[ archief ] huwelijksevoorwaarden,1963, beide geen nederlanders

[henk.flemming]

Na 46 jaar huwelijk gaat een goede vriend scheiden. Zijn vrouw heeft de scheiding aangevraagd. Ze zijn op huwelijkse voorwaarden getrouwd, vrouw is na erfenis vermogend(beschermt vlgs voorwaarden) en wil ook 50% van wat tijdens het huwelijk is opgebouwd.
Dit is uitgezocht en mijn maat is dus behoorlijk de klos.

Ik probeer nu gaten te vinden in deze materie

1. Mijn maat was niet nederlands sprekend tijdens de tekening van deze voorwaarden en ging op de blauwe ogen van zijn aanstaande.
Notaris had nagelaten voor een engelse versie, geen nadere uitleg gegeven en ook geen tolk erbij

2. Beide hadden ten tijde van de onderteking van de huwelijkse voorwaarden NIET de nederlandse nationaliteit. Pas 4 jaar later beide genaturaliseerd tot nederlander.
In de huwelijkse voorwaarden wordt niet verwezen dat het nederlandse recht van toepassing is op deze huwelijks voorwaarden.

Vraag;
1. gezien beide niet de nederlandse nationaliteit hadden en geen vermelding "onder nederlands recht" kan deze voorwaarden nietig worden verklaart?
2. Zorgplicht van de notaris is ook tekort geschoten ivm
geen duidelijke uitleg, laat staan tolk of engelse versie

Zijn er wettelijke mogelijkheden om deze huwelijk voorwaarden aan te vechten?

bedankt voor jullie input

Henk

[kweenie]

Wat 1 betreft denk ik dat er weinig kans is, aangezien het huwelijk ook onder Nederlands recht valt, en de 'bijbehorende' huwelijkse voorwaarden dus ook onder Nederlands recht vallen.

Of je op grond van niet-nederlands spreken en zorgplicht een kans maakt weet ik niet. Maar als ondertekenaar kan ook wel van je worden verwacht dat je weet wat je tekent en bij vragen ook uitleg vraagt. Bovendien waren de voorwaarden waarschijnlijk niet onredelijk in het nadeel van de een of van de ander.

[witte angora]

Bij een scheiding zijn er in principe altijd twee de klos, vooral als het om financiën gaat.

Dit is uitgezocht en mijn maat is dus behoorlijk de klos.

Allebei 50% is niet meer dan redelijk. In welk opzicht is je maat dan de klos?

Het vermogen van de vrouw valt buiten het gemeenschappelijk bezit, het komt haar toe. Dat zijn nu eenmaal de huwelijkse voorwaarden. In welk opzicht is je maat hierin de klos dan?

Ongetwijfeld zal het voor je maat een hard gelag zijn als na 46 jaar het huwelijk ineens eindigd. Wat de reden ook is. Dat je voor hem klaar staat is heel goed van je, juist in dit soort perioden hebben mensen hun vrienden hard nodig. Niet alleen voor praktische zaken, maar vooral voor emotionele en morele steun.

Maar ik vrees dat je wat de financiële kant betreft heel weinig zult kunnen doen. Wellicht dat een goed gesprek tussen beiden, eventueel met een mediator, wat soelaas kan bieden, maar meer zit er niet in denk ik.

[WilWil]

De erfenis zit waarschijnlijk een koude uitsluiting op. Dit is gedaan door de erflater. De erfenis valt dan geheel buiten het huwelijk. Dat de vrouw hierdoor vermogend is leuk voor haar, maar staat los van wat er tijdens het huwelijk is opgebouwd.

Dat ze 50% vraagt is reeël en normaal. Tenzij er natuurlijk iets anders afgesproken is in de huwelijkse voorwaarden.

Dat je vriend op dat moment de huwelijkse voorwaarden niet heeft begrepen is zijn probleem. Hij heeft tenslotte getekend. Zorgplicht van notaris 46 jaar geleden? Ik weet niet hoor. Staan er onredelijke zaken in de huwelijkse voorwaarden?

Maar stel je vecht het aan en het wordt als onredelijk gezien, dan is een 50-50 verdeling nog steeds aan de orde. Dus wat wil je ermee bereiken? Je kunt je energie beter steken in het weer op weg helpen van je vriend.

[Quisquid]

Wat 1 betreft denk ik dat er weinig kans is, aangezien het huwelijk ook onder Nederlands recht valt, en de 'bijbehorende' huwelijkse voorwaarden dus ook onder Nederlands recht vallen.

Of je op grond van niet-nederlands spreken en zorgplicht een kans maakt weet ik niet. Maar als ondertekenaar kan ook wel van je worden verwacht dat je weet wat je tekent en bij vragen ook uitleg vraagt. Bovendien waren de voorwaarden waarschijnlijk niet onredelijk in het nadeel van de een of van de ander.

Zo simpel ligt het niet.
De vraag naar het recht van welk land de huwelijkssluiting is geweest (de huwelijksformaliteiten) is een heel andere dan de vraag naar het recht van welk land het huwelijksregime geldt (het recht dat geldt tussen de echtgenoten) en binnen welk rechtsstelsel de eventuele huwelijksvoorwaarden zijn gemaakt. En wat daarin staat, natuurlijk. En dát is weer een andere vraag dan naar het recht van welk land de echtscheidingsprocedure liep.
En of dat allemaal in de betrokken landen wordt erkend. Het zou zomaar kunnen zijn dat een land de echtscheiding niet erkent, om maar iets te noemen.

Je bevindt je op het gebied van internationaal privaatrecht, internationale verdragen, jurisprudentie en (eventuele) rechtskeuze. Het toepasselijke rechtsstelsel kan soms zelfs in de loop van het huwelijk een ander worden. Dat gebeurt soms - niet altijd - na landverhuizing.
Aanknopingspunten kunnen zijn het land van huwelijkssluiting, het woonland van een van de huwelijkspartners, het land van (eerste) huwelijksdomicilie, het land van een van de nationaliteiten van de echtgenoten of van een van hen. En dan zijn er ook nog landen waar elke deelstaat een eigen rechtssysteem heeft. Zo bestaat er Engels en Schots recht en hebben ook alle 50 staten van de Verenigde Staten van Amerika eigen recht.

Dit is een rechtsgebied waar zelfs notarissen niet dagelijks mee te maken hebben. En het spreekt voor zich dat zij niet al die vreemde rechtsstelsels kennen. Zelfs zij moeten zich op hun beurt hierover meestal goed laten adviseren, voordat zij hun cliënten van dienst kunnen zijn.

Laat je dus goed informeren bij een kundig notaris.

Er komt mogelijk nog veel meer bij kijken. Naar welk recht wordt de boedel afgewikkeld (helemaal als het vermogen over verschillende landen verspreid is)? Zijn er erfrechtelijke consequenties en zo ja, naar welk recht? Daarbij kan soms óók nog eens het woonland van een van de erfgenamen een rol spelen. Ook kunnen er in diverse landen/gebieden fiscale consequenties zijn.

[henk.flemming]

Bedankt voor de reacties,
@ quisquid
Dit is een zeer moeilijk geval, maar vandaag heb ik "opdracht"gekregen van mijn maat om de voorwaarden door te sturen naar een notaris gespecilaiseerd in internationaal privaatrecht.
Het is nu afwachten. Ik heb een begeleidend mail verstuurd met de "feiten" daarnaast heb ik de huwelijks voorwaarden nog doorgelezen en kwam tot de constatering dat een kanditaat notaris deze huwelijks voorwaarden heeft behandelt en bovenal heeft hij die ook ondertekent.
Ik had het idee dat een kanditaat notaris geen officiële documenten mocht onderteken. Mits er een getekend formulier aanwezig is van de notaris.
Dat is niet aanwezig.
Een ander punt om deze voorwaarden aan te vechten in mijn optiek, naast de eerder gemelde punten.

[Quisquid]

Een kandidaat-notaris werkzaam op een notariskantoor doet inhoudelijk precies hetzelfde werk als een notaris (en is niet zelden beter op de hoogte van een zaak dan de notaris). Hij is echter niet bevoegd de akten te doen verlijden en andere notariële documenten met zijn handtekening officieel te "voltooien".
Tenzij de notaris afwezig is (ziek, vakantie, overleden) en aan de kandidaat-notaris officieel de waarneming van de afwezige notaris (of het vacante kanoor) is opgedragen.

In de akte waarbij een kandidaat-notaris als notaris de akte heeft doen verlijden, staat dan ook altijd dat hij optreedt als waarnemer of plaatsvervanger is van .... (naam van de notaris die wordt waargenomen). In dat geval heb je gewoon een geldige akte (of ander document, zoals een verklaring van erfrecht of een legalisatie).

De kandidaat-notaris voor wie in 1963 (onder de toenmalige Wet op het Notarisambt) de akte van huwelijksvoorwaarden is verleden, was minimaal drie jaar in het notariaat werkzaam (een wettelijke eis voor waarnemingen), heeft tot het doen van waarnemingen de eed afgelegd op de rechtbank en heeft daar ook zijn handtekening doen registreren. En de periode van zijn waarneming was aangevraagd bij en goedgevonden door de "Kamer van Toerzicht over de Notarissen en de Kandidaat-Notarissen", die daarvoor een beschikking heeft afgegeven. Zijn bevoegdheid is dus altijd in de archieven terug te vinden.

[FiscaalJurist]

Na 46 jaar huwelijk gaat een goede vriend scheiden. Zijn vrouw heeft de scheiding aangevraagd. Ze zijn op huwelijkse voorwaarden getrouwd, vrouw is na erfenis vermogend(beschermt vlgs voorwaarden) en wil ook 50% van wat tijdens het huwelijk is opgebouwd.
Dit is uitgezocht en mijn maat is dus behoorlijk de klos.

Ik probeer nu gaten te vinden in deze materie

1. Mijn maat was niet nederlands sprekend tijdens de tekening van deze voorwaarden en ging op de blauwe ogen van zijn aanstaande.
Notaris had nagelaten voor een engelse versie, geen nadere uitleg gegeven en ook geen tolk erbij

2. Beide hadden ten tijde van de onderteking van de huwelijkse voorwaarden NIET de nederlandse nationaliteit. Pas 4 jaar later beide genaturaliseerd tot nederlander.
In de huwelijkse voorwaarden wordt niet verwezen dat het nederlandse recht van toepassing is op deze huwelijks voorwaarden.

Vraag;
1. gezien beide niet de nederlandse nationaliteit hadden en geen vermelding "onder nederlands recht" kan deze voorwaarden nietig worden verklaart?
2. Zorgplicht van de notaris is ook tekort geschoten ivm
geen duidelijke uitleg, laat staan tolk of engelse versie

Zijn er wettelijke mogelijkheden om deze huwelijk voorwaarden aan te vechten?

bedankt voor jullie input

Henk

Zoals al eerder gesteld zijn de regels van IPR van toepassing. Elk land heeft eigen regels voor het IPR. Als de mensen in Nederland wonen en niet allebei dezelfde nationaliteit hebben dan knopt het Nederlands IPR aan bij de eerste woonplaats na huwelijks sluiting. Hebben ze dezelfde nationaliteit dan geldt in beginsel het recht van dat land. Omdat ze geen rechtskeuze hebben gedaan lijkt mij dit relevant.

Goed om te weten is dat dwingend rechtelijke regels van het land waar je woont zelden opzij treden indien het IPR een ander recht van toepassing verklaart.

Nietig verklaren van de huwelijkse voorwaarden lijkt mij moeilijk. Je hebt zelf ook aan te geven dat je iets niet snapt. Jij gaat toch ook geen chinese contracten lezen indien je geen Chinees kent?

Als ik jou toppic goed lees dan had je maat hvw inhoudende gescheiden vermogens bij aanvang, met jaarlijkse verrekening van hetgeen onverteerd is gebleven. Uiteraard zal dit niet jaarlijks gebuert zijn en dan knopt de Nederlandse jurisprudentie al snel aan bij gemeenschappelijkheid van het vermogen opgebouwd gedurende het huwelijk.

Wanneer op grond van het IPR een ander recht van toepassing zou zijn op de hvw kan je vriend daar alleen iets wijzer van worden indien het stelsel gescheiden vermogens met jaarlijkse verrekening van het geen onverteerd is gebleven, niet is toegestaan in dat rechts systeem of anders uitpakt. Als de mensen in Nederland wonen en een ander rechtsstelsel is van toepassing dan moet de Nederlanse rechter dit stelsel gaan toepassen. Dat gaat veel advocatenkosten meebrengen. Bezin er ge begint

[Machtold]

Na 46 jaar huwelijk gaat een goede vriend scheiden. Zijn vrouw heeft de scheiding aangevraagd. Ze zijn op huwelijkse voorwaarden getrouwd, vrouw is na erfenis vermogend(beschermt vlgs voorwaarden) en wil ook 50% van wat tijdens het huwelijk is opgebouwd.
Dit is uitgezocht en mijn maat is dus behoorlijk de klos.

Waarom zou jouw maat meer recht hebben op het opgebouwde dan zijn toekomstig ex vrouw? Alleen omdat haar familie wel centjes had en die aan haar heeft nagelaten?
Hij is niet de klos, maar moet de boel eerlijk verdelen, dan is het aan haar of zij hem dan wat meer gunt uit hun gezamelijke boedel, omdat hij anders berooid zou achterblijven.

Maar als hij "behoorlijk de klos" is, dan zal het wel om een aanzienlijke som gaan en zal er ook een aanzienlijke som overblijven. Dus of zijn ex medelijden met hem moet hebben?