Om de consument te beschermen en misleiding te voorkomen moeten gezondheidsclaims op voedingsmiddelen tegenwoordig goed onderbouwd zijn. De EFSA heeft de afgelopen jaren verschillende claims beoordeeld, waarvan het grootste deel is afgewezen.
Voor een reguliere behandeling geldt ook dat een onderbouwing voor de effectiviteit aanwezig moet zijn. Anders kan iedereen hier gebruik en misbruik van maken. De zorgverzekeraar kan hier een rol in spelen.
Bij een alternatieve behandeling ontbreekt deze onderbouwing. De zorgverzekeraar erkent dit (1). Dit essentiële verschil heeft diverse gevolgen die ik eerder heb aangehaald en waardoor vergoeding ervan ongewenst is:
- Er is sprake van misleiding omdat de suggestie wordt gewekt dat een alternatieve behandeling effectief is (dit wordt versterkt door de vergoeding en het gebruik van dr. titels) terwijl dit niet bewezen is.
- Er wordt met twee maten gemeten waardoor er sprake is van oneerlijke concurrentie. Dit gaat ten koste van een reguliere behandeling.
- Het opnemen van alternatieve behandelingen in de aanvullende zorgverzekering heeft een financieel voordeel voor de zorgverzekeraar. Dit gegeven beïnvloed de zorgverzekeraar om alternatieve behandelingen in hun aanvullende zorgverzekering op te nemen. Deze afweging heeft weinig te maken met het verbeteren van de gezondheidszorg.
- Er is onvoldoende onderzoek beschikbaar dat gekeken heeft naar de veiligheid van alternatieve behandelingen.
- Alternatief werkende artsen kunnen niet-geïndiceerde medicijnen voorschrijven. Bovendien verschilt vaak de manier van diagnose-stelling hetgeen directe gevolgen heeft voor de behandeling. Dit gaat gepaard met een verhoogd risico op ongewenste en onnodige bijwerkingen.
- De keuze om voor een aanvullende zorgverzekering te kiezen zonder alternatieve behandeling (homeopathie) is er niet (2).
Wanneer iedere consument zich van bovenstaande knelpunten bewust was vind ik het probleem minder ernstig. Er is namelijk ook zoiets van keuzevrijheid. Het probleem ontstaat echter doordat veel consumenten zich hier niet van bewust zijn. Hierdoor dient de consument beschermt te worden net zoals nu gebeurt bij de beoordeling van voedingsclaims.
Alternatieve behandelingen uit de aanvullende zorgverzekering halen zou misleiding en oneerlijke concurrentie verminderen, kosten besparen die nuttig gebruikt kunnen worden en bovendien zou de kwaliteit van de gezondheidszorg verbeteren.
De taak en verantwoordelijk ligt dus bij de alternatieve geneeskunde om aan te tonen dat behandelingen effectief zijn. Hiermee wordt deze discussie voorkomen.
In mijn optiek is het dan ook logisch dat stellingen als "de verzekeraar vergoed het dus het is goed" of "de verzekeraar vergoed het niet dus het is fout" absoluut mank gaan.
Wie heeft deze stelling geponeerd?
Of iets “goed of fout” is heeft te maken met de indicatie, ernst en aanvaardbare bijwerkingen (die kunnen verschillen). Vergoeding is geen synoniem voor “effectief”. Maar een behandeling die vergoed wordt hoort volgens mij wel effectief te zijn.
Dat is geen weerlegging van mijn argument, maar uw mening. Alternatieve geneesmiddelen moeten om voor vergoeding in aanmerking te komen als geneesmiddel zijn geregistreerd. daarmee worden ze aan dezelfde testen en richtlijnen onderworpen als reguliere geneesmiddelen.
Een verschil is dat bij de registratie van een homeopathisch geneesmiddel voornamelijk naar de kwaliteit en veiligheid wordt gekeken en niet zozeer naar de effectiviteit. De link van Wilmamazone naar het CBG maakt dit ook duidelijk.
Ergo de hele waslijst van alle andere punten is dus exact hetzelfde.
Het gaat erom welke punten verschillen, niet het aantal.
Andere dan wetenschappelijke criteria, er zijn dus wel degelijk criteria.
Maar die criteria voor effectiviteit staan niet in verhouding tot een regulier medicijn.
@zozozo, het onderwerp dat je aanhaalt heeft weinig met deze discussie te maken. Dat medicijnen te vaak en onnodig worden voorgeschreven geloof ik graag. Het probleem ligt hier meer bij de artsen dan bij het medicijn. Wel blijkt hieruit de zelfregulerende werking. De reguliere geneeskunde is niet heilig of foutloos. Dat is een utopie dat graag aangehaald wordt door tegenstanders van farmaceutische industrie.
De primaire winst bij het niet meer vergoeden van alternatieve behandelingen is volgens mij de bescherming van de consument.
1) Met de geselecteerde organisaties hebben wij afspraken gemaakt over kwaliteit, opleidingsniveau, klachtenregeling en bij- en nascholingen. Over de werkzaamheid en effectiviteit van de alternatieve zorg is vaak weinig bekend. Een alternatieve behandeling kan immers ook risico’s voor de gezondheid met zich meebrengen.
http://www.vgz.nl/vergoedingen/alternat ... zen/beleid
2) Alleen bij Vegapolis compact, PRO LIFE AV small polis, Kiemer aanvullend Lieke en Sanne, IZZ bijzonder bewust en basis aanvullend.
http://www.nvkh.nl/template/docs/vergoe ... t_2012.pdf