[ archief ] reintegratie Alexander Calder

[susp]

Alexander Calder

Mijn bevindingen

Door de dienst, zorg, werk en inkomen wordt ik naar het reïntegratie bureau AC gestuurd. Dit bureau zou gespecialiseerd zijn; mensen weer aan het werk te krijgen.
De intake vindt plaats op een druilerige middag in december. Ik wordt te woord gestaan door een op het eerste gezicht aardige meneer. Wel blijkt dat hij niet in staat is echt goed te luisteren naar hetgeen ik zeg en moet ik verschillende malen in herhalingen vallen.

Na een paar weken begint mijn reïntegratie cursus.
De aanvang van de cursus is gepland om half tien. We worden naar een lokaal geloodst. Na plaats te hebben genomen blijkt dat er te weinig ruimte is. De helft van de mensen waaronder ikzelf wordt verzocht op te staan en mee te komen naar een andere ruimte.
De tijd tikt door en ik zie dat het al tien uur is geweest.
Na het uitreiken van mappen met inhoud begint de cursus. Ik ben vol verwachting naar hetgeen er komen gaat.
De mensen worden aan elkaar voorgesteld. Het blijkt dat één man weinig tot geen Nederlands spreekt. De cursusleidster is hier niet door van haar stuk te brengen. Ze heeft dit waarschijnlijk al eerder mee gemaakt. Op strenge toon wordt hem mee gedeeld dat hij vooral goed moet opletten. “U moet gewoon mee doen met ons! Begrijpt u?” De man schudt zijn hoofd een beetje heen en weer en weet niet veel te zeggen. Ik vraag me af of de cursusleidster een les in het Nigeriaans zou kunnen volgen of zou ze die taal verstaan?
Ze blijft hem in de gaten houden. Ik vraag me af of het niet beter zou zijn deze man eerst Nederlands te laten leren maar ja, ik heb met dit soort zaken natuurlijk geen ervaring.
We gaan door en openen onze mappen. We worden geacht een test te doen. Aan de hand van telkens twee stellingen moeten we een antwoord kiezen waarbij we ons ‘het prettigst voelen’ of anders gezegd waar we ons in kunnen herkennen. Dit moeten we doen aan de hand van een telkens drie punten systeem.
Er zijn stellingen waar ik niets mee kan. Sommige zijn werkelijk te beroerd voor woorden.
Terwijl we bezig zijn loopt de cursusleidster weg. Wanneer ik klaar ben zie ik de meneer die geen Nederlands spreekt een beetje wanhopig rondkijken. Ik ga naar hem toe en besluit hem te helpen. Gelukkig spreekt hij redelijk Engels en zo gaan we samen aan de slag. Na twintig minuten komt de cursusleidster weer terug en gaat meteen door met ons programma. Ik wijs haar op het feit dat ik die meneer nog aan het helpen ben. “Is het niet van belang dat hij meedoet?” zo vraag ik. Als antwoord krijg ik te horen dat ze een ‘strak schema’ hanteert. Als ik me geroepen voel hem te helpen moet ik maar doorgaan ook al mis ik dan een belangrijk deel van de les. Ik besluit maar om weer op mijn plaats te gaan zitten terwijl ik me enigszins wrevelig afvraag waarom zij die man niet heeft geholpen maar weg is gelopen.
Na een boeiende ochtend waarbij we op grote vellen papier moeten kalken wat onze hoogste score is moeten we voor elkaar een beroep in gaan vullen. Vreemd wanneer je de mensen in kwestie niet kent lijkt me, maar vooruit ik wil niet moeilijk doen.

De pauze breekt aan en na buiten wat frisse lucht te hebben opgesnoven besluit ik terug naar binnen te gaan om te zien of ik vast wat vooruit kan werken.


Als iedereen later weer is terug gekomen krijgen we een interessante lezing te horen. De groep mensen die werkeloos is bestaat uit 7% van de bevolking. We horen dus bij een ‘exclusieve elitaire club’
O nee, ik heb het mis. Er wordt ons uitgelegd hoe we in ‘No time’ deel uit kunnen gaan maken van de grote massa. Het is immers heel gemakkelijk om bij een grote club te horen?
Ik maak een opmerking dat mijn inziens het aantal werklozen in Nederland hoger ligt en dat van die werklozen minder dan 20% weer aan het werk raakt.
Ze kijkt me een beetje boos aan en zegt. “Statistieken zeggen niets!” Ik wil een opmerking plaatsen dat ook zij de statistieken aanhaalt maar ze snoert me de mond. Als ik over statistieken wil praten, moet ik dat maar voor mijn ‘borreluurtje’ bewaren.
Ten eerste borrel ik niet en als ik zou borrelen, dan weet ik toch wel een beter gesprek onderwerp aan te snijden.
Na dat ik een fout heb ontdekt in een brief die we van haar hebben ontvangen ga ik weg. Het is half drie en ik ga mijn zoon ophalen.

De ochtend begint te laat en rommelig. De hele ochtend horen we dat een sollicitatie brief moet beginnen met ‘Geachte heer’ ‘Beste’ is een verkeerde aanhef.
’s Middags gaat dit nog zo door en worden we achter een trage pc gezet om vast wat te oefenen met het maken van een cv. Ik lever dit netje in bij de meneer die mij die dag les heeft gegeven.
Om half drie ga ik naar school mijn zoon ophalen.

De ochtend begint alweer rommelig..ik moet mee met de cursusleidster. Ze heeft van mij nog geen CV ontvangen, zegt ze. “Jawel hoor die heb ik bij de cursusleider van dinsdag al ingeleverd. Ik krijg bits te horen dat ik dat bij haar had moeten doen.
Weer een les van hoe je een brief zou moeten beginnen. Dit keer schijnt ‘beste’ ook te kunnen. We krijgen een paar voorbeelden en moeten daar vervolgens een cijfer aangeven. Een brief die er totaal onbeschoft uitziet is voor haar toch een goed voorbeeld van een goede brief…ik ben perplex.

De volgende keer moeten we aan de hand van een uitgereikte advertentie een gefingeerde sollicitatie brief schrijven. Mijn brief word volledig afgekraakt ook al is de opzet goed. Ik moet korte zinnen maken. Waarschijnlijk op basisschool niveau 6 of 7.
We krijgen te horen dat we per week 5 sollicitaties moeten invullen. Internet moeten we maar niet gebruiken want dat schijnt niet te werken. Times New Roman als lettertype gebruiken is verkeerd…het is achterhaald….ik heb het nergens kunnen terug vinden maar zij haar zin dus ik werk met Verdana het lettertype van ‘dit moment’ volgens de cursusleidster.

De keer daarop is het een ‘serieuze’ les….we gaan een advertentie ontleden! Er wordt niet veel gedaan die ochtend…in de pauze besluit ik maar om op banen jacht te gaan via Internet en schrijf een paar brieven….na de pauze die tot half twee duurt komt de
cursusleidster een kwartier te laat aanzetten….haar lunch was uitgelopen….ze loopt weer even weg en is er om tien voor half drie nog niet…..ik ga naar school….
Deze ochtend wordt er weer eens een man afgekraakt die een sollicitatie heeft gehad.
Hem wordt snibbig gevraagd waarom hij niet is aangenomen. Hij weet het niet, heeft er wel naar gevraagd maar heeft er geen antwoord op gekregen. Ze blijft hem afkatten.

We moeten een open sollicitatie schrijven…om elf uur ben ik daar mee klaar…ik loop terug de ruimte in om hem haar als een braaf kind te laten zien….ze negeert me…ik besluit maar om wat in het cursusboek te gaan werken…als het pauze is heeft ze me nog niet te woord gestaan….ze loopt overal, maar niet bij mij. Ik besluit tijdens de pauze nog een paar brieven te schrijven…na de lunch wil ik ze haar overhandigen. Ze kijkt me niet aan en zegt dat ze er maar eentje wilt hebben. Zij haar zin en ik geef haar er dus 1. Ze loopt weg terwijl ze ons vertelt dat wij elkanders brieven moeten lezen en er complimenten ca. aanmerkingen bij moeten plaatsen…dit gebeurt….ik krijg alleen complimenten….de brieven, waaronder die van mij, liggen nog ongelezen op haar bureau als ze het lokaal weer eens verlaat.
We zijn klaar en verwachten dat ze met ons de brieven en inhoud door gaat nemen. Dit is niet de bedoeling…we weten immers al wat we fout hebben gedaan? Ik vertel haar dat die van mij goed is en dat ik hem wil versturen…het is 9 voor half 3….ze wilt dat ik de brief ga overschrijven….er zitten fouten in en op mijn papier is nu al geschreven. Ik vraag haar om de brief die zij heeft…nee, die krijg ik niet…daarnaast hij is ook nog eens fout.
Ik zeg haar vriendelijk dat ik naar school ga…nee ik moet blijven…’Het is bekend dat ik om half drie weg ga.” Vertel ik haar, maar ze zegt dat het haar niet bekend is. Terwijl ze dit zegt kijkt ze me niet aan.. Ze doet erg grimmig en is niet bereid me mijn brief te geven…ik vraag haar of ze probeert mij te intimideren? Ik ben daar namelijk niet van gediend….Volgens haar spreek ik met teveel gebaren….ik ben actief en heb inderdaad mijn handen niet als een houten klaas naast me.
Ik zeg haar dat ik ga maar dat ik graag eerst heb dat ze me wijst op welke fouten ik, volgens haar, gemaakt zou moeten hebben. “Je hebt je kans verspeeld!” roept ze tegen me.
Is ze misschien een beetje depressief vraag ik haar omdat ze werkelijk al met verschillende mensen die dag aan het katten is…ze wordt woest en zegt me dat ik onwelwillend ben.….ik wens haar een fijn weekend ….”Ik maak een notitie dat je niet mee werkt!’ blaft ze me toe, dit gaat naar je case manager. Ik zeg haar dat ook ik mijn notities van haar gedrag zal maken….ik loop weg met zware steken op mijn borst.
Mijn optimisme, enthousiasme, motivering… ik krijg het gevoel dat het de bedoeling is dat we hier helemaal onderuit worden gehaald. De mentaliteit is grof en beneden alle peil! De sfeer doet me denken aan een soort van opvoedingskamp.
Een uitkering….. dan schijnt er bij AC over je heen gelopen te kunnen worden.

Mensen worden voor schut gezet
Tijdens de keren dat ik daar ben geweest is dat aan de orde van de dag.

Ze maakt volop fouten
Ze wordt hier regelmatig door cursisten op gewezen.

De AIDA formule attention, interest, desire, action.
Ook al is bekend dat deze formule effect heeft wordt hij van de tafel geveegd. Ze weet niet waar het voor staat en dus is het per definitie een ‘foute formule’.

Begeleiding
Als ik naar een dure cursus wordt gestuurd, verwacht ik daar ook daadwerkelijk te zullen leren!. In plaats daarvan, modderen we aan op ‘basis school niveau’ en worden we nog als minder behandeld.

Verkeerde informatie
Tijdens de intake was mij persoonlijke begeleiding beloofd, niets bleek minder waar.

Informatie tijdens de intake is verkeerd neer gezet
Na de intake duurt het een paar weken eer ik een rapportage over het gesprek thuis ontvang. Het schetst mijn verbazing dat er toch een aantal fouten in staan.

Mentaliteit
Een grimmige mentaliteit die mensen probeert te beroven van hun persoonlijkheid. Dreigend hangt er een soort van ‘rode kaart’ boven het hoofd.

Luister gedrag
Maak oogcontact! Dit is zeker niet aanwezig!
Neem een geïnteresseerde houding aan. Een goede leider neemt die taak serieus en laat dus ook de cursist aan het woord. Moedig de verteller aan om door te gaan en kap niet alles per definitie als ridicuul af.
Doorvragen…? Wanneer je iets niet begrijpt dan vraag je door.
Luisteren vraagt immers om een actieve inzet!

Concretiseer
Zorg dat alle informatie duidelijk en helder overkomt! Verspil geen hele ochtenden aan een onsamenhangend verhaal dat in feite binnen een half uur verteld kan worden.
Aan het einde van een ‘les’ dient alles nog eens te worden samengevat.

Acceptatie van de ander
Hier ontbreekt het bij AC aan. Men wordt bij voorbaat in een hokje geplaatst. Er is geen enkele ruimte voor het individu.

Assertiviteit
Ik heb elk recht uit te komen voor mijn eigen belangen en gevoelens. Dit schijnt echter te worden afgestraft.

Expressieve gebaren
Mijn expressiviteit wordt duidelijk verkeerd geïnterpreteerd. Ze hanteert hierbij haar eigen maatstaaf om die van mij te beoordelen. Hiermee doet ze tekort aan mijn eigenheid.

Persoonlijke norm
Mijn gedrag wordt schijnbaar ook afgemeten aan de manier waarop ze zelf iets zou doen. Vergeten wordt dat ik mijn eigen persoonlijke norm hanteer. Hier wordt ook volledig aan voorbij gegaan.

Generalisatie
Het lijkt er sterk op dat ‘de werkloze’ bij voorbaat lui en ongemotiveerd zou zijn.



Conclusie
AC is een reïntegratie bureau waar mensen onderuit worden gehaald. Het is deprimerend, demotiverend, enthousiasme wordt een doodsteek toe gebracht. Er is geen plaats voor ‘het individu’. Geen depressie…ga naar dit reïntegratie kamp…succes verzekert!

Persoonlijk ben ik zozeer van mijn stuk gebracht dat ik, met deze ervaring en daarnaast de nodige hoop persoonlijke tegenslagen en verdriet weer terug ben bij af.

Vandaag op gesprek geweest bij mijn casemanager...we zouden alles samen bespreken...niets is minder waar! Van AC zit er ook iemand bij.
Weer, word ik door haar niet aangekeken, mijn vragen om toelichting en uitleg worden afgekapt...schijnt niet van belang te wezen.
Ik vraag me ernstig af of het een gewoonte bij AC schijnt te wezen.

Ik ben niet te lui om te werken...dus heeft u een baan voor mij als comercieel medewerkster of ev. als medewerkster bij een goed reintigratie bureau?

[Sunbow]

Dit is heel herkenbaar. Als je nog over kan stappen naar een echt re-nteggratiebedrijf doe het dan; andrs wordt je vanzelf wel als 'hopeloos geval' uit het traject gezet. (bij mijn 1e consulent als wao' er in een groep gezonde mensen was ik de pispaal van zowel de cosnulent als sommige medecursisten, gelukkig kon ik een andere consulent krijgen, omdat ik met mijn 1e niet meer door 1 deur kon).

Kijk ook op www.kiesjereintegratie.nl hoe je dit evt kan aanpakken.

Mijn verhaal staat als " Lucia bij Calder" op www.waocafe.nl

[loeske]

Ik vind het erg vervelend dat dit is gebeurd en het zou absoluut niet mogen. Echter, ik vind het ook jammer dat de gehele organisatie nu zo op de pis genomen wordt. Ik denk en weet zeker dat niet iedereen van AC op deze manier handelt.

[susp]

Zeker, er zullen ongetwijfelt ook capabele en vriendelijke mensen rondlopen bij AC. Persoonlijk heb ik ze echter niet ontmoet.
Reïntegratie bureau’s, kunnen goed zijn wanneer ze mensen op een persoonlijk niveau begeleiden en daarnaast rekening houden met de opleiding van hun cliënten.

[Eddie2]

Ach ja Calder, het bedrijf waarin mondige mensen als sociaal minder vaardig worden afgeserveerd richting "case" manager.

[consument69]

Ach ja Calder, het bedrijf waarin mondige mensen als sociaal minder vaardig worden afgeserveerd richting "case" manager.

Alexander Calder, daar heb ik ook zeer slechte ervaringen mee. Ze zetten je achter een PC en dan moet je het maar uitzoeken. Dan brieven inleveren en dan hoor je prettig weekend. Ze staan in verbinding met de Sociale dienst. Die komen daar nooit kijken.

Ik heb een keer een 3 gesprek gehad met SOOS en reintegratiebureau. De consulent van het reintegratie bureau gezegd dat ze geen flikker uitvoerdde, ze kreeg een rooie kop van schaamte. Daarna voerde ze nog niets uit. Het zijn een stel mislukkelingen daar bij Calder. Ze brengen de mensen in een zelfbeeld omlaag, je komt er rotter uit dan dat je er begonnen bent. Werk zoeken ze nooit voor je, ze helpen je niet. Wanneer ze het wel doen moet je erop aandringen. Dan wordt je als een minkukel behandeld, je houd er gewoon een trauma aan over. Je wordt zo onzeker en ongemotiveerd, allemaal door hun onaardige aanpak. Ze zouden zich dood moeten schamen.

Wat hun bedoeling is, is je uitkering afnemen. Je krijg de rotste baantje, wil je het niet doen en wordt je uitkering gestopt. Zelf zitten ze onder 1 hoedje met de SOOS. Ze houden elkaar het hoofd boven water.

Alexander Calder kan beter net als Randstad stoppen met mensen te reintegreren. Wat mij als nederlander zeer stoort is dat mensen die hier het land net binnen komen nog betere hulp krijgen en integratie als ik. Dus waar gaat het heen met dit land en zijn zeer slechte politieke houding???

Noem even de Melkert banen, toch ook een giller!!! Er zitten gewoon mensen te slapen in de politiek die er alleen zitten om hun eigen buit te behouden. Dit moet toch een keer veranderen of blijven we met zijn alle nutteloos een stem uitbrengen???

[supermaster]

alexander calder

praat me er niet van wat een flut organisatie en als je bij het uwv aankomt bij je casemanager is er van je verhaal niks waar.

het is overheidsgeld wat gewoon in de put gegooid is.

mij hebben ze 2x naar de reintegratie gestuurd, afspraken werden niet nagekomen, er was ism het uwv beslosten dat ik mijn eigen bedrijf zou kunnen starten met begeleiding, niets is minder waar.

ik mocht net zoals iedereen sollicitatiebrieven maken en absoluut niet op werk.nl kijken want CWI had zgn geen banen.

toen ik hun confronteerde met het feit dat die vacatures ook op de sites stonden die hun gaven en dus precies hetzelfde waren wist men niks meer te vertellen.

dit hele geintje wat niks opgeleverd heeft omdat ik gewoonweg niet kreeg wat er wel besproken was is 10.000 euro.
ik heb bij de casmanager de rekening zien liggen die uitgekeerd was aan AC.

Wat is er met dat geld gedaan niks helemaal niks, tenminste niet voor mij.
Uvw zwijgt zichzelf dood en calder net zo hard.

paar maanden geleden werd ik zowaar gebeld door calder, want ik had niet de begeleiding gekregen waar ik recht op zou hebben.

De mensen die er toen werkten hebben ontslag gehad en men maakte nu schoon schip.
Ok dacht ik kijken wat men te zeggen heeft.

ik zou papieren thuiskrijgen en mijn ervaring toe moeten lichten etc en zou ik alsnog de scholing etc krijgen twv 10.000 euro.

alles netjes terug gestuurd etc etc.

naar nu blijkt is deze goede man (een nieuwe directeur) ook al weer buiten gesodemieterd en heb ik nogmaals weer geen begeleiding gekregen twv 10.000 euro.

Het uwv doet er niks aan.

Ik ben nu met hulp van familie en vrienden toch gestart, zo moeilijk als het ook ging, en ben van heel die zooi af.

maar nu wil het uwv nog ff 1800 euro teveel betaalde ww terugvangen omdat ik al werkte volgens hun.

ik heb ze een mooie brief terug gestuurd dat ze het mogen verrekenen met wat ik nog tegoed heb van de reintegratie dus heb ook verzocht om per ommegaande 8200 euro aan mij over te maken.

Hier was men alleen niet van gediend schijnbaar, casemanager is bij het UWV ook al ontslagen (had er al 15 gehad in 1 jaar tijd), maar het geld is betaald aan AC.

waar staan wij als burger, nergens volgens mij UWV speelt onder 1 hoedje met AC en wij moeten maar kruipen.

werkelozen genoeg in nl maar reintegratiebureau's schieten als paddo's uit de grond schijnbaar.

per client 5000 euro vangen voor je als iets hebt gedaan is toch goede bussines volgens mij.

wij zaten in 1 klas met 25 man en zo waren er 3 klassen naast elkaar.

reken maar uit 75x5000 euro = 375.000 euro.

reken daar hooguit 75.000 af voor personeelskosten, huur pand, aftandse p3 computers, etc etc.

blijft er ruim 3 ton over op 75 man.

dit is gerekend op 1 groep en reken niet eens de mensen mee die bv maar 2 weken er zijn en waar weer een nieuwe voor in de plaats komt.

wij moesten 2 dagen pw en wat ik van het eerste gesprek weet is dat het 6 dagen pw draait daar.

dus reken maar uit dan wordt het 225 man ipv 75. dus 1,125.000

flink bedrag als je het mij vraagt he.

[consument69]

Het is een schande dat Alexander Calder nog bestaat.

[supermaster]

je zegt het verkeerd

het is een schande dat de politiek niks aan de misstanden doet bij het UWV.

door die misstanden is dit probleem er juist.

ex medewerkers van het UWV starten nl gewoon een reintegratiebureau en klanten krijgen ze wel via hun ex collega's binnen.

[mimalo]

hoe herkenbaar
kwam de eerste keer binnen volgens afspraak om 9.00 uur s'ochtends
niemand te zien
half uur later komen de eerste cursisten binne ne nemen plaats achter de pc
ohhh denk ik laat ik dat ook maar doen
er was nog niemand van calder geweest om de boel uit te leggen of laat staan zich even voor te stellen
als ik na ongeveer 3 weken niet aan de bal getrokken had was dit nog steeds niet gebeurd
is toch te gek voor woorden
heb op een half jaar tijd een verwijzing naar een vacature gehad en deze bleek bij navraag naar meer info al een week of 6 vervuld te zijn
je word er compleet gewoon aan je eigen lot over gelaten en als je er bij het CWI iets van zegt dan krijg je te horen
je moet maar blijven gaan want anders heeft dat consequenties voor je uitkering
traject is nu afgelopen maar ben er niks maar dan ook niks wijzer van geworden en wil het CWI het traject ook nog eens met 3 maanden gaan verlengen
dan vraag ik je toch??????????????????

[koetjeBoe]

mimalo, aangezien dat traject bij Calder tot nu toe zinloos is geweest lijkt het me vrij zinloos er mee door te gaan.

Wanneer jou plaatselijke CWI jou een zinloze excercitie wilt blijven laten volgen en om dat te bewerkstelligen dreigt met concequenties voor je uitkering, dan weet je dat jou plaatselijke CWI jou als een achterlijke randdebiel met een IQ van 3 behandeld.
Zo te lezen ben je voor hen slechts uitschot en mag je (vinden ze kennelijk) overeenkomstig worden behandeld.

[Eddie2]

Mimalo, hou toch eens op met dat gezeur, het is toch wel duidelijk dat je niet wil meewerken aan een voorziening!!

Hup , 20 procent van je uitkering af voot twee maanden, dat zal je leren een beetje ontevreden te zijn over reïntegratie!

[Lotte01]

Denk eerder 20% voor 16 weken hoor...

[mimalo]

Beste Eddie

niks persoonlijk maar ik hoop dat jij nooit met deze of enige andere instelling op dit gebied te maken krijgt!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1

[Eddie2]

mimalo, je kent mijn verleden duidelijk niet, ook niet op dit forum, ik bedoel het namelijk met een knipoog. Ook ik vecht al jaren tegen deze zinloze ellende.

[mimalo]

Eddie


okee sorry dan
ik word er zo langzaam zo moedeloos van
heb nu werk met een half jaar contract
hebben hullie geen fluit maar dan ook geen ene fluit aan geholpen
gaan wel met de eer strijken
kreeg brief van cwi
door bemiddeling van hun traject gunstig afgesloten

[Eddie2]

En indien niet afgesloten met uitstroom naar de reguliere arbeid dan ligt het aan de cliënt en niet aan de reïntegratiemaffia die geen enkel respect voor je hebben. Helaas heb ik daar al meerdere malen mee te maken gehad. Waar er jaren geleden nog enigzins normaal bezwaar gemaakt kon worden op een sanctie word je nu gewoon met je rug tegen de muur gezet.

[koetjeBoe]

kreeg brief van cwi

Schrijf dan even een briefje terug waarin je vriendelijk uitlegt dat eventuele betaling voor koppeling tussen de uitvoer van het traject en het door jou zelf vinden van een baan, een betaling (willens en wetens) met publiekelijk geld voor een niet geleverde dienst is.

[eddie frey]

Ik heb ongeveer dezelfde ervaring als Susp met AC.Wat een bedrijf.De enige die ze aan werk willen helpen is hun eigen personeel.Eigenlijk geld dit voor alle reintegratie bureaus.Ik mocht er 3 bezoeken.De eerste ging heel snel;ik was te oud.De 2e was AC en de derde ook weer zo,n duistere waar ik negatief gevonden werd,omdat ik over de problemen te vertelde die ik ondervond vanwege mijn leeftijd.Het negatieve is gewoon mijn leeftijd.
AC spande wel helemaal de kroon,waar men mij door middel van testjes liet zien dat ik nog als Imam kon solliciteren.Gweldig,ik wil niet eens dominee worden als oer Hollander.

[Peter26]

@ Eddie,

Echt heel raar dat dit gewoon voorkomt allemaal. Persoonlijk word ik ook op dit moment doorgestuurd naar een reintegratiebureau. Het is bij mij nog niet duidelijk naar welke ik moet gaan. (zie ook mijn topic reintegratie bij winnock).
Heb jij toevallig ook ervaring bij winnock?
(of misschien iemand anders)


groetjes Peter