Radar

Wat dacht u van het btw tarief op reparaties te verlagen

Vindt ik helemaal zo'n gek idee nog niet. Of helemaal afschaffen, dan scheelt het toch al gauw zo'n 20%. Serieus!

Probleem is alleen dat veel winkeliers zich die 20% toch wel toeëigenen. Een jaar of wat geleden ging het BTW-tarief voor kappers omlaag. Dan zou je verwachten dat de tarieven bij de kappers ook naar beneden ging, en soms gebeurde dat ook.

Echter, (ik woonde toen nog in Zwolle) aan de overkant zat een kapper die eerst ongeveer 24 euro voor een knipbeurt vroeg, en daarna vanwege de BTW-verlaging kon hij zijn prijs verlagen naar iets van 26 euro. Het stond echt op zijn uithangbord!!!!

Heb me overigens slechts één keer daar laten knippen omdat mijn eigen kapster geen tijd had, hij was dermate negatief over de oorspronkelijke bevolking van de wijk waar ik toen woonde (volksbuurt) dat ik daar geen zin meer in had. Daarna ben ik weer terug gegaan naar mijn oude kapster. Die vlotter, gezelliger, sneller en goedkoper was.

Maar dat is dus wat ik vrees met een verlaging van het BTW-tarief op reparaties. Aangezien de consument nauwelijks enig idee heeft wat de huidige uurtarieven van reparaties zijn, zullen lang niet alle ondernemers geneigd zijn het BTW-voordeel aan de klant te geven.

Helaas.

Maar het is op zich wel een zinnig idee.

Ten eerste moeten de mensen een andere mentaliteit krijgen.

Dus niet duurzame producten willen, maar dan als het op aankomt de goedkoopste troep kopen en dan niet tegen de winkelier die duurzame kwaliteitsproducten verkoopt dat hij veel te duur is.

Punt 2:
- Moeten de winkels stoppen met dat gezeur dat zij de goedkoopste zijn.

- De winstmarges omhoogschroeven naar minimaal 20%.
- Die goedkope zooi verbieden
- De winkels die geen service bieden, waardoor ze veel goedkoper zijn, verbieden.



Om maar iets op te noemen.

Want dan ben ik weer klantonvriendelijk

Tsja, BBCS, wat jij niet weet (maar ik dus wel) is dat mijn eigen broer een klein zaakje heeft in computers. Die heeft nooit aan particulieren willen leveren. Teveel gezeik, te weinig winstmarge.

Ooit heeft hij een partijtje tweedehands-computers op de kop getikt, en dat wél aan particulieren verkocht. Hij heeft er nu nog hoofdpijn van, geloof ik. Bij wijze van spreken dan.

Het enige wat hij heeft zijn zakelijke klanten, en als je je realiseert dat hij soms 60 km heen, en daarna weer terug rijdt om bij een klant één toetsenbord te vervangen, dan kun je wel nagaan wat bedrijven er soms voor over hebben om hun systeem gewoon goed draaiende te houden.

Stekkers en snoeren maakt hij zelf: hij heeft een peperdure gereedschapsset waarmee hij alle soorten snoeren kan maken. Omdat hij dan weet wat hij levert. Omdat de kant- en klaar dingen voor hem niet van voldoende kwaliteit zijn. Ook kan hij de snoeren dan exact op de juiste lengte maken. Want dat weet jij ook wel: als je een snoer van pak hem beet 30 cm nodig hebt, dan is het korste 1,5 meter. Voor de internetaansluiting dan. Heb ik hier thuis ook, met als gevolg een hele kluwen van draden achter de pc omdat veel snoeren domweg veel te lang zijn.

Je kunt je ook voorstellen hoe het voor hem balen zou zijn als hij een hele dag bezig is met aansluitingen, en dan nog even 2 x 60 km terug moet om een snoer op te halen omdat één geleverd exemplaar niet goed werkt.

Dus hij maakt ze maar zelf.

En nee, hij woont hier 150 km vandaan, dus hij is niet genegen om even hierheen te rijden om een snoertje op maat te maken. En als hij eens op visite is, dan is hij op visite vindt ik. Dus niet aan het werk.

Maar het geeft wel aan hoe moeizaam de particuliere markt is, denk ik, vergeleken met de zakelijke markt.

Goedkoop valt en mag niet te verbieden zijn.Want dat is afhankelijk van een ieders potomonaie.
Wel vind ik dat je daartegenover een soort boete mag heffen.bv een korte garantie termijn als op duurzame producten
Daar moeten we dus de wetgeving voor aanpassen

bv op duurzame producten een lagere btw heffing.

T

Wel vind ik dat je daartegenover een soort boete mag heffen.bv een korte garantie termijn als op duurzame producten

En laat dat er nu al lang zijn!

Kijk, bij printers is het zo dat bij de goedkope printers een garantietermijn zit van 1 jaar en bij de veel duurdere 3 jaar.

Zo is het met veel producten.

Het is er al.

Echter wat er gebeurd is dat men de goedkope printers koopt met 1 jaar garantie en dan minimaal 2 jaar garantie gaan eisen.

Want een printer is toch een printer?

Wij maken die onderscheidt wel, de consument niet.

Wat als eerste moet gaan veranderen is de mentaliteit van de consument.

Want welke winkels hebben op dit moment het drukst?

A: De winkel die duurzame producten koopt en goede service heeft.

of

B: De winkel die hele goedkope zooi verkoopt en totaal geen service heeft.


Winkel B heeft het op dit moment het drukst.

Dit zijn de feiten, helaas.

Goedkoop valt en mag niet te verbieden zijn.Want dat is afhankelijk van een ieders potomonaie

Tot op zekere hoogte ben ik het wel met je eens. Het wordt nu echter steeds meer mijn ervaring dat een betere kwaliteit langer meegaat, en daardoor uiteindelijk goedkoper is. En dus beter voor de portemonnee.

Voorbeeld: ik ben 45, ben nu aan mijn 5e wasmachine toe. De eerste was een goedkoop prul, die heb ik bij mijn toenmalige huisgenoot laten staan.

De tweede was ook niet al te duur, ging nog geen 5 jaar mee.

De derde was een bovenlader van Zanker, met een centrifuge eraan vast gebouwd. Ondanks dat ik dat ding niet meer dan twee keer per week gebruik, spatte hij na 8 jaar uit elkaar.

De vierde was een Nordland. Die moest na 5 jaar een grote reparatie hebben, (ik had garantie bijgekocht, dus dat werd zonder gezeik gerepareerd), maar een jaar of 2 later begon hetzelfde euvel weer. Aangezien ik op dat moment mijn huwelijk inging, heb ik het ding weggegeven.

Sinds de scheiding heb ik een tweedehands Miele. Ding is gereviseerd, minstens 20 jaar oud, en doet het perfekt, wast, in tegenstelling tot de andere, echt goed schoon, en is behoorlijk stil. Heb nog nooit zoveel plezier van een wasmachine gehad.

Miele duur? Jawel, maar als deze versleten is komt er toch weer een Miele. Omdat dat ding nu eenmaal onbehoorlijk veel wasbeurten meegaat. En daar is mijn hele familie het over eens. (Ouders, broer+schoonzus, zus+zwager). Die hebben allemaal een Miele, en dat zijn heus geen gelduitgevers. Ma heeft nog steeds zo'n goedkope oranje wc-bril-met-deksel-uit-een-setje van een jaar of 32 geleden, om eens wat te noemen. Ondanks dat de wc een paar jaar geleden helemaal opnieuw betegeld is.

Dus als díe mensen geld aan een Miele uitgeven, dan kun je er wel op rekenen dat een duurder apparaat uiteindelijk toch goedkoper is. En meer plezier oplevert.

Helemaal mee eens.
Maar naarmate een miele ouder wordt worden de onderdelen ook extreem duur in aanschaf.

T

Nou... de vent waar ik dat ding kocht, kocht alleen maar oude Mieles in, en maakte van pak hem beet 3 apparaten 2 goede, waarbij rubbers en dat soort zaken natuurlijk wel door nieuw spul werd vervangen.

Maar het is maar om aan te geven dat, als spullen van goede kwaliteit zijn, en zo geconstrueerd dat ze eenvoudig te repareren zijn, ze heel lang mee kunnen gaan.

En daardoor uiteindelijk goedkoper voor de consument, en minder belastend voor het milieu zijn.

En dat geld niet alleen voor Miele wasautomaten, het geld bijvoorbeeld net zo goed voor auto's.

Als ik een auto naar de sloop breng is het omdat de reparatiekosten voor de APK + wat er naar verwachting aan zit te komen hoger zijn dan de kosten voor een goede tweedehands.

Terwijl, na reparatie en fatsoenlijk onderhoud, het ding feitelijk nog jáárenlang mee zou kunnen gaan.

Wat dat betreft wordt het voor het milieu een ramp als het bezit van auto's goedkoper wordt, want het wordt daardoor straks des te sneller niet rendabel om een auto te laten repareren, vrees ik. En dus komen er des te meer auto's op de sloop die weer vervangen moeten worden door andere. Die natuurlijk nog weer goedkoper geproduceerd moeten worden. Weer zo'n vicieuze cirkel.

roerganger schreef:De twee grootste problemen hier zijn het niet kunnen of willen lezen wat de wetgever nu precies zegt, en als men eenmaal een standpunt heeft ingenomen, dat men dat niet meer wil wijzigen uit angst voor gezichtsverlies. En dan krijg je onder andere opmerkingen dat de consuwijzer geen wetboek is en dus niet rechtsgeldig. Nee, maar het is wel een uitgave van het ministerie van Economische Zaken, geschreven door juristen in jip en janneke taal om de gewone consument duidelijk te maken hoe de wetgeving geregeld is. Voor sommigen is dat blijkbaar nóg te moelijk, want zelfs over de inhoud van de consuwijzer is er verschil van mening.

Waarbij ik nu maar even in het midden laat voor wie dat geldt. Maar gezien de inhoud van mijn posts kun je wel nagaan voor wie dat volgens mij het meeste geldt.

De tekst van consuwijzer geeft over het algemeen een heel redelijk beeld. Vervolgens trekken een aantal de conclussie dat de europese richtlijnen een aanbeveling zouden zijn. Daar gaat het fout, want dat kan er echt niet uit opgemaakt worden.

Het lijkt mij dat je beter een tekst kunt nemen waar het centrale onderwerp de europese richtlijn is dan een tekst waar dit niet het geval is, maar in een zinnetje er over wel over gaat.

Ik vraag me af of je zelf wel openstaat om van mening te veranderen. Of heb je misschien mijn posting niet gelezen?

BBCS schreef:Dus als jij zegt dat ik geen gelijk heb, dan zeg jij dus dat het Ministerie van Economische zaken uit hun nek kletsen en dat zij ongelijk hebben.

(Consuwijzer is niet het ministerie van economische zaken.)

Dat lijkt me niet juist. Je kan niet zonder meer stelen dat als jij ongelijk hebt dat dan consuwijzer ongelijk heeft. Je doet namelijk meer dan alleen de teksten van consuwijzer aan halen. Je verbind er conclusies aan. Dat kunnen best de verkeerde conclusies zijn.

Ik haal die teksten ook aan maar kom tot een andere conclusie. Namelijk dat de Europese richtlijn geen aanbevelingen bevatten.

Ik denk dat er toch wel meer aan de hand is dan verkeerde conclusies trekken.
Wederom een voorbeeld:

roerganger schreef:

De toepasselijkheid op de consumentenkoop van een recht dat de door de richtlijn nr. 99/44/EG van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie van 25 mei 1999 betreffende bepaalde aspecten van de verkoop van en de garanties voor consumptiegoederen (PbEG L 171) voorziene bescherming niet of slechts ten dele biedt, kan er niet toe leiden dat de koper de bescherming verliest die hem krachtens deze richtlijn wordt geboden door de dwingende bepalingen van het recht van de lidstaat van de Europese Unie of de andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte, waar hij zijn gewone verblijfplaats heeft.

Wat volgens mij hier staat is dat de richtlijn van de europese unie er niet toe kan leiden dat de consument de bescherming verliest die door de eigen staat, in dit geval Nederland geboden wordt.

Er staat duidelijk in de tekst:

kan er niet toe leiden dat de koper de bescherming verliest die hem krachtens deze richtlijn wordt geboden

Toch maakt roerganger er iets anders van. (er staat duidelijk dat het de bescherming van de richtlijn betreft, en niet de eigen staat!)
Dit kun je toch geen vergissing meer noemen. Het lijkt mij toch vooral eigenwijsheid en dwarsheid.
Hij schrijft dan ook nog:

De twee grootste problemen hier zijn het niet kunnen of willen lezen wat de wetgever nu precies zegt, en als men eenmaal een standpunt heeft ingenomen, dat men dat niet meer wil wijzigen uit angst voor gezichtsverlies. En dan krijg je onder andere opmerkingen dat de consuwijzer geen wetboek is en dus niet rechtsgeldig. Nee, maar het is wel een uitgave van het ministerie van Economische Zaken, geschreven door juristen in jip en janneke taal om de gewone consument duidelijk te maken hoe de wetgeving geregeld is. Voor sommigen is dat blijkbaar nóg te moelijk, want zelfs over de inhoud van de consuwijzer is er verschil van mening.

Waarbij ik nu maar even in het midden laat voor wie dat geldt. Maar gezien de inhoud van mijn posts kun je wel nagaan voor wie dat volgens mij het meeste geldt.

Dit behoeft geen verdere toelichting lijkt mij.

kan er niet toe leiden dat de koper de bescherming verliest die hem krachtens deze richtlijn wordt geboden

Veel ondernemers en consumenten menen dat er een Europese wettelijke garantie bestaat van twee jaar.

Europese Richtlijn Koop en Garantie
In de Europese Richtlijn Koop en Garantie is inderdaad een wettelijke termijn van twee jaar opgenomen. Bij het omzetten van de Richtlijn naar Nederlands recht is er voor gekozen om deze twee jaar niet over te nemen. De richtlijn bevatnamelijk minimale eisen waaraan lidstaten moeten voldoen.

Nederlandse wet
Omdat de Nederlandse wet er vanuit gaat dat u recht heeft op een deugdelijk product (een product dat beantwoordt aan de overeenkomst) zou de termijn van twee jaar een beperking zijn van uw rechten; veel producten gaan namelijk veel langermee. Nederland biedt de consument dan ook een ruimere bescherming dan de Europese Richtlijn. Dit is toegestaan.

Volgens de eigen quote van BBCS (alias ikbenik):

De richtlijn bevatnamelijk minimale eisen waaraan lidstaten moeten voldoen.

Nederlandse wet
Omdat de Nederlandse wet er vanuit gaat dat u recht heeft op een deugdelijk product (een product dat beantwoordt aan de overeenkomst) zou de termijn van twee jaar een beperking zijn van uw rechten; veel producten gaan namelijk veel langermee. Nederland biedt de consument dan ook een ruimere bescherming dan de Europese Richtlijn.

Nogmaals:

Nederland heeft er voor gekozen om die 2 jaar handelsgarantie (dus de periode van de gratis reparatie of vervanging) bewust niet overgenomen, dus mag je als Nederlandse consument niet 2 jaar garantie eisen.

PUNT.

Einde discussie!!

BBCS (alias ikbenik) sschreef:
Nederland heeft er voor gekozen om die 2 jaar handelsgarantie (dus de periode van de gratis reparatie of vervanging) bewust niet overgenomen, dus mag je als Nederlandse consument niet 2 jaar garantie eisen.

En dit is een eigen verzinsel van BBCS (alias ikbenik), want dit wordt namelijk nergens geschreven. (noch in de wet, noch op een officiele site van enige overheidsinstantie)
Hetgene wat wel duidelijk in de wet staat beschreven, negeert hij gewoon.

Wat ik vaak hoor dat de Nederlandse overheid is vergeten om die 2 jaar garantie in de wet op te nemen.

Dat zijn ze niet vergeten, het is een bewuste keuze.

Daarnaast heb je de wettelijke garantie, en dat is totaal iets anders dan de handelsgarantie.

Onder de handelsgarantie wordt verstaan de periode waarin gratis gerepareerd of vervangen wordt.

Alle andere bepalingen vallen onder de wettelijke "garantie", dus de wettelijke bepalingen.

Zoals op Consuwijzer staat is die 2 jaar garantie waar jij het steeds over hebt niet overgenomen, en Consuwijzer is een site van het Ministerie van Economische Zaken.

En die weten heel goed waar ze het over hebben.

Nederland heeft die 2 jaar niet overgenomen, omdat deze periode (behalve de handelsgarantie) langer duurt. Dus voor computers is deze zelfs 3 jaar.

Ik heb voldoende bewijzen geleverd.

Jij zegt wel dat ik steeds onzin aan het roepen ben, maar ik geef gewoon aan wat de regels zijn. Ik verzin hier helemaal niks zelf bij.

Ik geef zelfs mijn eigen mening hieromtrent niet eens.

Nederland heeft het minimum van 2 jaar niet overgenomen.
Nederland heeft voor een ruimere bescherming gekozen.
Dat houdt in ieder geval die 2 jaar in (want dat is verplicht) plus nog een extra bescherming.
Staat allemaal duidelijk in de wetgeving!

Voor de geïntresseerden is hier een mooie "jurisprudentie-uitspraak" van de voorzieningenrechter. (heeft wel niets met dit topic van doen, maar is toch interessant)
Je ziet dat de rechter precies volgens de Europeesche richlijn handelt, en wat daarbij de rechten en plichten van de consument en verkoper zijn.
Helaas is er in dit geval voor ontbinding van de koopovereenkomst gekozen, waarbij de consument een bedrag verschuldigd is voor het gebruik.
Als er echter voor herstel/reparatie gekozen was, dan had alles kosteloos dienen te gebeuren, aangezien het binnen 2 jaar was.
In ieder geval wordt duidelijk dat er naar de Europeesche richlijn wordt gehandeld.

Ook een mooi voorbeeld van een verkoper die zich onder zijn verplichtingen wil uitwurmen, en zo de klant probeert te besodemieteren. (die verkoper dacht ook de wet te kennen )

http://www.rechtspraak.nl/ljn.asp?ljn=AO5654

Gratis reparatie of vervanging gedurende de economische levensduur kan niet.

Daarnaast zegt de wet dat na het verstrijken van de handelsgarantie de consument recht heeft op kostencompensatie.

De link die jij aangeeft gaat over iets totaal anders.

Die gaat over de schade die gelijk bij de koop aanwezig was.

Waar wij het over hebben is dat de problemen pas na 1 jaar zich openbaren.

En daar zijn nu eenmaal andere regels van toepassing dan de regels die gelden voor problemen gelijk na de koop.

Zit een verschil in. Alleen sommige mensen willen dat maar niet inzien.

Jammer.

BBCS (alias ikbenik) schreef:
Gratis reparatie of vervanging gedurende de economische levensduur kan niet.

Heeft niemand ooit beweerd, en staat ook niet in de wetgeving! (en het is overigens: "de verwachtte levensduur" )

De link die jij aangeeft gaat over iets totaal anders.

Had ik van tevoren al aangegeven.

Waar wij het over hebben is dat de problemen pas na 1 jaar zich openbaren.

Heb je gelijk in. Het komt niet helemaal duidelijk naar voren in de uitspraak hoe het echt zit.
Er stond iig in dat de eerste gebreken waren gerepareerd, maar later niet afdoende bleken. Na meer als 1 jaar is hierop pas gereclameerd.
Is dus na 1 jaar, maar idd zou je wat meer details moeten weten om daar zekerheid over te hebben.
Iig toch een leerzame uitspraak.

Heeft niemand ooit beweerd, en staat ook niet in de wetgeving! (en het is overigens: "de verwachtte levensduur"

Met de verwachte levensduur wordt de economische levensduur bedoeld.

Economische levensduur
Gaat een product kapot buiten de garantietermijn en u wilt dat de verkoper (een deel van) de reparatiekosten betaalt, dan moet u aan kunnen tonen dat er sprake is van vroegtijdige slijtage. Dus dat de slijtage tijdens de economischelevensduur van het product plaats heeft gevonden.

Om dat te bewijzen vraagt u de producent van het product naar de verwachte levensduur van het apparaat.

http://www.consuwijzer.nl/content.jsp?objectid=591

Dus ik heb altijd gelijk gehad.