[ archief ] Vergoeding overboeking, annulering of vertraging

[harry99]

Wanneer je vlucht is overboekt, geannuleerd of vertraagd heb je op grond van een Europese verordening recht op bijstand en een financiele vergoedingvan de luchtvaartmaatschappij. Die regeling is zelf niet zo duidelijk maar op de site http://www.aviaclaim.eu/ kun je eenvoudig zelf berekenen of je recht hebt op een financiele vergoeding. Duidelijke taal en direct antwoord. Die mensen kunnen je ook verder helpen als je een claim wilt indienen. Erg handig

[msj]

Nóg handiger is reisrecht.nl. Die baseren hun namens de klant ingediende claim niet alleen op Verordening (EG) 261/2004, maar ook op Verordening 2027/97 en Richtlijn 90/314/EEG, waardoor de kans op een vergoeding aanzienlijk groter is.

[harry99]

Ik dacht dat je alleen recht hebt op een vergoeding igv overboeking, annulering of vertraging op grond van verordening 261/2004. Hoe zit het dan met de verordening/richtlijn die jij noemt?

[msj]

De vergoeding waarvan ik melding maakte heeft een andere aard en grondslag, waardoor de kans op financieel succes exponentieel toeneemt. Bedrijven als EUclaim en Aviaclaim baseren hun vorderingen slechts op Verordening (EG) 261/2004, die een gesloten systeem van bepalingen bevat op grond waarvan een beperkt recht op financiële compensatie kan ontstaan. Verordening 2027/97 verplicht de vliegmaatschappij om, onder omstandigheden, schadevergoeding te betalen. Dat is iets anders. Volgens de uitspraak van het Europese Hof van Justitie van 10 januari 2006 (zaak C-344/04) komt het recht op schadevergoeding ‘bovenop’ het recht op compensatie. Dit is in de (schaarse) jurisprudentie ook bevestigd evenals door de Geschillencommissie Reizen. Voorts biedt Richtlijn 90/314/EEG, die in Nederland is omgezet in Titel 7a BW, de grondslag voor vorderingen op de reisorganisator. Wat maar weinigen (consumentenorganisaties incluis) weten, is dat daarmee niet alleen de kans op succes toeneemt, maar dat óók de deur voor een financiële vergoeding bij vluchtvertragingen wordt geopend.
Marinus Hoorntje (www.reisrecht.nl).

[harry99]

Volgens mij haal je toch een aantal zaken door elkaar..

261/2004 voor overboeking, annulering of vertraging
2027/97 voor lichamelijk letsel en overlijden of verlies/beschadeging van bagage
BW voor vorderingen ogv toerekenbare tekortkoming door de touroperator/reisbureau

[msj]

Vo. 2027/97 is gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 889/2002 van 13 mei 2002. Sindsdien bestrijkt deze niet meer alleen aansprakelijkheid voor lichamelijk letsel en overlijden of verlies/beschadiging van bagage, maar eveneens aansprakelijkheid voor vertraging van passagiers. Vo. 261/2004 handelt weliswaar (onder andere) over vertraging, maar biedt te dien aanzien, anders dan 2027/97, geen grondslag voor een financiële vergoeding. Titel 7a BW biedt inderdaad de grondslag voor vorderingen ingeval van toerekenbare tekortkoming door de touroperator/reisbureau, maar bezien in samenhang met artikel 6:76 BW komt dat er de jure op neer dat de reisorganisator gewoon aansprakelijk is voor ongemakken en schade veroorzaakt door vluchtvertragingen, ook al zijn die ongemakken en schade veroorzaakt door de vliegmaatschappij (o.a. rechtbank Arnhem, sector kanton, 13 augustus 2007, LJN: BB2079).
Onder andere door, ik ben zo vrij om dit te zeggen, zeer aktief en welbewust toedoen van veel luchtvaartmaatschappijen en veel reisorganisatoren (en hun belangenorganisaties) is er bij de consument door de loop der jaren een onjuist dan wel beperkt beeld gecreëerd, dat helaas zelfs heeft post gevat bij consumentenorganisaties, waardoor vervolgens een wijdverbreide, tamelijk bestendige praktijk is ontstaan die iedereen ‘voor waar’ is gaan aannemen, maar die dus niet overeenstemt met de juridische werkelijkheid.
Marinus Hoorntje (www.reisrecht.nl)

[harry99]

Bedankt voor je uitleg. Als ik het goed samenvat:
261/2004 voor vergoeding direct geleden ongemak
889/2002 voor gevolgschade vertraging. Is al moeilijker aan te tonen, lijkt mij
BW voor inkorting van je vakantie agv vertraging, wat neerkomt op een vergoeding naar rato
Groeten,
Harry

[msj]

Het laat zich helaas niet zo makkelijk samenvatten. Vo. 261/2004 en 2027/97 zijn namelijk niet tot stand gekomen volgens de scheidslijnen van het leerstuk van directe- en gevolgschade. Juist níet, zou je zelfs in zekere zin kunnen zeggen.
Het ‘aantonen’ is een verhaal apart. Op vliegmaatschappijen en reisorganisatoren rust een vergaande bewijslast die bijna altijd standaard wordt genegeerd of miskend. Dit betekent in de praktijk dat de gedupeerde, voordat hij überhaupt toekomt aan het in elkaar knutselen van een claim, eerst feitelijk wordt gedwongen zich te bekwamen in het relevante bewijsrecht. Omdat bijna niemand dat doet, wordt er op zeer grote schaal misbruik van gemaakt en dat maakt het allemaal vaak zo vreselijk oneerlijk. Maar daar ben ik dan weer voor.
Marinus Hoorntje (www.reisrecht.nl)