Ook wij ontvingen deze brief en na heel veel soebatten gaf KPN toe dat mijn vrouw en ik het contract niet hoefden te accepteren. Ik zou per onmiddellijke ingang contractsvrij zijn en mijn nummers kunnen meenemen naar een andere provider. Of ze dat even wilden bevestigen per mail, vroeg ik. Nee, was het resolute antwoord van de KPN-medewerkster aan de andere kant van de lijn. KPN maakte voor mij een uitzondering en die uitzondering wilde ze niet zwart of wit stellen. Ik moest haar geloven dat KPN woord zou houden, drukte ze mij op het hart. Na het noteren van haar naam (goddank!) hing ik op en sloot een nieuw contract af bij Vodafone via een webshop.
Dat was drie weken geleden.
Inmiddels ben ik vier telefoontjes met KPN verder. En vanochtend bereikte mijn frustratie een zinderend hoogtepunt.
KPN heeft namelijk al twee maal geweigerd mijn contract te ontbinden als Vodafone nummerportatie aanvroeg. Beide keren werd ik gehouden aan het oorspronkelijke Debitel-contractstermijn tot begin november 2010. De eerste keer dat ik KPN om opheldering vroeg, gaven ze aan dat ze een 'domme fout' hadden gemaakt en dat het nu wel goed moest gaan als Vodafone zou aangeven dat mijn contract per direct kon worden opgezegd.
Toen ik vanochtend te horen kreeg dat Vodafone ondanks alle instructies wederom nul op het rekest had gekregen, was ik ontzettend boos. Eerst mij aan een contract willen houden waar ik geen handtekening onder heb gezet, dan een domme fout maken en vervolgens niet in staat zijn die domme fout te herstellen. Hoe blond kun je zijn?
Kreeg een enorm nurkse medewerker aan de lijn die aanvankelijk niet echt van zins leek om mij te helpen omdat ik het klantnummer niet bij de hand had. Toen ik hem na veel aandringen zover had dat hij mij ging zoeken op mijn telefoonnummer, wilde hij perse dat ik mezelf identificeerde met ‘het opgegeven nummer van het identiteitsbewijs’ omdat hij mij anders officieel niet mocht helpen en hij zich graag aan de regels hield. Aangezien ik in de auto zat en niet onmiddellijk kon stoppen, opperde ik nog om alle andere gegevens van mij aan hem te overleggen (bankrekening nummer, geboortedatum, postcode, huisnummer, initialen) zodat hij kon vaststellen dat 'ik' ook daadwerkelijk 'ik' was. Maar als hij daarmee akkoord zou gaan, stelde de KPN'er, zou hij ontslagen kunnen worden.
Daarop repliceerde ik hem dat ik zijn principiële uitvoering van het protocol wel begreep maar dat ik officieel niet eens een contract had met KPN - en KPN dus niet op alle vlakken zo principieel was. ‘Oh jawel’, stelde hij. Ik: ‘Mag ik dan een kopie van mijn contract hebben waarop mij handtekening staat?’
Daarop werd het stil en vond meneer het nodig om onwaarschijnlijk bot tegen mij te doen. Nou, dat kon ik ook prima, bot zijn. Het werd daardoor een erg onaangenaam en zeer ontspoord gesprek. Uiteindelijk draaide de discussie natuurlijk helemaal vast waarop ik het gesprek zelf maar beëindigde door te stellen dat het zinloos was om met een ongekend incapabele medewerker van KPN (… ja, ik was echt bloedjelink
) te discussiëren.
Vervolgens onmiddellijk opnieuw KPN gebeld en kreeg toen een zeer vriendelijke dame aan de lijn die mij wèl héél professioneel hielp en het KPN-probleem niet bij mij neerlegde, maar dat zelf oploste. Op hoop van zege doet Vodafone nu voor de derde maal een poging. Zou het dan nu eindelijk lukken?
KPN heeft voor mij in elk geval afgedaan. En dat komt niet alleen door het botte klantcontact van mijn eennalaatste telefoontje, maar vooral doordat de organisatie weinig sjiek opereert.
