[ archief ] Efexor

[james86]

Homeopatie zal ongetwijfeld wel voor positieve dingen zorgen bij bepaalde mensen. Maar ik heb er nog nooit resultaat mee bereikt. Ontelbare reiki en magnetiseer behandellingen. reiki cursussen, bach bloesems, aromatherapie, gesprekken met paragnostcounselers, voedingssuplimenten, meer beweging. Wat allemaal een hoop tijd en geld heeft gekost, want niets word vergoed. Ik heb uit wanhoop echt alles geprobeert. Ook ben ik bij een eerstelijnspsycholoog geweest voor cognitieve therapie, maar mensen kunnen praten wat ze willen. Ik krijg mijn gedachtes niet positief en de angsten blijven komen. uiteindelijk ben ik gewoon depressief, en die paniekstoornis is daar weer een zijtak van. Mijn serotoninespiegel is gewoon niet in orde, en nadat ik 2.5 jaar heb lopen tobben ben ik toch maar sinds 2.5 week aan de efexor. Ik kan best geloven dat mensen die een dip hebben of wat tegenslagen hebben gehad, baat kunnen hebben met wat homepatisch ondersteunende middellen. maar als je echt depressief bent werkt dat bijna niet meer. Wel ben ik het er mee eens dat het te snel word voorgeschreven. Zoals bij mensen die vroegtijdig klaarkomen of gewoon een pijntje hebben of in scheiding liggen en dat soort zaken. Dat is wat anders dan echt depressief zijn. En een gezond mens waarbij de serotoninehuishouding in orde is, die dan serotonine heropname remmers krijgen, daar kan het goed fout bij gaan ja. En dat is wat tevaak gebeurd. Ook die website die net werd gelinkt staat vol met negatieve verhalen over het medicijn. Maar laten we niet vergeten dat dat een internationale site is en dat er miljoenen mensen deze medicatie slikken. Tuurlijk zijn er dan mensen bij die er niet goed op reageren, en bijvoorbeeld als er niets mis is met hun serotonine ofzo. En laten we de mensen die wel gebaat zijn bij het medicijn niet vergeten. Want dat zullen er ongetwijffeld veel meer zijn dan waarbij het niet werkt. En ik ken toevallig ook mensen in mijn omgeving die het slikken, en waarbij het zo goed zn werk is gaan doen dat ze niet eens meer erover nadenken om op een website te gaan lopen schrijven hoe goed het wel niet gaat. Ze hebben wel wat beters te doen nu ze weer vrij uit kunnen leven terwijl ze normaal zo beperkt waren door deze "ziekte". Maar natuurlijk hebben deze medicijnen waarover we het hebben bijwerkingen, dat is 1 ding wat zeker is. Iedereen reageert er anders op, en het is nou eenmaal ook een lastige zoektocht van welk medicijn werkt nou het beste bij een persoon. Dat kan wat lastige situaties met zich meebrengen. Er staat bij mij op de bijsluiter dat 60-70% van de mensen baat bij het medicijn zullen hebben. Dus logisch dat er mensen zijn die ontevreden zijn omdat het niet juist werkt. Zoals ik al zei, het is even een tijdje zoeken voor de juiste medicatie bij de juiste persoon is. Het kan ook meteen raak zijn natuurlijk. Maargoed, er zijn genoeg mensen die net zoals ik in een situatie zijn beland waarbij die medicatie echt nodig is om er weer bovenop te komen. En dan moeten we de bijwerkingen maar voor lief nemen. Want laten we nou eerlijk zijn. Het is toch zonde dat ik, een jongeman van 21 jaar, overal maar angsten heeft. Overal in paniek raakt, nooit eens ergens de positieve dingen uit kunnen halen. en uiteindelijk aan huis gekluistert zitten en geen school meer volgt omdat hij maar altijd bang en somber is. Dan is het echt nodig om aan de happy pils te gaan. Want mensen kunnen blijven komen met verhalen van kom op, zet je er overheen, ontspan even. probeer deze vitamine nog eens, doe eens wat vrolijker, ga eens naar deze wonder paragnost healer. Het helpt gewoon niet als er biologisch iets niet goed zit in de hersenen Ik wil dus nogmaals herhalen dat ik niet vind dat homeopatiesche midellen nutteloos zijn ofzo, maar het is gewoon meer iets voor een winterdip of als je somber bent en iets rots hebt meegemaakt en lichamelijk wat minder sterk bent. Bij een depressie en paniekstoornis is dat niet echt de juiste methode. Tenminste...ik spreek uit eigen ervaring. Na 2 jaar binnen hangen en vaak ziek thuis zijn van het werk, geen zin meer hebben in dingen die je vroeger leuk vond, relatie die word verbroken omdat de ander niet met mijn ziekte kon leven was de maat vol en ben ik toch maar efexor gaan halen. Er zullen altijd voor en tegenstanders zijn bij de reguliere medicatie en de natuurlijke producten. Er zijn praktijken van zogenaamde healers en counselers die beweren dat je na een paar sessies bij hen klacht vrij bent en je medicatie in de prullebak kan gooien. Daar zitten ook een hoop kwakzalvers bij. Dus ik snap ook best dat het moeilijk is voor mensen met depressieve en angstige klachten om de juiste weg te kiezen. Op een gegeven moment ben je zo wanhopig dat je alles wel wil proberen. Ook de afkick van antidepressiva is erg heftig ja zoals je veel leest op internet.....en ook daarbij staan bijna alleen maar negatieve dingen. De mensen waarbij het positief is verlopen hebben gewoon de gedachte niet om eens op het net te gaan uitleggen hoe hun afbouw van medicatie is gegaan. Maar dit is dus een beetje mijn visie erop na 2 jaar tobben en proberen. Het zijn 2 verloren jaren geweest, en ik hoop dat er spoedig verbetering in zal zitten. Nou moet ik er wel bij vermelden dat ik al mijn klachten heb gekregen nadat ik stopte met een hele periode drugsgebruik. Dit heeft ook een negatief effect op de hersennen en het meest op de serotone huishouding. Bij mij is de enige oplossing nog maar om een ssri te slikken. Ik ben 2 jaar langf te trots geweest om ze te gaan halen maar ik weiger gewoon om mijn leven nog zo langer voort te zetten als een bang haasje. Alles heeft zn voor en zn tegens, en ik wil ook verder niemand aanvallen ofzo. Maar ik wou gewoon even mn ei kwijt

Groetennnnnn

[jrs66]

Daar heb ik ook over nagedacht. Je leest zoveel negatieve ervaringen op deze forums, maar inderdaad de mensen die veel profijt hebben gehad van dit middel, denken er niet aan om aan een forum hun verhaal kwijt te willen. Uitzonderingen daar gelaten, natuurlijk. En daar putten mensen als wij weer hoop uit.
Ik gebruik nu bijna 3 weken Efexor xr 150 mg en ik heb het idee dat het nu gaat aanslaan. Het is doorzetten voor iedereen want ik heb me ook heel lang rot gevoeld omdat het juiste middel en juiste dosering voor mij nog gezocht moest worden...doorzetten hoe rot je je ook voelt. Groetjes, jrs.

[james86]

Hoi jrs,

Je schrijft dat het middel nu een beetje begint aan te slaan. Kan je het een beetje beschrijven hoe je dat ongeveer merkt? Word je gewoon op een gegeven moment sochtends wakker en dat de angsten enzo minder zijn? Slik je het trouwens ook voor angsten? Merk je wel dat je weer ineens zin in meer dingen krijgt? Ik las trouwens een paar pagina's terug een hele goede theorie over de bijwerkingen. Veel mensen wijten de bijwerkingen echt aan het middel efexor. Maar zoals al werd verteld zijn zweten, trillen, paniek, opvliegers, onrust en grote neerslachtigheid ook symptonen van een depressie/paniekstoornis. En als je begint met slikken, gaat de medicatie erg inwerken op je serotone systeem die toch al uit balans is. En dan worden al die symptonen de eerste weken veel erger, tot het weer op peil is. Ik heb ook verschillende artsen gesproken die mij vertelde dat het juist goed is dat de angsten en neerslachtigheid de eerste weken erger worden, omdat dit een teken is dat het op de juiste plek z'n werk is gaan doen.

[jrs66]

Hoi James,
Tja, is eigenlijk moeilijk uit te leggen. Je krijgt een beter gevoel. Ik slik het inderdaad ook voor mijn angsten. Ik ben dus depressief en die depressie brengt angsten met zich mee. Ik durf bijvoorbeeld niet alleen te zijn omdat ik bang ben om de controle over mezelf te verliezen en ik mezelf iets aan doe. Die gedachten zijn nu stukken minder, ze zijn er nog wel maar het is niet zo dat ze er heel de dag zijn. Ik kan ze nu beter verdringen en ze duren ook korter. Dat komt denk ik ook omdat ik door de efexor minder somber ben. Het trillen, nerveuze is er nog wel, maar beter beheersbaar. En ik ben nu alleen met de kinderen en ik praat constant tegen mezelf, ik kan het, ik kan het! Ik zie nu ook weer uit naar dingen die ik leuk vind. Natuurlijk nog niet alles en niet altijd maar de lichtpuntjes zijn er. Gisteren zei de psychiater nog wel, je kunt niet alleen met de pillen beter worden, je hebt ook een psycholoog nodig. Door de vakantieperiode is dat er een beetje bij in geschoten, maar ik ga dat zeker weer oppakken. De klachten zijn inderdaad niet altijd te wijten aan de efexor, dat geloof ik ook zeker niet, de depressieve klachten zijn ook diezelfde klachten als de bijwerkingen die je hebt en ik heb ook ervaren dat mijn klachten eerst erger werden. Vooral na de ophoging van 75 mg naar 150 mg. Maar dat heb ik met een paracetamol ook, eerst wordt de hoofdpijn erger en daarna zakt het weg. Je bouwt dus in je lichaam weerstand op. Ik begrijp ook die mensen niet altijd die zeggen dat je zonder deze pillen kan, wij hebben die gewoon nodig, het is een kwestie van slikken en praten. En ik weet zeker zo diep als ik zat, dat had niet geholpen alleen met praten. Ik hoop dat ik je hiermee geholpen hebt, vraag maar, we zijn hier toch om elkaar te helpen. Ik heb ook heel veel steun van deze site gehad. Groetjes, jrs.

[charisma]

Hallo iedereen

na een halfslachtige poging met Citalopram kreeg ik drie dagen geleden Effexor voorgeschreven. Ik durf het nog niet aan, vooral na het lezen van de vele negatieve reacties op deze site. Anderzijds wil ik dolgraag iets doen aan mijn al levenslange problemen van ongedefinieerde angsten, slecht slapen, wisselende stemmingen, etc. Dilemma, wat moet ik doen??

[james86]

Wat ik vind dat mensen eigenlijk moeten doen zodra ze aan een medicijn beginnen......Vanaf het moment dat ze gaan slikken, niet meer op forums overal de negatieve ervaringen te gaan zitten lezen. Ik zeg niet dat ik dat niet doe, maar ik merk aan mezelf dat ik alleen maar ga piekeren zodra er weer iets negatiefs is bijgezet. Wij piekeraars, paniekers en depri mensen halen nou eenmaal overal het negatieve uit. vergeet niet dat een MILJOEN mensen dit soort medicatie slikt in nederland, als ik de statistieken moet geloven. Zoals ik al in een vorig bericht zei, tuurlijk zijn er dan negatieve ervaringen. Laat ik nou een voorbeeld geven. Mijn oma heeft 10 jaar geleden een hersentumor gehad en tot vorig jaar longkanker met uitzaaiingen. Zij is meerdere keren bestraalt en heeft meerdere chemokuren gehad. En ik heb haar er nog nooit ziek van gezien. Ze is 1 keer een dag aan de diaree geweest en verder had ze nooit wat te klagen. Terwijl er ook mensen zijn die dood en doodziek worden zodra ze met de eerste chemo ofzo beginnen. ieder mens is anders. En als ik zo jou verhaal lees Charisma, ben jij die angsten altijd ook goed zat. Ik snap je helemaal, ik heb dat ook onwijs erg. Maar als we overal naar de negatieve ervaringen gaan zitten kijken en dus besluiten om medicatie helemaal links te laten liggen, terwijl het waarschijnlijk noodzakelijk is dan blijven we tobben. Geef de efexor nog een kans zou ik zeggen. Ik ging in het begin ook heel erg op de negatieve verhalen letten, en zodra ik weer iets nieuws had gelezen dan kreeg ik het ook. De menselijke psyche zit ingewikkelder in elkaar dan we denken We moeten het gewoon nuchter bekijken en laten we zeggen dat er op het internet een paar honderd mensen uit nederland op nederlandse forums hun negatieve ervaring zetten, terwijl er bijna een miljoen mensen deze medicatie slikken.....dan is het toch niet meer dan logisch dat er mensen zijn die er geen baat bij hebben. En er zijn ook Amerikaanse websites die volledig zijn gewijd aan de negatieve ervaringen van antidepresiva, waar dus ook echt talloze berichten op staan. Terwijl er in amerika 250 miljoen mensen wonen, dan is het toch logisch dat er negatieve berichten zijn. Maargoed wij paniekers moeten eens nuchter proberen te denken. dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want wij hebben nou eenmaal een stoornis waarbij we negatief denken. Doe wat je hart je zegt, en denk daarbij eens niet aan het internet.....

succes

[charisma]

coole reactie James, bedankt. Ik denk dat ik het inderdaad ga proberen. Alleen de timing nog. Liefst niet al te druk op het werk, thuis niet al te veel verplichtingen. Gelegenheid hebben om even weg te kunnen lopen, te gaan hardlopen, op bed liggen. Tegen mijn baas durf ik het niet te vertellen, collega's evenmin. Schaam me dood. Onder de pet houden dus, zou dat lukken??

[james86]

Ik heb dat ook wel gehad dat ik het niet tegen mijn baas durfde te zeggen. Maar vorig jaar was ik al eens zonder dat iemand ervan wist aan efexor begonnen, en de bijwerkingen waren zo erg dat ik niet kon werken en mij ziek heb gemeld. Na 3 dagen ben ik overigens gestopt omdat ik te trots was om alles eerlijk te vertellen en om door te gaan. Maar ik heb al 2 jaar paniekaanvallen de hele dag door met chronische hyperventilatie en werd daardoor zo erg geremd in alles wat ik wil gaan doen dat ik nu echt aan mijn grens zat. Ook ben ik op een punt aangekomen dat ik mijn gezondheid veel belangrijker vind dat mijn ego en trots, dus ik heb alles eerlijk verteld tegen iedereen en ben begonnen met de efexor. Ik zit nu al 2.5 week thuis, omdat ik mij erg beroerd voel en de paniekaanvallen nog 100 keer erger zijn dan normaal. Volgens mijn arts is dit juist een teken dat het middel op de juiste plek zn werk doet. Voor mij was het dus onmogenlijk om te gaan werken. Iedereen is anders en ik weet natuurlijk niet hoe jij erop reageert. Maar er zit een kans in dat je toch de eerste paar weken best van slag bent. Kan je je niet gewoon ziekmelden als het echt niet gaat? Als je tegen je directe leidinggevende verteld dat je beroerd bent is dat toch voldoende? Als een bedrijfsarts dan wel later te weten komt wat er aan de hand is mag diegene toch niet tegen je leiding vertellen wat er precies aan de hand is? ik kan het ook mis hebben hoor. Maar zo heb ik het in elk geval gedaan. Ik kan misschien makkelijk praten maar het is een optie. Jou gezondheid is belangrijker dan wat dan ook. Ik wens je in elk geval veel succes.

[charisma]

Ja, het lijkt me inderdaad mogelijk me gewoon ziek te melden als het echt niet meer gaat. Ik heb trouwens de indruk dat iedere arts de bijwerkingen verschillend interpreteert. Toen ik beroerd werd van de Citalopram (veel spanning, hyperventilatie, etc.) was dat voor hem een reden om me te doen stoppen en veranderen van medicijn. Als ik jouw arts had gehad was ik nu nog vol enthousiasme bezig met de Citalopram kuur.
Overigens lijkt het me best goed om te anticiperen op negatieve bijwerkingen. Dat had ik bij de Citalopram niet gedaan. Sterker nog: ik was op werkbezoek gegaan naar het buitenland terwijl ik net aan de opbouw was begonnen. Dat was een harde les, zul je begrijpen

[james86]

Ik kan het erg goed begrijpen dat dat werkbezoek een akelige bedoeling is geworden. Vooral omdat je net de bijwerkingen begint te krijgen door de medicatie. Zoals ik me nu voel, kan ik echt niet eraan denken om te gaan werken. Dat word een regelrechte ramp. Maar ook in dat is ieder mens weer anders. Ook appart dat jou arts de bijwerkingen een reden vond om te stoppen. Zo zie je maar hoeveel onduidelijkheid er nog bestaat over deze medicatie. Maar over het algemeen is het bij een antidepressiva een kwestie van doorzetten. Bij bijna elk merk zijn de bijverschijnsellen gewoonweg hetzelfde. Dat komt door het feit dat je serotoninehuishouding weer ineens grote impulsen krijgt door het slikken ervan. Je krijgt pieken en dalen en het schommelt onwijs erg. Vandaar dat je soms depressiever en angstiger word dan voordat je begon. Daar horen al die spanningen en hyperventilatieklachten ook bij. Ik merk het aan mezelf nu ook. Normaal ging ik nog wel ergens heen en werkte ik fulltime, al was het wel onder enorme spanning en benauwdheid. Maar nu durf ik niet eens de deur uit door die angsten. Dit schijnt dan een goed teken te zijn en ik zet gewoon door. Het is wel zo dat als je na 4-6 weken dan toch geen verbetering merkt, voortzetting van het middel vrijwel nutteloos is. Dus als je het al langer dan 6 weken slikte en dan nog geen verbetering merkte dan is het wel normaal dat de arts dan wat anders geeft. Het klinkt ook misschien wat vreemd maar je moet gewoon lekker egoistisch worden nu en eens even goed aan jezelf denken. Dat doet iedereen, dus mag jij nu ook een keer. Want nog velen jaren door tobben met allerlei angsten en remmingen daardoor schiet natuurlijk ook niet op.

[charisma]

ik had precies 10 dagen Citalopram gebruikt, tot en met afgelopen maandag. Vanwege de bijwerkingen heeft de arts het medicijn veranderd. Best wel eigenaardig besluit. Ikzelf wil eerst even bijkomen van de vermoeidheid van de 10 dagen Citalopram. Volgende week misschien beginnen met effexor?! Temazepam en oxazepam achter de hand natuurlijk. Vooral dat slechte slapen, daar zie ik het meest tegenop. James, en anderen, bedankt, schrijf door a.j.b.

[ninakris]

hoi, ik slik nu ongeveer 12 jaar dag in dag uit Efexor.
meestal 75 mg, als het slechter gaat 150 mg, en heb ook eens een tijd 112,5 mg per dag geslikt.
ik ben nooit kaal geworden!! ook niet aangekomen in gewicht.
ik heb vaak willen stoppen, dit lukte keer op keer niet.
soms ook begeleiding van psychiater hierbij gehad.
naast medicatie krijg ik ook psychotherapie.
op het moment slik ik 75 mg. het gaat aardig, al vind ik de weg heel zwaar. en dan denk ik weer: schiet mij maar lek.... ik hang nu niet meer zo lang in deze acute dieper dan diep gevoelens (jaren terug waren dat weken achtereen). nu kan het met een paar uur weer opklaren!
het blijft ***. nina

[james86]

Beste mensen,

Hoe gaat het nu met jullie? En dan vraag ik dat vooral aan de mensen die ook net als ik aan het beginnen zijn met efexor. Ik zit maandag op 3 weken slikken, en ik voel mij nu al veel beter dan de afgelopen 2.5 week. De bijwerkingen zoals heel erg wazig zijn, misselijkheid, gapen, extreem grote pupillen, junkie uitstraling en zweten zijn bij mij zo goed als verdwenen. Wel blijf ik steeds een beetje meer afvallen. Maar dat komt omdat de eetlust niet meer wat het geweest is. En aangezien ik al aan het minimum gewicht qua lengte zat moet ik daar toch wel erg op gaan letten. Ook kreeg ik last van me nieren omdat ik te weinig dronk, maar dat is gelukkig ook verleden tijd. Toen ik begon met slikken werden mijn angsten en paniekaanvallen 10 keer erger en durfde ik de deur niet eens uit. Dit scheen ook normaal te zijn bij paniekers die AD gaan slikken. Maar ook dat begint steeds meer weg te trekken. Net ben ik zelfs een heel stuk gaan lopen met me hond door een park en het viel me op hoe ik de kalmte ervoer in m'n hoofd. Dit heb ik al jaren niet meer gevoeld. En aangezien ik ook overspannen ben/was is het nu ook zeer prettig dat al mn lichamelijke spanning en het benauwde hyperventilatie gevoel ook rustig aan veel zwakker word. uiteindelijk heb ik nu toch iets gevonden na 2 jaar, dat mij de rust kan geven en mij wat verder kan helpen in me therapie enzo. Want praten hielp bij mij nooit, omdat ik nooit ergens het positieve in kon zien. 2jaar heb ik lopen tobben, en verschillende therapie's geprobeert. Te trots om medicatie te gaan slikken. Maar dit bleek toch voor mij uiteindelijk de enige oplossing nog maar. Aangezien ik tot 2 jaar geleden een aantal jaar veel soft en harddrugs heb gebruikt. Waaronder ook gigantisch veel xtc, wat wanneer je het slikt ineens door een soort explosie al je serotonine vrij laat komen.....en dat slikte ik elk weekend. Het is dus niet vreemd dat er bij mij puur iets biologisch aan de hand was. gelukkig heb ik nu dus de stap genomen om aan de pillen te gaan. In mijn geval is het dus wel verantwoord om eraan te beginnen. Dit was niet zomaar een vroegtijdig zaadlozingsprobleem haha Maargoed ik ben er nog niet. Ik zal ook door moeten gaan met psychologische hulp, want dat ik een lange periode aan de drugs heb gezeten komt ook niet uit de lucht vallen. Daar zitten ook zn dingen wel achter. Zo bijdehand ben ik dan nog wel Wel slik ik ook af en toe een oxazepam 10 mg erbij als ik me rot voel. Alleen het is best verstandig om dat ook zo rustig aan te laten zitten. Verder ben ik wel erg moe. Hopenlijk trekt dat ook nog wel weg. Maargoed ik kan niet alles gelijk hebben
Ook heb ik een paar keer echt uitbundig gelachen terwijl het normaal net als een boer met kiespijn was, dus dat is ook best leuk om weer te gaan ervaren Dat robot gevoel ervaar ik niet echt....maar ik slik ook "pas' 37.5 mg.
verder wens ik iedereen weer veel succes toe en een fijna zaterdagavond

Groetjessssss

[kanovaarder]

Anti-depressiva

Lees eens deze link;

http://home.planet.nl/~holtj019/NL/Art_ ... ssiva.html

en maak dan uw keuze!

Grootvader

[james86]

Wereldwijd hebben meer dan 39 miljoen mensen het middel geslikt.

Ook registreerde de Amerikaanse Food and Drug Administration in 1997 al 40.000 meldingen van bijwerkingen, waarvan er 10.000 zeer ernstig waren

Als er dus zoveel mensen die dingen hebben geslikt, dan is een paar procent die er geen baat bij heeft en/of bijwerkingen heeft. En die paar procent kan dus al aardig oplopen als miljoenen mensen ze slikken. Bij elk medicijn is er een aantal procent dat er niet goed op reageert. Waarom worden altijd de enorme hoeveelheid mensen vergeten waarbij het hun redding is geweest?

In het begin van het verhaal trekken de wetenschappers de werking op het serotone systeem nog in twijffel, en later beweert een wetenschapper dat er mensen zijn waarbij het serotoninesysteem permanent beschadigt kan worden door teveel prozac.

Wel ben ik het er mee eens dat de happy pills te snel en te vaak worden voorgeschreven. Dat is toch wel overduidelijk fout.

Verder staat er ook in dat drugs de depressie zwaar kunnen verergeren. Dat is dus in mijn geval gebeurd, en zit er dus weinig meer op. bij mij is de enige optie nog om een ssri te nemen. Met praten los je de hersenbeschadiging niet op.

Dus mensen, denk wel goed na voordat je aan de medicatie gaat. laat je niet bij de eerste de beste huisartsbezoek een prozac of efexor aansmeren. Zoek eerst psychologische hulp, ga eens rondkijken voor ontspanningstherapie of duik de alternatieve sector in. Ieder z'n ding. Mocht je dan nog vastlopen kan je altijd aan een antidepressiva gaan.

[james86]

Toch wil ik nog een ding kwijt
Ik ben de laatste tijd veel op internet aan het rondneuzen, en zie veel mensen die medicijnen slikken maar er verder niks meer bij doen. Dat is dus heel fout. Ik ken ook 2 mensen in mijn directe omgeving die ze gingen slikken door familieproblemen etc. je kent het wel. Ze gaan zich weer goed voelen en maken zich nergens meer druk om, maar vervolgens pakken ze niet de problemen aan waardoor ze aan de pillen gingen. Geen psycholoog die eraan te pas komt. Alleen af en toe een gesprekje met de huisarts en je kunt de pillen weer halen bij de apotheek. Maar dat vind ik dus ook heel erg fout. Stoppen ze ermee.....dan komen alle klachten gelijk weer terug, ze vallen weer in het oude patroon. Er is geen snars verandert en de problemen zijn er nog steeds.....en dan nog zeuren dat ze maar niet van die pillen afkomen. Alle stressfactoren zijn nog aanwezig....

[henks2]

beste mensen,

nu na een maandje efexor voel ik mij vrij goed

daarentegen, raar genoeg, merkte een die ik liefheb op dat ik wat somber en serieus ben de laatste tijd

voor mijn gevoel is dat ook zoo, ik lach en treur niet zoo uitbundig

misschien moet ik het eens toetsen met een opera van wagner, normaal snotter ik al bij de eerste maten

win iets, verlies iets

met vriendelijke groeten, henks2

[james86]

hey Henks

De efexor vlakt alle gevoelens een beetje af. De angsten en somberheid, maar dus ook de vreugde en dat soort dingen. Tenminste, dat is mijn idee erover. Maar fijn dat het wel goed gaat, en ook leuk om te horen dat er ook mensen zijn die niet zo last hebben van bijwerkingen. Hoe gaat het trouwens met JRS en SvG? Zijn jullie er nog

[henks2]

beste james

ik heb de test nog niet gedaan (wagner) maar ervaar de toestand nu als een hele verbetering

misschien wordt ik saai en serieus maar tenminste niet wild kolderig

groetjes, henks2

[charisma]

Hallo iedereen. Fijn om weer eens wat positieve geluiden te horen. Ikzelf ben inmiddels aan een Effexor kuur (75 mg) begonnen, heb nu de eerste dag achter de rug. Ik voel nog weinig bijwerkingen, maar dit zegt natuurlijk niets over de komende dagen/weken.
Ik vind het trouwens heel goed om gewaarschuwd te worden voor de bijwerkingen, via deze site bijvoorbeeld. Mijn eerste poging, met Citalopram, mislukte omdat ik totaal niet wist wat me te wachten stond.

Zetten de positieve ontwikkelingen zich voort James?