Ik ben niet zo op de hoogte van wat klassieke middelen zijn. Maar ik heb wel verschillende geprobeerd waaronder volgens mij ook antipyschotica: Fevarin, Remaron, Seroxat, Risperdal, zyprexa, Haldol, Seresta, en nou zit ik dus ca een maand aan de Efexor. Omdat ik ook een leverprobleem heb ben ik laag ingestart op 35mg, en nu zit ik ca 10 dagen op 75mg.
Ik probeer inderdaad voor mezelf eea op papier te zetten. Wat ik wil en wat ik verwacht, wat ik voel. Ik moet alleen nog een goede behandelaar/begeleider oid vinden. Doordat ik veel ziek ben en regelmatig in het ziekenhuis lig en daarbij nog een verslavingsprobleem heb val ik een beetje buiten het systeem. Ik kan alleen bij mijn huidige behandelaar terecht als ik niet in het ziekenhuis lig. Ook krijg ik dan regelmatig een nieuwe behandelaar toegewezen waar ik dan weer van voor af aan mee moet beginnen. 'je moet er wel wat voor willen doen' zeggen ze tegen me. Ik doe nog steeds mijn best........
Groetjes Jura[/quote]
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] Efexor
Re: Efexor
hallo iedereen,
ik ben sinds 2 weken aan efexor begonnen en moet zeggen dat ik best schriek van de negatieve ervaring die ik hier lees. ik kan niet zeggen dat ik super tevreden ben maar ik vind alles beter dan hoe ik me daarvoor voelde. dat maakt dat ik de bijwerkingen voor lief neem. er is echter een probleem ik heb al jaren last van boulimie. heb het allemaal aardig onder controle maar ik merk dat ik me nu op glad ijs begeef. ik ben binnen een maand bijna 5 kilo aangekomen
en daar word ik bijna hystirisch van en dan ben ik toch liever depresief.nou hoor ik wat over prozac... iemand hier ervaring mee?? en kan ik dan direct overstappen??? alvast bedankt ,
ik ben sinds 2 weken aan efexor begonnen en moet zeggen dat ik best schriek van de negatieve ervaring die ik hier lees. ik kan niet zeggen dat ik super tevreden ben maar ik vind alles beter dan hoe ik me daarvoor voelde. dat maakt dat ik de bijwerkingen voor lief neem. er is echter een probleem ik heb al jaren last van boulimie. heb het allemaal aardig onder controle maar ik merk dat ik me nu op glad ijs begeef. ik ben binnen een maand bijna 5 kilo aangekomen
en daar word ik bijna hystirisch van en dan ben ik toch liever depresief.nou hoor ik wat over prozac... iemand hier ervaring mee?? en kan ik dan direct overstappen??? alvast bedankt ,Re: Efexor
mijn vrouw is veroordeeld om levenslang met depressie te leven.
alle medicijnen alle behandelingen in binnen en zelfs buitenland heeft ze gehad!! de tot nu toe beste medicijn(raar woord,feitelijk onderdrukkingsmiddel) is citalopram .
probeer dit middel beginnen met 1/2 tablet (tot 40mgr)
succes allen.
ps: al 16 jaar onderbehandeling!!
alle medicijnen alle behandelingen in binnen en zelfs buitenland heeft ze gehad!! de tot nu toe beste medicijn(raar woord,feitelijk onderdrukkingsmiddel) is citalopram .
probeer dit middel beginnen met 1/2 tablet (tot 40mgr)
succes allen.
ps: al 16 jaar onderbehandeling!!
Re: Efexor
Ja Emma, ik heb last van manische periodes. Dat zijn de ergste momenten.
Maar ik zit te springen om goed nieuws te spuien. Ik heb me vandaag voor het eerst sinds heel lang twee keer echt heel blij gevoeld! Mijn hart klopte in mijn keel (op een spannende manier) en ik voelde kriebels in mijn buik.En onderwijl kreeg ik zo'n gelukzalig gevoel over me heen. Het maakte me best wat emotioneel: ik had van geluk een traantje kunnen laten. Het werd veroorzaakt doordat de situatie van dat moment bij mij herinneringen opriep, waarin ik in een zelfde soort situatie verkeerde en me dus best goed voelde.
Dat blijde gevoel kwam dus zo in één keer over me en hield best nog een tijdje aan. Toch was er op de achtergrond weer zo'n negatief gevoel die dan als een soort stoorzender een serie rampenscenario's afdraait in mijn hoofd en inderdaad ook een angst dat die blijdschap omslaat in manie. Ik heb me daar tegen verzet, door er zo weinig mogelijk aandacht aan te besteden. Ik vind dat dat me goed is gelukt. Ik hoop dat ik nu in een opwaartse spiraal terecht kom. En meer positieve momenten ga beleven.
Liefs van Jura
Maar ik zit te springen om goed nieuws te spuien. Ik heb me vandaag voor het eerst sinds heel lang twee keer echt heel blij gevoeld! Mijn hart klopte in mijn keel (op een spannende manier) en ik voelde kriebels in mijn buik.En onderwijl kreeg ik zo'n gelukzalig gevoel over me heen. Het maakte me best wat emotioneel: ik had van geluk een traantje kunnen laten. Het werd veroorzaakt doordat de situatie van dat moment bij mij herinneringen opriep, waarin ik in een zelfde soort situatie verkeerde en me dus best goed voelde.
Dat blijde gevoel kwam dus zo in één keer over me en hield best nog een tijdje aan. Toch was er op de achtergrond weer zo'n negatief gevoel die dan als een soort stoorzender een serie rampenscenario's afdraait in mijn hoofd en inderdaad ook een angst dat die blijdschap omslaat in manie. Ik heb me daar tegen verzet, door er zo weinig mogelijk aandacht aan te besteden. Ik vind dat dat me goed is gelukt. Ik hoop dat ik nu in een opwaartse spiraal terecht kom. En meer positieve momenten ga beleven.
Liefs van Jura
Re: Efexor
Hai Emma, een psych heeft mij wel ooit uitgelegd dat ik aan dissociale gedragsstoornissen lijd. Dat is een vorm van Borderline als ik het goed heb. Ik weet niet of depressiviteit en manie een onderdeel van die gedragstoornis zijn of dat die daar los van staan . Ik ben bij tijd en wijlen inderdaad manisch. Is niet iedereen dat dan wel eens die aan depressies lijdt? Ik bedoel dus mensen die aan een flinke depressie lijden zullen toch allemaal wel eens manische uitschieters hebben? Ik ga dat straks anders nog wel eens nalezen op Google.
Trouwens in het Parool van gister stond een interessant art. over het samenvoegen van enkele psychiatrie en ziekenhuizen en GGZ instanties. Ook iets over verslavingszorg. Wat ben ik lekker duidelijk hè?
Ik zal het straks nog een keer lezen dan weet ik zelf ook weer waar het over ging.(dat artikel id krant bedoel ik)
Groetjes van JURA
Trouwens in het Parool van gister stond een interessant art. over het samenvoegen van enkele psychiatrie en ziekenhuizen en GGZ instanties. Ook iets over verslavingszorg. Wat ben ik lekker duidelijk hè?
Ik zal het straks nog een keer lezen dan weet ik zelf ook weer waar het over ging.(dat artikel id krant bedoel ik)
Groetjes van JURA
-
ahevenhuis
- Berichten: 1
- Lid geworden op: 14 jul 2007 12:35
Re: Efexor
Ik ben onder de indruk van alle zin en onzin die er over dit medicijn wordt geschreven.
Zelf ben ik Efexor (150 mg) gaan slikken toen ik depressief was, nu een aantal jaren geleden. Op dit moment ben ik aan het afbouwen ( momenteel 37,5 mg om de dag).
Het belangrijkste dat ik mis op dit forum is dat de beste remedie tegen een depressie de combinatie van 'pillen en praten' is. Het heeft m.i. geen zin om alleen maar anti-depressivum te gebruiken als je niet tegelijkertijd aan de onderliggende oorzaken werkt. En probeer jezelf niet voor de gek te houden: die zijn er.. altijd. Misschien een confronterend feit maar er zit ook een goede kant aan: je kunt er dus zelf iets aan doen.
Als zware depressiviteit niet in de familie zit (en dus aangeboren zou kunnen zijn) is er geen reden om hieraan te twijfelen.
Het gebruik van Efexor zie ik als ondersteunend aan therapie; in het begin kan het werken als een kickstarter om je een eindje in de goede richting te helpen. Hoe lang je het gebruikt is een kwestie van het vinden van evenwicht; het belangrijkste is dat als je stopt je daar volledig achter staat. Ik ben 1x impulsief gestopt en dat was een ramp; voor de rest heb ik bewust en zorgvuldig afgebouwd en dat ging prima.
Ik stel mezelf altijd 2 vragen op een afbouwmoment:
1. Ben ik minstens 2-3 maanden emotioneel stabiel geweest?
2. Zijn er op dit moment uitlokkende stressoren in mijn leven die het afbouwen zouden kunnen frustreren?
Als het antwoord op beide vragen NEE is, neem ik de volgende afbouwstap.
Op deze manier ben ik in kleine stapjes gaan afbouwen zonder afkickverschijnselen of iets dergelijks. Van 150 naar 112,5 naar 75 naar 37,5 en de laatste stap 37,5 om de dag gedurende 1 maand. Efexor is geen verslavend middel dus dat je niet zonder kan is m.i. onzin. Je raakt er daarentegen (mentaal en fysiek) wel aan gewend en het kost tijd en energie om gewoontes te veranderen. Dat is niet iets dramatisch maar gewoon iets menselijks.
Therapie en Efexor hebben me geholpen om met een zeer zware periode in mijn leven om te gaan. Het klinkt misschien cliche maar van dit proces ben ik persoonlijk enorm gegroeid en ik sta nu sterker in het leven dan daarvoor.
Dus laat je niet ontmoedigen of opfokken door spookverhalen of loze beloftes, maar houd je kop erbij en neem je leven (weer) in eigen hand.
Zelf ben ik Efexor (150 mg) gaan slikken toen ik depressief was, nu een aantal jaren geleden. Op dit moment ben ik aan het afbouwen ( momenteel 37,5 mg om de dag).
Het belangrijkste dat ik mis op dit forum is dat de beste remedie tegen een depressie de combinatie van 'pillen en praten' is. Het heeft m.i. geen zin om alleen maar anti-depressivum te gebruiken als je niet tegelijkertijd aan de onderliggende oorzaken werkt. En probeer jezelf niet voor de gek te houden: die zijn er.. altijd. Misschien een confronterend feit maar er zit ook een goede kant aan: je kunt er dus zelf iets aan doen.
Als zware depressiviteit niet in de familie zit (en dus aangeboren zou kunnen zijn) is er geen reden om hieraan te twijfelen.
Het gebruik van Efexor zie ik als ondersteunend aan therapie; in het begin kan het werken als een kickstarter om je een eindje in de goede richting te helpen. Hoe lang je het gebruikt is een kwestie van het vinden van evenwicht; het belangrijkste is dat als je stopt je daar volledig achter staat. Ik ben 1x impulsief gestopt en dat was een ramp; voor de rest heb ik bewust en zorgvuldig afgebouwd en dat ging prima.
Ik stel mezelf altijd 2 vragen op een afbouwmoment:
1. Ben ik minstens 2-3 maanden emotioneel stabiel geweest?
2. Zijn er op dit moment uitlokkende stressoren in mijn leven die het afbouwen zouden kunnen frustreren?
Als het antwoord op beide vragen NEE is, neem ik de volgende afbouwstap.
Op deze manier ben ik in kleine stapjes gaan afbouwen zonder afkickverschijnselen of iets dergelijks. Van 150 naar 112,5 naar 75 naar 37,5 en de laatste stap 37,5 om de dag gedurende 1 maand. Efexor is geen verslavend middel dus dat je niet zonder kan is m.i. onzin. Je raakt er daarentegen (mentaal en fysiek) wel aan gewend en het kost tijd en energie om gewoontes te veranderen. Dat is niet iets dramatisch maar gewoon iets menselijks.
Therapie en Efexor hebben me geholpen om met een zeer zware periode in mijn leven om te gaan. Het klinkt misschien cliche maar van dit proces ben ik persoonlijk enorm gegroeid en ik sta nu sterker in het leven dan daarvoor.
Dus laat je niet ontmoedigen of opfokken door spookverhalen of loze beloftes, maar houd je kop erbij en neem je leven (weer) in eigen hand.
Re: Efexor
Beste slikkers,
Zonder te willen oordelen over anderen, wil ik mijn ervaringen met dit medicijn hier met anderen delen.
Ik heb 5 maanden Efexor (75 mg) geslikt op aanraden van mijn psychologe. Ik kreeg ze voorgeschreven omdat ik in een enorme dip zat nadat mijn vrouw op zeer onverwachtse en brute wijze uit haar huwelijk is gemanipuleert en het na 6 maanden nog steeds bergafwaarts met mij ging.
Na ongeveer een maand begon ik te merken dat mijn emoties begonnen af te vlakken en dat ik langzamerhand weer een beetje begon te leven. De bijwerkingen waren redelijk mild. Gewichtstoename (15 %), droge mond, jeuk in mijn nek en overmatig transpireren.
Gezien de enorme voortuitgang die ik geestelijk boekte vond ik het de bijwerkingen wel waard. En eigenlijk was ik het van plan nog langer te blijven slikken. Het ging inmiddels zo goed dat ik ook de Oxacepam en slaappillen niet meer nodig had en tenslotte heb ook afscheid genomen van mijn uitstekende psychologe.
En toen kwam ik mijn huidige vriendin tegen. Ineens bleken er nog meer bijwerkingen. Geen zin in sex, niet kunnen klaarkomen maar vooral merkte ik, dat ook mijn euforische verliefde stemming geremd werd. Het voelde aan als of er een prop watten in mijn hoofd mijn emoties dempte.
Dat wilde ik niet en ben gaan zoeken naar het stoppen met efexor. Via allerlei horrorstories op Amerkaanse websites kwam ik hier terecht.
Maar allemaal genoeg informatie om te besluiten te stoppen.
Ik slikte 2x daags een pil van 37.5 mg en ben 6 dagen er slechts 1 gaan slikken. 's Morgens want dan heb je er overdag wat aan, 's nachts slaap je toch. En nu ben ik bezig met de derde dag zonder.
Mijn hoofd voelt continu erg licht. Een mengeling van een soort van licht aangeschoten (zonder de high) en het gevoel van te weinig gegeten te hebben en je bloedsuikerspiegel te laag is. En erg moe, ik kan overdag zomaar een uurtje slapen (ik werk thuis dus kan dit ook werkelijk doen). Verder nog niet veel gemerkt en het lijkt alsof dat gevoel in mijn hoofd al af neemt.
Samenvattend en in restrospect. Ondanks dat het mij door een moeilijke periode heen heeft geholpen, zal ik het spul niemand aanraden voor de milde vorm van depressie die ik had.
M.b.v. mijn psychologe heb ik leren accepteren dat ik een gevoelig en emotioneel mens ben. Iemand met een gevoelsleven dat bestaat uit veel diepe dalen maar ook enorme hoogtepunten. En juist die hoogte punten wil ik niet missen. Daar is het leven te mooi voor.
Allemaal veel succes met of zonder dit medicijn.
Zonder te willen oordelen over anderen, wil ik mijn ervaringen met dit medicijn hier met anderen delen.
Ik heb 5 maanden Efexor (75 mg) geslikt op aanraden van mijn psychologe. Ik kreeg ze voorgeschreven omdat ik in een enorme dip zat nadat mijn vrouw op zeer onverwachtse en brute wijze uit haar huwelijk is gemanipuleert en het na 6 maanden nog steeds bergafwaarts met mij ging.
Na ongeveer een maand begon ik te merken dat mijn emoties begonnen af te vlakken en dat ik langzamerhand weer een beetje begon te leven. De bijwerkingen waren redelijk mild. Gewichtstoename (15 %), droge mond, jeuk in mijn nek en overmatig transpireren.
Gezien de enorme voortuitgang die ik geestelijk boekte vond ik het de bijwerkingen wel waard. En eigenlijk was ik het van plan nog langer te blijven slikken. Het ging inmiddels zo goed dat ik ook de Oxacepam en slaappillen niet meer nodig had en tenslotte heb ook afscheid genomen van mijn uitstekende psychologe.
En toen kwam ik mijn huidige vriendin tegen. Ineens bleken er nog meer bijwerkingen. Geen zin in sex, niet kunnen klaarkomen maar vooral merkte ik, dat ook mijn euforische verliefde stemming geremd werd. Het voelde aan als of er een prop watten in mijn hoofd mijn emoties dempte.
Dat wilde ik niet en ben gaan zoeken naar het stoppen met efexor. Via allerlei horrorstories op Amerkaanse websites kwam ik hier terecht.
Maar allemaal genoeg informatie om te besluiten te stoppen.
Ik slikte 2x daags een pil van 37.5 mg en ben 6 dagen er slechts 1 gaan slikken. 's Morgens want dan heb je er overdag wat aan, 's nachts slaap je toch. En nu ben ik bezig met de derde dag zonder.
Mijn hoofd voelt continu erg licht. Een mengeling van een soort van licht aangeschoten (zonder de high) en het gevoel van te weinig gegeten te hebben en je bloedsuikerspiegel te laag is. En erg moe, ik kan overdag zomaar een uurtje slapen (ik werk thuis dus kan dit ook werkelijk doen). Verder nog niet veel gemerkt en het lijkt alsof dat gevoel in mijn hoofd al af neemt.
Samenvattend en in restrospect. Ondanks dat het mij door een moeilijke periode heen heeft geholpen, zal ik het spul niemand aanraden voor de milde vorm van depressie die ik had.
M.b.v. mijn psychologe heb ik leren accepteren dat ik een gevoelig en emotioneel mens ben. Iemand met een gevoelsleven dat bestaat uit veel diepe dalen maar ook enorme hoogtepunten. En juist die hoogte punten wil ik niet missen. Daar is het leven te mooi voor.
Allemaal veel succes met of zonder dit medicijn.
Re: Efexor
Ik hoop met het volgende verhaal de beginnende gebruiker en diens naasten een hart onder de riem te steken.
Want al kan ik niet oordelen over andermans ervaringen met dit middel, toch wil ik kwijt dat ik enigzins lichtelijk geirriteerd raak van de reakties hier.
Ik lees enkel spookverhalen en nog ergere spookverhalen op die spookverhalen enz enz.
De bijwerkingen van dit soort middelen zijn algemeen bekend en een beetje psychiater en/of huisarts zal je hier ook op wijzen.
Ook als ik sommige verhalen lees vraag ik me af of de betrokken arts wel juist heeft gehandeld.
Ik ben van mening dat medicatie een laatste redmiddel moet zijn maar sommige artsen schrijven te makkelijk dit soort middelen uit om snel een tevreden “klant” te hebben.
Op lange termijn schiet je hier echter weinig mee op…
Ikzelf ben 21 jaar en ben zolang ik heugenen kan depressief.
Een ondenkbare frustratie want als mens ben ik juist heel assertief, sociaal en vrolijk ingesteld wat gigantisch botst met het continu aanwezige gevoel van eenzaamheid en verdriet (Vrolijk <-> verdriet tegelijk…ik kan het ook niet juist onder woorden brengen)
Jaren heb ik van alles geprobeerd, therapie, zelf continu alles relativeren maar uiteindelijk hielp het niets of was het maar van korte duur.
3 maanden terug maakte ik dan de enorm moeilijke beslissing om opnieuw terug te gaan naar de psychiater, dit keer niet om te praten maar om medicatie aan te vragen.
Ik besefte me dat een depressie van biologische aard waarschijnlijk nooit meer over zou gaan en tevens concludeerde ik voor mezelf dat ik hiermee geen 30, 40, 50 of zelfs maar 22 wilde worden.
Ik gebruik Efexor nu 2 weken en het goede gevoel wat ik momenteel heb is niet te beschrijven.
Ja, de bijverschijnselen waren heel naar.
Dag 1 en 2 had ik slechts last van hoofdpijn, dag 3 kreeg ik daarnaast wat droge ogen, spierpijn/vermoeidheid in ondermeer benen en overmatig transpireren bij inspanning maar ook dit vond ik niet uitermate storend.
S`avonds ging het goed mis.
Om 7 s`avonds was ik aan het werk en ik merkte op dat ik duizelig werd, wazig begon te zien en volgens mijn collega begon ik wat raar uit me ogen te kijken.
Eenmaal op de terugweg naar huis raakte ik in een overdreven bui van euforie, het leek wel een XTC trip.
Thuis aangekomen was ik afwezig, me kaken stonden stijf op elkaar en ik had ogen als schoteltjes.
Eenmaal in me bed had ik het gevoel alsof ik mezelf vergiftigd had, me kaken stijf, alles draaide en ik werd getrakteerd op een show van rondvliegende gekleurde vormen.
Ik heb die nacht niet geslapen.
Dag 4 heb ik enkel in bed gelegen maar geen slaap kunnen inhalen, ik bleef enorm onrustig.
Op de 5e dag geschieden voor mij echt een wonder, de hele dag had ik gigantische koppijn tot het s`avonds ineens verdween.
Ik besloot daarop toch maar even uit te gaan (niets gedronken) en zoals wel vaker gebeurde was het de perfecte avond om met een *** gevoel terug te gaan naar huis.
Het deed me echter niets! Ik dacht gewoon: “jammer”, heb iedereen begroet en ben alleen weggegaan.
Ik heb op de terugweg naar huis gejankt als een klein kind en om half 3 me ma wakker gemaakt om dit moment met me te delen.
Dat ik na al die jaren zo nuchter/neutraal gevoel had in me hoofd maakte het tot één van de mooiste momenten in me leven.
Tot nu toe heb ik nog geen terugval gehad, ik hoop dat de medicatie blijft werken…
Wat ik hiermee wil zeggen is dat Efexor opzich geen slecht middel is maar simpelweg niet bij iedereen werkt.
Dit geld precies eender voor ELK middel op de markt!
De bijwerkingen kunnen inderdaad zwaar vervelend zijn maar dit gaat weer over en wie weet is Efexor wel jou middel!
Ik wens iedereen heel veel sterkte toe!
Want al kan ik niet oordelen over andermans ervaringen met dit middel, toch wil ik kwijt dat ik enigzins lichtelijk geirriteerd raak van de reakties hier.
Ik lees enkel spookverhalen en nog ergere spookverhalen op die spookverhalen enz enz.
De bijwerkingen van dit soort middelen zijn algemeen bekend en een beetje psychiater en/of huisarts zal je hier ook op wijzen.
Ook als ik sommige verhalen lees vraag ik me af of de betrokken arts wel juist heeft gehandeld.
Ik ben van mening dat medicatie een laatste redmiddel moet zijn maar sommige artsen schrijven te makkelijk dit soort middelen uit om snel een tevreden “klant” te hebben.
Op lange termijn schiet je hier echter weinig mee op…
Ikzelf ben 21 jaar en ben zolang ik heugenen kan depressief.
Een ondenkbare frustratie want als mens ben ik juist heel assertief, sociaal en vrolijk ingesteld wat gigantisch botst met het continu aanwezige gevoel van eenzaamheid en verdriet (Vrolijk <-> verdriet tegelijk…ik kan het ook niet juist onder woorden brengen)
Jaren heb ik van alles geprobeerd, therapie, zelf continu alles relativeren maar uiteindelijk hielp het niets of was het maar van korte duur.
3 maanden terug maakte ik dan de enorm moeilijke beslissing om opnieuw terug te gaan naar de psychiater, dit keer niet om te praten maar om medicatie aan te vragen.
Ik besefte me dat een depressie van biologische aard waarschijnlijk nooit meer over zou gaan en tevens concludeerde ik voor mezelf dat ik hiermee geen 30, 40, 50 of zelfs maar 22 wilde worden.
Ik gebruik Efexor nu 2 weken en het goede gevoel wat ik momenteel heb is niet te beschrijven.
Ja, de bijverschijnselen waren heel naar.
Dag 1 en 2 had ik slechts last van hoofdpijn, dag 3 kreeg ik daarnaast wat droge ogen, spierpijn/vermoeidheid in ondermeer benen en overmatig transpireren bij inspanning maar ook dit vond ik niet uitermate storend.
S`avonds ging het goed mis.
Om 7 s`avonds was ik aan het werk en ik merkte op dat ik duizelig werd, wazig begon te zien en volgens mijn collega begon ik wat raar uit me ogen te kijken.
Eenmaal op de terugweg naar huis raakte ik in een overdreven bui van euforie, het leek wel een XTC trip.
Thuis aangekomen was ik afwezig, me kaken stonden stijf op elkaar en ik had ogen als schoteltjes.
Eenmaal in me bed had ik het gevoel alsof ik mezelf vergiftigd had, me kaken stijf, alles draaide en ik werd getrakteerd op een show van rondvliegende gekleurde vormen.
Ik heb die nacht niet geslapen.
Dag 4 heb ik enkel in bed gelegen maar geen slaap kunnen inhalen, ik bleef enorm onrustig.
Op de 5e dag geschieden voor mij echt een wonder, de hele dag had ik gigantische koppijn tot het s`avonds ineens verdween.
Ik besloot daarop toch maar even uit te gaan (niets gedronken) en zoals wel vaker gebeurde was het de perfecte avond om met een *** gevoel terug te gaan naar huis.
Het deed me echter niets! Ik dacht gewoon: “jammer”, heb iedereen begroet en ben alleen weggegaan.
Ik heb op de terugweg naar huis gejankt als een klein kind en om half 3 me ma wakker gemaakt om dit moment met me te delen.
Dat ik na al die jaren zo nuchter/neutraal gevoel had in me hoofd maakte het tot één van de mooiste momenten in me leven.
Tot nu toe heb ik nog geen terugval gehad, ik hoop dat de medicatie blijft werken…
Wat ik hiermee wil zeggen is dat Efexor opzich geen slecht middel is maar simpelweg niet bij iedereen werkt.
Dit geld precies eender voor ELK middel op de markt!
De bijwerkingen kunnen inderdaad zwaar vervelend zijn maar dit gaat weer over en wie weet is Efexor wel jou middel!
Ik wens iedereen heel veel sterkte toe!
Re: Efexor
@manuke: Ik ben blij dat het voor jouw wel werkt en ik hoop dat dit zo blijft. En idd ieder middel is anders en zal ook bij iedereen andere reacties geven.
Groetjes Ellen
Groetjes Ellen
-
Kaatje1964
- Berichten: 3
- Lid geworden op: 23 jul 2007 11:38
Re: Efexor
Hoi allemaal,
Op dit moment ben ik na 5 jaar te hebben gebruikt, waarvan de laatste 7 maanden 225 mg efexor overgestapt op citalopram 20 mg. Met efoxor was ik op een gegeven moment begonnen nadat de seroxat niet meer werkte. Omdat ik weer een burn-out met depressie had, ik bleef te lang met mijn klachten doorwerken, ben ik uiteindelijk geeindigd met zo'n hoge dosis, maar dit is natuurlijk per persoon verschillen. Mijn ervaringen met dit middel is dat het op een gegeven moment niks meer doet,mits de dosis wordt aangepast. Ook heb ik veel reumatische klachten en mijn arts heeft verteld dat dit middel mede helpt hiervoor. Nou daar merkte ik niks van. Afkicken was best wel heftig ben 5 dagen 225/5 dagen 150/ 5 dagen 75 en toen 5 dagen niks gaan gebruiken i.o. met arts. Voelde echt alsof ik dronken was. Echte bijverschijnselen bij het gebruik bestonden wat mij betreft uit; droge mond, hoofdpijn en afvallen (geen eetlust). Ook heb ik tijdens deze periode veel last gekregen wbt haargroei. Elke week benen epileren, nog nooit eerder last van gehad, maar ja ik weet niet in hoeverre de hormonen mee spelen. Ik zou zeggen hou de bijverschijnselen die iedereen heeft bij, maar ook dit wisselend per persoon en je krijgt het om er beter van te worden, functioneren. Een gouden tip van mijn psycholoog ; leef bij de dag, gisteren kun je niet opnieuw doen en morgen weet je niet wat het brengt. Dit was een eye opener en gaf mij wat rust om te relativeren, maar verder toch nog hulp nodig van de medicatie. Valt me steeds weer op dat ik me er voor schaam om te zeggen dat ik nog niet werk en medicatie nodig heb. Zijn er nog meer mensen die dit zo ervaren??tvfopn ten ontharenfnlast s itondenotnde ruf ik vv omnte
Op dit moment ben ik na 5 jaar te hebben gebruikt, waarvan de laatste 7 maanden 225 mg efexor overgestapt op citalopram 20 mg. Met efoxor was ik op een gegeven moment begonnen nadat de seroxat niet meer werkte. Omdat ik weer een burn-out met depressie had, ik bleef te lang met mijn klachten doorwerken, ben ik uiteindelijk geeindigd met zo'n hoge dosis, maar dit is natuurlijk per persoon verschillen. Mijn ervaringen met dit middel is dat het op een gegeven moment niks meer doet,mits de dosis wordt aangepast. Ook heb ik veel reumatische klachten en mijn arts heeft verteld dat dit middel mede helpt hiervoor. Nou daar merkte ik niks van. Afkicken was best wel heftig ben 5 dagen 225/5 dagen 150/ 5 dagen 75 en toen 5 dagen niks gaan gebruiken i.o. met arts. Voelde echt alsof ik dronken was. Echte bijverschijnselen bij het gebruik bestonden wat mij betreft uit; droge mond, hoofdpijn en afvallen (geen eetlust). Ook heb ik tijdens deze periode veel last gekregen wbt haargroei. Elke week benen epileren, nog nooit eerder last van gehad, maar ja ik weet niet in hoeverre de hormonen mee spelen. Ik zou zeggen hou de bijverschijnselen die iedereen heeft bij, maar ook dit wisselend per persoon en je krijgt het om er beter van te worden, functioneren. Een gouden tip van mijn psycholoog ; leef bij de dag, gisteren kun je niet opnieuw doen en morgen weet je niet wat het brengt. Dit was een eye opener en gaf mij wat rust om te relativeren, maar verder toch nog hulp nodig van de medicatie. Valt me steeds weer op dat ik me er voor schaam om te zeggen dat ik nog niet werk en medicatie nodig heb. Zijn er nog meer mensen die dit zo ervaren??tvfopn ten ontharenfnlast s itondenotnde ruf ik vv omnte
Re: Efexor
Manuke, ik heb heel veel aan je berichtje gehad. Ik heb 8 weken citalopram geslikt, schoot ik weinig mee op en ben dus overgezet op Efexor XR. Ik heb het idee dat dit beter werkt, hoewel ik nu nog maar 10 dagen bezig ben en de psych zei dat enig effect pas na 2-3 weken gaat optreden. Bij jou dus sneller. Ik las zoveel negatieve verhalen, dat ik er gewoon bang van werd. Dus nu een positief verhaal en ik heb ook al wat meer positieve gevoelens. Bedankt! jrs. 
Re: Efexor
@jrs66
Ik ben blij dat mijn bericht je heeft kunnen helpen! : )
Trosradar is geen beste site om info te zoeken over je nieuwe medicijnen want hier vindt je eigelijk enkel klachten.
Ik vond het belangrijk om mijn positievere verhaal hier neer te plempen om mensen toch enigzins gerust te stellen en een minder eenzijdig beeld te laten zien.
Btw...volgens een familielid van mij (een apotheekassistente) wordt de 2-3 weken meer aangehouden omdat tegen die tijd ook de bijwerkingen afgezwakt zijn, het gebeurd vaak genoeg dat je voor deze tijd al het effect opmerkt.
Na de 2-3 weken kun je met meer zekerheid vaststellen of de medicatie inderdaad aanslaat en of er nog steeds bijwerkingen zijn.
Momenteel heb ik eigelijk alleen nog maar last van wat onrustiger slapen maar dit neem ik graag voor lief als het moet!
Succes!
Ik ben blij dat mijn bericht je heeft kunnen helpen! : )
Trosradar is geen beste site om info te zoeken over je nieuwe medicijnen want hier vindt je eigelijk enkel klachten.
Ik vond het belangrijk om mijn positievere verhaal hier neer te plempen om mensen toch enigzins gerust te stellen en een minder eenzijdig beeld te laten zien.
Btw...volgens een familielid van mij (een apotheekassistente) wordt de 2-3 weken meer aangehouden omdat tegen die tijd ook de bijwerkingen afgezwakt zijn, het gebeurd vaak genoeg dat je voor deze tijd al het effect opmerkt.
Na de 2-3 weken kun je met meer zekerheid vaststellen of de medicatie inderdaad aanslaat en of er nog steeds bijwerkingen zijn.
Momenteel heb ik eigelijk alleen nog maar last van wat onrustiger slapen maar dit neem ik graag voor lief als het moet!
Succes!
Re: Efexor
Bedankt voor je berichtje! Gisteren en vandaag gaat het weer wat minder met me! Ben nu 12 dagen bezig en misschien begint de citalopram nu echt uit te werken en heeft de Efexor xr nog wat tijd nodig om in te werken. Ik hoop het, want je denkt heel vaak, hoe lang gaat dit nog duren. De bijwerkingen zijn minimaal, moeheid en slechter slapen zijn eigenlijk de enige. Emoties zijn er nog volop want gisteren en vandaag lopen de tranen weer volop. Geduld en vertrouwen. Misschien herkent iemand anders dit ook? Omdat de citalopram niet goed aansloeg, ben ik wel extra allert of dit middel ook goed gaat werken. groetjes, jrs
Re: Efexor
Mag ik toch nog even wat vragen, misschien ten overvloede, maar ik heb het nog even nodig. Toen ik begon aan Efexor xr voelde ik me eigenlijk heel goed, zonder veel bijwerkingen. Nu gebruik ik het 2 weken en ik voel me behoorlijk beroerd. Trillerig, futloos, heel somber, kan weinig verdragen. Kan dit kloppen na 2 weken nog? Ik lees dat veel mensen zich pas na een maand beter voelen, hebben jullie dan ook zoveel geduld gehad met al deze verschijnselen? Alvast bedankt, jrs.
Re: Efexor
@jrs66: Ik ben ook overgestapt van Citalopram naar Efexor. De overstap vond ik echt verschrikkelijk; het was alsof ik echt moest afkicken. Helaas duurt het bij steeds een hele tijd voordat ad aanslaat en heb volgens mij meer dan een gemiddeld persoon last van bijwerkingen. Maar ik moet eerlijk zeggen dat Efexor bij mij al met al veel beter werkt dan Citalopram. Ik had zelf wel last van bijwerkingen; hoofdpijn, misselijkheid, moe, jankerig, kwaad, droge mond, zweten etc. etc. Gelukkig is alles geleidelijk aan vanzelf weer overgegaan. Nog even doorzetten zou ik dus zeggen! Het enige waar ik op dit moment nog last van heb is enorm snel moe, droge mond en heel weinig zin in sex. Maar goed, het gaat om de depressieve klachten en die zijn een stuk minder. Er komen nog wel genoeg emoties door, maar ik denk ook dat dat een kwestie van verwerken is. Jammer vind ik wel dat de hoogtepunten ook afgevlakt zijn. Oh ja, ik slik 150 gram. Maar inderdaad, een combi van pillen en hulp kan geen kwaad. Ik zou haast niet weten wat ik nog niet heb gedaan, haha! Ik heb er volle vetrouwen in dat het (ooit) weer goed komt, alleen heeft het heeeel veel tijd en geduld nodig.
Succes en zet hem op!
Succes en zet hem op!
Re: Efexor
Dank je wel voor je reactie mk! Dus het duurt nog even, bah! Maar goed, wat jij zegt het gaat erom dat je geduld en vertrouwen hebt en heel veel hoop dat het over gaat! Die depressie moet weg, de andere bijwerkingen zoals moe en sex.....tja, dat is dan maar even zo! Ik gebruik nu 75 mg, waarschijnlijk om op te bouwen en te kijken of het voldoende is. Ik kan pas weer na de vakantie naar de psych, heb 1 x in de week een gesprek, maar ik moet nu toch nog even doorzetten, na twee weken kan je eigenlijk dus nog niks zeggen. Wanneer sloeg het bij jou aan? Groetjes, jrs
Re: Efexor
Hallo allemaal,
Vandaag ben ik begonnen met efexor. Hoop er maar het beste van, zie het wel met vertrouwen tegemoed.
Heb een hoop reacties gelezen. Een hoop zijn zeer positief en een hoop erg negatief.
Wat de negatieve reacties betreft.. Ik neem aan dat wanneer je een middel zoals efexor gaat gebruiken je de bijsluiter leest. Dan weet je dat je bijwerkingen kunt krijgen. De bijwerkingen komen dus niet uit de lucht vallen. En wanneer je een middel zoals efexor gaat gebruiken voel je je niet echt lekker toch.. Depressief, angstig noem maar op met alle gevolgen van dien. Slecht slapen, weinig eetlust, paniek, angst, piekeren, obstipatie, somberheid, niet kunnen concentreren enz. Allemaal symptomen die bij depressiviteit en angst horen lijkt mij. Is het wel zo eerlijk alle zogenaamde bijwerkingen aan de efexor te wijten vraag ik mij zo af. Wanneer je bv lekkerder in je vel zit krijg je bv vanzelf meer eetlust en komt naar mijn weten aan.
Ik hoop dat dit middel mij een klein beetje op de goede weg kan helpen. Het is denk ik niet een wondermiddel. Zo wil ik het absoluut niet beschouwen.
Vandaag ben ik begonnen met efexor. Hoop er maar het beste van, zie het wel met vertrouwen tegemoed.
Heb een hoop reacties gelezen. Een hoop zijn zeer positief en een hoop erg negatief.
Wat de negatieve reacties betreft.. Ik neem aan dat wanneer je een middel zoals efexor gaat gebruiken je de bijsluiter leest. Dan weet je dat je bijwerkingen kunt krijgen. De bijwerkingen komen dus niet uit de lucht vallen. En wanneer je een middel zoals efexor gaat gebruiken voel je je niet echt lekker toch.. Depressief, angstig noem maar op met alle gevolgen van dien. Slecht slapen, weinig eetlust, paniek, angst, piekeren, obstipatie, somberheid, niet kunnen concentreren enz. Allemaal symptomen die bij depressiviteit en angst horen lijkt mij. Is het wel zo eerlijk alle zogenaamde bijwerkingen aan de efexor te wijten vraag ik mij zo af. Wanneer je bv lekkerder in je vel zit krijg je bv vanzelf meer eetlust en komt naar mijn weten aan.
Ik hoop dat dit middel mij een klein beetje op de goede weg kan helpen. Het is denk ik niet een wondermiddel. Zo wil ik het absoluut niet beschouwen.
