[ archief ] paroxetine/ seroxat

[Tinipini]

Lieve Daphne,

Als je met me wilt praten of mailen ben je welkom! Als je mijn verhaal wilt lezen, kijk dan op het andere Seroxat topic, mijn reactie is van 25 februari. Je kunt me bereiken op [email protected]

Tineke

[kanovaarder]

Een ieder die met zware medicijnen wordt geconfronteerd zou eigenlijk ook (liefst eerst) eens het boek "Medicijnen"van Ivo Wolffers moeten gaan lezen.
Daarin staat heel objectief en in voor leken ook een begrijpelijke taal de zin en onzin van medicijnen, het nut maar ook de gevaren van medicijnen zoals antidepressiva en wat men van medicijnen verwachten kan zoals bijverschijnselen en eventueel hoe af te kicken.

Alles hier genoemd en gezegd is ook erg herkenbaar voor hen die gelukkig nooit een antidepressivicum nodig heeft gehad maar wel regelmatig "Medicijnen"geraadpleegd heeft voor het geven van zinnige antwoorden, antwoorden die ook hier in dit verband al gegeven is namelijk; een zeer goede begeleiding als noodzakelijkheid en een heel langzame afbouw van het middel of eventueel overgaan op een ander (veiliger) middel.

Met vr.gr.

Grootvader

[Juanita]

Hai,

Ik hoor alleen negatieve berichten over Seroxat op deze site. Zelf gebruik ik nu voor de derde keer Seroxat en heb er veel baat bij. Toen ik begon had ik inderdaad heel veel bijwerkingen; erg misselijk, rillerig, verhoogte zweetsecretie, gapen, slaperigheid, verlaagd libido etc.. Ik hoor veel mensen op de site hierover klagen. Het was ook naar, maar in vergelijk met mijn depressieve gevoelens ed. heb ik de bijwerkingen duizend maal liever!!

Het afbouwen in het verleden deed ik heel rustig aan. Ik sneed het pilletje in vieren. Elke twee weken een "kwartje" minder. Met het afbouwen moet je zorgvuldig omgaan. Het middel werkt op je hersens en dat is nogal niet wat! Mensen die van de ene op de andere dag stoppen en pillen overslaan zijn onverantwoord bezig! Dan vraag je om problemen.

Wat betreft het ontstaan van psychoses... Hier kan ik niet over meepraten. Maar moet het ontstaan van deze aan Seroxat worden geweten? We hebben het hier over een groep patienten met psychische klachten. Medicatie zal altijd bij af- en opbouwen een verstoring van balans in de Serotonine afgifte geven waardoor deze verschijnselen misschien makkelijker tot uitting komen..

Voor mij is het momenteel een life-saver... en hoop dat er nog meerdere mensen zijn met dezelfde positieve ervaringen. Ik wens iedereen sterkte!

[ron77]

zie ook het artikel in het niewe onderwerp is de farmaceutische industrie er voor onze gezondheid?


farmabedrijf Glaxo- SMithKline (GSK) hheft al meerdere rechtzaken verloren m.b.t. Seroxat.



Een Noorse metastudie heeft aangetoond dat de stof paroxetine, gebruikt in het antidepressivum Seroxat, ook bij volwassenen tot een serieuze toename van zelfmoordneigingen leidt.

In 2005 daagde de staat New York GSK voor de rechter wegens het achterhouden van informatie daarover.

Seroxat, een populair antidepressivum, leidt tot een toename van zelfmoordneigingen onder patiënten.

Dat blijkt uit een metastudie van de universiteit van Oslo, waar zestien onderzoeken rond paroxetine opnieuw onder de loep werden genomen. Inclusief onder het tapijt geveegde gegevens. Volgens Ivar Aursnes & co. in het tijdschrift BMC Medicine ligt het aantal zelfmoordpogingen zevenmaal hoger bij patiënten hoger bij patiënten die Seroxat (in de VS Paxil) gebruiken dan bij patiënten die een placebo slikken.

Zelfmoordgedachten komen driemaal zo vaak voor bij patiënten die het medicijn gebruiken.

Gegevens daarover bleken daarover bleken al voor de introductie van het middel op de markt, begin jaren negentig, bekend.

Het debat rond het gebruik van selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) zoals Seroxat (paroxetine, Paxil), Fevarin (fluvoxamine, fluvoxamine, Faverin, Luvox), Zoloft (sertraline, Lustral) en Cipramil (citalopram, Celexa), woedt sinds de jaren negentig.

Vanaf dan gingen de SSRI’s massaal benzodiazepinen (kalmeringsmiddelen zoals Valium en Librium) vervangen. Onafhankelijke wetenschappers waarschuwden wetenschappers waarschuwden toen al voor de vele zogezegd wetenschappelijke publicaties die door Big Pharma werden betaald, gedirigeerd en zo nodig gekuist.

Bovendien bleek dat vele zelfmoorden worden gepleegd door patiënten die al medisch behandeld worden behandeld worden of zijn. Vaak via cocktails van een SSRI, een benzodiazepine en een antipsychoticum.

Onlangs bleek na kritiek van patiëntenverenigingen dat Seroxat gevaarlijk kan zijn voor depressieve min-achtienjarigen. Uit de extra informatie die GSK aan de overheden moest geven bleek duidelijk de kwalijke nevenwerking.

Het bedrijf beweerde dat “er geen formele bewijzen zijn dat Seroxat tot zelfmoord leidt”. Nochtans was de firma al door een Amerikaanse rechter veroordeeld tot een boete van 6,4 miljoen dollar nadat een Seroxat-patiënt enkele familieleden vermoord had en vervolgens de hand aan zichzelf sloeg.

Verschillende Britse en Amerikaanse organisaties hebben gevraagd om stopzetting van de verkoop van het middel. GSK en de Britse geneesmiddelenautoriteit hebben het middel verdedigd. Volgens hen levert het antidepressivum meer voor- dan nadelen op. In ons land klaagde geneesmiddelenspecialist Dirk Van Duppen in zijn boek De cholesteroloorlog dit jaar de schandalige manier aan waarop het gevaar van Seroxat in het artsenblad Patient Care, Tijdschrift voor permanente medische vorming werd genegeerd. Voor de zoveelste keer was marketing belangrijker dan de gezondheid van de patiënt. In juni eiste de staat New York dat GSK alle studies over Seroxat zou vrijgeven waaruit bleek dat het niet veilig was voor jongeren.

Voor lichte depressiviteit werkt sint-janskruid net zo goed blijkt ook uit wetenschappelijke studie's.
Voor zware depressies en dwangstoornissen zou ik niet aan de seroxat gaan maar andere hulp zoeken.

[ron77]

Juanita niet iedereen krijgt natuurlijk last van bijwerkingen of erger dat lijkt mij logisch.
Kijk ook eens naar alternatieve therapieen of middelen.
Als je toch echt besluit om seroxat te gebruiken doe dit dan maar eenmalig en zeker niet langer dan een half jaar.
Ik las op een andere topic ook iets over een alternatief middel tegen depressie: http://www.circadian.nl/supplementen/la ... oom-1.html

[Sasseflasss]

Hallo allemaal!

Ik voel me zeer geroepen om ook te reageren naar aanleiding van het gebruik van Paroxetine.
Ik ben nu 35 jaar en gebruik het medicijn ongeveer 4 jaar.

In het kort MIJN ervaring:

-ik had last van paniekaanvallen in gezelschappen
-blozen, transpireren
-moeite met op visite gaan, aan tafel zitten met mensen
-het gevoel hebben alle aandacht op jou gericht te zijn

-haptotherapie gaan volgen
-waar liggen mijn grenzen

TOEN KWAM MIJN REDDING, MISSCHIEN HEB JE EEN TEKORT AAN SEROTININE!!!

Ik ben eerst met een ander middel begonnen, Remeron, maar omdat ik zo aankwam en niet kon slapen, ben ik uiteindelijk overgestapt op Paroxetine.

UITWERKING BIJ MIJ:

-vanaf dag 1 hielp het bij mij, ONVOORSTELBAAR!!!

Zelfs mijn therapeute van de hapotherapie geloofde mij niet. Normaal duurt het weken voordat een medicijn aanslaat. Zij vertelde mij, waarschijnlijk heb je altijd al een heftig tekort gehad aan serotinine.

Ik begon mij toen te realisreren dat ik er eigenlijk al vanaf mijn puberteit last van had. Maar ach, je denkt, dat gaat wel over, het hoort bij de puberteit dat blozen.
Uiteindelijk heb ik dus 20 jaar met dit probleem rondgelopen. Nu ik het zo opschrijf besef ik mij wat ik allemaal gemist heb.

POSITIEVE ERVARING:

- ik ben een totaal ander mens geworden en dat bedoel ik positief. Ik leef, ik geniet en ik kan mezelf zijn!

NEGATIEVE BIJWERKING:

-hevig moe zijn
-gewichtstoename van 8 kg.

Al met al ben ik dus heel tevreden met het medicijn, het heeft mij onvoorstelbaar veel geholpen en nog steeds.

Alle reakties zijn welkom!

Sascha

[ron77]

Serotonine juist ja..4 jaar...zucht...zou maar gaan afbouwen en als dat niet lukt bijvoorbeeld Sint janskruid gaan gebruiken....Na een half jaar moet je in principe stoppen met seroxat omdat langer gebruik niet bepaald verstandig is....en ook vaak overbodig.
Sommige mensen gebruiken het nog wat langer maar 4 jaar...
Snap echt niet dat je zo lang dat middel gebruikt zonder te proberen of het ook zonder gaat....of werk je soms voor de farmaceutische industrie want dit snap ik echt niet.

[ron77]

en jezelf zijn is onzin met die chemische **** wat denk jij nou?
Als ik je artikel lees lijkt het wel een reklame spotje voor seroxat!

[Sasseflasss]

Luister, dit is mijn ervaring, voor iedereen is het weer anders.
En natuurlijk, ik wil ook liever zonder Paroxetine.
Zolang ik niets anders gevonden heb, is dit middel mijn redding in het dagelijkse leven.

Als jij mij zou kennen, zou je weten wat ik bedoel...je kunt niet oordelen zolang je de situatie niet kent.

Heb jij ervaringen met het St. Janskruid? Zo te horen ben jij namelijk huisarts...

[james86]

Sint janskruid werkt niet genoeg op de serotonine om te helpen bij een echte depressie. heb je nou last van een winterdip of iets, dan kan het een fijne ondersteuning zijn. En langer dan 1 a 2 jaar gebruiken is idd wel af te raden. Dit om het feit dat het chemisch is en eigenlijk een vermomd neefje van "normale" harddrugs. Dus het maakt de receptoren in de hersenen uit en zet ze zelf op non actief na lange tijd gebruik. Om het maar even zo uit te leggen. De receptoren van neurotransmitters worden lui gemaakt omdat het word geprikkeld door die antidepressiva. Gevolg: je word steeds afhankelijker van het middel. Doorgaans is een jaar slikken en dan kijken of je zonder kunt.

Er is een alternatief, namenlijk 5-htp. Dit is de directe voorganger van serotonine en word dus in het lichaam makkelijk omgezet. Dit vult het serotone stelsel weer aan zonder al die chemische bijwerkingen. Dit werkt dus op een efficientere manier dan de serotonine heropname remmers (antidepressiva).

Ik ben absoluut geen 5-htp verkoper. Ik zit hier al een tijdje op het forum en ben een citalopram slikker. het is bij mij de bedoeling dat ik een jaar slik en dan ga kijken of ik kan afbouwen. Maar omdat ik veel verhalen lees over mensen waarbij de hersenen het niet meer aankunnen om de serotonine weer te regelen ben ik dus op zoek gegaan naar iets alternatiefs. Want zoals ik al zei, is langdurig gebruik gewoon erg schadelijk. Ook word 5-htp flink tegen gewerkt door de farma industrie. Ze hebben liever jarenlange antidepressiva gebruikers. money money money!

Maargoed ik wil verder niet zeggen dat antidepressiva slecht zijn wan ik heb nu onwijs veel baat bij het middel citalopram. Maar als ik na een jaar niet kan afbouwen stap ik toch over op iets anders. Google 5-htp maar eens en bel eens wat experts op. Zij kunnen het ook goed onderbouwen enzo.

Er is dus wel iets alternatiefs.

groetjes

[Sasseflasss]

Dankjewel James, dit vind ik een goede reaktie, geen aanval op mij, maar een aanvulling, een goede raad!

Ik gebruik Paroxetine niet voor depressies, maar voor paniekaanvallen en angsten. Ik heb zelf het idee ook dat St. Janskruid niet voldoende werkt.

Ik ga zeker eens kijken wat 5-htp is.

Nogmaals bedankt!

[james86]

Het is zeker het proberen waard hoor. En in een aantal berichten die ron in het forum plaatst staat ook een stukje dat paniek/depressie niks met serotonine te maken zou hebben en dat dit niet wetenschappelijk bewezen zou zijn. Nou dan heb ik een hele mooie voor je. Je hebt namenlijk weleens gehoord van de partydrug xtc. Deze drug laat in 1 klap al je serotonine vrijkomen waardoor je je super euforisch gaat voelen. Zodra de pil is uitgewerkt word de slikker heel erg down, en kan er zelfs paniek ontstaan. Ik heb zelf 4 jaar geleden vaak xtc geslikt en die dip die je erna krijgt is gewoon precies hetzelfde als de dip die ik nu van mijn echte paniek/depressie heb.

Ik slik nu citalopram ook hoofdzakelijk voor paniek, maar veel onderzoeken tonen ook aan dat paniekstoornis eigenlijk een symptoon is van een onderliggende (lichte) depressie. Het staat allemaal in verband met elkaar en het is gewoon een verstoring in de serotonine. Die kan verstoord raken door veel stress, slechte eetgewoontes, weinig beweging, en erfelijkheid kan meespelen. Ik ben er in ieder geval heilig van overtuigt dat onze klachten serotonineverwant zijn.

Ikzelf heb het ook 2 jaar zonder medicatie willen proberen. Door al die doem verhalen die op internet staan durfde ik er niet aan te beginnen. Ik heb gewone therapie gehad, en duizenden euro;s aan het alternatieve gebeuren uitgegeven. Niets hielp, omdat het gewoonweg niet helpt het serotone stelsel van ons te verhogen.

Die antidepressiva werkt heropname remmend en brengt zoals we allemaal weten wel wat chemische bijwerkingen met zich mee en het kan verslavend zijn. Zoals ik al zei is dat big buisiness voor de farma industrie. Ik ben zelf ook op onder zoek uitgeweest en heb voormalig fabrikanten van 5htp supplementen gesproken die zwaar zijn tegen gewerkt op duistere manieren. Heel erg jammer. Maar zoals het overal gaat, draait het hier ook weer om de poen. helaas

Maar verder helpt de citalopram mij goed hoor. Ik ben in principe ook weer een heel ander mens aan het worden. Sociaal lukt alles beter, de paniek is vrijwel nooit meer aanwezig. Echt een hergeboorte lijkt het wel.

Maargoed, ik blijf citalopram gewoon lekker slikken en als ik tegen die tijd niet kan afbouwen ga ik over op 5-htp en zal dan ook iedereen hier op de hoogte houden verder. Ook heb ik een aantal weken terug een mail naar de redactie gestuurd, of ze alsjeblieft wat tijd aan alternatieve van antidepressiva kunnen besteden. In een programma van een aantal jaren terug hebben zij ook al een programma gewijd aan de huidige antidepressiva's. Het zou mooi zijn als zij met hun betere methode;s en bronnen wat voor ons konden doen. Ze hebben de farma industrie in die bewuste uitzending aardig aangevallen, maar er werd niks verteld over 5-htp of iets dergelijks. Misschien zouden mensen hier ook eenzelfde soort mailtje kunnen sturen? hoe meer mensen dat doen, hoe sneller ze er misschien wat aan kunnen doen. Wat extra info kan nooit kwaad toch?

Maargoed ik zit weet een uur in een kwartier te typen haha
ikga even verder en de groetjes

[Maarten1234]

Mijn vrouw is borderliner. Zij slikt heel veel medicatie waaronder Seroquel 600mg, Seroxat 40mg, Depakine 1300mg, Temesta 1mg en enkelt in noodgevallen nog eens Phenergram 25mg (soms meer). Om in slaap te komen slikt zij Loramet 2mg. Deze hoeveelheden slikt zij per dag over 24 uur. Hiernaast slikt zij nog meer medicijnen met betrekking tot maag en darm.

Zij heeft dit nodig. Wanneer er ook maar iets afgaat dan gaat het volledig mis. Kans op krisis-centrum, psychiatrisch ziekenhuis, automutilatie (gedwongen zelfbeschadiging door bijvoorbeeld snijden, krabben, slaan, nagel bijten, haren trekken, te heet douchen etc etc etc) is dan ook serieus aanwezig. Wij bezoeken het ziekenhuis minimaal 2 keer per jaar om (diepe) wonden te laten hechten.

Dus diegeen die beweren dat dit spul psychisch kwaad kan, moet maar eens van goede huize komen. Elders is al gezegd dat ieder patient anders reageert op medicijnen. Niet iedereen hoeft deze medicijnen te slikken. Mensen die beweren dat zij heel makkelijk in 1 keer of snel hiermee konden stoppen zonder bijwerkingen, moeten maar eens goed nagaan of deze medicijnen wel nodig waren. Voor diegeen bij wie het niet nodig is, pakt dit middel verkeerd uit. Mensen die er baat bij hebben, zoals mijn vrouw, hebben het echt nodig.

Anti-depressiva worden nog steeds veel te snel voorgeschreven. Ook krijgt men diverse diagnoses te horen zoals: borderline, ADHD etc etc etc, terwijl zij het in werkelijkheid helemaal niet hebben. Maar om het beestje een naam te geven, voelen zij zich meestal, zeker wanneer zij medicijnen mogen gebruiken, ineens een stuk beter, terwijl dat in veel gevallen nog niet eens echt door die medicijnen komt. Wanneer men dan ineens gaat afbouwen, komen de oude gevoelens weer terug en slaat men veelal de hand aan zich zelf waarna zij weer terug worden gezet op de medicatie om zich alsnog goed te voelen. Ook komt het voor dat mensen al voor het afbouwen of stoppen met deze medicijnen onbewust onnodige angst creeren. Gedachten en angst kan namelijk ook enorm veel voor elkaar krijgen. Zolang je geen psychiater bezoekt of de problemen, welke de depressie veroorzaken, niet oplost en je depressiviteit wordt enkelt maar onderdrukt door anti-depressiva, dan ben je niet goed bezig.

Wat ik hiermee wil zeggen is eigenlijk heel simpel. Bekritiseer dit medichijn niet. Tuurlijk heb je bijwerkingen, maar dat wilt niet zeggen dat niemand bij dit medicijn is gebaat en dat het voor iedereen psychisch slecht is. Wanneer men deze medicijnen niet meer slikken en zij hebben het echt nodig en het gaat fout dan is het voor deze mensen pas slecht.

Vergeet ook niet dat bijvoorbeeld een bordeliner van zichzelf veelal al wandelt met zelfmoordgedachten. Dat komt dus niet altijd door het medicijn paroxitine zelf. Deze gevoelens en gedachtes worden bij het reeds hebben van deze gevoelens of gedachten juist door dit medicijn verzwakt en niet versterkt of opgewekt. Stopt men met deze medicijnen of wordt de dosering vermindert of worden de gevoelens sterker dan de dosering dan kunnen de gevoelens en zelfmoord gedachtes juist weer terugkomen. Dit zijn ook de momenten waarop men veelal zichzelf alsnog van het leven beroven. Heel het beeld dat hier en elders wordt gemaakt en klakkeloos wordt overgenomen zet het medicijn in een zeer verkeerd daglicht. Leer eerst eens wat het medicijn doet voordat je een mening plaats. Ook mensen die het medicijn gebruiken, beseffen dit vaak niet. Wanneer het te vaak voorkomt dat de zelfmoordgevoelens -of gedachten door blijven breken, moet serieus gezocht worden waar deze gedachten vandaan komen en daarbij de dosering tijdelijk verhogen. Wanneer de oorzaak een tijdje wordt behandeld en de patient voelt zich weer beter, bouwt men doorgaans weer rustig af om te kijken wat er gebeurd.

Natuurlijk is zelfmoordgedachten niet de enige reden waarvoor dit medicijn geslikt wordt dus niet altijd komen dit soort gevoelens bij mensen naar voren. Juist bij mensen die deze gedachten reeds hebben, komt het voornamelijk veel meer voor. Mensen die dit medicijn gaan slikken kunnen deze gevoelens en gedachten tot zelfmoord wel krijgen, maar dat zijn zeer incidentele gevallen en meestal blijft het enkelt bij gedachten en niet tot een poging. Wanneer men deze gevoelens of gedachten krijgen nadat zij begonnen zijn met dit medicijn moeten zij ook de arts waarschuwen en dat wordt helaas te vaak niet gedaan.

[darger]

Ik gebruik wel zeven of acht jaar paroxetine, 40 milligram, en in al die jaren heb ik het misschien 1, tot drie keer een dag overgeslagen. Ik blijf het mijn hele leven gebruiken, want ik vind het een geweldig goed middel. Daarvoor had ik zo langzamerhand geen leven meer, het kon zo niet verder. De werking begon na twee weken zoals vermeld, maar na een half jaar trad de echte verbetering pas op, ik werd meer en meer normaal. De klacht heb ik nog wel, maar veel minder - er is zeker een verbetering van 85 procent op de goede dagen en dat zijn er sinds het middel heel veel - maar ik kan er beter mee omgaan. Paroxetine zorgt ervoor dat de serotonine in de hersenen wordt opgehoopt en niet te snel afvloeit. Bijwerkingen zijn er zeker, en nog steeds aanwezig, maar daar kan ik goed tegen, van het begin af aan al, als ik te moe ben krijg ik af en toe (kleine) schokken en, de seksuele drift vermindert aanzienlijk, het niet meer intens beleven van psychische hoogte- en dieptepunten, ik heb er geen probleem mee ! De persoon voor het gebruik komt nooit meer terug, die is vertrokken en die blijft weg, de persoon die ik nu ben voelt zich veel en veel beter met dit uitstekende middel, en mijn huisarts moet eigenlijk nog steeds een taart hebben!

[mellowchello]

Het is inderdaad waar dat het erg moeilijk is om af te kicken van de "rommel" wat veel mensen het noemen. Tuurlijk het is rommel, het is een soort drugs. Maar wat heel veel mensen vergeten is dat de problemen waarvoor je het krijgt ook niet mis zijn. Het grootste ondergeschoven kindje binnen de gezondheidszorg is op dit moment depressie, serotonine tekort en andere dergelijke psychische aandoeningen. Het begint al ietsiepietsie minder te worden, maar bij veel mensen leeft nog veel teveel het idee dat het aanstelleritis is. Als je deze mensen vraagt wat suikerziekte is zullen zij zeker erkennen dat dit geen aanstelliritis is. Terwijl heel vroeger de suikerpatienten ook in het gevang werden gegooid als zij een hypo kregen. En zo zal er over 20 jaar weer een andere ziekte zijn wat niet wordt geaccepteerd. Er rust nog veel teveel taboe op deze ziektes wat erg jammer is, en wat vooral voor degenen die het hebben erg moeilijk is. Want je denkt dat je knettergek bent terwijl het puur een transmittertje is in je hoofd die niet werkt. Probeer het te zien als een fout bij de productie van jouw lichaam. De een heeft een hazenlip, de ander mist een been en jij hebt bij voorbeeld een angststoornis oid. Lekker mee leren leven.

Nog even terug naar het ondergeschoven kindje. Ik slik het medicijn Paroxetine nu al 8 jaar eerst 3 jaar 20 mg per dag en daarna 40 mg per dag. Best veel als je het zo leest. Maar na lange tijd van proberen met sporten en andere oplossingen was ik het zat en ben ik overstag gegaan. Ik zag me zelf op dat moment al over 10 jaar in een inrichting zitten allemaal enge gedachtes. Maar ja dacht ik liever over 10 jaar gek dan mezelf nog 10 jaar elke dag door het leven slepen overal bang voor etc.etc. Na een tijdje ging het echt perfect, de beste beslissing in mijn leven. Heerlijk.

Ook met wat ups en downs. Het gebruik van deze medicijnen hangt wel aan een aantal voorwaarden. De ziekte is niet niks om dat het in je hersenen zit, en daarom is het heel erg belangrijk dat je bijvoorbeeld geen drugs gebruikt. Dit kan een hele slechte uitwerking hebben, ik heb er namelijk ervaring mee. Serieus met deze medicijnen omgaan ook door consequent elke dag innemen op een vast tijdstip. Bijvoorbeeld net voordat je de deur uitgaat naar je werk. Onderschat je ziekte niet, sommige mensen hebben het heel hun leven.

Ik ben nu bijna 30 jaar en voor mij is het tijd om een serieuze poging te gaan doen om te stoppen. Dat is ook wel grappig. Mijn huisarts is heel erg tof maar weet geen ene reet van die AD's. Mijn vriendin en ik hebben een heel schema opgezet om te stoppen: Met 2.5 mg per 2 weken. Mijn huisarts zei tegen mij 2.5 mg per 2 weken dat is veel te weinig, je kan wel naar 5 mg per week. Dus zij geeft mij het advies om de bijwerkingen juist op te zoeken. Gewoon moeilijk doen terwijl het makkelijk kan. Heb ik lekker niet gedaan, lekker makkelijk gedaan. Wij ondergeschoven en niet begrepen kinderen van deze maatschappij hebben het al moeilijk zat toch. Je leest iedereen over de ontwenningsverschijnselen, dus daarom hoe makkelijker hoe beter. En wat heb ik te verliezen, 2,5 mg per 2 weken. Daar voel je echt niks van en ga je wat voelen en houdt het aan dan weet je in ieder geval wat de minimale hoeveelheid is wat je lichaam nodig heeft. Nu zit ik sinds begin deze week op 22,5 mg. Dus 17.5 mg minder tov eerst. Nu begin ik voor het eerst ontw versch te voelen. Als dit nou erger wordt kan ik altijd nog een jaartje 22.5 mg slikken. Dan heb ik in ieder geval al wat gewonnen. Wat ik sowieso al eerder begon te voelen dat het suffe gevoel weg ging en weer helderder werd. Minder lui meer zin in sex. Erg veel positive dingen. Terwijl ik alle berichten lees krijg ik inderdaad ook geen zin om te stoppen maar zo erg is het niet. Als je het maar goed en gestructureerd aanpakt. Dat is het ALLERBELANGRIJKSTE. Denk goed na over je ziekte. En als je niet zonder kan LEKKER BELANGRIJK, je moet maar zo denken: Sleep je elke dag door je leven terwijl je leven een hel is en je wordt 60. Of je bent lekker je hele leven onder invloed van "drugs" (wat nog door de overheid wordt betaald ook) en je leeft nog.......... ( die puntjes zijn voor elk mens van toepassing ook voor mensen die geen enkele ziekte hebben.) Gewoon lekker genieten, en vooral accepteren dat je een ziekte hebt waar je niks aan kan doen.

Ik hoop dat dit een verhaal is waar lotgenoten wat aan hebben, in tegenstelling tot de bangmakreijen die op vele forums worden geschreven. Natuurlijk zijn uitzonderingen ook van toepassing, maar velen nemen het ook niet al te serieus heb ik het idee. Die doen maar wat en daar moet je zeer zeker mee uitkijken want het is niet zomaar iets wat wij hebben.

Succes mensen.

[sandra 0608]

Geachte mensen,

Aan een ieder die slachtoffer (met name op jonge leeftijd) is geworden of die letsel heeft ondervonden aan het gebruik van seroxat (paroxetine) wil ik een oproep doen:

De palsgroep (advocatenbureau met name gesp. op letselschade) is bezig met een medisch onderzoek naar de effecten van seroxat en metname over het in de jaren 90 grootschalig gebruik van deze antideppressiva bij jonge kinderen en adolescenten.

In 2006 is er namelijk een Internationaal verbod gekomen op het voorschrijven van dit middel aan kinderen e.d.
Uit achter gehouden tests van de firma GSK is gebleken dat het middel een negatieve werking heeft op
in het speciaal de jonge gebruiker.

Bovenal is de effectiviteit van dit middel tegen psychische aandoeningen uit deze onderzoeken niet gebleken.

In dit verband wil ik aan iedereen die zelf SEROXAT heeft gebruikt wel/niet als kind of adolescent verzoeken om contact op te nemen met de PALSGROEP.
www.palsgroep.nl (vestigingen over heel nederland)

Op termijn is het zo dat hoe MEER MENSEN zich melden,
hoe groter de kans is dat er stappen ondernomen gaan worden richting de fabrikant GSK. Of tegen overheden of artsen.

Ik hoop van harte dat er veel mensen zich zullen melden.
Ter bescherming van onze samenleving.

[kmbrly]

Hallo iedereen!

Ik ben een meisje van 17 en slik al 1,5 jaar paroxetine 20 mg tegen paniekaanvallen en angst, Aan het begin had ik natuurlijk wel wat bijwerkingen maar die waren niet ernstig. Het medicijn hielp goed aan het begin maar hoelanger ik het slikte hoe moeier ik werd. ik kon wel 3keer slapen op 1 dag! Ik begon met afbouwen en slik nu al 3 maand om de dag 10 mg. Ik ben nog steeds heel erg moe dus ik had een paar dagen geleden besloten dit *** medicijn niet meer te nemen maar ik heb nu vre-se-lijk last van afkickverschijnselen! Ik wil heel graag zonder dit medicijn leven want ik word er zoooo moe van dat mijn schoolprestaties steeds weer slechter worden..
Ik heb van de huisarts 5 pilletjes gekregen voor het geval dat ik echt een paniekaanval zou krijgen, dan kan ik die nemen en gaat het over. Maar ik voel me zo slecht zonder paroxetine, ik heb net weer 10 mg genomen en denk dat ik nu toch maar door ga en om de 2 dagen 10 mg neem..
Afgelopen week heb ik het dus niet geslikt en ik had gelijk veel meer energie en ik kon sinds 1,5 jaar weer uitslapen !!! Dat was wel fijn maar ik krijg steeds meer afkickverschijnselen en denk dat het niet goed was om ineens te stoppen. Ik ga nu om de 2 dagen 10 mg nemen en dan om de 3 dagen, om de 4 dagen, om de 5 dagen enz.. en kijk hoe het dan gaat. ik hoop dat ik er ooit nog vanaf mag komen want het is echt een rotmiddel! Ik wist niet dat het zo erg zou zijn om af te bouwen.. En het is niet leuk als meisje van 17 om altijd maar moe te zijn en te slapen....

[Ellen76]

Hallo allemaal,

Ik wil ook graag even reageren namens mijn man. Mijn man heeft in zijn puberjaren Seroxat geslikt en geen verdere therapie, dit nemen wij de ha nog steeds kwalijk! Na jaren van seroxat gebruik ging het mis en zodaning dat een opname per direct nodig was (crisiopname) (psychotische depressie noemden ze het toen geloof ik) Tijdens de opname is er zoveel troep in zijn lijf gepompt alleen om hem te stabiliseren en na een paar maand kwam hij thuis met efexor en nog een middel. Dit middel is echt een *** middel! Uiteindelijk was hij zo zat van al die troep dat hij 'cold turkey' is gestopt, kan het echt niemand aanraden en zal hij ook nooit weer doen want hij is echt dood en dood ziek geweest.

Hij heeft het uiteindelijk bijna 3 jaar volgehouden zonder reguliere medicatie. In die periode gesprekken en medicatie van de homeopaat. Uiteindelijk waren deze medicijnen niet meer afdoende en werd het te zwaar ook omdat er in ons leven van alles veranderde. Eindelijk had hij dé baan, wij samen het huis en uiteindelijk ook een kindje samen, dit vergde wel erg veel zodat wij uiteindelijk hebben besloten dat hij dan toch maar weer paroxetine zou gaan gebruiken, 20mg per dag. Dit is nu ongeveer sinds 1-1.5 jaar. Ik moet zeggen dat het nu erg goed gaat en dat hij ook niet de behoefte voelt om te stoppen omdat hij zich er goed bij voelt, heel anders dan in het verleden. Ik moet eerlijk zeggen dat na alles wat er in de afgelopen jaren gebeurt is ik ook de behoeft niet voel, wij zijn nu ook als stel en gezin op onze plek en willen dat beide niet op het spel zetten door het toch weer zonder te proberen.

Er zit nu wel 16 jaar tussen van therapie, ouder worden (wijzer??) e.d. Hij maakt zich nu minder druk over wat anderen denken en vinden van hem en dat zal ook mee werken, als 16 jarige steek je heel anders in de vel dan een 30 plusser.

Conclusie voor ons is dan ook, paroxetine werkt voor mijn man wel maar zoals eerder gezegd ieder mens is anders en zal ook anders op bepaalde medicijnen reageren. Het blijft in eerste instantie een zoek plaatje welk middel het beste is voor iemand.

[jermen2]

Hoi Kmbrly


Het stoppen zeker na 1,5 jaar gebruik moet je veel langzamer doen.
Eerst 10 mg elke dag dan bijv. 10 mg en dan de dag daarop 5 mg en de tabletjes steeds kleiner snijden anders is de kans groot dat je ze weer in gaat nemen.
Je moet dus heel langzaam afbouwen beter er langer over doen dan te snel.

sterkte
jermen

[kmbrly]

Bedankt Jermen!
Zoiets dacht ik ook al.
eerst nam ik elke dag 20 mg.
toen de ene dag 20, 10, 20, 10 ...
en toen elke dag 10 mg
en toen om de dag 10 mg
en nu doe ik om de 2 dagen 10 miligram.
Kan het ook dat ik daarna 3 dagen niets neem en dan 10 mg
en dan 4 dagen niets en dan 10 mg
Of werkt dat niet ?