Hoi vili,
Even een reactie naar jouw en een algemene vraag
vili,ik ben 36 jaar en had al af en toe te maken met paniekaanvlallen
Dit begon op mijn 18e en ik heb er tot nu toe 5 gehad.
Wel zijn dit aanvallen die 24/7 aanwezig zijn en zo heftig zijn dat ik totaal niet meer funtioneer.
Dit is dan een maand of 2 aanwezig en dan ebt het heel langzaam weg.
Echter de laatste aanval heb ik 8 jaar geleden gehad en ik was eigenlijk helemaal in de verondrstelling dat ik er geheel van af was.
Totdat ik 1.5 jaar geleden een mega aanval kreeg die niet weg te krijgen was.
Dit was zo eng dat elke dag een hel was,ik wilde absoluut niet dood maar de gevoelens waren zo eng dat ik me niet voor kon stellen dat ik dit langer dan 1 dag vol zou houden.
En zo ging het elke dag...de dag door zien te komen en hopen op een betere volgende dag.
Deze paniekaanval is overgegaan in een depressie met angstgevoelens die behoorlijk pittig was.
Op doktersadvies heb ik eerst xeroxat geslikt..
Na een zeer akelige gewennings periode begon het te werken maar ik was niet echt te spreken er over.
Was non stop moe en slaperig,mijn gedachten waren stroperig en ik kwam erg aan (17 kilo).
Na 7 maande gebruikt te hebben ben ik ermee gestopt.
2 Maanden leek het goed te gaa tot ik in januarie dit jaar gigantisch terug viel.
Ik werd zeer zeer depresief en zag het helemaal niet meer zitten.
De dagen waren een hel en ik werd shakend en klappertandend wakker in bed door pure angst en spanning voor de dag die komen ging.
Toch was mijn angst voor de medicatie groter zodat ik niet weer aan de antidepresiva durfde te beginnen.
Ik denk dat in 4 weken tijd ik zo snel en diep afglee dat mijn gedachten al gingen richting het stoppen met het leven.
Niet dat ik dit wilde,verre van...maar mijn gevoel was zo intens akelig en ondraaglijk dat ik dit bijna als de enige uitweg zag.
Door omstandigheden ben ik bij een hele goede helpende hand terecht gekomen die mij heeft weten te overtuigen om toch met medicatie te beginnen.
Ik begon met 10 mg citalopram omdat mijn angst erg groot was voor de bijwerkingen.
Deze bleven gelukkig uit..voelde me wel emotioneel iets geblokeerd maar dit was niet storend,wel was de angst en depressie veel beter te handelen nu.4 Weken later ben ik overgegaan op 20Mg en op deze dosering zit ik nog steeds al bijna een jaar.Ik heb ook hoger geprobeert maar dit had geen positief effect.
Tot nu ben ik zeer te spreken over deze medicijnen.
Mijn depressie is voor 80% weg.
De inwerktjd die ik had bij xeroxat waarbij de klachten eerst erger worden (dit was bijzonder akelig) had ik niet of nauwelijks bij citalopram.
Ook ben ik er niet van aangekomen.
Ik ben wel iets matter maar dit is totaal niet storend.
Wel ben ik algemeen iets moeier als normaal.
Als ik nu op bed ga liggen kan ik wel slapen,dit is iets wat ik normaal absoluut niet kon.
Mijn grootste klachten zijn eigenlijk een enorm libido verlies,moeite met een erectie en orgasme en minder gevoel in mijn eikel.
Maar hoe enorm diep ik zat en hoe ik nu ben?....wow...enorm verschil en dat met 1 zo'n klein vervelend pilletje.
Ik weet nog toen het zo slecht ging ik mij absoluut niet kon voorstellen dat dit ooit beter zou worden.
Dat ik dacht dat ik echt gek geworden was en mijn leven over zou zijn.
Dankzij citalopram en xanax in het begin ter ondersteuning (en dit vind ik veeeel beter dan die vervelend oxepan die mij heel gedrogeert lieten voelen) zit ik nu op een heel bevredigent punt.
Mochten er nog vragen zijn stel ze alstjeblieft.
Ik weet hoe eng deze tijdelijke situatie kan zijn en hoe ontzettend veel vragen je kan hebben.
Heel veel sterkte met dit en geloof er in dat het goed gaat komen want dat gebeurd!!!!
Nu een algemene vraag
Mijn klachten zijn na 7 maanden citalopram 20 mg slikken dat mijn libido bijna geheel weg is.
Echt totaal geen behoefte meer aan sex en dit is ook bijna niet aan te wakkeren.
Erectie krijgen lukt erg moeilijk en dit vas houden bijna niet.
Hier heb ik al viagra voor besteld maar zelfs dit wil niet echt 100% werken.
ook een orgasme verkrijgen gaat erg moeizaam en tevens heb ik weinig gevoel in de eikel.
Zijn er mensen die dit herkennen?
En hebben jullie tips om dit te verbeteren?
Gaat dit echt 100% weg als je stopt?
Als ik van 20Mg naar 10Mg ga zullen de klachten dan verminderen of blijft dit geheel aanwezig zolang deze stof in mijn lichaam zit.
Mvg.Melly
