Via privébericht schreef een lotgenoot mij:
Nee, serieus, ja, wat een gedoe allemaal. Wat opvalt -ik heb net wat stukken gelezen- is dat zo'n DWI (of de juridische en klachtenafdeling) nogal onzorgvuldig te werk lijkt te gaan. Alles lijkt op enerzijds hun aannames en anderzijds (onder druk afgelegde) verklaringen van jou gebaseerd te zijn.
Dat je opmerkelijk zuinig bent is tegenwoordig blijkbaar geen deugd meer (nog afgezien van het FEIT dat het gewild danwel ongewild NOODZAKELIJK is) Ook het hebben -en uitgeven- van contant geld (van bv familie) is eigenlijk niet bestaanbaar, laat staan toelaatbaar; het is niet te traceren... Dit bevestigt mij in mijn 'cynische' gedachten over geïmplanteerde chips, bewaarplicht, trackers en ga zo maar door en uiteindelijk (jij en ik zouden het nog wel eens kunnen meemaken!!!) het einde van de wereld, althans een leefbare wereld.
Ik denk dat je goed aannemelijk kunt maken dat jullie geen woning, betaalrekening, verzekering e.d. delen. Hoe graag je dat ook zou willen (en wat misschien logischerwijs verwacht zou kunnen worden). Het is niet zo. Ik vind dat men wel erg dicht in de privésfeer komt; er wordt bijna geïmpliceerd dat jullie situatie niet kan bestaan en zou de vraag kunnen rijzen of jullie wel wat met elkaar hebben (afgezien van een kind) en of dat kind hierbij wel gebaat is laat hen schijnbaar koud...Kijk maar uit dat ze niet nog verder gaan.
Zou x jou daarmee niet eens wat eten mogen geven, of contant geld? Laat ze maar regels opstellen over wat je wel en niet mag
Kijk, ik snap dat als men jou geld geeft (gaf) dat daar voorwaarden aan zijn verbonden, maar men gaat wel erg kort door de bocht.
Ja precies! Dat is het gloeiend hete hangijzer in de politiek rond deze zaak. Als er een harde duidelijke grens zou zijn omschreven, dan hielden wij ons daar strict aan, dan zorgden wij er wel voor dat wij nooit boven het maximum aantal toegestane uren samen zouden zijn. Maar nee, de bijstandsgerechtigde *moet* te allen tijde leven in grote onzekerheid, hij/zij mag en zal niet gelukkig zijn.
Teneinde dat te bereiken houdt men *alle* plichten waar de client zich aan dient te houden opzettelijk vaag omschreven, zodat men altijd een kapstok heeft om een lastige client aan op te hangen.
Zo kan een vader met bijstand niet even wat langer voor de gezelligheid bij zijn pasgeboren baby'tje verblijven, want oh wee dat het kan worden gezien als 'samenwonen'! Nee, in plaats daarvan moet hij oppassen dat de Staatspolizei niet bij de buren gaat vragen, of op straat staat te posten, om te 'onderzoeken' hoe vaak de vader bij de moeder op bezoek is. Alsof een 'burenonderzoek' (zo noemen ze het echt!) ook maar in de verte een geldig bewijs zou kunnen leveren. Die wereldvreemden van de DWI leven niet meer in deze tijd. Ik zie of spreek mijn buren vrijwel nooit, laat staan dat zij een geldige uitspraak zouden kunnen doen omtrent my whereabouts!
Rekent men wel mee dat jij ook flink voor je kind zorgt? Of mag dat niet? Vindt men dan dat je vruchtgebruik hebt of vermoedt men dan dat je daarvoor betaald wordt? Interessant blijft voor mij -niet om het een of het ander, noch ten nadele van vrouwen in het algemeen- hoe het was als de moeder in jouw situatie zat en jij als vader een goedbetaalde baan had...Deze maatschappij (en wereld) is knap ziek gemaakt. Voor velen is dat misschien (nog) niet aan de orde (velen 'werk(t)en' er goedbetaald aan mee) maar mensen: doe de ogen/oren en alle zintuigen eens open!
Sterk punt!
Ik kan alleen maar hopen dat de DWI beseft dat ik hun 'onderzoek' een uiterst slordige onbetrouwbare methode van fraude-onderzoek acht, en dat ik het inmiddels steeds belangijker vind dat de punten die ik noem naar voren gebracht worden in de politiek, omdat dit soort waanzin zo ontzettend veel geld kost, en veel mensen tijd, zorgen en moeite kost die zij wel beter kunnen besteden (bijv. aan het zoeken naar -meer- betaald werk of het verzorgen van hun kinderen!).
Waar het op neer komt is dat de DWI mij niet wil vertrouwen op mijn woord, en schijnbaar het volste vertrouwen heeft in bijzonder vage vermoedens die (volgens de DWI) spreken uit o.m. een paar bankafschriften die een hele korte periode beslaan van mijn leven.
Hiertegen alleen al heb ik een aantal mijns inziens sterke punten die ik wil aanvoeren, om te benadrukken hoe stupide en zinloos deze rompslomp (voor alle partijen) is:
- Cash geld hoeft niet alleen te komen van pin-automaat opnames.
- Bankbiljetten en munt-geld zijn veel langer houdbaar dan 3 maanden.
Ik heb altijd voorraden van houdbare levensmiddelen in huis. Die artikelen zijn meestal véél langer houdbaar dan 3 maanden (de periode van de door hen bekeken bankafschriften). Die staan derhalve niet per sé of nauwelijks bij de uitgaven van de periode waar de DWI afschriften over wilde zien. De enige voedingsmiddelen die ik korter vantevoren koop, vanwege houdbaarheid, zijn fruit, groente, kaas en soms brood e.d.
- Cash geld is niet per definitie afkomstig van zwart inkomen.
Het feit dat ik toevallig soms wat meer en soms wat minder cash geld uitgeef is gebaseerd op het feit dat ik er niet van hou om debetrente te betalen aan banken. Hiervoor heb ik te allen tijde een voorraad contanten achter de hand, zodat ik niet hoef te pinnen als ik rood dreig te gaan staan. Mijn zus en ik hebben hier al tientallen jaren deals over, dat wij elkaars rood staan voorkomen. Zij kan dit evt. verifieren, dat wij elkaar regelmatig cash geld lenen.
- Sinds wanneer is het verdacht gedrag om met contanten boodschappen te doen?
- Sinds wanneer is het verdacht of niet toegestaan om cash geld langer dan 3 maanden te bewaren?
- Maakt cash geldbezit deel uit van eventuele vermogenstoets? En zo ja, hoe wil de DWI dit controleren?
Gaat het dan niet puur en alleen om het vertrouwen dat de DWI heeft in het woord van mij als client? M.a.w. de DWI is niet duidelijk over of zij mij nu wel of niet op mijn woord wenst te vertrouwen;
Enerzijds geeft men aan mij hoedanook tòch al niet te vertrouwen (omdat alles wat ik doe bij voorbaat als verdacht wordt behandeld, vooral als het iets afwijkt van *hun* norm).
Anderzijds pretendeert men bij de DWI dat mijn woord juist *alles* waard is zodra ik iets 'verklaar' en onderteken, dus zodra men bij de DWI zelf zegt "nu is alles wat u zegt van cruciaal belang, want wij vertrouwen u op uw woord omdat wij dat zeggen!"
Ik mis hoe een dergelijke discrepantie rechtvaardig te noemen is.
Schandalige wetgeving, die WWB;
http://www.st-ab.nl/wetwwbkortbestek.htm
Let op punt 9;
"De bijstand is maatwerk en op veel bepalingen van de Wwb is een uitzondering mogelijk, al dan niet op grond van gemeentelijke beleidsregels. Wees daarom bedacht op het al te snel trekken van conclusies."
Oh how convenient!