Je hebt gelijk, helaas is dit niet het geval.
Toen ik nog zwanger was had ik isias aan mijn rug, zo erg dat ik nog net kon waggelen van de pijn, mijn zoontje was door alle stress in de buik al erg klein, zijn hartje was niet zo erg goed en ik moest dus elke keer naar het ziekenhuis voor een CTG, ik mocht van de fysio en de huisarts NIET werken, sociale dienst wilde daar een brief van, terwijl ze wisten dat een huisarts of fysio niet deed, want sociale dienst moet bellen naar hun, dit deden ze niet en ze zeiden dat het mijn probleem was dat ik er zelf maar achteraan moest gaan dat hun een briefje schreven, met als gevolg dat ik dus met pijn en moeite na 3-4 maand een uitkering kreeg, ik heb dus maanden zonder geld gezeten en ik had gelukkig mensen om me heen die me steunden en hielpen.
Ook werd mij verteld recht in m'n gezicht door mijn contactpersoon van de sociale dienst :"Het is jou probleem dat je zwanger bent, kunnen wij niks aan doen"
Ik vroeg die vrouw dan ook of ze zelf kinderen had, dat had ze niet zodat ze beter haar werk kon doen 
Kortom, ze kunnen regels aan hun laars lappen als het hun niet uitkomt, want geloof me, ik heb alle mogelijke rechten voor een wwb-er nagekeken, en ze maakte behoorlijke fouten, en lapte veel regels aan hun laars, maar ja, een rechtzaak verlies je toch...
