Vaak komt de zorg en de verantwoordelijkheid dus toch weer bij de leerkracht zelf te liggen, die daar eigenlijk gewoon onvoldoende hulpmiddelen voor heeft.
Nogmaals: ik wil in deze kwestie helemaal geen oordeel uitspreken. Maar ik wil ook graag vermelden dat de school in bepaalde situaties te weinig handvatten heeft om zulke problemen aan te pakken. Het is dan ook de vraag of de basisschool u in dit geval kán helpen.
In ieder geval veel succes hiermee!
Re: kind met autisme
Deze reactie zie ik in het geheel niet als oordeel.
Integendeel.
Daar waar u stelt, dat de groepsleerkracht niet deskundiger is, durf ik zelfs te stellen dat het niet van hem verwacht mag worden.
Er is een diagnose, en de school, ofterwijl de interbegeleider, moet een toevoeging doen van een inteligentie test.
Deze wordt aangevraagd, en door een spychologe afgenomen.
Wat ik in mijn verhaal misschien niet duidelijk heb gemaakt, is dat er geen internbegeleider meer was op de Jan Ontonie Bijloo school, ten tijden van het ontdekte autisme, waardoor er meer dan 7 maanden is gewacht met het aanmelden, voor een inteligentie test, en alle rotsmoezen van dien, waarom dit niet gebeurde.
De leerkracht kan ik niet kwalijk nemen, dat hij niet kapabel is om op de juiste manier met mijn zoon om te gaan. Hij heeft al veel te lang met deze problematiek moeten dealen, in een klas met 28 leerlingen.
Uiteraard gaat dat de éne keer beter dan de andere keer en is het logisch, dat ook hij na anderhalf jaar gedoe met mijn zoon, een keer ten einde raad is wanneer er wel gehandeld gaat worden.
Deze leerkracht heeft op tijd aan de bel getrokken, maar zijn colega's hebben het op alle fronten af laten weten.
Verder wil ik hier wel over zeggen, feit dat ik begrip heb voor de situatie van de leerkracht van mijn zoon, wil niet zeggen dat ik blij ben met de situatie die met de dag schreinender wordt.
Wat het speciaal onderwijs betreft kan ik je melden, dat mijn zoon van 13,5 met het syndroom van asperger, daar vandaag zomaar heeft kunnen verdwijnen en dat het niemand was opgevallen dat hij er niet meer was.
Dit ondanks, dat hij hulp heeft gevraagd, aan de pedagoge, voor een klein probleempje dat hij met de leerkracht had.
Zij heeft hem te veel eigen verantwoordelijkheid gegeven, tegen alle handelsplannen in, en nagelaten om de bemiddelende hulp van mij als ouder in te roepen, voordat dingen uit de hand liepen.
Mijn zoon is van Rotterdam zuid, langs de snelweg gewandel op weg naar Alexanderpolder en zo thuis beland.
De zoekactie naar hem werd door mij, mijn andere kinderen, de leerkracht, en een goede vriend van mij gedaan.
Pedagoge stond te lachen in de wandelgang, met de intern begeleidster van de school, die ondertussen ook op de hoogte was van de vermissing.
ONVOORSTELBAAR!!!
Hier is natuurlijk het laatste woord niet over gesproken.
Maandag is de directrice er en gaan we is kijken of deze pedagoge wel papieren heeft voor deze job.
Ik ben ervan overtuigd, dat deze geheel eens is met mij, dat er onvoldoende hulp is geboden, toen mijn zoon hier nadrukkelijk om heeft gevraagd.
zover voor nu!
Ik ga wat relaxen, want het was mijn dagje wel weer.
Integendeel.
Daar waar u stelt, dat de groepsleerkracht niet deskundiger is, durf ik zelfs te stellen dat het niet van hem verwacht mag worden.
Er is een diagnose, en de school, ofterwijl de interbegeleider, moet een toevoeging doen van een inteligentie test.
Deze wordt aangevraagd, en door een spychologe afgenomen.
Wat ik in mijn verhaal misschien niet duidelijk heb gemaakt, is dat er geen internbegeleider meer was op de Jan Ontonie Bijloo school, ten tijden van het ontdekte autisme, waardoor er meer dan 7 maanden is gewacht met het aanmelden, voor een inteligentie test, en alle rotsmoezen van dien, waarom dit niet gebeurde.
De leerkracht kan ik niet kwalijk nemen, dat hij niet kapabel is om op de juiste manier met mijn zoon om te gaan. Hij heeft al veel te lang met deze problematiek moeten dealen, in een klas met 28 leerlingen.
Uiteraard gaat dat de éne keer beter dan de andere keer en is het logisch, dat ook hij na anderhalf jaar gedoe met mijn zoon, een keer ten einde raad is wanneer er wel gehandeld gaat worden.
Deze leerkracht heeft op tijd aan de bel getrokken, maar zijn colega's hebben het op alle fronten af laten weten.
Verder wil ik hier wel over zeggen, feit dat ik begrip heb voor de situatie van de leerkracht van mijn zoon, wil niet zeggen dat ik blij ben met de situatie die met de dag schreinender wordt.
Wat het speciaal onderwijs betreft kan ik je melden, dat mijn zoon van 13,5 met het syndroom van asperger, daar vandaag zomaar heeft kunnen verdwijnen en dat het niemand was opgevallen dat hij er niet meer was.
Dit ondanks, dat hij hulp heeft gevraagd, aan de pedagoge, voor een klein probleempje dat hij met de leerkracht had.
Zij heeft hem te veel eigen verantwoordelijkheid gegeven, tegen alle handelsplannen in, en nagelaten om de bemiddelende hulp van mij als ouder in te roepen, voordat dingen uit de hand liepen.
Mijn zoon is van Rotterdam zuid, langs de snelweg gewandel op weg naar Alexanderpolder en zo thuis beland.
De zoekactie naar hem werd door mij, mijn andere kinderen, de leerkracht, en een goede vriend van mij gedaan.
Pedagoge stond te lachen in de wandelgang, met de intern begeleidster van de school, die ondertussen ook op de hoogte was van de vermissing.
ONVOORSTELBAAR!!!
Hier is natuurlijk het laatste woord niet over gesproken.
Maandag is de directrice er en gaan we is kijken of deze pedagoge wel papieren heeft voor deze job.
Ik ben ervan overtuigd, dat deze geheel eens is met mij, dat er onvoldoende hulp is geboden, toen mijn zoon hier nadrukkelijk om heeft gevraagd.
zover voor nu!
Ik ga wat relaxen, want het was mijn dagje wel weer.
Re: kind met autisme
Tja, aan zo'n verhaal kan ik geen positieve draai meer geven, ben ik bang. Als dat inderdaad zo gebeurd is, dan is dat behoorlijk kwalijk. Ik kan me dan ook indenken dat het laatste woord hier nog lang niet over is gezegd. 
Re: kind met autisme
Het is zo triest allemaal! Wachten tot maandag, terwijl je je verloren voelt.
Maar ik weet, als ik mijn ogen sluit, dan zal het morgen beter gaan.
Die ervaring heb ik gelukkig, al kan ik nog niet geloven hoe een kind met een beperking, zomaar kan verdwijnen onder begeleiding van een pedagoge en dat twee volwassen beiden denken dat het kind bij de ander is...
pfffff
Re: kind met autisme
Kennelijk is dit normaal op cluster-4 scholen.
Mijn kind werd naar huis gestuurd van school (al de 2e keer). Ik werd niet op de hoogte gesteld door de school (beide keren niet), ik werd door mijn kind gebeld met de mededeling dat ze naar huis was gestuurd en dat ze nu in de metro zat van Schiedam richting Spijkenisse en dus op weg was naar huis. Toen ik de school daarop belde om te vragen wat er nu aan de hand was, vertelde de ortho dat ik mij niet zo druk moest maken en dat ze gewoon in de klas zat. Nadat ze , op mijn verzoek was gaan kijken melde ze stomverbaasd dat mijn kind inderdaad naar huis was gestuurd, alleen waar ze nu was, dat wisten ze niet.
Dus..op een cluster school is dit de normale gang van zaken.
Misschien is dat wel de speciale aanpak
Mijn kind werd naar huis gestuurd van school (al de 2e keer). Ik werd niet op de hoogte gesteld door de school (beide keren niet), ik werd door mijn kind gebeld met de mededeling dat ze naar huis was gestuurd en dat ze nu in de metro zat van Schiedam richting Spijkenisse en dus op weg was naar huis. Toen ik de school daarop belde om te vragen wat er nu aan de hand was, vertelde de ortho dat ik mij niet zo druk moest maken en dat ze gewoon in de klas zat. Nadat ze , op mijn verzoek was gaan kijken melde ze stomverbaasd dat mijn kind inderdaad naar huis was gestuurd, alleen waar ze nu was, dat wisten ze niet.
Dus..op een cluster school is dit de normale gang van zaken.
Misschien is dat wel de speciale aanpak
Re: kind met autisme
Nou nee hoor.
Hier zijn wetten voor.
Er is nl. een wetgeving met een plan, ingeval van dit soort situaties.
Deze vertelt, dat er na 30 minuten melding bij de politie gemaakt moet worden!!!!!!!!!
Ondertussen kan ik wel vertellen dat de school van mijn zoon, ontzettend geschrokken is, en er zijn wat gesprekken geweest, waarin zij alle schuld op zich nemen. Terug draaien gaat immers niet.
Mijn zoon heeft nu een mobiel, die dus ook niet ingenomen wordt zoals bij andere kinderen.
Beetje bij beetje leren ze, maar het is zo jammer dat het over de rug van kinderen gaat, die niet zo weerbaar zijn.
pff
Mocht je met me in contact willen komen
[email protected]
Hier zijn wetten voor.
Er is nl. een wetgeving met een plan, ingeval van dit soort situaties.
Deze vertelt, dat er na 30 minuten melding bij de politie gemaakt moet worden!!!!!!!!!
Ondertussen kan ik wel vertellen dat de school van mijn zoon, ontzettend geschrokken is, en er zijn wat gesprekken geweest, waarin zij alle schuld op zich nemen. Terug draaien gaat immers niet.
Mijn zoon heeft nu een mobiel, die dus ook niet ingenomen wordt zoals bij andere kinderen.
Beetje bij beetje leren ze, maar het is zo jammer dat het over de rug van kinderen gaat, die niet zo weerbaar zijn.
pff
Mocht je met me in contact willen komen
[email protected]
-
Johannes44
Re: kind met autisme
Ik vind het wat makkelijk om altijd meteen de vinger naar school te wijzen! Ik werk zelf al 13 jaar in het basisonderwijs en weet dat de meeste scholen kei- en keihard werken om hun leerlingen het beste te bieden, BINNEN hun mogelijkheden.
Ouders met kinderen, die "iets" hebben (en dat kan meerbegaafdheid zijn, maar ook ADHD, leeerstoornissen, concentratieproblemen en ga zo maar door)) wijzen vaak direct maar naar de school....en "eisen" vaak dat hun kind van de leerkrachten alle aandacht krijgt, maar helaas voor die ouders, zitten er zo'n 25 andere kinderen óók om aandacht verlegen. dat is eigenlijk punt één, waarvan ik vind dat mensen er eens vaker naar moeten kijken.
Natuurlijk worden overal fouten gemaakt, óók in het onderwijs. Het is voor een leerkracht (hoe goed en ervaren ook) echter onmogelijk om voor alle kinderen precies dát te bieden wat ze op elk willekeurig moment nodig hebben. Ik denk dat we daar in elk geval eens bij stil moeten staan.
Natuurlijk is het vervelend als je kind iets heeft waar niet direct alle aandacht voor kan zijn, of waar de leerkracht(en) even niet mee weten te handelen. Natuurlijk is dat vervelend en natuurlijk moet dat bespreekbaar worden. Maar er zitten nu eenmaal gemiddeld 25 kinderen in en reguliere basisschoolklas (ik heb er afgelopen schooljaar 36 gehad!!) en dan is het ondoenlijk om alles goed te doen, rekening houdend met alle 25 kinderen tegelijk. Dan is het soms geven en nemen. En met name dát, kunnen ouders van kinderen met "iets" (extra of tekort) niet altijd goed inschatten, zo lijkt het.
Ouders met kinderen, die "iets" hebben (en dat kan meerbegaafdheid zijn, maar ook ADHD, leeerstoornissen, concentratieproblemen en ga zo maar door)) wijzen vaak direct maar naar de school....en "eisen" vaak dat hun kind van de leerkrachten alle aandacht krijgt, maar helaas voor die ouders, zitten er zo'n 25 andere kinderen óók om aandacht verlegen. dat is eigenlijk punt één, waarvan ik vind dat mensen er eens vaker naar moeten kijken.
Natuurlijk worden overal fouten gemaakt, óók in het onderwijs. Het is voor een leerkracht (hoe goed en ervaren ook) echter onmogelijk om voor alle kinderen precies dát te bieden wat ze op elk willekeurig moment nodig hebben. Ik denk dat we daar in elk geval eens bij stil moeten staan.
Natuurlijk is het vervelend als je kind iets heeft waar niet direct alle aandacht voor kan zijn, of waar de leerkracht(en) even niet mee weten te handelen. Natuurlijk is dat vervelend en natuurlijk moet dat bespreekbaar worden. Maar er zitten nu eenmaal gemiddeld 25 kinderen in en reguliere basisschoolklas (ik heb er afgelopen schooljaar 36 gehad!!) en dan is het ondoenlijk om alles goed te doen, rekening houdend met alle 25 kinderen tegelijk. Dan is het soms geven en nemen. En met name dát, kunnen ouders van kinderen met "iets" (extra of tekort) niet altijd goed inschatten, zo lijkt het.
Re: kind met autisme
Nou nou, dat is ook alles over één kam scheren. Genoeg ouders van kinderen die "iets" extra of tekort hebben, weten heel goed dat het een kwestie van geven en nemen is. Overigens hebben de meeste ouders er niet zelf om gevraagd dat hun kind naar een "gewone" basisschool of naar voortgezet onderwijs gaat. Kinderen met asperger én een hoog IQ hebben nou eenmaal extra aandacht nodig en kunnen niet terecht in het speciaal onderwijs. Overigens is die extra aandacht met behulp van een Leerling Gebonden Financiering (rugzak) heel goed haalbaar. Blijft echter het feit dat niet elke leraar in het "gewone"onderwijs met dit soort kinderen kan omgaan.
Mijn zoon heeft op een fantastische basisschool gezeten, waar ze met behulp van een rugzak, een AB-er, opleidingen voor docenten etc. er alles aan gedaan hebben om hem klaar te stomen voor het voortgezet onderwijs. Hij was de eerste met een rugzak en deze school is in staat om nu veel meer kinderen met deze of soortgelijke handicap te begeleiden. Waar een wil is, is een weg en zo hoort het ook. Weer Samen Naar School, en als het echt niet gaat, dan naar het speciaal onderwijs. Helaas valt hij nu wel uit op de middelbare school (VWO), waardoor hij alsnog naar het speciale onderwijs moet. Organisatorisch kan hij het niet aan. Maar ja, er bestaan maar 2 SCHOLEN VOOR SPECIAAL ONDERWIJS OP HAVO/VWO NIVEAU IN HEEL NEDERLAND. Met het gevolg een wachtlijst van 2 tot 3 jaar. Het is werkelijk ongelofelijk maar waar. Je staat als ouder met je rug tegen de muur. Gelukkig mag hij op de school blijven waar hij nu zit en heeft hij opnieuw de nodige begeleiding (elke week een AB-er op school) en 3x in de week huiswerkbegeleiding, en elke 2 maanden overleg met ouders, school en AB-er. Dus ook op deze school krijgt hij alle mogelijke aandacht die mogelijk is. Totdat hij door kan stromen naar speciaal onderwijs. als hij tenmischte niet verder afzakt en afzwakt naar niveau nul...... en dan alsnog zijn vuilnisman-diploma kan halen. Het is te gek voor woorden, maar helaas pindaboter.
Een erg teleurgestelde moeder........
Mijn zoon heeft op een fantastische basisschool gezeten, waar ze met behulp van een rugzak, een AB-er, opleidingen voor docenten etc. er alles aan gedaan hebben om hem klaar te stomen voor het voortgezet onderwijs. Hij was de eerste met een rugzak en deze school is in staat om nu veel meer kinderen met deze of soortgelijke handicap te begeleiden. Waar een wil is, is een weg en zo hoort het ook. Weer Samen Naar School, en als het echt niet gaat, dan naar het speciaal onderwijs. Helaas valt hij nu wel uit op de middelbare school (VWO), waardoor hij alsnog naar het speciale onderwijs moet. Organisatorisch kan hij het niet aan. Maar ja, er bestaan maar 2 SCHOLEN VOOR SPECIAAL ONDERWIJS OP HAVO/VWO NIVEAU IN HEEL NEDERLAND. Met het gevolg een wachtlijst van 2 tot 3 jaar. Het is werkelijk ongelofelijk maar waar. Je staat als ouder met je rug tegen de muur. Gelukkig mag hij op de school blijven waar hij nu zit en heeft hij opnieuw de nodige begeleiding (elke week een AB-er op school) en 3x in de week huiswerkbegeleiding, en elke 2 maanden overleg met ouders, school en AB-er. Dus ook op deze school krijgt hij alle mogelijke aandacht die mogelijk is. Totdat hij door kan stromen naar speciaal onderwijs. als hij tenmischte niet verder afzakt en afzwakt naar niveau nul...... en dan alsnog zijn vuilnisman-diploma kan halen. Het is te gek voor woorden, maar helaas pindaboter.
Een erg teleurgestelde moeder........
-
Johannes44
Re: kind met autisme
Ik snap Uw standpunt wel...en begrijp me goed, ik doelde niet op U! maar er word vaak erg denigrerend gedaan over het (basis)onderwijs in ons land en de schuld wordt vaak bij de leerkrachtenm gelegd en dat vind ik zeer onterecht.
U behoort gelukkig tot de groep die wél inziet dat het geven en nemen is en dat een leerkracht nou eenmaal zn aandacht moet verdelen over 25 koters, maar helaas zien heel wat ouders dat niet zo
U behoort gelukkig tot de groep die wél inziet dat het geven en nemen is en dat een leerkracht nou eenmaal zn aandacht moet verdelen over 25 koters, maar helaas zien heel wat ouders dat niet zo
Re: kind met autisme
We zijn nu een tijdje verder, en er is ondertussen één en ander gebeurd.
Mijn zoon heeft voor de zomervakantie 7 weken geen les genoten, omdat de situatie ondraglijk is geworden.
De indicatie stelling voor cluster 4 zal pas na de zomervakantie rond komen.
Ondertussen heeft mijn zoon een inteligentie-test ondergaan en blijkt hij zwak-begaafd te zijn.
Natuulijk begrijp ik dat leerkrachten niet elk speciaal kind de aandacht kunnen schenken die het nodig heeft.
Maar er zijn ook leerkrachten die het niet toegeven, en dat is wat mij betreft niet okej.
Dat de school niet achter genomen beslissingen staat is wat mij betreft een gebrek aan inzicht.
Gelukkig denkt de kinderspychiater en ander omringende hulpverleners daar anders over.
En denk dan niet dat ik een labiele moeder ben.
Ik ben moeder van drie kinderen in het autisme-spectrum.
Alle drie de kinderen hebben een pgb, van waaruit extra zorg ingekocht kan worden, daar waar deze de 'normale' zorg overschreidt.
De weg naar rust is in veel gevallen te lang!
En dat belast leerkrachten met grote klassen ook veel te veel, daar ben ik me bewust van. Dat er een overbruggingsperiode is, in afwachting van een indicatiestelling, is wat mij betreft allemaal begrijpelijk.
Maar als een school, zelf hulp vraagt, en vervolgens maanden lang de zaken laat afweten, zodat alle te nemen stappen bijna en jaar stagneren, heb je naar mijn mening een jaar doelbewust, en onnodig verloren.
Gelukkig ook nog goed nieuws.
Eén van mijn kinderen heb ik voortijdig naar een andere basisschool gedaan om wat tot rust te komen na een moeilijke tijd op de bewuste school.
Hij zit nu op een Montesouri.
En nee, het is niet zo dat het ineens makkelijk is, maar daar wordt wel adequate gehandeld, waardoor het voor hem toch prettig blijft om naar school te gaan.
Alles hangt samen met een wil van twee kanten, zowel van ouders als van de school. Op dat punt zijn we het met elkaar eens.
Ennuh, het verhaal over de cluster 4 betreft klassen van maximaal 9 leerlingen, waar 1 leerkracht en een klassen assistent constant in de klas zijn. Daarbij is er een opvangnet van een pedagoge, een interbegleider, en zelfs dan gaan er soms dingen goed fout.
Helaas kunnen we niet anders concluderen, dat leerkrachten vaak overbelast worden.
Sibje
Mijn zoon heeft voor de zomervakantie 7 weken geen les genoten, omdat de situatie ondraglijk is geworden.
De indicatie stelling voor cluster 4 zal pas na de zomervakantie rond komen.
Ondertussen heeft mijn zoon een inteligentie-test ondergaan en blijkt hij zwak-begaafd te zijn.
Natuulijk begrijp ik dat leerkrachten niet elk speciaal kind de aandacht kunnen schenken die het nodig heeft.
Maar er zijn ook leerkrachten die het niet toegeven, en dat is wat mij betreft niet okej.
Dat de school niet achter genomen beslissingen staat is wat mij betreft een gebrek aan inzicht.
Gelukkig denkt de kinderspychiater en ander omringende hulpverleners daar anders over.
En denk dan niet dat ik een labiele moeder ben.
Ik ben moeder van drie kinderen in het autisme-spectrum.
Alle drie de kinderen hebben een pgb, van waaruit extra zorg ingekocht kan worden, daar waar deze de 'normale' zorg overschreidt.
De weg naar rust is in veel gevallen te lang!
En dat belast leerkrachten met grote klassen ook veel te veel, daar ben ik me bewust van. Dat er een overbruggingsperiode is, in afwachting van een indicatiestelling, is wat mij betreft allemaal begrijpelijk.
Maar als een school, zelf hulp vraagt, en vervolgens maanden lang de zaken laat afweten, zodat alle te nemen stappen bijna en jaar stagneren, heb je naar mijn mening een jaar doelbewust, en onnodig verloren.
Gelukkig ook nog goed nieuws.
Eén van mijn kinderen heb ik voortijdig naar een andere basisschool gedaan om wat tot rust te komen na een moeilijke tijd op de bewuste school.
Hij zit nu op een Montesouri.
En nee, het is niet zo dat het ineens makkelijk is, maar daar wordt wel adequate gehandeld, waardoor het voor hem toch prettig blijft om naar school te gaan.
Alles hangt samen met een wil van twee kanten, zowel van ouders als van de school. Op dat punt zijn we het met elkaar eens.
Ennuh, het verhaal over de cluster 4 betreft klassen van maximaal 9 leerlingen, waar 1 leerkracht en een klassen assistent constant in de klas zijn. Daarbij is er een opvangnet van een pedagoge, een interbegleider, en zelfs dan gaan er soms dingen goed fout.
Helaas kunnen we niet anders concluderen, dat leerkrachten vaak overbelast worden.
Sibje
Re: kind met autisme
Johannes, je punt is duidelijk, maar ik vind je verhaal eigenlijk veel te algemeen voor een specifiek beschreven probleem zoals in dit topic beschreven wordt. Het is verleidelijk voor jou als leerkracht (en ook voor mij als voormalig leerkracht) om de kant van de school te belichten, maar ook op scholen komen wel eens misstanden voor. En bepaalde dingen die in bovenstaande verhalen beschreven worden, vind ik echt niet kunnen.
Ik denk dus dat deze ouders in dit geval meer eraan hebben als mensen uit het onderwijs meedenken over hoe deze ouders met dit probleem zouden kunnen omgaan. Want je bent het waarschijnlijk wel met me eens dat bovenstaande verhalen verre van wenselijk zijn, toch?
Ik denk dus dat deze ouders in dit geval meer eraan hebben als mensen uit het onderwijs meedenken over hoe deze ouders met dit probleem zouden kunnen omgaan. Want je bent het waarschijnlijk wel met me eens dat bovenstaande verhalen verre van wenselijk zijn, toch?
-
Johannes44
Re: kind met autisme
Je laatste 2 regeles sluit ik me volledig bij aan....en daar nmoet het kabine hard aan werken!
Leerkrachten werken met ons kostbaarste bezit.....én onze toekomst! dat mag wel eens beter beloond worden, met minder werkdruk, meer échte begeleidingstijd en betere salariering. maar dat is een andere discussie
Leerkrachten werken met ons kostbaarste bezit.....én onze toekomst! dat mag wel eens beter beloond worden, met minder werkdruk, meer échte begeleidingstijd en betere salariering. maar dat is een andere discussie
Re: kind met autisme
juni 2006 vraagt leerkracht om hulp
Het is nu aug 2007!!!
Kind al 7 weken niet naar school geweest.
En hopelijk 30 aug een indicatie.
Het ergste is, dat de school zegt geen problemen te zien, terwijk kind nu blijkt PDD-nos te hebben, en daarbij zwakbegaafd te zijn.
Dit is volgens mij de plank erg misslaan.
Kind zat alleen maar op de gang, ging kapot van verdriet.
Leerkracht sloot kind buiten de klas, wat denken kinderen??
Dat het zo hoort, leerkracht geeft immers het 'goede voorbeeld'.
Kind kreeg zware slaap problemen door de stress.
Gevolg, op school te moe.
Wat zegt de meester: "Slapen doe je maar thuis".
Advies kinderpsych: "geef het kind werk op zijn niveau en niet naar leeftijd.
Wat krijgt hij mee: 1030 sommen, voor 1 avond.
Het betreft hier een kind met het vermogen van 7 jaar dat huiswerk meekrijgt voor de leeftijd van 9.
Kind zat de pauzes meestal binnen om werk af te maken, dit terwijl hij juist moet kunnen ventileren.
En als hij dan naar buiten mocht, moest hij bij de meester in de buurt blijven.
Dat is geen samenwerking
Nogmaals, ik heb begrip voor leerkrachten, echt.
En in het verhaal heb ik zoveel mogelijk de details weggelaten, omdat het anders zo trapperig lijkt.
Evengoed, vond ik nu toch wel, dat het goed is om een aantal voorbeeldjes neer te zetten.
Sibje
Het is nu aug 2007!!!
Kind al 7 weken niet naar school geweest.
En hopelijk 30 aug een indicatie.
Het ergste is, dat de school zegt geen problemen te zien, terwijk kind nu blijkt PDD-nos te hebben, en daarbij zwakbegaafd te zijn.
Dit is volgens mij de plank erg misslaan.
Kind zat alleen maar op de gang, ging kapot van verdriet.
Leerkracht sloot kind buiten de klas, wat denken kinderen??
Dat het zo hoort, leerkracht geeft immers het 'goede voorbeeld'.
Kind kreeg zware slaap problemen door de stress.
Gevolg, op school te moe.
Wat zegt de meester: "Slapen doe je maar thuis".
Advies kinderpsych: "geef het kind werk op zijn niveau en niet naar leeftijd.
Wat krijgt hij mee: 1030 sommen, voor 1 avond.
Het betreft hier een kind met het vermogen van 7 jaar dat huiswerk meekrijgt voor de leeftijd van 9.
Kind zat de pauzes meestal binnen om werk af te maken, dit terwijl hij juist moet kunnen ventileren.
En als hij dan naar buiten mocht, moest hij bij de meester in de buurt blijven.
Dat is geen samenwerking
Nogmaals, ik heb begrip voor leerkrachten, echt.
En in het verhaal heb ik zoveel mogelijk de details weggelaten, omdat het anders zo trapperig lijkt.
Evengoed, vond ik nu toch wel, dat het goed is om een aantal voorbeeldjes neer te zetten.
Sibje
-
Johannes44
Re: kind met autisme
Wederom laat U zich ietwat negatief uit over de school/leerkracht en dat vind ik jammer! Uw kind is één van de 25....niets meer en niets minder.
Klinkt hard, maar zo is wel de realiteit
Klinkt hard, maar zo is wel de realiteit
Re: kind met autisme
Omdat jij en leerkracht bent wil dat niet zeggen dat ik de betreffende leerkracht de hemel in hoef te prijzen.
Sorry maar je zit hier alleen je functie te verdedigen, en blijkbaar vind het je het heel moeilijk om je aandacht tussen 25 leerlingen te verdelen.
Al een keer of 4 a 5 heb ik in mijn reacties laten blijken dat ik de leerkracht kan begrijpen.
Maar omdat jij leerkracht bent hoef ik mij niet netjes te houden wat betreft de situatie van mijn zoon.
Mijn kind is nl niets minder omdat hij 1 van de 25 is.
Je laat voorkomen dat omdat de leerkracht zijn aandacht moet verdelen, er zoveel dingen mogen mis gaan.
Sorry maar je leest niet helemaal goed, of je hebt geen zin om de ernst van deze situatie in te zien.
Er staat zoveel meer in mijn verhaal dan alleen de fouten.
Het falen is begonnen bij een intern begeleidster, daar hoor ik jou niet over.
Je zit echt alleen maar je eigen functie als leerkracht te verdedigen, en daar draait het in mijn verhaal helemaal niet om. En dat is in een reactie door iemand anders ook al aan je verteld.
Ik laat mij dan ook niet verder die kant opsturen.
GOED lezen is ook een taak van een lerkracht.
En zie ik momenteel een klein gebrekje.
Sibje
Sorry maar je zit hier alleen je functie te verdedigen, en blijkbaar vind het je het heel moeilijk om je aandacht tussen 25 leerlingen te verdelen.
Al een keer of 4 a 5 heb ik in mijn reacties laten blijken dat ik de leerkracht kan begrijpen.
Maar omdat jij leerkracht bent hoef ik mij niet netjes te houden wat betreft de situatie van mijn zoon.
Mijn kind is nl niets minder omdat hij 1 van de 25 is.
Je laat voorkomen dat omdat de leerkracht zijn aandacht moet verdelen, er zoveel dingen mogen mis gaan.
Sorry maar je leest niet helemaal goed, of je hebt geen zin om de ernst van deze situatie in te zien.
Er staat zoveel meer in mijn verhaal dan alleen de fouten.
Het falen is begonnen bij een intern begeleidster, daar hoor ik jou niet over.
Je zit echt alleen maar je eigen functie als leerkracht te verdedigen, en daar draait het in mijn verhaal helemaal niet om. En dat is in een reactie door iemand anders ook al aan je verteld.
Ik laat mij dan ook niet verder die kant opsturen.
GOED lezen is ook een taak van een lerkracht.
En zie ik momenteel een klein gebrekje.
Sibje
-
Johannes44
Re: kind met autisme
ZUCHT.......en omdat jij je als een zeurende en gefrustreerde ouder gedraagt, hoef ik ook niet aardig en netjes te blijven???? Lijkt me wel. Respect is op zn plaats!
Ik verdedig mijn functie inderdaad omdat types als U ons vak onterecht in diskrediet brengen en U kennelijk alleen aandacht eist voor UW kind alleen (die indruk wekt U althans)
Ik heb geen enkele moeite om mijn aandacht te verdelen over mijn 28 leerlingen, simpelweg omdat ik de aandacht EERLIJK verdeel, tussen de betere leerlingen en de mindere. Dat wil zeggen dat uw kind dan dus óók wel eens achter het net vist, zoals andere kinderen dat ook wel eens doen.
Het probleem van goed lezen, kan U op Uzelf ook toepassen! U stelt dat ik zeg dat er vanalles mis mag gaan, omdat wij de aandacht moeten verdelen. Dat is echter volledig UW interpretatie, ik stel dat nergens! Ik zou het dus waarderen als U Uw interpretatie niet als mijn feiten wilt beschouwen!
Ik hou verder op met deze zinloze discussie. U hebt frustratie jegens school/leerkracht/intern begeleider en U gaat voorbij aan het feit dat de problemen wellicht helemáál niet daar zijn begonnen, maar bij voorschoolse opvoeding, of bij mogelijk erfelijk bepaalde zaken.
Overal worden fouten gemaakt, dus ook in het onderwijs. Een beetje respect voor de leerkracht is ook in deze toc echt wel gepast! Dat heb ik gezegd! En dat blijf ik zeggen: ik verdedig dan inderdaad mijn vak!
U heeft een probleem met uw kind, het kind heeft een probleem met zijn/haar tekortkomingen. Dat is héél vervelend en frustrerend. Máár ik ben er zeker van dat scholen/leerkrachten het beste met de leerlingen voor hebben. Ook bij uw kind! Helaas zijn daar wat zaken langs ekaar gaan lopen en komt het voor oudes heel fout en minderwaardig over. Ik ben er echter zeker van, dat de school het probleem heus wel onderkent en er naar tracht te handelen in het belang van het kind. Alleen is burocratie helaas overal ingetreden, ook in het onderwijs en dat maakt bijv. de wachttijden op een onderzoek enorm lang.
Ondanks alles hoop ik dat uw kind (en DAAR gaat het om) goed terecht gaat komen en leert roeien met de beschikbare riemen. dat uw kind op de juiste plek mag komen. Dat meen ik oprecht!
Ik zal me verder niet meer in deze discussie mengen, daar ik mijn positie niet geheel gerespecteerd voel door U. Ik wens U en uw kinderen oprecht het aller- allerbeste!
Ik verdedig mijn functie inderdaad omdat types als U ons vak onterecht in diskrediet brengen en U kennelijk alleen aandacht eist voor UW kind alleen (die indruk wekt U althans)
Ik heb geen enkele moeite om mijn aandacht te verdelen over mijn 28 leerlingen, simpelweg omdat ik de aandacht EERLIJK verdeel, tussen de betere leerlingen en de mindere. Dat wil zeggen dat uw kind dan dus óók wel eens achter het net vist, zoals andere kinderen dat ook wel eens doen.
Het probleem van goed lezen, kan U op Uzelf ook toepassen! U stelt dat ik zeg dat er vanalles mis mag gaan, omdat wij de aandacht moeten verdelen. Dat is echter volledig UW interpretatie, ik stel dat nergens! Ik zou het dus waarderen als U Uw interpretatie niet als mijn feiten wilt beschouwen!
Ik hou verder op met deze zinloze discussie. U hebt frustratie jegens school/leerkracht/intern begeleider en U gaat voorbij aan het feit dat de problemen wellicht helemáál niet daar zijn begonnen, maar bij voorschoolse opvoeding, of bij mogelijk erfelijk bepaalde zaken.
Overal worden fouten gemaakt, dus ook in het onderwijs. Een beetje respect voor de leerkracht is ook in deze toc echt wel gepast! Dat heb ik gezegd! En dat blijf ik zeggen: ik verdedig dan inderdaad mijn vak!
U heeft een probleem met uw kind, het kind heeft een probleem met zijn/haar tekortkomingen. Dat is héél vervelend en frustrerend. Máár ik ben er zeker van dat scholen/leerkrachten het beste met de leerlingen voor hebben. Ook bij uw kind! Helaas zijn daar wat zaken langs ekaar gaan lopen en komt het voor oudes heel fout en minderwaardig over. Ik ben er echter zeker van, dat de school het probleem heus wel onderkent en er naar tracht te handelen in het belang van het kind. Alleen is burocratie helaas overal ingetreden, ook in het onderwijs en dat maakt bijv. de wachttijden op een onderzoek enorm lang.
Ondanks alles hoop ik dat uw kind (en DAAR gaat het om) goed terecht gaat komen en leert roeien met de beschikbare riemen. dat uw kind op de juiste plek mag komen. Dat meen ik oprecht!
Ik zal me verder niet meer in deze discussie mengen, daar ik mijn positie niet geheel gerespecteerd voel door U. Ik wens U en uw kinderen oprecht het aller- allerbeste!
Re: kind met autisme
Dankjewel voor je oprechte wensen in de richting van mijn kind.
Discussie met jou, bij dezse gesloten!
Sibje
Discussie met jou, bij dezse gesloten!
Sibje
-
Johannes44
Re: kind met autisme
discussie gesloten lijkt me....je kan praten als brugman, je kind is er niet mee geholpen als hier alleen frustratie geuit wordt. Steek die energie in zoeken naar goede oplossingen.
Er is overigens een vereniging voor ouders met dit sort kinderen, wist U dat?
Er is overigens een vereniging voor ouders met dit sort kinderen, wist U dat?
Re: kind met autisme
duh... bemoei je er ook niet meer mee dan, als je goed had gelezen wist je dat dit kind alle hulp krijgt, behalve van de desbetreffende school.
Lijkt me dat je je aan je voornemen om je niet meer met deze discussie te bemoeien gaat houden.
succes als leerkracht
Lijkt me dat je je aan je voornemen om je niet meer met deze discussie te bemoeien gaat houden.
succes als leerkracht
