viewtopic.php?f=45&t=176005&start=120#p2441405
Hier kan namelijk niet gesproken worden van een situatie waar feitelijk geconcludeerd kan worden dat de genezing te danken is aan een alternatieve (niet aangegeven homeopatische) geneesmethode.
witte angora schreef:Het enige verschil is dat reguliere medicatie onder toezicht op mensen wordt getest, terwijl blijkbaar in de homeopathie de werking proefondervindelijk al lang aangetoond is. Maar dan zonder officieel toezicht.
Dat is natuurlijk onzin. Moderne medicijnen kennen een veel langer project beginnende bij een hypothese en eindigend zo ongeveer bij het klinische onderzoek. Daartussen zitten vele jaren van onderzoek die zeer diep gaat.
Zo'n hypothese ontstaat niet zomaar, maar heeft een logische basis. Bijvoorbeeld de zoektocht een cellulaire reactie door een signaal te geven aan een specifieke receptor. Dit signaal kan in werking gezet worden door een molecuul met een deels bepaalde moleculaire structuur. In een laboratorium kan men vervolgens moleculen synthetiseren die deels aan deze bepaalde moleculaire structuur voldoen en ook testen of de gewenste cellulaire reactie met een cel ontstaat. En is die reactie er steeds niet, wordt de hypothese verworpen en gaat men op zoek naar een nieuwe hypothese zoals dat in de wetenschap gaat. Het creëren van medicijnen is dus niet zomaar wat proberen en hopen op het beste. Er komt ook een hoop alchemie bij kijken.
Dat bestaat allemaal niet in de homeopathie en daarin is men na meer dan 200 jaar nog altijd niet verder gekomen dan een hypothese en klinische testen, waarbij klinische testen na gebruik van homeopathische middelen geen aantoonbaar beter effect heeft dan placebo's. In de wetenschap wordt en hoort zo'n hypothese simpelweg verworpen.
witte angora schreef:Dan is het ook nog leuk om te weten dat lang niet iedere reguliere medicatie bij iedereen werkt. Het zal dan wel bij de meeste mensen werken - maar dus niet bij allemaal. Met als gevolg dat je via de huisarts nog altijd proefondervindelijk moet onderzoeken of het gangbare medicijn voor jou wel effectief is.
Ik durf te stellen dat de meeste gevalen zonder positief resultaat zijn te wijten aan een verkeerde diagnose. Immers worden de meeste diagnoses gesteld aan de hand van een gesprek en een paar kleine testen. Vrij wonderbaarlijk dat het dus ook zo veel goed gaat.
Kijkt men naar stoffen die niet ingezet worden als medicijn maar als genot (drugs), blijkt de werking zo goed als gegarandeerd. Zeker wanneer de stof een zeer sterke werking heeft, zoals MDMA, cocaïne, heroïne en alcohol. Dit omdat het ook geen symptoombestrijding is waardoor geen verkeerde diagnose gemaakt kan worden.
Voeg daar nog eens alle bijwerkingen aan toe. Dan is de reguliere medicatie heus niet zo geweldig.
Van een hoop bijwerkingen bij medicijnen bestaat geen hypothetische of wetenschappelijke onderbouwing voor het bestaan ervan. Dat wil ook niet zeggen dat die niet kan bestaan, maar een logische verklaring voor een hoop bijwerkingen is het nocebo-effect.
In klinische testen hebben niet alleen de proefpersonen met het te testen medicijn last van bijwerkingen, ook de proefpersonen die een placebo hebben gekregen zonder dit te weten krijgen veelal last van deze bijwerkingen. Dit terwijl bij het testen van sommige medicijnen de proefpersonen die het te testen medicijn hebben gekregen maar waarbij is verteld dat zij een placebo hebben gekregen, de bijwerkingen veelal niet of in mindere mate optreedt.
Als niet eenduidig gemaakt kan worden of een bijwerking het resultaat is van het nocebo-effect of niet, kan de bijwerking alsnog vermeld worden. De kans dat de bijwerking dan psychisch optreedt bij een persoon dat het medicijn vervolgens gebruikt en de vermelding leest, is dan natuurlijk wel weer veel groter.
