[ archief ] Zoetjes. uit Noorderlicht VPRO

[kanovaarder]

Zoetjes. uit Noorderlicht VPRO

http://noorderlicht.vpro.nl/artikelen/39242934/

Ratten die de kunstmatige zoetstof saccharine krijgen in plaats van echte suiker, worden sneller dik dan suikereters, rapporteren twee Amerikaanse onderzoekers. De zoetstof misleidt het lichaam, menen ze.

Geen suiker in je koffie, maar zoetjes. Cola light in plaats van gewone cola. Je proeft nauwelijks verschil en toch krijg je minder calorieën binnen. Daardoor blijf je slanker, zou je denken.

Klinkt logisch, maar volgens Susan Swithers en Terry Davidson is het tegendeel juist waar. Deze twee dieetonderzoekers van de Purdue universiteit in Lafayette (VS) menen dat kunstmatige zoetstoffen de balans in het lichaam zodanig verstoren dat je er juist dikker van wordt. Ze baseren zich daarbij op onderzoek met enkele tientallen ratten, deze week gepubliceerd in het vakblad Behavioral Neuroscience.

Grootvader

[JennyJo]

Leuk allemaal.
Maar ratten zijn geen mensen.

[kanovaarder]

Ratten zijn geen mensen?

Nou,ik ken er een paar..............

Trouwens, ik heb dit dan ook niet beweert.Slechts alleen een stukje neergezet ter mogelijke overdenking.
In ieder geval, elk pondje gaat door het mondje!

Grootvader

[Robjee]

Het is interessant, zeker omdat het niet het eerste dierexperimenteel onderzoek is die dit laat zien.
Het blijven echter inderdaad dierexperimentele onderzoeken die men niet zomaar kan extrapoleren naar de mens. Het onderliggende mechanisme is ook nog onduidelijk, al geven de onderzoekers wel een mogelijkheid aan.
Onderzoeken bij de mens hebben dit tot nu toe niet kunnen bevestigen, integendeel zelfs:

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1729 ... d_RVDocSum

http://www.ajcn.org/cgi/content/full/76/4/721

http://www.afic.org/intense%20sweetener ... gement.htm

[JennyJo]

Dank je Robjee, dat is precies wat ik bedoel, je kunt niet zomaar zonder meer uitkomsten van dieronderzoek extrapoleren naar de mens.
In persberichten over wetenschappelijk onderzoek gebeurt dit ook vaak, waardoor het publiek soms helemaal op het verkeerde been wordt gezet of valse hoop ontstaat over een of ander nieuw medicijn dat bijvoorbeeld kanker zou kunnen genezen.

Een algemeen probleem bij het extrapoleren van resultaten bij dieronderzoek naar mensen is dat je in een laboratoriumsituatie alle factoren volledig onder controle hebt. In onderzoek bij mensen is dat veel moeilijker, die kun je nu eenmaal niet opsluiten in een laboratorium. Je moet ze dus ondervragen over hun voedingspatroon en je moet er dan maar op vertrouwen dat ze geen 'sociaal wenselijke' antwoorden geven.
Dan zijn er nog allerlei bijkomende factoren die een rol kunnen spelen. Zo lijkt onderzoek ook uit te wijzen dat mensen die te weinig slapen, eerder aankomen dan mensen die wel voldoende slapen (slaaptekort veroorzaakt behoefte aan zoet, waardoor je meer gaat eten). Ook wijst onderzoek er op dat mensen die voldoende calcium binnen krijgen, minder snel aankomen dan mensen die een calciumtekort hebben. Dit heeft te maken met de vetstofwisseling, die door calcium gunstig wordt beinvloed.
Het zou zich dus kunnen voordoen dat iemand die zoetjes gebruikt, te weinig slaapt en te weinig calcium binnenkrijgt, waardoor deze persoon aankomt ondanks het gebruik van zoetjes. Iemand die wel voldoende slaapt en wel voldoende calcium binnenkrijgt, zou kunnen afvallen. Maar komt dit dan door de zoetjes of door de andere factoren?

Al deze factoren - en er zijn er ongetwijfeld nog meer - moeten dus worden meegewogen in het onderzoek voordat je echt iets zinnigs kan zeggen over de rol van zoetjes.

[kanovaarder]

En zo

Heeft mijn stukje uit Noorderlicht toch nut gehad.
Immers, het was ook de bedoeling om dit bij anderen naar voren te halen.
Was men maar bij "Alternatieve geneeskunde" maar zo verstandig.

Grootvader

[JennyJo]

Nou, daar zeg je wat!!
Ik ben met een aantal mensen in verwoede discussies verwikkeld over zogenaamde (zeg ik dan) wondermiddelen tegen kanker, zoals: abrikozenpitten; reusachtige doses vitamine c; natriumbicaronaat (een soort soda dus); zouttherapie; enz enz enz.
Hoe heeft men deze wondermiddelen ontdekt? Ofwel met onderzoek in vitro, bijvoorbeeld bij de zouttherapie. Kijk, dat doe je zo: je doet kankercellen in een petrischaaltje, doet er zout bij et voila, de kankercellen gaan dood. Klaar, bewijs geleverd!
Als je mensen zoveel zout geeft, overleven ze geen dag, maar dat wordt er niet bij gezegd.

Dat vitamine C werkt, heeft men ontdekt door mensen heel veel vitamine C te geven. Volgens de ontdekkers (allemaal uit de alternatieve hoek en allemaal vitaminefabrikant) kregen deze mensen minder kanker dan mensen die minder vitamine C kregen. Of er bij de groep mensen die meer kanker kregen ook sprake was van zaken als roken, overgewicht, overmatig drankgebruik, man of vrouw zijn, gebruik van hormoonpreparaten (bijv. de pil, middelen tegen overgangsklachten, weinig lichaamsbeweging, is niet duidelijk. Deze onderzoeken hebben ook een korte looptijd, de langste looptijd die ik heb kunnen vinden was 5 jaar en een vrij kleine onderzoeksgroep. Als je weet dat heel veel kankersoorten er meer dan 5 jaar over doen om aan het licht te komen, snap je dat dit niet zo veel zegt. Te kleine onderzoeksgroepen geven al heel snel een afwijking van het gemiddelde en daarmee een vertekend beeld. Kortom, onderzoeken van niks.

Er zijn ook enkele betere onderzoeken gedaan, maar daaruit blijkt niet dat je door veel vitamine C eten minder kanker krijgt. Wel lijkt het er op dat het niet gezond is om langdurig zoveel vitamine C in te nemen, het kan wel degelijk schadelijk zijn.

Wat ook altijd wordt gezegd door de alterneuten is dat je 'natuurlijke' vitamine C moet nemen en geen vitamine C die in een laboratorium is gemaakt. Maar vitamine C is vitamine C, dat is gewoon een kwestie van scheikunde.

Nou ja, zo kan ik nog wel uren doorgaan.
Zucht...

[Robjee]

Met betrekking tot vitamine C en kanker is het zo dat kankercellen altijd eerder doodgaan dan gewone cellen door hun snellere stofwisseling en celdeling. Het is daardoor niet verwonderlijk dat kankercellen in vivo bij een hoge concentratie vitamine C dood gaan. Dit wil echter niet zeggen dat kanker genezen kan worden door hoge doseringen vitamine C te slikken.

Naast de storende variabelen die bij humane-onderzoeken een rol spelen (roken, voeding, beweging, etc.) is het extrapoleren van dierexperimenteel onderzoek naar de mens niet zomaar mogelijk door de biologische verschillen.

[JennyJo]

Geldt niet voor alle lichaamscellen, ook de sneldelende lichaamscellen (van haar, slijmvliezen, rode bloedcellen, beenmerg) gaan eerder dood. Daarom worden ook deze cellen aangetast bij chemotherapie.
Langzaam groeiende kankers reageren logischerwijs slechter op chemotherapie. In dat opzicht is het dus ongunstig om een langzaam delende kankersoort te hebben.

Wat de biologische verschillen betreft tussen mens en dier heb je helemaal gelijk.

De werkelijkheid is inderdaad vaak iets gecompliceerder dan we zouden wensen.

[Robjee]

Probleem is dat er inderdaad een zekere overlap is in gevoeligheid tussen een kankercel en een normale cel. Dit is niet alleen verschillend tussen het type lichaamscel, maar ook binnen een bepaald type weefsel. Dit is ook de moeilijkheid bij het geven van cytostatica. Bij een dosering cytostatica waarmij men 'net niet' dood gaat kunnen er nog enkele kankercellen zijn die dit overleven. Daarnaast kan er sprake zijn van resistentie tegen een bepaald type cytostatica.

[JennyJo]

Ja, hou maar op, ik heb net een chemokuur achter de rug!