Radar

..

hoiii, dank je wel voor je reactie, enig idee wanneer ik verbetering zou moeten voelen? ik heb geen geduld hoor pffff. ik moet zeggen dat ik me vanmorgen iets beter voel, zweet me alleen nog te pletter. ik merk wel dat ik wat meer zin krijg om op vakantie te gaan,net alsof het zonnetje een beetje doorbreekt,heel apart. groetjess carola

Kijk voor het eerst hier op het forum en het valt me op dat enkele personen extreem negatief zijn over genoemd medicijn. Ik kan me goed indenken dat je kwaad of teleurgesteld bent als het medicijn bij jou niet goed gewerkt heeft of de klacht zelfs verergerd heeft, maar er zijn ook voldoende mensen bij wie het wel werkt. Om dan zo negatief en ook nog veelvuldig onwetende mensen 'bang te maken' lijkt me niet zinnig. Voor iedereen werkt het anders, dus slechts een subtiele opmerking dat het voor diegene niet heeft gewerkt moet toch kunnen voldoen?

Zelf ben ik net begonnen met paroxetine. Zit al jaren niet goed in mijn vel, heb (sociale) angsten en wil op deze manier gewoon niet verder. Gesprekken met o.a. een psycholoog hebben positieve uitwerkingen, maar komen neer op resultaat op langere termijn. Ben mijn huisarts dankbaar dat hij me dit medicijn heeft willen voorschrijven.

Uiteraard bestaat de kans dat het bij mij niet aanslaat of dat ik me alleen maar slechter ga voelen van de paroxetine. Het is echter mijn keuze dat ik het daadwerkelijk ga gebruiken, dus levert het problemen op dan ligt de schuld niet bij huisarts of medicijn, maar bij mij omdat mijn lichaam het niet verdragen kan en ik uiteindelijk zelf besloten heb het te proberen. Zoiets is vooraf niet in te schatten en kun je naar mijn mening maar op één manier achterhalen.

Wat de bijwerkingen betreft: een half uur geleden had ik nergens last van, na het lezen van alle (en vooral negatieve) berichten op dit forum lijkt het opeens alsof ik last heb van mijn buik en me wat misselijk voel. Concentreer je je op negatieve zaken, dan zul je ze ook eerder ervaren. Een soort van 'het roze olifant-verhaal': zeg iemand dat hij niet aan een roze olifant moet denken en het eerste waar diegene juist wél aan denkt....juist.

Wat betreft het afschrikken voor nieuwe gebruikers op basis van de bijsluiter: pak voor de grap een bijsluiter van een simpele paracetamol erbij en je durft dat pilletje ook niet meer te slikken.

Het overgrote deel van de mensen die een dergelijk medicijn krijgt voorgeschreven, gebruikt het middel niet voor de lol. Je hebt problemen en doe je er niks aan, dan kom je er sowieso niet af. Een gok iets te doen kan altijd positief of negatief uitpakken, daar moet je je bewust van zijn. Maar maak je de gok niet, dan zul je nooit weten hoe het voor jou zal werken.

Persoonlijk ga ik de gok aan, want ik weet dat ik op de huidige manier niet verder wil en heb er alles voor over me (relatief) vrij te voelen van angsten. Ik wil weer met plezier dingen ondernemen en dat lukt me nu al jaren niet. Hoe erg de bijwerkingen de eerste weken ook zijn, als ik niet doorzet weet ik nooit wat het eindresultaat van het gebruik zal zijn, dus ik zal niet opgeven. Ben erg benieuwd naar de uiteindelijke werking op MIJN persoontje!

Waarmee ik verder niemand te kakken wil zetten of niet meeleef met de personen bij wie het medicijn niet of contra-procuctief gewerkt heeft, maar maak van JOUW waarheid geen ALGEMENE waarheid en maak mensen niet banger dan de angst waarin ze nu mogelijk al leven. Uiteraard is het goed anderen ook te wijzen op mogelijke gevolgen en negatieve ervaringen van het gebruiken van het medicijn (anders kan iemand natuurlijk ook geen gewogen afweging maken het al dan niet te gaan gebruiken), maar enige nuance lijkt mij niet misplaatst. Door mensen ten strengste af te raden het medicijn te gebruiken behoedt je deze mensen wellicht van verdere problemen en/of tegenslagen, maar je ontneemt ze daarmee ook de kans hun probleem juist te overwinnen.


Met vriendelijke groet,


Steffert

Hoi Steffert!

Ik slik nu al 7 weken paroxetine, heb nog steeds last van bijverschijnselen, trillen na inspanning of vermoeidheid, omdat ik last had van angst-en paniekstoornissen heb ik van de huisarts paroxetine voorgeschreven gekregen, de bijwerkingen zijn natuurlijk nie leuk, maar ik heb een posttraumatische stresstoornis en durfde niet meer uit uit huis te komen, thuis had ik overigens ook angst-en paniekaanvallen, deze zijn verdewenen door de paroxetine, dus na 7 weken nog wat last, al is het minder, al duurt het 3 maanden voor ik helemaal niet meer tril of supervermoeid bent, het middel is voor mij een manier om weer uit huis te komen, en dat doe ik nu weer! Ik ben er nog niet, maar samen met mijn psycholoog doe ik aan traumaverwerking (EMDR) en maken wij stapgewijs plannen op die ik uit moet voeren, ik heb nu weer een leven, ik werk heel stapgewijs 2 uur weer, ga weer met de trein, durf weer naar de supermarkt, rijd alweer kleine stukjes auto, als ik deze paroxetine niet gekregen had, had ik nu al maanden opgesloten gezeten in een huis, ik ben dankbaar en neem de bijwerkingen voor lief, al nemen ze wel af, behalve na extreme inspanning (wat voor mij extreem is)

Succes, gewoon ondervinden wat paroxetine voor JOU doet en goed blijven overleggen met huisarts en evt. psycholoog, sterkte!

Hallo,

Sinds vandaag heb ik van mijn huisarts Paroxetine gekregen.
Ik ben onder behandeling bij een psychologe voor een gegeneraliseerde angststoornis en nog wat andere angsten, o.a. een braakfobie :S...
Ik heb om 19.00 uur mijn eerste pil genomen, niks aan de hand, ik dacht waaw! maar dan om 22.30 uur:
-Heel misselijk (Net niet overgeven)
-Enorm warm/zweten
-Droge mond
-Bibberig en Bang.
-Slap

De buisluiter en het forum heb ik doorgelezen, en ik word er niet blij van.
Ik ben bijvoorbeeld heel misselijk, en kan dus niet goed eten, ik snap dan dus ook niet hoe je gewicht zou kunnen toenemen.

Ook vraag ik me af of ik nu 2 a 3 weken met deze bijwerkingen moet leren omgaan, of dat ze nog veel erger worden, want als dat het geval is kan ik beter nu stoppen want dat hou ik niet vol!

Zou iemand mij (liefst positief) kunnen informeren en adviseren?

Alvast bedankt voor jullie reacties.

Gr. Bryan.

Hoi Bryan!

Zie bovenstaan bericht van mij, na 7 weken heb ik dus nog last van bijwerkingen, maar ze nemen wel geleidelijk af, vandaag naar de huisarts om het met hem door te spreken, maar voorheen durfde ik het huis niet uit, nu raak ik niet meer in paniek, vermoeidheid komt gewoon door de inspanningen die ik doe om weer te leren leven en dat levert stress op waardoor je vermoeid raakt, gisteren ben ik bij de psycholoog geweest en ik heb ook geen eetlust, ik MOET van hem 3 x daags eten omdat je dat gewoon nodig hebt, dus mobieltje inschakelen en melden dat ik dan moet eten, ik eet vaak noodlessoep en brinta omdat dat makkelijk door je keel glijd, maar er zijn dagen dat ik er 's avonds pas achter kwam dat ik niet gegeten had, de huisarts vroeg vorige week, wat is erger, het middel of de kwaal, nou de kwaal is vele malen erger en al duurt het 3 maanden voor ik de meeste bijwerkingen kwijt ben, ik ben blij dat ik nu weer al redelijk kan leven, een feest kost mij 2 dagen trillende handen van de stress terwijl ik tijdens mijn verjaardag écht genoten heb van mijn feest, ik werk deze week 3 x 2 uur en moet dan met de trein, maar ik begin steeds meer te leven, dus paroxetine heeft zijn nadelen in het begin maar voor mij werkt het middel zeker! Succes !!! Hou vol [/i]

Hallo Margo(1963),

Hartstikke bedankt voor de reactie!
Ik heb vandaag met mijn psycholoog gemaild,
want ik vind het echt moeilijk!
Knap dat je toch 3x per dag kunt eten..
Ja, mij lukt dat gewoon niet met misselijkheid en geen eetlust.
Hopelijk houden de bijwerkingen bij jou snel op, en heb je alles weer snel op ''de rails''

Beterschap!
Groetjes Bryan

Ik heb ook een brandende vraag!

Ik slik nu 7 weken paroxetine en het begint te werken, maar.... ook word ik er egocentrischer, onverschilliger en soms wat warrig van.
Herkent iemand dit?

Het nieuws doet me bijna niks meer en ik ben veel met mezelf bezig. Interesseer me niet zo voor andermans verhalen. Ik vind dit erg vervelend en heb het zelf niet eens door! Anderen moeten me dit vertellen en mijn vriend weet niet wat ie met me aan moet.

Ik heb besloten maar te stoppen met de pillen ongeacht wat de dokter zal zeggen. Ik ga zelf wel de strijd aan met mijn angsten.

Hoi Laila!

Ik slik nu 8 weken paroxetine, heb nog steeds last van bijwerkingen, dat warrige heb ik als ik vermoeid ben , evenwichtstoornissen daardoor, trillende handen, maar ik sta ook onder behandeling van een psycholoog, ik was heel onzeker en dat ik nu vaker voor mezelf opkom is een teken van zelfvertrouwen, ik hoor vaak dat je gevoel afvlakt, ik geniet weer van een avondje met vrienden, dan heb ik het echt naar mijn zin, heb ookk interesse in hen, ik heb interesse in meer dingen gekregen sinds ik bij de psycholoog kom, die bijwerkingen kunnen maanden duren heb ik te horen gekregen, maar van de angstige vrouw die niet meer buiten kwam vanwege de angst-en paniekstoornissen groei ik langzaam samen met mijn psyholoog uit tot de "oude"Margo, ik leer weer plezier te hebben, al moest ik na het vieren van mijn verjaardag dat betalen met 2 dagen trillende handen van de spanning die het opleverde, en tóoch heb ik genoten, sta jij onder behandeling van een psycholoog? Ik heb nl last van een posttraumatische stressstoornis en daardoor ben ik de afgelopen 22 jaar niet meer mezelf geweest, ik was een kei-harde tante, had een dik schild, heb nog steeds moeite met emoties van mezelf uiten b.v huilen, want ik was vroeger voor de buitenwereld die sterke vrouw, nu komt ik er achter dat ik zeer onzeker was, en veel gevoeliger dan ik dacht, maar wel met hulp, de biijwerkingen zijn niet fijn maar de kwaal is vele male erger dan het middel, ik hoop dat je een goede psycholoog hebt (of vindt) die kan je helpen met je gevoelens.

Succes!!!!!

Hmm, het is mooi dat het bij jou wel werkt. Het werkt bij mij ook wel. Ik ben vrolijker en heb meer levenslust, maar ik vind de negatieve effecten bij mij er wel tegenop wegen. Ik ben idd in behandeling bij een psycholoog, maar het is heel erg moeilijk mijn kwaal te verhelpen. Ik heb namelijk een extreme angst voor de dood (ik geloof niet in een leven na de dood) en dat zorgt ervoor dat ik constant in mezelf gekeerd ben en niet kan genieten van de dingen om me heen. Nu begin ik die angst dus kwijt te raken door de pil, maar nu ik weet hoe het is zonder angst te leven, denk ik dat ik zelf ook de strijd kan aangaan met behulp van de psycholoog, want ik vind die neveneffecten verschrikkelijk. Een post-tr. stresssyndr. is ook vreselijk. Ik kan me heel goed voorstellen dat jij de paroxetine dankbaar bent, maar ik denk dat het bij mij toch niet het gewenste effect heeft.

Paroxetine.

Hier een dringende oproep aan allen die dit middel kregen voorgeschreven of die daarmee willen gaan beginnen!!

LEES alsjeblieft de hoofdstukken die gaan over dit- en soortgelijke middelen!!

Elke openbare bibliotheek heeft dit boek "Medicijnen"auteur Ivan Wolffers wel in huis.
Lid? Leen dan het boek.
Eigenlijk het beste; koop het!
Elke boekhandel heeft dit zeer waarschijnlijk wel in voorraad!!.

Normaal gesproken liet ik het uitvoerig doorspitten van "ervaringsdeskundigen" maar gaan omdat ik niet alleen geen ervaringsdeskundige ben maar ook omdat ik te nuchter ben om mij in iemands psychische gedachtewereld te kunnen verplaatsen.

Maar......... toch eens gekeken op Paroxetine ben ik zo geschrokken van de mogelijke bij-effecten en de gevaren bij gebruik dat ik toch die waarschuwing en deze aanbeveling wilde plaatsen.

Over het algemeen is het al zo dat men zou moeten weten wat men slikt!
Met deze middelen geldt dit ruim dubbelop!!

een bezorgde

Grootvader

Verhaal van Walter - gebruiker paroxetine van Dec 2002 t/m Aug 2007

Als 35-jarige mens WAS ik een kleine "ratelband". Energiek en ondernemend. Geen ADHD-ertje, maar het kwam toch wel in de buurt. Zelfstandig ondernemer.

Totdat ... ik in Dec 2002 - uiteindelijk - een burn-out heb gehad. Ik voldeed aan alle cliche's qua ziektebeeld. Vooral de hyperventilatie vond ik zeer vervelend.

De huisarts heeft me Trilafon (perfenazine 4 mg) en Paroxetine (20 mg) voorgeschreven. Niks opgebouwd, gewoon vanaf dag 1 deze hoeveelheden ingenomen. Qua opbouw geen bijzonderheden te vermelden. De symptomen van de burn-out verdwenen geleidelijk (in maanden tijd).

Over de jaren heen altijd heel moe gevoeld (van 6 uur slaap per nacht naar 9 uur gegaan en dan overdag nog moe voelen). Veel aangekomen qua gewicht. Zelfs lui en initiatiefloos zijn symptomen die bij me voorkomen. En zin in sex .... volledig verdwenen (sterker nog, klinkt vermoeiend)!

Qua Trilafon NU 3 mnd aan het afbouwen en vorige week gestopt. Qua Paroxetine per vorige week naar 10 mg gegaan met de bedoeling over 1 a 2 maanden volledig te stoppen. Nu ... ik heb gewoon een "cold turkey" (gehad); deze dagen volledig van de wereld! Je merkt dat het geen flauwekul is; dergelijke medicijnen.

Opvallend is dat ik vanaf Aug 2006 af en toe dagen van duizeligheid heb (gehad). Soms met meer dan een maand ertussen. Nu ik aan het stoppen ben met perfenazine en paroxetine heb ik eigenlijk continue duizeligheid. Ik hoop van harte dat dit overgaat ... een continue duizeligheid is absoluut horror om te ervaren. Het verlamt je volledig.
Misschien zijn er mensen met gelijke ervaringen?

Walter

Hoi Ellen

Heeft het bezoek aan de ha en therapeut iets opgeleverd qua vermoeidheid van je man?

Ik heb deze week verlof, ik merk dat wanneer ik mezelf inspan moe wordt, maar als ik een rustige dag heb,heb ik meer energie! ik slik sinds een maand omega-3 en vitamine B2 complex capsules maar dat begint pas over een half jaar zijn vruchten af te werpen voor een optimale werking Ik heb nu nog steeds last van trillende handen, maar dat is alleen wanneer ik iets doe, dat blijft een vervelende bijwerking, schrijven etc. lukt niet meer goed, moet je me eens zien wanneer ik eet, nou, dan trek ik uit voorzorg een oud t-shirt aan omdat ik tril en dus knoei.

Maar de vermoeidheid is wanneer ik niets inspannends doe vrijwel over, gisteren heerlijk in de tuin gewerkt, gewoon relaxed doen deze week, alleen nog oefenen met autorijden op de snelweg maar dat gaat ook steeds beter. Van paniek- en angstaanvallen heb ik geen last meer.

Succes met je man!!!!!

Groetjs Margo

Hallo Margo,

Fijn dat de paniek en angstaanvallen over zijn! Ik hoop dat de trillende handen ook gauw over zijn! Nog even volhouden en voor je het weet dan lukt het meeste wel weer.

Mijn man heeft geminderd met de paroxetine, van 30 mg per dag naar 20 mg per dag. Hij had wel wat last van ontwenningsverschijnselen maar die zijn over. Hij heeft wel het idee dat hij minder vermoeid is. We hebben bijna vakantie dus dan kunnen we ook nog fijn bijtanken. Ik zag er wel een beetje tegenop maar we hebben afspraken gemaakt hoe we eea in goede banen kunnen leiden. (mijn man is nogal een structuurfreak en kan zich de eerste week van de vakantie nogal verloren voelen omdat de dagstructuur wegvalt en dat geeft spanningen bij ons alletwee, we hebben wat handvatten van onze therapeute gekregen hoe we daar het beste mee om kunnen gaan)

Die vitamine B2 is misschien ook wel wat voor mijn man, onze homeopaat is daar ook nogal een voorstander van en mijn man heeft het ook wel een tijdje geslikt maar hij is nogal consequent in die dingen, not... Ben al lang blij dat hij zijn paroxetine op tijd slikt.

Nog een fijne verlof week
Groetjes Ellen

Hoi Ellen!

Fijn om te horen dat je man zich minder moe voelt, ikzelf ben altijd een perfectioniste geweest, op elk gebied, maar ik heb geleerd dat dit niet nodig is, ik voldeed op mijn werk altijd goed, kreeg altijd goede beoordelingen, dus waarom na werktijd er nog mee bezig zijn? Alles moest in huis perfect zijn, als ik studeerde moest ik persé van mezelf zo hoog mogelijk scoren terwijl een 8 toch ook best een goed cijfer is voor een examen? Nee, ik moest perse die 9 of 10 hebben. Dat heb ik nu afgeleerd en dat maakt het leven een stuk relaxter. Ik leer nu dat er belangrijkere dingen in het leven zijn, nl. mijn persoontje, voor een verjaardag belachelijk poetsen, alles moest glimmen terwijl en na een feest tóch weer een troep was, mijn perfect glimmend toilet was veranderd in een vies toilet, die ik dus 's nachts weer ging schoonmaken, de vloer glom, na het feest was hij erg vies, dronken mensen letten nu eenmaal niet op wat ze doen, en zo vanuit een drassige tuin op mijn glimmende vloer, nee, dat heb ik écht moeten leren, soms neig ik er nog wel eens toe, maar dan fluit mijn lichaam me terug.

Mijn medicatie zet ik 's avonds altijd klaar in een klein schaaltje bij het koffiezetapparaat, zodat ik ze 'smorgens niet kan vergeten in te nemen, en de B2 kun je het best na de maaltijd innemen, ik zet mijn mobieltje dagelijks rond het tijdstip van de maaltijd in de taken en notities en dan gaat dat mobieltje af, op dat tiijdstip en dan zet ik de B2 klaar, ik heb 6 gram van vitame B2 en dat werkt! Ik ben dan ook begonnen om oxazepam van 3 stuks naar 2 stuks terug te brengen sinds 3 dagen, ik slikte er eerst 2 x 3 per dag, en nu nog maar 2 x 2, over een maand probeer ik terug te gaan naar 2 x 1½ per dag en zo heel geleidelijk af te bouwen, zodra ik alles weer durf zonder spanningen (die nemen overigens na vaak oefenen ook af) De paroxetine geeft mij immers ook rust omdat ik geen angst-en paniek meer heb.

Structuur heb ik ook nodig maar geen perfectie meer!

Ik wens jullie een bijzonder fijne vakantie en hoop dat het goed blijft gaan!!!

Groetjes Margo

Hoi Margo,

Wat goed dat je het perfectionisme hebt kunnen laten varen, dat is nog iets wat mijn man nig niet geheel verleerd heeft, het is wel een stuk beter geworden. Het lijkt wel of dat er ook allemaal bij hoort. (onzekerheid, perfectionisme enz.)

Ik zal mijn man het eens voorstellen en idd het in de mobiel zetten is ook wel een idee want hij is op zijn manier altijd veel te druk en denkt daar niet aan. Op vrije dagen vergeet hij ook wel eens zijn medicatie en dan krijgt hij daar wel last van in de zin van duizeligheid enzo waardoor hij zich weer herinnerd dat hij zijn medicatie nog moet nemen. Kan je zien hoe snel je er last van krijgt als je het niet inneemt, toch een vorm van verslaving. Heb jij dat ook? (of anderen die dat ook ervaren?)

Ik hoop dat het afbouwen gaat lukken en dat het goed blijft gaan.

Groetjes Ellen

Hoi Ellen!

Ik ben begonnen met 20 mg paroxetine en daarbij om de grootste spanningen tegen de gaan oxazepams, ik vermoed dat ik nog wel even aan de 20 mg paroxetine blijf zitten tot mijn angst-en paniekstoornissen geheel verdewenen zijn. Dus ik heb geen enkele ervaring met het afbouwen van paroxetine.

En wat jouw man betreft, perfectionisme is een teken van onzekerheid, daar ben ik achter gekomen met de psycholoog, maar waarom moet je perfect zijn???

Het is zoveel ontspannender om niet constant jezelf te moeten bewijzen!

Die kleine schaaltjes werken perfect met medicatie, als je ze vult met medicatie en je mobieltje geeft het teken dat je het in moet nemen kun je het eigenlijk niet vergeten, 's morgens bij het koffiezetapp. Het zijn gewoon van die kleine dingen. Inderdaad, het afbouwen van de oxazepams doe ik op eigen houtje, mijn partner vind dat ik dit niet moet doen, dus deze week even naar de ha om te vragen of het verstandig is om nu al af te bouwen, want ik moet nog veel oefenen, zelfs vandaag,

Ik wens jouw man heel veel sterkte en hoop dat hij snel van de nare bijwerkingen af is!!!

Nogmaals fijne vakantie en sterkte!!!!

Groetjes Margo

Even weer een post van mij.
Sinds 14 juni ben ik aan de paroxetine. Opgebouwd. Bij de eerste 2 verhogingen wat lichte bijwerkingen zoals last van de maag, en daarna over het algeheel een bang gevoel. Sinds de verhoging naar 20 mg voelde ik mij al een heel stuk beter. Nog eens 2 weken later voelde ik me kiplekker. Ik heb werkelijk nergens last van. Weg angst, weg paniekaanvallen. Afvlakking nihiel. Zin in sex begint sinds kort weer toe te nemen. Kortom zeg ik, het is voor mij een wondermiddel.
Ik vind het **** dat sommige mensen er nare bijwerkingen bij blijven houden. Maar er zijn toch nog andere serotonine heropname remmers(SSRI)? Mijn huisarts heeft me ook voorgesteld om vanwege mijn verminderde libido over te stappen op een andere SSRI maar ik dacht het niet, dit is voor mij de enige bijwerking, dus ik heb bedankt.
Mensen die twijfelen nogmaals: langzaam opbouwen en doorzetten.

Ook slik sinds 6 juli deze medicatie,en ik heb best veel last van bij verschijnselen.In het begin durfde ik haast niets te eten omdat ik het gevoel had dat alles er weer uit kwam...was toen ontzettend moe en had telkens het gevoel dat mijn benen onder me kont vandaan zakten.sinds 31 juli zit ik aan de 30mg en nu kan ik snachts niet in slaap komen<pas als het bijna licht wordt>en tril met me kaken....veel zweten..en vooral overdag ontzettend moe...bij tijden krijg ik opeens een energiestoot..waar ik gretig gebruik van maak en dan poets ik in 1 stuk door...Helaas gaat dat schoonmaken ook een beetje tever vandaag de dag...stofzuig 2 a 3 keer per dag...dweilen idem dito..
De dokter zei mij dat de bijverschijnselen minstens 2 maanden zouden aanhouden...maar merk er bar weinig van.Nu moet ik maandag weer naar de dokter...en ik weet nu al wel..dat hij het gaat verhogen naar 40mg.Is er dan echt geen ander alternatief hier voor?....Ik ben ook in behandeling bij de pshygoloog....en 1 PLUSPUNT..ik zie het allemaal veel positiever in..kan weer lachen...

Beste EK,

Als jij denkt dat het met deze medicijnen niks wordt dan moet je dit bij de ha aangeven en misschien overstappen. Ze doen dit niet zo snel omdat je nu langzaam moet afbouwen en pas weer met nieuwe medicatie kan beginnen als je helemaal van de paroxetine af bent. Ik vraag mij ook af of deze medicijnen wel bij je passen, ik vind de bijverschijnselen wel behoorlijk zwaar en lang duren maar goed ik ben ook geen arts dus ik kan daar verder ook niet veel over zeggen.

succes ermee

Groeten Ellen