[ archief ] Dringend hulp nodig, antispychotica, reageer aub

[malvado403]

Door het gebruik van antpsychotica (ik slik nu 5 mg zyprexa voor het slapengaan)ben ik een beetje een ander mens geworden. Ik ben al mijn interesse voor dingen waar ik van hield kwijt. Ik zit nu de hele tijd thuis omdat ik gewoon geen zin meer heb naar buiten toe te gaan, vrienden te bezoeken of zelfs familie. Het lijkt wel alsof ik geen emoties meer heb. Wanneer er wel mensen langskomen, heb ik geen zin om met ze te praten en moet ik altijd alsof doen. Na een tijdje geef ik het gewoon op en doe ik waar ik zin in heb. Ik heb ook bijna geen eetlust. De enige dingen die me blij maken zijn mijn computer en de televisie. Dit betreur ik omdat ik normaal gesproken iemand ben die om anderen geef. Ik wil niet zo zijn, maar dan weer, als ik helemaal niks slik, heb de indruk dat iedereen mij veracht ( sommige mensen doen het wel aangezien ik een paar jaar gelenden een ongelukje heb gehad) en niet in de buurt wil hebben. Dan ga ik de hele dag fantaseren over een andere werkelijkheid, was ik me niet en word ik agressief als ik aan mensen denk die mij verachten, of over mij praten. Zo agressief dat ik zelfs in staat toe ben wapens te kopen en messen in mijn zak te stoppen. Op dit moment overweeg ik zelfs om zelfmoord te plegen omdat ik denk dat ik toch nooit weer dezelfde zal zijn. Ik denk dat ik nooit weer ergens van ga genieten of mijn familie en vrienden blij zal kunnen maken. Als ik de medicijnen slik raak ik iedereen kwijt, als ik ik ze niet slik, dan kan ik mensen vermoorden en dan raak ik ook iedereen kwijt.

Help mij alsjeblieft. Ik ben echt ten eind raad. Ik heb hiervoor risperdal geslikt die mijn leven tot een hel maakte. Ik kon weken niet slapen en kreeg al die bekende bijwerkingen. Anatesol in kleine hoeveelheid hielp mij, ook al was dat niet perfect. maar deze pil wordt niet meer gemaakt. Kent er iemand een goeie antispychotica die geen onverschillige gevoelens opwekt? Alvast bedankt.

[kanovaarder]

Een noodhulpvraag wat eerder gelezen

maar er eerst bewust niet op gereageerd omdat ik géén arts ben, géen psychiater maar alleen een lezer van ontwikkelingen in de medische wetenschap.

Wat betreft de psychatrie heb ik mijn bedenkingen en bovendien is het zelfs voor een zeer deskundige psychiater, zo lijkt mij, een heidense klus om voor een individu het juiste te doen.

Daarom zijn anti-depressiva en anti-psychotica ook vreselijk moeilijke medicijnen.

Toch begrijp ik dat het middel dat u nu aan het gebruiken bent een middel is dat eigenlijk niet echt helpt vanwege bijwerkingen die het voor u moeilijk maken op een ordelijke wijze te leven terwijl u anderzins reëel genoeg bent om te beseffen wat stoppen met het "medicijn"voor gevolg zou kunnen hebben.

Vaak zeg ik tegen mensen: "Weet wat je slikt" en geef ik de raad om het boek Medicijnen-auteur Ivan Wolffers te kopen of in ieder geval in een openbare bibliotheek in te gaan zien.
Liefst de algemene tekst en dat het specifieke hoofdstuk en bespreking van de diverse medicijnen voor de specifieke kwaal.

Ik kan mij voorstellen dat de gang naar een openbare bibliotheek voor u een moeilijke is waardoor mijn dringende advies is om dat genoemde boek te kopen en te lezen wat voor u van toepassing is.

Alle bekende anti-psychotica staat daarin beschreven met de manier zoals het werkt (of zou moeten werken) en vooral de mogelijke bijwerkingen.
Met die kennis zou u in een gesprek met uw behandelende arts samen kunnen overleggen welk ander middel wellicht voor u minder problemen zou kunnen geven.

Het boek zelf is overigens in een heldere goedleesbaar Nederlands geschreven terwijl het toch ook het standaardwerk is voor arts,apotheker en voor de consument.

Voorlopig tot zover.

Mocht u nog een vraag hebben die uw arts niet zou kunnen (of willen) beantwoorden dan zie ik dit wellicht weer op dit forum terug.

Een schrale troost, er zijn nog voldoende mensen over met begrip!

Grootvader

[Astrada]

Beste Malvado403,

Je huidige leven lijkt wel een bijna vast gelopen neerwaarse spriraal zo te lezen, je beschrijft het in ieder geval erg duidelijk.
Voor een buitenstaander lijkt het me denk ik erg moeilijk om deze spiraal te doorbreken, zo ongeveer alles wat men nu zegt zou negatief opgevat kunnen worden, je zou het al lang geprobeerd kunnen hebben of je hoort het wellicht niet....

Vergeef me daarom mijn misschien (te) positieve onderstaande bijdrage:
Er komt altijd weer een betere tijd Malvado403, dat is een vaststaand gegeven, als je een gemoedstoestandgrafiek van je leven maakt gaat ie alle kanten op net als de beurs, nog even doorzetten dus!
Je zou erg moedig zijn als je ook deze huidige toestand weer de baas zou kunnen straks, dan mag je best wel trots zijn op jezelf.

Men zegt dat gezondheid belangrijker is dan geluk en eigenlijk ben ik het daar ook wel mee eens.
Als je gezondheid je in de steek laat dan is alles over, als men echter een ernstige ziekte of zwaar ongeluk overwint dan beloven veel mensen zichzelf om de resterende jaren van hun leven pas echt te genieten.
Mijn (levens)geluk heeft me een paar keer in de steek gelaten maar mijn gezondheid(matig ernstig) ook.
Als lichte ervaringsdeskundige kan ik dus beamen dat er met je gezondheid echt niet te spotten valt, en mocht mijn geluk me nu in de steek laat dan vergelijk ik het altijd met erger.
Je zult maar brandwondenslachtoffer zijn, zwaar invalide, zwaar migrainepatiënt, terminaal zijn, grote schulden hebben, voor een onbepaalde tijd gedwongen vast zitten in bijv de psychiatrie, honger en dorst lijden of in een oorlogssituatie zitten! En dan nog zijn er velen die dan pas echt gaan leven, ze hebben een doel, een droom, om er weer uit te komen!
Of om de resterende tijd van hun leven pas echt te gaan genieten.
Allemaal erg cliché en op dit moment en irrelevant misschien maar toch...

Vanaf dat punt kijk ik dan meestal verder, is het leuk om een (oude)hobby te zoeken of weer op te pakken? Verstand op nul, gewoon doen en dan kijken of het aanslaat?
Zwemmen, wandelen, fietsen, (moes)tuin, bios?
Begin er aan in apathie of emotieloos en dan zie je wel verder wat gebeurt, nooit geschoten altijd mis, zoiets?
Een doel heeft iedereen nodig in zijn leven, mocht je er geen hebben creëer er dan één!
Als jij er niet meer zou zijn, wie huilt er dan het hardst? Voor de familieleden en vrienden wil je toch wel leven! Dat wil je ze toch niet aandoen?
Zij moeten dan nog tientallen jaren verder met iets dat een zeer diep gat heeft geslagen in hun leven, dagelijks dragen ze het dan met zich mee....
Je liefste tante of je beste kameraad zullen zichzelf eeuwig schuldig blijven voelen door het idee dat ze wellicht iets zouden kunnen hebben voorkomen....
Er zijn genoeg eigenschappen in jou die de moeite waard zijn om te leven.

Neem wel je eigen verantwoordelijk.
Een psychiater is geen gedragsdeskundige maar een ondeskundige, witteboordencrimineel, een drugsdealer en een oplichter.
Van hem hoef je niets te verwachten.
Je familie en vrienden kunnen ook niet toveren, zij kunnen niet raden wat er zich in jou hoofd afspeelt!
De situatie is voor hun ook moeilijk, ze worden emotioneel niet toegelaten of zelfs niet eens in je huis!
En vaak hebben buitenstaanders hun kop ook vol zitten met hun eigen onverwerkte info, emoties en trauma's.
Iets aan kunnen horen wil iedereen wel, iemand helpen ook, de goede intenties zijn er dus zeker wel, neem het die buitenstaanders dus vooral niet kwalijk...
Er zijn maar weinig mensen die echt goed en begripvol kunnen luisteren, zonder egocentrisch te zijn.
Maar gelukkig zijn ze er wel een paar!!!

Daar zit een enkel familielid of vriend tussen als je geluk hebt, maar vooral zijn het ervaringsdeskundigen, vrijwilligers en geestelijken.
Deze kiezen er vaak bewust voor om een ander te helpen, zijn empathisch, ethisch, doen het niet voor het geld en letten niet op een uurtje meer of minder.
Vermijd in ieder geval elke psychiatrische inbreng, dit levert alleen maar schade op, en met een geestelijke hoef je het echt niet over onze lieve heer te hebben als je dat niet wilt(met geen woord zelfs).
Maar je moet zo iemand wel even zelf opzoeken Malvado403.
Iedereen heeft tenslotte begrip en een luisterend oor(maar zeker geen oordelend)nodig in dit complexe leven.


Zyprexa:
google maar eens of kijk op
http://www.antipsychiatrie.pagina.nl/ voor meer info.
de site
http://www.dewegterug.nl/ kan je een beetje een indicatie geven wat je nodig hebt om af te kunnen kicken.
Het is wel belangrijk om nooit zomaar in één keer te stoppen!

Als vervangers zou ik adviseren om er o.a. natuurlijke voedingselementen tegenover te zetten...
Zoals Vemma, biologische voeding en sap(min een liter per dag), zonlicht en beweging.
Misschien als aanvulling nog wat C en magnesium.
Google maar eens op voeding en gedrag en bekijk de wetenschappelijk rapporten.
Als je biologisch eet gaat het er namelijk vooral om wat je NIET binnenkrijgt.
Namelijk geen kunstmestproducten, geen tien pesticidenspray's(van het zaadje tot de oogst), geen kunstmatige smaak, geur en kleurstoffen, geen kunstmatige suikers(aspartaam), geen kunstmatige koolhydraten en geen andere rotzooi.

Tot slot kan ik me voorstellen dat dit berichtje op dit moment iets te optimistisch of betweterig overkomt, maar dat is niet de bedoeling hoor!
Ik wens je alle mogelijke sterkte die je nodig hebt,

groetjes Astrid

[malvado403]

Bedankt Astrid en Kanoovaarder. Het gaat nu iets beter.

[Astrada]

Fijn om te horen.

groetjes Astrid