BBCS schreef:Maar deze regel betekent niet dat je na de garantieperiode (als die korter is dan 2 jaar) recht hebt op gratis reparatie of vervanging.
Het staat anders wel letterlijk in de tekst. Europa zegt de consument heeft geen recht op 2 jaar garantie, maar wel op een gratis herstel of vervanging, mits de consument aannemlijk kan maken dat het product niet aan de overeenkomst beantwoorden.
BBCS schreef:Je kunt niet zomaar zeggen dat die 2 jaar niet in de Nederlandse wetgeving staat maar wel in de Europese richtlijn, DUS heb je automatisch recht op de 2 jaar termijn volgens de Europese richtlijn.
Dat werkt dus wel zo en dat is inmiddels ook al keihard bewezen. Je moet nu eens ophouden om telkens maar de indruk te wekken dat lidstaten niet verplicht zijn om aan de Europese richtlijnen te voldoen of je moet eens met een bron komen waaruit iets anders blijkt.
BBCS schreef:Met de economische levensduur wordt die levensduur aangeduidt waarin het product gemiddeld meegaat.
Recentelijk heb ik je nog ergens zien beweren dat de economische levensduur van harde schrijven drie jaar zou zijn, terwijl deze gemiddeld toch een jaar of acht mee gaan.
Gravefigger schreef:In al deze artikelen staat NIET aangegeven hoe lang de garantieperiode is. En daar is de richtlijn weer wel duidelijk in, n.l. 2 jaar.
Nee, in de richtlijn wordt een garantie termijn van 6 maanden genoemt (art 5 lid 3 / 18 lid 2 BW7), en een aansprakelijkheidsperiode van twee jaar (art 5 lid 1 / 21 BW7). Het verschil is dat de consument bij dat laatste aannemlijk moet maken dat het product niet aan de overeenkomst beantwoorden, terwijl bij dat eerste de winkelier moet aan tonen dat het peroduct wel aan de overeenkomst beantwoorden (wil hij er onder uit komen).
Heb je eenmaal aannemelijk gemaakt dat het product niet aan de overeenkomst beantwoorden dat moet de winkelier het product kosteloos herstellen of vervangen binnen die twee jaar. De twee jaar gaat over non-conformiteit, niet garantie.
Mr Floppy schreef:Alfa schreef:Overgens vrees ik dat je zelf niet 100% door hebt hoe het in elkaar steekt. Je kan m.i. niet beweren dat alles binnen twee jaar alles gratis moet gebeuren en daar buiten niet, omdat de relevante artikels (artikel 5 lid 1 en artikel 6 lid 2) uit de richtlijn zijn gekoppeld aan artikel 17 jo 21 BW 7. Deze bewering roept op z'n minst de indruk op dat je niet in ziet dat deze gekoppeld zijn aan elkaar.
Ik schreef dat het binnen 2 jaar in ieder geval gratis moet. Daarbuiten zou het misschien theoretisch in bepaalde (zeldzame) gevallen ook gratis kunnen (rechter zal moeten oordelen), maar normaal gesproken ga je dan naar verhouding van de te verwachten levensduur bijbetalen voor de tijd dat je het al hebt gebruikt.
De artikelen zijn inderdaad gekoppeld, maar in het artikel 21 lid 1c BW7 is het volgende bepaald:
c. vervanging van de afgeleverde zaak, tenzij de afwijking van het overeengekomene te gering is om dit te rechtvaardigen, dan wel de zaak na het tijdstip dat de koper redelijkerwijze met ongedaanmaking rekening moet houden, teniet of achteruit is gegaan doordat hij niet als een zorgvuldig schuldenaar voor het behoud ervan heeft gezorgd.
Een product gaat namelijk altijd achteruit naar gelang het in gebruik is. Dit is nu waarom er na die 2 jaar naar rato een eigen bijdrage wordt verlangd van de koper. (maar dat is eigenlijk weer off-topic in dit geval, aangezien hier de termijn van 2 jaar nog niet overschreden is)
BBCS wil niet inzien dat natioanle rechters oordelen volgens de Europa wetgeving als de nationale wetgeving niet toereikend is. Daarom denkt hij o.a. dat wettelijke garantie periode van 6 maanden pas vanaf half 2003 geld en niet vanaf half 2002. Ik dacht dat dit artikel voldeed aan de richtlijnen, maar blijkbaar zit er toch nog een klein verschil.
Overgens heeft de consument geen recht op een niet-kosteloos herstel (als je het artikel goed leest) en kan de consument in dergelijke gevallen altijd beroep doen op artikel 22 BW7 m.a.w. het (gedeelde van de herstel kosten voor rekening van de consument) is een compromie tussen partijen omdat de consument altijd kan kiezen om de dagwaarde te ontvangen als de winkelier een kosteloos herstel of vervanging van het ondeugdelijke product weigerd.
Mr Floppy schreef:Of misschien een nieuw topic aanmaken waarin alles duidelijk op een rijtje staat, en waaruit blijkt dat er wel degelijk recht is op 2 jaar lang gratis herstel of vervanging of ontbinding.
Dat lijkt mij een goed plan, maar je zou het m.i. breder moeten aanpakken. Het zou moeten gaan over de wettelijke rechten die de consument heeft binnen de eerste zes maanden, twee jaar en daarna. Respectievelijk artikel 18 lid 1/2 BW7 en artikel 5 lid 3 richtlijn, artikel 5 lid 1 richtlijn, artikel 21 en 22 BW7. En dat de Europese richtlijn weldergelijk van toepassing op voor Nederlandse consumenten. Daarvoor kun je de grondwet en het EG-verdag aanhalen, rechtzaak met van Gent & Loos en artikel 6. En voor beiden natuurlijk de uitleg van de wetgever.
Je zou een draad kunnen starten waarbij je in de eerste posting begint met een samenvatting gevolgd door alle de informatie uit deze draad.