Hallo medeforumleden,
ik ben een student social work die voor een werkstuk paroxetine bij depressie als onderwerp heeft gekozen. Ik wil daarbij zeggen dat ik zelf paroxetine al een paar maanden slikt en mijn moeder al jaren en mijn vader deze medicijnen heeft geslikt.
Voor dit werkstuk moet ik de theorie en de praktijk met elkaar vergelijken. Ik zou aan jullie willen vragen of jullie aan mij jullie ervaringen willen vertellen. Dat mag in dit forum of in een prive bericht als jullie dat liever hebben. Graag wil ik horen over het stoppen met dit medicijn en de bijwerkingen en natuurlijk of dit medicijn ook voor jullie heeft gewerkt. Daarnaast zullen er geen namen worden genoemd in mijn werkstuk.
In ieder geval hartstikke bedankt. En ik zal de informatie die jullie mij geven met respect behandelen.
xx
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] Paroxetine Werkstuk
-
Toolboy
Re: Paroxetine Werkstuk
Stuur maar een pm en ik zal je mijn ervaringen melden.
Groet T
Groet T
-
Signourney
- Berichten: 2
- Lid geworden op: 30 nov 2008 12:37
Re: Paroxetine Werkstuk
Hey, de pm lukt niet helemaal. maar als je zou willen dan mag je het naar het volgende mailadres sturen: [email protected]
In ieder geval al bedankt voor je reactie!!
In ieder geval al bedankt voor je reactie!!
Re: Paroxetine Werkstuk
Hoi Signourney,
Ik kan je wel een ""mooi'' verhaal vertellen.
Mijn zoon van 32 jaar is een half jaar geleden overleden tgv Seroxat.
Serotonine Syndroom.
Als je interesse hebt laat me dan weten
Netty
Ik kan je wel een ""mooi'' verhaal vertellen.
Mijn zoon van 32 jaar is een half jaar geleden overleden tgv Seroxat.
Serotonine Syndroom.
Als je interesse hebt laat me dan weten
Netty
Re: Paroxetine Werkstuk
Hallo Netty,
Ik las net dat je zoon is overleden aan het serotonine syndroom. Wat vreselijk! Zou je iets kunnen zeggen over wat dat is? Ik gebruik al jaren efexor en heb het gevoel dat de serotonine huishouding in mijn lichaam niet goed functioneert en dat ik altijd ondersteuning nodig ben van een medicijn, geen hoge dosering, maar wel zodanig dat ik heel goed functioneer. Jouw verhaal schrik ik wel van...
bedankt alvast. Antonie
Ik las net dat je zoon is overleden aan het serotonine syndroom. Wat vreselijk! Zou je iets kunnen zeggen over wat dat is? Ik gebruik al jaren efexor en heb het gevoel dat de serotonine huishouding in mijn lichaam niet goed functioneert en dat ik altijd ondersteuning nodig ben van een medicijn, geen hoge dosering, maar wel zodanig dat ik heel goed functioneer. Jouw verhaal schrik ik wel van...
bedankt alvast. Antonie
Re: Paroxetine Werkstuk
hallo Antonie
Als je het niet erg vindt, schrijf ik je later. Dennis zou vandaag 33 jaar geworden zijn.
Rotdag (extra rotdag!)
kom bij je terug
Netty
Als je het niet erg vindt, schrijf ik je later. Dennis zou vandaag 33 jaar geworden zijn.
Rotdag (extra rotdag!)
kom bij je terug
Netty
Re: Paroxetine Werkstuk
Hallo Netty,
Ik wil je heel veel sterkte wensen. Ik kan me heel goed voorstellen dat je nu even niet toe bent aan het beschrijven van zijn verhaal. Ik wacht wel af...nogmaals veel sterkte.
hartelijke groet Antonie.
Ik wil je heel veel sterkte wensen. Ik kan me heel goed voorstellen dat je nu even niet toe bent aan het beschrijven van zijn verhaal. Ik wacht wel af...nogmaals veel sterkte.
hartelijke groet Antonie.
Re: Paroxetine Werkstuk
Antonie, Als je nog info wilt stuur me dan je emailadres.
Dan stuur ik daarheen wat info over het overlijden van mijn zoon Dennis.
Groet
Netty
Dan stuur ik daarheen wat info over het overlijden van mijn zoon Dennis.
Groet
Netty
-
spamvanzanten
- Berichten: 5
- Lid geworden op: 19 jan 2009 14:14
Re: Paroxetine Werkstuk
Hallo,
Ik heb net een al flink stuk tekst over mijn ervaringen op dit forum gezet, maar copieren en plakken kost niets.
Als je meer wilt weten, hoor ik het wel.
Ik heb de pilletjes vele jaren (20 en 30 mg) gebruikt en ik heb er profijt van gehad. Ik was minder angstig, minder stressig en minder ontvankelijk voor allerlei ruis-lawaai-impulsen uit de omgeving. Zo ben ik zelfs eens in slaap gevallen tijdens een voor mij voorheen angstig stoelen-in-een-kringetje-oh-wat-is-het-gezellig-verjaardagsfeestje en dat door ontspanning, maar ok, dat is wel een extreem voorbeeld. Ik kende mijzelf niet terug en mijn omgeving mij niet.
Ook heeft het mij heel veel meer rust gegeven om diepgaander therapie te kunnen volgen. Ik kon mijzelf dieper onderzoeken en eerlijker antwoorden op vragen van mijn psycholoog. Daar zijn veel goede, waardevolle (en natuurlijk pijnlijke ) dingen door naar boven gekomen.
De problemen zijn pas begonnen toen ik terug wilde, afbouwen.
Dat was om twee redenen. De eerste omdat het prettiger is om het 'alleen' te doen. Dat was voor mij belangrijk.
De tweede reden was dat de ontspannenheid die in het begin zo hemels was, begon door te schieten in slaperigheid. Ik kon blijven slapen. Mijn werk begon er onder te leiden en ik wilde, moest, terug.
Deze bijwerking heb ik niet eerder gelezen. Dan ben ik maar anders.
De eerste keer ben ik cold turkey gestopt. Ik voelde me sterk en goed. En ik wist van niets. Bij navraag bij psychiater bleek dat hij er eigenlijk niet voor voelde. Het gaat goed, dus waarom er iets aan veranderen, zeiden ze. Nou, omdat ik dit hulpmiddel ook weer wil laten gaan. Zo'n zware therapie sluit je niet af door chemische pillen te blijven slikken als het niet hoef. Daarnaast word ik er een duf konijn van.
Dat cold turkey was geen goed idee. Ik ging van een gevoel van prima, ik kan de wereld aan, naar: ik ben een lopende bolbliksem, vuurspuwende vulkaan en van binnenuit ontploffende hersenpan. Wat heb ik afgezien en dat begon binnen een week.
Die fout maakt iedereen dus maar 1 keer. Of geen keer, mochten we beter worden voorgelicht. Misschien moet die voorlichting verplicht gesteld worden.
Ik herinner me nog dat de psychiater best verbaasd was toen ik hem printjes liet zien van sites in de US over de afkickervaringen met paxil-seroxat-paroxitine. Hij wist dat niet, zei hij.
Daarna in 2 jaar (ja, ik ben al 2 jaar bezig met afbouwen!) van 30 naar 20 (ging prima) van 20 naar 15 (iets lastiger) van 15 naar 10 (bijzonder lastig, week vonken in het hoofd, misselijk, enz), van 10 naar 5 (ging niet, vonken in het hoofd werden erger, langdurig ziek op bed en na 1 dag terug naar 10 mg was het over.........), toen aantal maanden later van 10 naar 7,5 (was lastig, weken vervelende bijwerkingen gehad), een half jaar later van 7,5 naar 6,25, ging redelijk, toen naar 5, dat heeft een zomervakantie gekost, maar met veel fietsen, slapen en lelijk doen tegen mijn partner, ben ik er doorheen gekomen.
Door schade en schande van 5 naar 2,5, maar dat lukte wel qua afkicken, alleen werd ik er zelf te agressief van. Het was net of er dingen los kwamen die te lang waren onderdrukt. Niet gelukt, ik zit nu terug op 5 miligram.
Let wel: huisarts en psychiater verbazen zich er zeer over dat zo'n lage dosering nog uitwerking heeft. Kan eigenlijk niet, niet bekend. Als het zo is, nou ja, ok, dan moeten we er rekening mee houden, maar je kunt ook rustig blijven gebruiken. Dus ze zien het gebeuren.
Hoe ik dat verlagen zo precies doe? Omdat ik verschillende pilletjes 'over' heb door het steeds zelf voorzichtig afbouwen, kan ik door goed te breken alle combinaties maken (30mg/4=7,5mg en 20mg/4=5mg en 1 dag 5 mg en 1 dag niets maakt gemiddeld 2,5mg). Daar word je handig in.
Ik weet dat ze in Amerika dit medicijn ook vloeibaar verkopen en je het precies op de mg nauwkeurig kunt kopen, dus niet zoals in NL alleen 20 of 30 mg. Dat zou ook al helpen.
Ik ben zelf vrij intensief gaan mediteren in het afgelopen half jaar. Ook dit heeft weer een stukje ruimte gegeven, zeker 5 mg in mijn geval.
Dus heb je heel veel klachten bij het afbouwen, ben je dus gevoelig, zoals ik voor dit medicijn en voel je je heel alleen in je wens om af te bouwen: doe het superlangzaam, neem de tijd en zog voor voldoende vrij van werk of thuis.
Ik vind het wel fijn te beseffen dat ik niet alleen sta en dat ik rotzooi gebruikt heb. Vooral rotzooi omdat starten makkelijk is, maar dat je daarmee een openstaande val instapt. KLAP. IK HEB JE en stoppen: lekker niet!
Heel veel succes. Ik heb het zelf ook nodig voor het laatste stukje naar nul en dan natuurlijk zelf de rust vinden die de pilletjes ooit aan mij boden.[/url]
Ik heb net een al flink stuk tekst over mijn ervaringen op dit forum gezet, maar copieren en plakken kost niets.
Als je meer wilt weten, hoor ik het wel.
Ik heb de pilletjes vele jaren (20 en 30 mg) gebruikt en ik heb er profijt van gehad. Ik was minder angstig, minder stressig en minder ontvankelijk voor allerlei ruis-lawaai-impulsen uit de omgeving. Zo ben ik zelfs eens in slaap gevallen tijdens een voor mij voorheen angstig stoelen-in-een-kringetje-oh-wat-is-het-gezellig-verjaardagsfeestje en dat door ontspanning, maar ok, dat is wel een extreem voorbeeld. Ik kende mijzelf niet terug en mijn omgeving mij niet.
Ook heeft het mij heel veel meer rust gegeven om diepgaander therapie te kunnen volgen. Ik kon mijzelf dieper onderzoeken en eerlijker antwoorden op vragen van mijn psycholoog. Daar zijn veel goede, waardevolle (en natuurlijk pijnlijke ) dingen door naar boven gekomen.
De problemen zijn pas begonnen toen ik terug wilde, afbouwen.
Dat was om twee redenen. De eerste omdat het prettiger is om het 'alleen' te doen. Dat was voor mij belangrijk.
De tweede reden was dat de ontspannenheid die in het begin zo hemels was, begon door te schieten in slaperigheid. Ik kon blijven slapen. Mijn werk begon er onder te leiden en ik wilde, moest, terug.
Deze bijwerking heb ik niet eerder gelezen. Dan ben ik maar anders.
De eerste keer ben ik cold turkey gestopt. Ik voelde me sterk en goed. En ik wist van niets. Bij navraag bij psychiater bleek dat hij er eigenlijk niet voor voelde. Het gaat goed, dus waarom er iets aan veranderen, zeiden ze. Nou, omdat ik dit hulpmiddel ook weer wil laten gaan. Zo'n zware therapie sluit je niet af door chemische pillen te blijven slikken als het niet hoef. Daarnaast word ik er een duf konijn van.
Dat cold turkey was geen goed idee. Ik ging van een gevoel van prima, ik kan de wereld aan, naar: ik ben een lopende bolbliksem, vuurspuwende vulkaan en van binnenuit ontploffende hersenpan. Wat heb ik afgezien en dat begon binnen een week.
Die fout maakt iedereen dus maar 1 keer. Of geen keer, mochten we beter worden voorgelicht. Misschien moet die voorlichting verplicht gesteld worden.
Ik herinner me nog dat de psychiater best verbaasd was toen ik hem printjes liet zien van sites in de US over de afkickervaringen met paxil-seroxat-paroxitine. Hij wist dat niet, zei hij.
Daarna in 2 jaar (ja, ik ben al 2 jaar bezig met afbouwen!) van 30 naar 20 (ging prima) van 20 naar 15 (iets lastiger) van 15 naar 10 (bijzonder lastig, week vonken in het hoofd, misselijk, enz), van 10 naar 5 (ging niet, vonken in het hoofd werden erger, langdurig ziek op bed en na 1 dag terug naar 10 mg was het over.........), toen aantal maanden later van 10 naar 7,5 (was lastig, weken vervelende bijwerkingen gehad), een half jaar later van 7,5 naar 6,25, ging redelijk, toen naar 5, dat heeft een zomervakantie gekost, maar met veel fietsen, slapen en lelijk doen tegen mijn partner, ben ik er doorheen gekomen.
Door schade en schande van 5 naar 2,5, maar dat lukte wel qua afkicken, alleen werd ik er zelf te agressief van. Het was net of er dingen los kwamen die te lang waren onderdrukt. Niet gelukt, ik zit nu terug op 5 miligram.
Let wel: huisarts en psychiater verbazen zich er zeer over dat zo'n lage dosering nog uitwerking heeft. Kan eigenlijk niet, niet bekend. Als het zo is, nou ja, ok, dan moeten we er rekening mee houden, maar je kunt ook rustig blijven gebruiken. Dus ze zien het gebeuren.
Hoe ik dat verlagen zo precies doe? Omdat ik verschillende pilletjes 'over' heb door het steeds zelf voorzichtig afbouwen, kan ik door goed te breken alle combinaties maken (30mg/4=7,5mg en 20mg/4=5mg en 1 dag 5 mg en 1 dag niets maakt gemiddeld 2,5mg). Daar word je handig in.
Ik weet dat ze in Amerika dit medicijn ook vloeibaar verkopen en je het precies op de mg nauwkeurig kunt kopen, dus niet zoals in NL alleen 20 of 30 mg. Dat zou ook al helpen.
Ik ben zelf vrij intensief gaan mediteren in het afgelopen half jaar. Ook dit heeft weer een stukje ruimte gegeven, zeker 5 mg in mijn geval.
Dus heb je heel veel klachten bij het afbouwen, ben je dus gevoelig, zoals ik voor dit medicijn en voel je je heel alleen in je wens om af te bouwen: doe het superlangzaam, neem de tijd en zog voor voldoende vrij van werk of thuis.
Ik vind het wel fijn te beseffen dat ik niet alleen sta en dat ik rotzooi gebruikt heb. Vooral rotzooi omdat starten makkelijk is, maar dat je daarmee een openstaande val instapt. KLAP. IK HEB JE en stoppen: lekker niet!
Heel veel succes. Ik heb het zelf ook nodig voor het laatste stukje naar nul en dan natuurlijk zelf de rust vinden die de pilletjes ooit aan mij boden.[/url]
