[ archief ] verjaring

[B17]

Hij gaat goed en hij gaat beter

b17

[gogo]

Piet,


Kijk eens naar het bericht Geplaatst op 15 Sep 2007 05:20 door ondergetekende /gogo

op 28-8- 2007 deed Biesma al eerder zo'n uitspraak. Helaas werd ook dat topic rondom verjaring al snel een topic over van alles en nog wat .
Blij dat we weer terug zijn bij het verhaal.

Hij sluit wellicht aan bij het advies van beide heren Brummer en Roelvink uit 2004 aan de toenmalige commissie Oosting.

In het bijzonder bij hun conclusie inzake verjaring:
Quote:
n het licht van een en ander lijkt het ons duidelijk dat, indien de andere echtgenoot bedoeld in art. 1:89 niet de vereiste toestemming heeft gegeven en zich niet een omstandigheid voordoet die zelf het inroepen van de vernietigingsgrond belet (zoals stoornis van de geestvermogens), de verjaringstermijn voor het inroepen van de vernietigingsgrond van art. 1:89 begint te lopen op de dag nadat aan de andere echtgenoot ter kennis is gekomen dat en met wie de koop op afbetaling zonder zijn toestemming is gesloten, en eindigt zodra na die dag drie jaren zijn verstreken.



mvrgr
gogo

[Elias]

In deze uitspraak wordt niet gerept over de aanwezigheid van een EN/OF REKENING.

Weet iemand of hier wel/niet sprake van was ?

Eindelijk een rechter die zich eerst een vraag stelde, vervolgens in de wet en regelgeving is gaan kijken en tenslotte tot een juist en overtuigend oordeel kwam.

Ben benieuwd of Dexia het hier bij laat zitten......

8.3. Is artikel 1:88 lid 1 onder d. BW op de onderhavige effectenlease-overeenkomst van toepassing?
Het geschil tussen partijen draait hier om de betekenis van het begrip zaak in dat artikel en de reikwijdte van artikel 7A: 1576 lid 5 BW, zulks mede in het licht van de veranderde betekenis van het begrip zaak (stoffelijk object) na de invoering van het Nieuw Burgerlijk Wetboek in 1992 (daarvoor mede omvattende de vermogensrechten). Ter beantwoording van deze vraag dient geen doorslaggevende betekenis te worden gehecht aan de letterlijke tekst van artikel 1:88 BW, waarin het woord vermogensrechten niet voorkomt.
In de wetsgeschiedenis is immers niet uitdrukkelijk gebleken dat de wetgever heeft beoogd de koop op afbetaling van vermogensrechten van de beschermingsgedachte van artikel 1:88 lid 1 onder d BW uit te zonderen.
De huidige tekst van het artikel, waarin het begrip zaak strikt genomen een beperktere betekenis heeft dan in artikel 7A: 1576 lid 5 BW, is tot stand gekomen in het kader van de aanpassing van Boek 1 BW aan het nieuwe vermogensrecht. Uit de parlementaire geschiedenis op artikel 7A: 1576 BW blijkt dat de wetgever geen materiële wijziging van de wettelijke regeling van de koop op afbetaling, die vóór de invoering van het Nieuw BW evenzeer betrekking kon hebben op vermogensrechten, beoogde en dat de minister in het kader van de behandeling van artikel 1:88 BW verwees naar de destijds nog van kracht zijnde tekst van artikel 1576oud BW, waarin de term "zaak" ook vermogensrechten omvatte. In de gedachtegang van Dexia zou derhalve stilzwijgend een beperking van de beschermingsgedachte van artikel 1:88 BW in het wettelijke systeem zijn ingeslopen. Niet aannemelijk is dat een dergelijke materiële wijziging gelet op de beschermingsfunctie van het toestemmingsvereiste zonder uitdrukkelijke motivering in de wet zou zijn vastgelegd. Nu deze wijziging ontbreekt moet worden aangenomen dat het geldende artikel 1:88 lid 1 sub d BW verwijst naar de gehele wettelijke regeling van de koop op afbetaling, zoals neergelegd in artikel 7A:1576 BW, dus met inbegrip van het bepaalde in artikel 7A:1576 lid 5 BW. Dientengevolge moet ervan worden uitgegaan.dat indien een gehuwde persoon dan wel een partner in een geregistreerd partnerschap een effectenlease-overeenkomst afsluit, hij/zij daarvoor de toestemming van de andere echtgenoot of geregistreerd partner nodig heeft, indien deze overeenkomst voldoet aan de criteria van een overeenkomst van koop op afbetaling, volgens de kenmerken omschreven in artikel 7A:1576 BW. .
8.4. In het onderhavige geval draait het om de toestemming van de echtgenote. De kantonrechter overweegt dat artikel 1: 88 lid 3 BW vergt dat de toestemming schriftelijk had moeten zijn gegeven. In casu is er sprake van een huurkoopovereenkomst die ingevolge artikel 7A: 1576i lid 1 BW bij akte moet worden aangegaan. Nu de wet voor huurkoop een vorm voorschrijft, dient ingevolge artikel 1: 88 lid 3 BW de toestemming van de echtgenote schriftelijk te worden verleend. Het ontbreken van die toestemming - die ingevolge het bepaalde in artikel 1: 88 lid 3 BW schriftelijk had moeten worden gegeven - maakt de overeenkomst op grond van artikel 1: 89 BW vernietigbaar. Niet is gesteld of gebleken dat [Y] schriftelijk met de overeenkomst heeft ingestemd.

beroep op verjaring

9. De verjaring waar het hier om gaat is geregeld in artikel 3: 52 lid 1 sub d BW. Dit
artikellid bepaalt dat rechtsvorderingen tot vernietiging van een rechtshandeling verjaren drie jaren nadat de bevoegdheid om deze veraietigingsgrond in te roepen, aan degene aan wie deze bevoegdheid toekomt, ten dienste is komen te staan. Noch in deze bepaling zelf, noch in de bijbehorende parlementaire geschiedenis is aanknoping te vinden voor de opvatting van Dexia dat in het onderhavige geval de verjaringstermijn begint te lopen op het moment van het aangaan van de overeenkomst. Blijkens de parlementaire geschiedenis is de hoofdgedachte dat de verjaring niet behoort te kunnen gaan lopen voordat degene die tot vernietiging bevoegd is, werkelijk over deze bevoegdheid beschikt. Naar het oordeel van de kantonrechter betekent dit in het onderhavige geval dat de verjaringstermijn is gaan lopen op het moment dat [Y] wist of kon weten dat er door haar echtgenoot een vernietigbare rechtshandeling was verricht.
Dexia heeft gesteld dat [Y] eerder van de overeenkomst heeft geweten dan september 2004. Dexia heeft echter niet concreet aangegeven waaruit zulks zou blijken. Uit hetgeen Dexia heeft aangevoerd blijkt dat er slechts sprake is van vermoedens gebaseerd op hetgeen Dexia heeft betiteld als de normale gezinssituatie, waarin dergelijke beslissingen in gezamenlijk overleg worden genomen. Naar het oordeel van de kantonrechter heeft Dexia hiermee haar stelling dat de verjaring reeds eerder is aangevangen, onvoldoende gemotiveerd onderbouwd. Aan bewijslevering wordt derhalve niet toe gekomen. Waar Dexia zich baseert op de normale gezinssituatie, gaat Dexia volledig voorbij aan de ratio van de artikelen 1: 88 en 1: 89 BW, die nu juist de onwetende echtgeno(o)t(e) bedoelt te beschermen tegen rechtshandelingen die de levenspartner zonder de vereiste toestemming is aangegaan.

rechtsgevolgen

10.1. De kantonrechter komt dan ook tot de conclusie dat de in het geding zijnde overeenkomst, door het inroepen van de vernietigbaarheid daarvan door de ex-echtgenote van [X] bij brief van 16 september 2004 is vernietigd. De kantonrechter merkt daarbij op dat Dexia bij conclusie van repliek in conventie/antwoord in reconventie weliswaar heeft gesteld dat [X] de bewuste brief niet in het geding heeft gebracht, doch dat Dexia niet heeft betwist dat [Y] bij brief van 16 september 2004 gericht aan Dexia de vernietigbaarheid van de overeenkomst heeft ingeroepen.

[Piet]

Gelukkig zijn er steeds meer advocaten die zich via ingediende stukken of tijdens de hoorzittingen verzetten tegen de gehanteerde verjaringstermijn van de rechtbank Amsterdam.
De advocaat mw. mr Crompvoets van Hogervorst en Wudka advocaten uit Maastricht heeft hier een stuk over geschreven wat te lezen is in Documenten op de website van PAL.
Hier de link naar dit stuk, waarin ook gesproken wordt over de levering van de aandelen door Dexia en dwaling ten aanzien van de verpanding van de aandelen :

http://www.platformaandelenlease.nl/Doc ... erweer.htm

Ik hoop dat meerdere advocaten die te maken hebben met deze problematiek hier hun voordeel mee doen en hier gebruik van maken.

Groeten,
Piet

[B17]

Wederom een helder stuk, wat aangeeft dat Dexia enkel al jaren de zaak voor de gek houdt met haar niet ter zake doende Jip en Janneke verhalen.


Alles wat bij hun uit de kast gehaald om het te ontkennen, feitelijk tekstmatig op een lachtwekkende manier, het recht behoort aan de gedupeerde toe, en dat zal zeker uitkomen.


B17

[Piet]

Vernietiging na 4 jaar tekenen contract toegewezen.
Op 21 november 2007 heeft de rechtbank Amsterdam een uitspraak gedaan in een eegalease zaak.
Het contract was van november 2000 en de vernietiging van oktober 2004.
Het beroep op verjaring door Dexia is door de rechter afgewezen en de vernietiging toegewezen.

De gedupeerden krijgen hun inleg terug incl. wettelijke rente, Dexia moet hun proceskosten betalen en de BKR registratie wordt verwijderd.

De uitspraak is hier te lezen:
http://www.platformaandelenlease.nl/Uit ... 112007.htm

Groeten,
Piet

[bromtol]

Piet,

dit zijn steeds maar weer niet principiele zaken over het beginpunt van de verjaring. Immers, het gaat maar steeds over de stelplicht en het gemotiveerd betwisten, zonder tot de kern te komen. Nu gaat het weer om iemand die ontkent de betalingen te hebben gezien omdat er gescheiden rekeningen zijn.

Wat er moet komen is een uitspraak waarin de rechter (hoger dan kanton Leeuwarden, Alkmaar Gouda of Dordrecht) duidelijk bepaalt wanneer de verjaring gaat lopen. Wat moet de partner nu precies weten. Is het genoeg als de partner van betalingen weet of moet de partenr meer weten? Als dat duidelijk is, dan weten we ook precies wat Dexia moet stellen en wat er dan betwist moet worden.

Ik kan mij niet voorstellen dat dit nog lang uitblijft, gezien het stuwmeer van zaken.

[B17]

Ik heb inmiddels op een kantoor gezien dat er een stortvloed van dagvaardingen continue de deur uitgaan.


Het zal dan ook wel spoedig zichtbaar worden hoe de vork in de steel zit,
en niet wat Dexia beweert, wat dat is de grootste onzin.

b17

[Elias]

Bromtol,

Dit zijn steeds maar weer niet principiele zaken over het beginpunt van de verjaring. Immers, het gaat maar steeds over de stelplicht en het gemotiveerd betwisten, zonder tot de kern te komen. Nu gaat het weer om iemand die ontkent de betalingen te hebben gezien omdat er gescheiden rekeningen zijn.

Bromtol, Piet, Okerene of anderen met meer juridische kennis:

In een van de laatste door Piet toegelichte zaken vroeg de rechter aan de benadeelden of zij wel wisten wat de juridische gevolgen zijn van een en/of-rekening.

Voor de doorsnee burger gaat het m.i. om het simpele feit / de praktijk, dat dan ook de vrouw een pasje kan nemen om de aankopen voor het gezin, de boodschappen e.d. te kunnen betalen en om niet met te grote sommen geld in je portemonnee rond te moeten lopen.

Tja, wat zijn die juridische gevolgen dan eigenlijk waar de rechter op doelt ?
Is er jurisprudentie oid die hierbij voor ons van belang kan zijn ?

[bromtol]

Die juridische gevolgen zijn nihil. Want Dexia kan zich niet beroepen op een overeenkomst tussen de partners en een andere bank (Postbank ofzo).

Ik weet dat Dexia de mening ingang wil doen laten vinden dat de partner die de rekening niet goed controleert tekortschiet. Dat kan, maar dan wel tegenover de bank waarbij het stel een rekening heeft en daar heeft Dexia dus geen bal mee te maken.

Overigens zegt wetenschap bij de partner over een betaling helemaal niets. Die betaling kan op vanalles betrekking hebben, een verzekering , een spaarbedrag, een gewone lening ..... en een huurkoopovereenkomst.

Dus zelfs als de partner weet heeft van de betaling weet de partenr nog niet dat er zondern zijn/haar schriftelijke toestemming een huurkoop overeenkomst gesloten is.

[bromtol]

vandaag een arrest over verjaring van Hof Amsterdam.

LJN: BB9552, Gerechtshof Amsterdam , 780/06 (106.004.882/01) Print uitspraak


Datum uitspraak: 06-12-2007
Datum publicatie: 06-12-2007
Rechtsgebied: Civiel overig
Soort procedure: Hoger beroep
Inhoudsindicatie: Effectenlease. Beroep op vernietiging effectenlease-overeenkomsten wegens ontbreken toestemming echtgeno(o)t(e) slaagt niet als zelfstandige vordering (want verjaard), maar wel als verweer tegen vordering van Dexia tot betaling ?restschulden?. Op tussenpersoon door wiens bemiddeling effectenlease-overeenkomsten zijn tot stand gekomen, rust zelfstandige zorgplicht. Dexia aansprakelijk voor tekortkomingen tussenpersoon op gelijke wijze als voor eigen gedragingen.


Deze uitspraak deugt niet, want het Hof gaat uit van een objectieve termijn. Bij een korte termijn moet de rechter uitgaan van subjectieve bekendheid. Dat is vaste jurisprudentie en volgt ook uit de parlementaire geschiedenis.

Wat mogelijk wel juist is, is het oordeel over de onverjaarbaarheid van de mogelijkheid van verweer. Echter hoe zit in de gevallen dat de niet vertnietingsbevoegde zich verweert terwijl het recht om te verweren alleen onverjaarbaar is voor de partner legt het hof niet uit.

Dat valt in dit geval niet zo omdat beide parters deelnemen aan de procedure, maar dat ligt mogelijk wel moeilijk

[Elias]

Bromtol,
bedankt voor je antwoord. Dat geeft in mijn zaak weer wat moet.
Nu nog hopen dat de rechter er ook boodschap aan heeft....

[Piet]

Op 27 november 2007 heeft het gerechtshof Den Bosch een belangrijke uitspraak gedaan (tevens bevestiging) over huurkoop en de verjaring in eegalease zaken.
Hier een paar punten uit het vonnis:

de door [appellant] getekende overeenkomsten zijn bij de Bank ingekomen op 31 augustus 1998.

j. In eerste aanleg heeft Dexia betaling gevorderd van in totaal € 9.765,81 (welk bedrag is opgebouwd uit de hiervoor genoemde hoofdsom van € 8.146,74, vermeerderd met contractuele rente, buitengerechtelijke incassokosten en BTW over de incassokosten), vermeerderd met rente en proceskosten.
[appellant] heeft geen verweer gevoerd. De rechtbank heeft de vordering van Dexia volledig toegewezen.

h. [persoon 1] heeft Dexia een op 17 februari 2005 gedateerde aangetekende brief gezonden en daarin medegedeeld de overeenkomsten te vernietigen op grond van de artikelen 1:88 jo. 1:89 BW (prod. 3 bij memorie van grieven).

4.5.5. Op Dexia drukt dan de last te bewijzen dat [persoon 1] al eerder van de overeenkomsten op de hoogte was, en wel op een zodanig tijdstip dat haar brief van 17 februari 2005 niet binnen drie jaar nadat de bevoegdheid om deze vernietigingsgrond in te roepen aan [persoon 1] ten dienste was komen te staan door de Bank is ontvangen.

5. De beslissing

Het hof:

laat Dexia toe te bewijzen dat [persoon 1] al op een zodanig tijdstip van de overeenkomsten tussen [appellant] en Dexia op de hoogte was, dat haar brief van 17 februari 2005 niet binnen drie jaar nadat de bevoegdheid om deze vernietigingsgrond in te roepen aan [persoon 1] ten dienste was komen te staan, door Dexia is ontvangen (r.o. 4.5.5.);

De uitspraak is hier te lezen:
http://www.platformaandelenlease.nl/Uit ... rakenG.htm

Groeten,
Piet

[Piet]

Het is voor eegaleasers die na 3 jaar na afsluiten contract hebben vernietigd, nog steeds mogelijk om die vernietiging bevestigt te krijgen door de rechter.
Het lukt niet altijd getuige deze uitspraak uit Amsterdam van 19 maart 2008 :
http://www.platformaandelenlease.nl/Uit ... 2008-3.htm
De rechter schrijft o.a. :

Daarbij komt nog dat [X] ter comparitie heeft verklaard dat de uit lease-overeenkomst 3 voortvloeiende rechten en verplichtingen tussen hem en [Y] in 2002 aan de orde zijn geweest bij de verdeling van de boedel na hun echtscheiding. Dientengevolge moet worden geoordeeld dat het bij brief van 4 oktober 2006 gedane beroep op de hier bedoelde vernietigbaarheid niet binnen driejaar heeft plaatsgevonden nadat [Y] wetenschap omtrent de lease-overeenkomsten verkreeg. Het desbetreffende vernietigingsrecht van [Y] is derhalve verjaard, zodat de daarop gegronde vorderingen van [X] worden afgewezen.

De gedupeerden kwamen vervolgens in categorie 2 met een schadeverhouding van 60 % voor Dexia en 40 % voor de gedupeerden

In de volgende zaak uit Amsterdam is de vernietiging na 3 jaar wel toegewezen:
http://www.platformaandelenlease.nl/Uit ... 2008-4.htm
De rechter:

Nu Dexia stelt dat het vernietigingsrecht van artikel 1:89 BW verjaard is, ligt de bewijslast daarvan bij Dexia. Dexia heeft er in dat kader gewezen op de betalingen ter zake van deze leaseovereenkomsten zijn verricht van een en/of-rekening die op naam van [X] en [Y] stond. Hiertegen hebben [X] c.s. aangevoerd dat zij beiden een eigen
rekening hadden die uitsluitend uit praktisch oogpunt, ingeval van overlijden van één van hen, en op advies van de bank op hun beider naam stond, zoals ook blijkt uit de tenaamstelling van die rekeningen, die in het ene geval primair op naam staat van [X] en in het andere geval primair op naam van [Y].

Gelet hierop acht de kantonrechter de stellingen van Dexia voldoende gemotiveerd betwist.

Deze gedupeerden krijgen dus wel alles terug.

Dus zorg (samen met je advocaat) voor een gemotiveerde onderbouwing waarom de niet meegetekende partner er pas later als 3 jaar achter kwam dat er een contract was afgesloten en er dus later is vernietigd.

Succes en groeten,
Piet

[Piet]

Inmiddels zijn er al meerdere vernietigingen na 3 jaar toegewezen door de rechtbank Amsterdam.
Hier het laatste voobeeld van 4 juni 2008.

5.5. Met betrekking tot de lease-overeenkomsten I en II heeft Dexia gesteld dat het vernietigingsrecht van artikel 1:89 BW is verjaard. De bewijslast van deze stelling ligt bij Dexia. Dexia heeft daartoe aangevoerd dat er in de Nederlandse gezinsverhoudingen van uitgegaan mag worden dat de echtgenoot er steeds van op de hoogte is wanneer de partner investeringen als de onderhavige doet. Dit moge in veel gevallen juist zijn maar is onvoldoende om deze bekendheid ook aan te nemen in gevallen waarin die bekendheid gemotiveerd wordt betwist. Aan deze eis van gemotiveerde betwisting hebben [X] en [Y] voldaan, doordat zij gesteld hebben dat de betalingen uit hoofde van de leaseovereenkomsten I en II verricht werden van bankrekeningen die op naam stonden van het eigen bedrijf van [Y] en welke louter zakelijke rekeningen betroffen. Inzage in de transacties verricht van deze zakelijke bankrekeningen had [X] niet, zo stelt zij. De beslissing om de lease-overeenkomsten aan te gaan heeft [Y] genomen zonder hierover met haar te overleggen, aldus [X]. Eerst in oktober 2002, toen [X] en [Y] de mogelijkheden bespraken om een camper te financieren, heeft [Y] [X] over het bestaan van de lease-overeenkomsten geïnformeerd.

Vernietiging na 3 jaar is nog steeds goed verdedigbaar en wordt regelmatig toegewezen.
Zorg voor een goed verhaal, ook tijdens de hoorzitting, en denk niet, laat maar, dat verlies ik toch.
Deze uitspraak en vele anderen geven aan dat toewijzing van de vernietiging na 3 jaar zeker mogelijk is.

De uitspraak is hier te lezen:
http://www.platformaandelenlease.nl/Uit ... 2008-4.htm

Groeten,
Piet

[Procesvoerder]

In dit verband is het uitermate belangrijk iedereen erop te attenderen dat EDR op hun website verkeerde - dus misleidende - informatie over verjaring geeft. Daar wordt categorisch gesteld dat de termijn voor verjaring slechts drie jaar is, zonder uitzondering. Oppassen dus met die geldgieren!

[bromtol]

EDR stelt:

Voor een rechtsgeldige vernietiging moet er sprake zijn van het feit dat:

1. het contract en het eventueel daarop gevolgde Dexia Aanbod of de Duisenbergregeling, niet door de eega is getekend die de vernietiging heeft ingeroepen;
2. de vernietiging binnen drie jaar na ondertekening van het contract moet zijn ingeroepen;
3. voor 1 augustus 2007 een opt-out verklaring bij notaris mr. J.R.E. Kielstra moet zijn ingediend, die Dexia heeft geaccepteerd c.q. later niet ongeldig heeft verklaard.

Voorwaarde 2 is niet juist, maar bovendien niet relevant voor EDR. Daar moet staan:

De vernietiging moet binnen drie jaar na het gaan lopen van de verjaringstermijn zijn ingeroepen. Dexia moet de feiten die het rechtvaardigen dat de termijn gaat lopen stellen en bewijzen. De termijn gaat lopen vanaf het moment waarop de vernietigingsbevoegdheid de partner van de contracttant ten dienste staat. Volgens Dexia is het - tegen beter weten in - nog niet bekend hoe de term "ten dienste staan" moet worden uitgelegd, ondanks de vele aanwijzingen en toelichtingen in de parlementaire geschiedenis over dit wetsartikel (zie ook Tekst en Commentaar BW, boek 3 BW). Maar volgens het advies van Roelvink en Brunner gaat die termijn lopen op de dag volgende op die waarop de partner heeft ontdekt dat de eega zonder toestemming een huurkoopovereenkomst heeft gesloten (zie punt 7.2 van dat advies). Roelvink en Brunner citeren ruimschoots uit de parlementaire geschiedenis.

[gogo]

Bij veel uitspraken in aandelenlease is er momenteel in elk geval sprake van een ( ernstige) schending van de zorgplicht van de financiële instelling door deelnemers onvoldoende te wijzen op de risico’s van haar producten.
of in het algemeen:
door onvoldoende informatieverschaffing
Ergo:
Als de contractant door de financiële instelling onjuist of onvolledig wordt geïnformeerd volgt daaruit logischerwijs dat hij ook zijn partner onjuist informeert. Pas op het moment dat de partner de juiste informatie alsnog krijgt, kan hij tot een afweging komen of hij dit contract wil vernietigen. Daarvoor moet hij dan eerst nog kunnen weten dat het om huurkoop gaat en het contract derhalve vernietigbaar is.
Door de stelselmatige ontkenning van Dexia dat het om huurkoop ging, is dit pas sinds korte tijd mogelijk. De contractant zal wellicht ook in deze zijn partner verkeerd hebben ingelicht als gevolg van de informatie die Dexia zelf over de afgesloten contracten verspreidde.
("geen huurkoop")

Deze gang van zaken moet toch op enigerlei wijze door de rechters bij de verjaringskwestie worden betrokken?