Het ging om het volgende vreselijke feit: Poging tot naar beneden trekken van een broek.
Ja, dat is schrikken (
)Het volgende was gebeurd;
Tijdens het buiten spelen trok mijn dochter in een dolletje aan de broek van een vriendinnetje van ons buurmeisje, waardoor deze BIJNA, ik zeg dus duidelijk BIJNA naar beneden ging. hij ging dus niet naar beneden. Maar goed, meisje helemaal overstuur en mijn dochter werd hier nog even over aangesproken door de buurvrouw, dat ze dit niet meer moet doen. Oke, klaar dan, denk je. Ze heeft dit verhaal ook meteen aan mij verteld en ik reageerde in de trant van, ach, zo erg is dat toch niet.
Mijn verbazing was dan ook groot, toen ik de volgende dag dus gebeld werd door de politie dat hierover aangifte was gedaan en dat wij (mijn man en ik) samen met mijn dochter naar het bureau moesten komen.
Onderweg nog wel smakelijk gelachen om dit hele gebeuren, want je kan het eigenlijk maar niet goed bevatten dat dit hele gedoe nog serieus genomen werd ook.
Op het bureau aangekomen, mochten we in een kamertje plaatsnemen en werd mijn dochter door een agente even de les gelezen, over wat ze wel niet op haar geweten had. Een weerwoord van mijn dochter was niet mogelijk; alles wat ze zei werd direct van tafel geveegd alsof ze zat te liegen. De enige waarheid die bestond, was de waarheid van degene die aangifte hadden gedaan.
Het is toch ongelooflijk, dat de politie hier tijd aan besteed. Zijn ze daar niet op de hoogte wat kattekwaad onder kinderen betekend? Ik bedoel: als mijn dochter nu geslagen had of iets dergelijks, maar nee, ze trok aan een kledingstuk.
Ze kunnen beter uitzoeken, wat de achterliggende reden is van dat kind, die zo overstuur raakt van zo'n (naar mijn mening) klein incidentje.
Aan de ene kant lach ik hier maar heel hard om, we hebben weer een leuke anekdote voor toekomstige verjaardagen, maar aan de andere kant ben ik ook gewoon boos, dat de politie hiet geld en tijd aan besteed en mij daar dus ook toe verplichten.
Zo, dat wilde ik even kwijt,
Gr, Debbie
