[ archief ] Efexor

[SvG]

Beste mensen ik heb een hele rare ingeving ineens, na jaren lang tobben ga ik serieus nadenken dat ik misschien last heb van verkeerde ademhaling (vorm van hyperventilatie) aangezien alles zo onduidelijk is.

Vele symtomen komen overeen misschien geldt dit ook voor jullie.

http://www.rebio.nl/page/symptomen/

[Mw Janssen]

Wat ECHT belangrijk is: slik niet zonder therapie!!!
Ga niet zomaar dergelijke middelen slikken zonder eerst een therapeut te hebben gesproken en ook daarmee te blijven praten als je begint met medicatie!!
Hoe kan t zijn dat iemand denkt dat ie hyperventilatie heeft en dit middel slikt? Hoe kan t zijn dat iemand voelt alsof ie zichzelf kwijt is?
Dit kan niet zomaar!! Dus diegenen die dit zo voelen, aub vraag, vraag aan je peut, je huisarts, je whatever!Vraag en oh zo belangrijk, vertel!!

Ikzelf slik dit middel niet tegen angsten. Integendeel, kan heel wat hebben!! Maar heb wel vanalles meegemaakt, waardoor ik, vermoedelijk, dit middel of een dergelijk middel wel nodig heb. Mis t om gewoon tot optimaal te kunnen functioneren!

[jrs66]

Mw. Janssen,
Nog even de bekende vraag, wanneer sloeg het bij jou aan, ik bedoel echt goed aan. Ik weet bij mij de eerste keer heeft het wel 3 maanden geduurd. Ben benieuwd. Ik slik nu opnieuw 7 weken, maar soms gaat het een dag goed en dan weer 2 dagen minder, kwestie van opbouwen? Dankjewel.

[greetje22]

Even een update
Na mijn ophoging naar 112,5 heb ik iets meer bijwerkingen gekregen. Onrustig, dichter tegen paniekaanval aan, wazig. Het slechte slapen werd nog slechter en uiteindelijk heb ik van mijn zus een paar Lormetazepam gekregen. (ik weet dat dat niet hoort) maar ja, als je eigen huisarts parttime werkt...
In ieder geval heb ik op 1 mg toch wel minstens 5 uren geslapen en dat deed me best wel goed. Ik ga dus zodra ik terug ben van vakantie even met haar in overleg over deze pammetjes. Mijn angsten voor slaapmiddelen zijn inmiddels wel overwonnen. Zonder slaap kan gewoon niet.
De laatste paar dagen gaat het wat beter en ben ik mijn grenzen behoorlijk aan het verleggen. Ik ben al div. malen ergens heengereden met de auto, wat ik anders niet in mijn hoofd zou halen. De snelweg is nog een iets te grote stap maar in mijn hoofd houdt ik wel rekening met die mogelijkheid. Het is gewoon heel fijn om te voelen dat je niet in paniek kan raken. De stap om moeilijke dingen te doen is kleiner geworden. Mijn haptotherapeut merkt ook dat ik rustiger ben geworden.
Maar ik ben er nog lang niet hoor. Een pilletje lost echt je problemen niet op maar ik werk er aan.
Wat mij wel heel erg opvalt is dat ik de afgelopen jaren heel vaak duizelig ben geweest en dat ik sinds ik AD slik dat niet meer heb. Volgens de Hapto is dat ook een gevolg van stress.
Ik ga nog een tijdje op deze dosis zitten en ga kijken waar het schip strandt. Ik vind het nog wel heel jammer dat ik geen rust in mijn hoofd heb, denk nog veel te veel en bij paroxetine had ik dat juist niet. Maar als ik moet kiezen dan is Efexor toch wat subtieler en prettiger.

[Happy Frog]

na 8 weken citalopram en 3 weken escitalopram kan ik nu zeggen dat de bijwerkingen van slechts slapen over zijn. Ik slaap elke nacht goed in, slaap goed door, soms een kwartiertje wakker om 4uur in de nacht en altijd vroeg wakker en dan ga ik er uit.

Ook slaap ik nog vaak smiddags 3 of 4 uurtjes tussen 13u en 17u, een middagslaapje wat me goed doet.

Alleen de eerste 6 weken met behulp van oxazepam in slaap vallen. Het kan dus wel 11 weken duren voor de bijwerkingen over zijn en je eindelijk weer lekker slaapt snachts. ssri/serotonineregelaars beeinvloeden sex, eetlust, slaap, enz. Het duurt een tijd voor je systeem is gestabaliliseerd.

Ook elke dag een paar uur huishoudelijk werk of arbeidsintensieve hobby of sport kunnen je goed doen slapen snachts.

[greetje22]

Na een zeer goede periode gaat het weer slecht met mij. Ik zit nog steeds op 112,5mg en ik merk de laatste week dat ik mijn oude angstgevoelens weer terug zijn en soms ook de lichamelijke klachten. Het ging heel erg goed met me en ik was heel positief. Het slechte slapen is nog steeds aanwezig en op de lormetazepam slaap ik ook niet meer goed. Vanavond ga ik weer Frisium proberen. Ik hoop dat dat me weer een beetje opkrikt want ik kreeg daar wel een lekker gevoel bij, ondanks dat ik dan nog steeds slechte nachten heb. Ik twijfel of het misschien komt door mijn periode dat het nu zo slecht gaat. Ik wacht dus nog even een weekje af of het dan weer wat beter gaat.
Bij de Hapto zijn we deze week ook weer een stapje verder gekomen en misschien dat dat ook wel de oorzaak is. Of misschien moet ik weer ophogen of had ik juist niet op moeten hogen.
Jee, wat moeilijk allemaal toch!
Mijn huisarts wil me niet aan de slaaptabletten hebben en weet ook niet wat ze anders moet doen. Ze zit er aan te denken om me naar een slaapcentrum door te verwijzen.
Happyfrog, ik hoop dat het slapen tzt ook beter gaat worden bij mij. Fijn om te horen dat het beter met je gaat.

[kruimel84]

hallo

Ik ben afgelopen dinsdag begonnen met efexor 37,5 ik ben behoorlijk depressief en heb woede uitbarstingen en een angststoornis. de laatste tijd is het zo erg dat ik er soms gedachten heb dat ik het leven niet meer wil.
Mijn depressie word versterkt door een hoop hormonen ik heb een zoontje van 10 weken. In de zwangerschap ben ik opgenomen geweest in een rusthuis waar ik iedere 3 uur therapie heb gehad daarna voelde ik me wel iets beter. maar nu na de bevalling gaat het alleen maar bergafwaarts.

Ik heb wel last van bijwerkingen zoals oververmoeid waardoor ik mijn bed niet meer uitkom,trillende kaken,slecht slapen en hoofdpijn. Volgens mijn huisarts zouden deze na ongeveer 2 weken verdwijnen dan moet ik weer terug naar de huisarts om de dosering te verhogen.
Ik heb vandaag een afspraak bij mij psycholoog ga met haar ook eens even kijken wat ze van dit medicijn vind.

als het slapen na 2 weken niet beter gaat wil ik wel slaap medicijnen erbij die heb ik in de zwangerschap ook gehad. wel jammer want ik sliep eindelijk weer goed sinds ik ben bevallen.

x

[trex]

In november 2007 ben ik uitgevallen op mijn werk wegens een burnout. Via mijn werk gesprekken met psycholoog die niet veel leken te helpen. Ik was op het psychotische af en smeekte hem zo ongeveer om iets om mij van deze gevoelens af te helpen. Zodoende kwam ik in aanraking met efexor. Mijn ervaringen waren zeer positief. Inmiddels was bij mij ook ADHD geconstateerd. Het feit dat de efexor zo snel aansloeg bij mij had volgens de specialisten mede te maken met mijn ADHD-klachten, hiertegen schijnt efexor ook te helpen. Eindelijk rust in mijn hoofd. Inmiddels zijn we dik een jaar verder en het woord dik slaat inmiddels ook op mij. Ik ben ruim tien kilo aangekomen en daar zou je op slag weer depressief van worden. Sinds een aantal maanden ben ik weer aan de slag in mijn oude baan. Drie weken geleden ben ik gestart met afbouwen in samenspraak met mijn huisarts. Ik moet eerlijk zeggen dat ik zonder enige problemen efexor voorgeschreven gekregen heb van hem. Afgelopen jaar nooit een gesprek met hem hierover gehad en mijn verzoek tot afbouwen; vond hij prima. Als ik dacht dat ik er sterk genoeg voor zou zijn. INmiddels zit ik op 1/2 tablet 37,5 mg om de dag en af en toe voel ik me knap beroerd. Duizelingen, misselijk tot overgeven aan toe. Ik merk dat de onrust in mijn hoofd ook weer toeneemt. Misschien aan de ritalin hierna? Het belemmert me namelijk wel in het functioneren op mijn werk. Maar goed, al met al heeft efexor voor mij goed gewerkt, ik vind alleen dat er wel meer voorlichting gegeven kan worden over de (lichamelijke) problemen waar je mee geconfronteerd wordt als je af wilt bouwen. Wie heeft er nog meer ervaringen met ADHD-klachten en het effect wat efexor hierop heeft? Ik vraag me ook af of het vele aankomen in gewicht nu te wijten is aan de AD of omdat je eetlust toeneemt. Is het een een gevolg van het ander.
Ik ben benieuwd naar jullie reacties.

[madelein81]

Ik ben nu net na een periode van 1,5 jaar gestopt met Efexor. Ik slikte 75 mg. Ik heb het voorgeschreven omdat ik zeer depressief was ivm een heftige relatiebreuk.
Op zich heeft het de eerste periode wel een beetje geholpen. Ik was minder angstig en nerveus. Wel had ik erg veel last van de bijverschijnselen. Vooral het "raar in je hoofd" zijn en het "zweven" was erg vervelend. Ik had het gevoel dat alles constant draaide. Van dit alles werd ik erg moe. Ook had ik levensechte nachtmerries. De eerste weken waren echt een hel. Maar goed, daarna ging het wel beter. De bijverschijnselen namen af, maar ze zijn nooit helemaal weggeweest. Op een gegeven moment merkte ik dat ik toch wel een aantal kilo's aankwam en ook had geen zin meer in seks. Ik werd er gewoon een beetje moedeloos van en kreeg toch meer en meer het idee dat het troep is wat ik elke dag slikte.
Heb toen contact opgenomen met de huisarts met de vraag of ik alsjeblieft mocht afbouwen. Ik heb dit gedaan, en kwam wederom in een hel terrecht. De eerste 2 weken voelde ik me goed, ondanks dat ik erg nerveus werd en trillering en was ik zeer ontvlambaar. Daarna is het een week goed gegaan. Maar sinds ik nu een maand helemaal niets meer slik gaat het bergafwaarts. Enerzijds ben ik zo blij dat ik die zooi niet meer in mijn lichaam heb, maar ik merk dat mijn klachten in lichtere vorm terug komen, ook heb ik ineens angsten ontwikkeld die ik nooit had. Ik ben vooral erg nerveus de hele dag door.
Mijn vriend zegt soms ook wel, ga het alsjeblieft weer slikken, want zo kan het niet langer.... Maar ik wil die troep nooit meer hebben.
Ik zie veel herkenning op dit forum, en vraag mij af wat anderen doen met deze klachten als ze klaar zijn met efexor. Is er een alternatief homiopatisch middel? Of iets anders wat wel helpt zonder al deze bijverschijnselen.

Alvast bedankt!

[kruimel84]

Madelein heb je ook therapie gehad voor je depressie?
Heb je nu begleiding van een specialist met afbouwen?

Ik vraag me dat bij meerdere hier af .
je probleem gaat niet over van de medicijnen de medicijnen onderdrukken het maar daarnaast is het wel ook van belang dat je gaat werken aan je probleem.

En ik mocht van mijn HA er pas mee beginnen als ik begleiding had van een specialist en hij heeftmij gezegd ook als ik over een jaar ofzo zou willen afbouwen ik dat niet alleen moest doen maar ook wer onder behandeling van een specialist omdat deklachten dan weer wat kunnen terug komen en je dan dus ook wer wat begleiding nodig hebt.

[kath1986]

Hey allemaal,

Sinds 2 weken neem ik Cymbalta 60mg, maar ik denk eigenlijk dat ik beter af zou zijn met Efexor.
Ook omdat Efexor helpt bij een sociale fobie en dat doet Cymbalta niet..
Ik zit namelijk met veel angsten en maak me veel te veel zorgen om wat mensen denken van mij.

Kan iemand mij ook zeggen of Efexor zwaarder is dan Cymbalta of net andersom?

Groetjes en alvast bedankt!
Kathleen -xxx-

[madelein81]

Hallo Kruimel, bedankt voor je reactie.

Ik ben al met al 2 jaar in therapie geweest. (psycholoog) Na een jaar ben ik met de medicijnen begonnen omdat de therapie niet de gewenste invloed had. Ik ben het met je eens dat een pilletje het probleem niet oplost. Daarom ben ik ook niet begonnen met het slikken van efexor. De reden voor mij was om alles gewoon is "makkelijker" te maken. En ik heb ook serieus wat aan efexor gehad. Maar goed, het weegt niet op tegen alle bijwerkingen etc. die ik gehad heb, maar goed dat terzijde.
Tijdens mijn "efexor-periode" heb ik veel contact gehad met de huisarts. In overleg met hem ben ik ook gaan afbouwen. Hij vertelde me ook dat te snel afbouwen er voor kon zorgen dat de klachten nog erger dan voorheen terug zouden komen.
Ik weet ook dat de pillen mijn "probleem" een beetje onderdrukt hebben. En ben nu ook weer bezig met wat cursussen om gewoon mijn manier van denken aan te pakken. Het rondje psychologen heb ik ook wel een beetje gehad, want daar werden me vooral veel ziektes aangepraat.
Ondanks dat ik zelf wel werk aan mijn "probleem". Zou ik toch graag willen weten of er uberhaupt iets is wat mij gewoon net dat duwtje in de rug geeft wat ik nodig heb.

[sneeuwwatje]

Hallo, ik slik voor de tweede keer in 6 jaar tijd nu efexor. En ja, al 16 jaar in therapie en nog steeds een psychiater en psycholoog. Dus, genoeg specialisten om mij in de gaten te houden.
Wat is eng blijf vinden is dat het blijkbaar ook makkelijk te verkrijgen is via de huisarts. Niet alleen efexor, maar alle anti depressiva. Nu even een gewaagde, maar voor mij wel tekende vergelijking.
Stel, je hebt een gezwel ergens en de huisarts heeft dat gezien via een foto. En hij zegt, ach het is kanker en ik weet wel welke chemo je daar voor moet hebben. Neem dit pilletje elke dag en dan kom je af en toe even op mijn spreekuur en dan kijken we hoe het met je gaat.
Dat is namelijk hoe ik het zie. Ik heb iets in mijn hoofd waardoor het moeilijker voor mij is dan de gemiddelde medemens om te functioneren in deze maatschappij. Daarvoor zijn er specialisten en dat is mijn psychiater die ook mijn medicatie mag voorschrijven en mijn psycholoog die gestudeerd heeft om mij te begeleiden.
Mijn psychiater moet bijhouden welke nieuwe medicijnen er zijn en wat ze met me doen. Even een voorbeeld, mijn huisarts wist niet dat efexor al op de markt was, toen ik het voor het eerst slikte.
Mijn psychiater is de specialist en ik laat graag een specialist mijn medicijnen voorschrijven. Eentje die ik vertrouw, die ik zie wanneer het nodig is en die ook vindt dat ik het voor de rest van mijn leven moet slikken, maar die er mee om kan gaan dat ik dat niet wil.
Pas op met huisartsen, want ze weten er wel wat vanaf, maar waarom niet kiezen voor iemand die zichzelf gespecialiseerd heeft jouw problematiek?? En, daar ook meer tijd voor heeft. Echt, kanker, een gebroken been, een blinde darm laat je niet door een huisarts oplossen, waarom een breuk in je hoofd wel, ik vind het namelijk hetzelfde!!

[magicmind]

Ik gebruik nu Efexor 225 mg sinds 9 maanden. 3 weken geleden kreeg ik opeens niet het merkmiddel maar venlafaxine mee naar huis. Dus wel dezelfde stof maar zonder het merk Efexor. Zou volgens apotheek niet uitmaken. Nou, dus wel helaas... Na 3 dagen merkte ik al dat ik weer depressief werd en weeer net zo hevig als ik ooit was (heb 3 maanden durende opnamen in psych ziekenhuis achter de rug...). De volgende dag psychiater gebeld, volgens haar was het onwaarschijnlijk dat het hier aan zou liggen maar ze zou toch een recept met het merkmiddel faxen naar de apotheek. Daar moesten ze het bestellen, waardoor ik 2 weken depressief ben geweest! Nu weer op mijn vertrouwde Efexor en ik voel me na 2 dagen al weer een stuk beter. Ik geloofde ook nooit dat dit zou kunnen, maar heb dit echt ervaren en weet bijna zeker dat het hierdoor is gekomen. Er is nl. niets stressvols o.i.d gebeurd de laatste weken. Opeens was de depressie weer terug. Dus pas op iedereen die het generieke middel krijgt ipv het merkmiddel! Je hebt recht op vrije keuze en mag dus het goedkopere middel weigeren!!

[magicmind]

O ja, Sneeuwwatje, je hebt helemaal gelijk. Huisartsen moeten (ernstig) depressieve mensen m.i. niet behandelen, maar doorverwijzen naar psychiater. Mijn psychiater zegt ook dat huisartsen vaak veel te laag doseren en zij hebben ook geen tijd om lang met hun patienten te praten. Soms lees ik hier dat mensen 37.5 of 75 mg slikken. Dat is echt geen werkzame dosering. Moet minstens 150 mg zijn om goed te kunnen werken volgens mijn psychiater. Een gemiste kans dus voor die mensen en slecht werk van de huisarts om deze patienten een mogelijk goed werkend geneesmiddel te laag te doseren!

[martijn_]

Hoi allemaal,

Ikzelf heb 13 jaar lang Efexor gebruikt en eerder in dit forum schreef ik dat ik in januari 2008 ben opgehouden omdat ik wilde proberen hoe het zonder was.
Het afbouwen koste me moeite. Ik splitste de capsules en hoewel dit volgens sommigen niet verstandig was heeft het me geholpen om de ontrekkingsverschijnselen een stuk te vermijden.. Uitsluipen heet dat geloof ik.

3 maanden geleden ging het fout. Na een redelijk emotionele gebeurtenis in mijn leven (die gelukkig goed afgelopen is) stortte ik in. De paniek was terug en in volle hevigheid nu. Meer dan wat ik had toen ik nog efexor slikte. Deze paniek werd ook steeds groter en ik sloot me steeds meer op.

Al 3 maanden zit ik aan de alprazolam en probeer er niet teveel van te slikken. Ook omdat het steeds minder gaat werken..

Ik loop al jaren bij angst en dwangstoornissen van Psyq in Den Haag. Deze hadden me al een tijdje 'bondingspychotherapie' aangeraden. Vorige week was mijn eerste week en nu ben ik helemaal ingestort. Heftige emotionele therapie om je jeugd te verwerken en je boosheid en verdriet over die tijd te uiten.

De angst is sindsdien alleen maar groter geworden. Verlammend en verwarrend ook. Gevangen in de eigen angst.

na de 2e sessie van die therapie heb ik besloten weer aan de Efexor te gaan. Mijn huisarts gaf eerlijk toe dat hij niet wist wat hij moest doen om me te helpen. Mijn angsttherapeute had geen echte mening behalve "probeer het nog even met alprazolam".

Ik heb het gevoel dat ik afgelopen jaar steeds meer ingeleverd heb op mijn leven. Mijn wereld wordt kleiner, mijn relatie komt onder spanning te staan door de allesoverheersende paniek.

Nu sinds 3 dagen aan de Efexor. De bijwerkingen zijn er weer. - het gevoel dat je huid 'brandt' , rare dromen/waakslaap.. (ik slaap niet echt maar hang er tegenaan en het is allemaal wat chaotisch)

Ik wordt zelfs wakker in een soort van paniekaanval. Het is allemaal erg onwerkelijk.

Ik hoop dat de bijverschijnselen snel verdwijnen. en de 10 kilo die ik afgelopen jaar langzaam afgevallen ben door het stoppen met de efexor zullen er nu via sport vanaf moeten blijven.

Ik hoop dat de rust in mijn lijf terugkeert, de spanning die ik nu voel (mijn spieren staan strak als gitaarsnaren) verdwijnt. Ik hoop dat het gapen minder wordt.

Ik ga er vanuit nog wel met de bondingtherapie door te gaan. Maar eerst maar eens even hopen dat de angst minder wordt.

Al is die in de ochtend wel stukken groter dan in de middag en avond. Dat vind ik dan wel een beetje raar.

Ik een bui van angst zie ik het allemaal als erg uitzichtloos en ik hoop echt dat het beter wordt. Want wat als dit nou niet helpt. Dan voel ik me reddeloos verloren. Ik zie geen hoop meer op sommige momenten.

Nu (met hulp van alprazolam) is de angst wat weg en kan ik het beter relativeren. Maar het valt me allemaal wel erg zwaar!


Zijn er meer van jullie die weer begonnen zijn met Efexor na een tijdje gestopt te zijn? Gaan de bijwerkingen dan sneller weg?

Wat doen jullie als je paniek hebt. Hoe kom je er uit? Ik kom op een of andere manier niet meer uit mijn 'hoofd' . Het voelt echt als gevangen zitten in een gevoel.

Ik houd jullie op de hoogte van het verloop

Martijn

[sneeuwwatje]

hoi martijn,

Na 2.5 jaar zonder efexor ben ik drie maanden geleden er weer mee begonnen. Het rare was dat ik de tweede keer meer last had van de bijwerkingen dan de eerste keer. De eerste keer eigenlijk nergens last van gehad, maar deze keer veel last van misselijk zijn en droge mond. Mijn psychiater gaf aan dat je eigenlijk nooit zeker weet wat bijwerkingen zijn of dat je gewoon toevallig op het moment van beginnen met slikken iets anders onder de leden hebt.
Tegen het misselijk zijn het ik er nu omeprazol bijgekregen. Dit zijn maagtabletten en sinds ik die erbij slik ben ik niet meer misselijk geweest. Ook mijn droge mond is pas na 2 maanden overgegaan. Soms heb ik er nog wel last van, maar niet meer zo irritant als in het begin.
Ook heb ik er alprazolam naast als ik echt in paniek raak, niet meer kan slapen zodat ik wat meer ontspannen ben. Vroeger heb ik geautomutileerd en in het begin heb ik de alprazolam ook gebruikt om dat niet meer te doen. Nu ben ik er al meer dan 4 jaar van het automutileren af.
Je vraagt of de bijwerkingen sneller weggingen, nou bij mij dus niet.

Om uit mijn angsten te komen gebruik ik soms mijn alprazolam (max van 2 keer per week op aanraden van de psychiater, maar ik merk dat ik het tegenwoordig bijna niet meer gebruik nu de efexor goed werkt.
Een andere manier om weer uit mijn hoofd te komen zijn ontspanningsoefeningen, een eind wandelen, fietsen, oftewel iets lichamelijks doen waardoor ik meer in mijn lichaam kom. Ook muziek luisteren werkt goed voor mij, tekenen wat ik voel is ook een manier. Als ik me echt rot voel kruip ik onder mijn dekens en neem een rustig dagje.

Hoop dat ik je wat aan mijn verhaal hebt.

groetjes

[witsen]

Mijn vertrouwen in de pharmaceutische beroepsgroep is net zo groot als mijn vertrouwen in bankiers.

Na 5 (!) jaar een steeds hogere dosis effexor voorgeschreven te krijgen, tot uiteindelijk 300mg per dag, ben ik veranderd van een depressieve levende in een levende dode. Ik ben tot de slotsom gekomen dat ik liever depressief ben dan gedrogeerd tot een emotieloze zombie.

Ook 5 jaar lang worstelen met misselijkheid, maagkrampen, opkomend maagzuur, chronsiche vermoeidheid en gewichtstoename onderstrepen m.i. de dubieuze effectiviteit van chemische antidepressiva en wat dies meer zij.

Helaas blijkt stoppen niet makkelijk; ik ben al 4 maanden bezig, met een langzame afbouw, en zou vorige week mijn laatste 75mg slikken; de plotselinge heftigheid van de hoofdpijn, misselijkheid, beangstigende dromen, nare gedachten en beangstigende gevoelens, maakten me zo bang (en waar vind je in het weekend steun?) dat ik toch maar weer een 75mg slikte, om erger te voorkomen.

Dit is de eerste keer dat ik mij zo vreselijk ziek voel, en zulke beangstigende dromen en beangstigende gevoelens ervaar.

Tijdens mijn zoektocht op internet, blijkt dat bijna iedereen die probeert te stoppen, bovenstaande symptomen in meer of mindere mate ervaart. Maar deze gegevens worden kennelijk weggewuifd door de medicijn industrie, de doktoren EN de psychiaters (die toch echt beter zou moeten weten), inclusief mijn psychiater die na alle negatieve berichtgeving in wetenschappelijke bladen, het NRC en op Radar, kennelijk toch vind dat aan zijn expertise en motivatie niet getwijfeld mag worden.

Het feit dat bijverschijnselen en lichamelijke en psychische klachten vaak als onderdeel van een psychologische/ psychiatrische ziektebeeld worden gedefinieerd, maken de patient machteloos. En als je de werking van pillen ter discussie stelt, kan men je ervaringen altijd nog deligetimeren door een diagnose te stellen als "paranoide persoonlijkheids structuur" o.i.d.

Maar hoe kun je in huidige tijden er op vertrouwen dat een voorgeschreven medicijn doet wat de bijsluiter belooft dat het zal doen?En hoe weet je dat je psychiater deugt? En als je dat niet weet, hoe kun je overgaan tot het slikken wat hij voorschrijft?

Net als door hebzucht gedreven Bankiers, hebben corrupte pharmaceutici hun beroepsgroep grote schade berokkend.

Valse informatie, verkeerde diagnostiek, te hoge dosering, verkeerde medicijnen hebben een nog grotere invloed op het leven van een mens dan bancaire hebberigheid. Van ineffectieve medicijnen en van een branche die onwelgevallige informatie over bijverschijnselen weg blijft mofffelen, wordt een patient alleen maar nog zieker dan hij/zij al was, en wordt zieker ipv beterder.

Het is heel belangrijk dat er een echt onafhankelijk (desnoods overheids-onderzoek) komt naar de frequentie en hoogte van de dosering (en effectiviteit) van het voorschrijven van antidepressiva door artsen en psychiaters.

[sneeuwwatje]

misschien eens een idee om een andere psychiater te zoeken als je het niet met hem eens bent. Mijn vertrouwen in de hulpverlening is echt nul procent, maar nu ik mijn eigen twee particuliere therapeuten heb gevonden gaat het beter. Ik kies hun en ook zij hebben een hekel aan de doorsnee (RIAGG, GGZ) hulpverlening. Oftewel.... als ik last van medicatie heb zoeken we daar een oplossing voor en diagnose doen ze niet aan. Want, ik ben ik en daar moet ik mee om gaan, hoe het heet, tja, misschien pas ik gewoon niet in een hokje.
Lijkt me goed om eens goed te kijken waarom je bij een psychiater bent die jij niet vertrouwd....

[Liesje82]

Hoi sneeuwwatje, ik sluit mij helemaal aan bij jouw mening over het voorschrijven van antidepressiva door de huisarts. Ook ik ben er niet beter van geworden, ben er alleen maar meer door in de sh*t geraakt. Ik kwam met paniekaanvallen bij de huisarts en kreeg toen diazepam. Tja, dat maakte het er niet beter op en kreeg toen paroxetine. Deze had ik al eerder geslikt met goede resultaten overigens, maar een huisarts wijst je niet op de bijwerkingen die erg hevig kunnen zijn. Na een tijdje heeft de huisarts mij op aandringen doorverwezen naar een psychiater die mij Citalopram heeft voorgeschreven. Druppel voor druppel heb ik opgebouwd en met strenge controle. Erg fijn!
Ook heb ik een blauwe maandag Efexor geslikt, maar dat viel erg verkeerd bij mij. Ik heb wel gemerkt dat een anti depressiva heel persoonlijk is.

Het verhaal van Martijn komt mij erg bekend voor. Alles lijkt zo onwerkelijk omdat je leven wordt beheerst door angst! het 'nachts wakker worden in paniek ken ik ook en het is moeilijk om je paniek door te komen.Ik loop bij Altrecht onder behandeling bij angst en stemmningsstoornissen en krijg daar een redelijk goede behandeling. Het leert mij mijn angst te relativeren en door te komen. Afleiding zoeken is echt de beste remedie. Dingen blijven doen! Al loop je te trillen en te shaken op je benen en ben je kotsmisselijk of duizelig, toch moet je iets gaan doen wat afleiding geeft. Een stukje wandelen, spelletje op de computeren etc helpt wel wat.
Het brandende gevoel op je huid herken ik ook heel goed van Efexor.

Moedeloos word ik er ook nog regelmatig van, vaak vraag ik me af wat er van mij terecht moet komen. Ik werk niet door mn paniekstoornis en voel me vaak rottig en duizelig. Wel merk ik dat ik nog maar soms echte paniekaanvallen heb door het slikken van Citalopram. Het is moeilijk, ik weet er alles van, maar blijf moed houden. Het helpt je niks om als een grijze muis op de bank te gaan zitten, je relatie kapot te laten lopen en niks te durfen. Het heeft tijd nodig, dat zeker. Ik heb dik driekwart jaar alleen maar op de bank gezeten, durfde amper naar de supermarkt, naar vrienden omdat ik me zo slecht voelde. Maar toen was ik het opeens helemaal zat! Ik wil niet zo verder en grijp alles aan om beter te worden. Medicatie was toen een duidelijke keuze voor mij.
Nog steeds gaat het met ups en downs, maar geniet wel weer een beetje van het leven.

Greetje: tijd geleden! Wat jammer om te lezen dat jij nu ook weer een downmoment hebt bereikt! Ben je al in behandeling voor je paniek bij een psychiater bijv? Misschien is dat een goede keuze.

Succes iedereen!