Radar

BBCS schreef:
Bijna alle regels heeft Nederland overgenomen van de Europese regelgeving.
Maar (nu komt hij weer) de minimale garantietermijn waarin je als consument recht hebt op gratis reparatie of vervanging niet.

Iedereen kan de wetsartikels en toelichtingen in dit topic lezen dat dit wel zo is. (staat er duidelijk zwart op wit in)

Hieronder artikel 6 lid 3 uit het BW7 waaruit blijkt dat de Europeesche richtlijn wel degelijk van toepassing is:

3. De toepasselijkheid op de consumentenkoop van een recht dat de door de richtlijn nr. 99/44/EG van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie van 25 mei 1999 betreffende bepaalde aspecten van de verkoop van en de garanties voor consumptiegoederen (PbEG L 171) voorziene bescherming niet of slechts ten dele biedt, kan er niet toe leiden dat de koper de bescherming verliest die hem krachtens deze richtlijn wordt geboden door de dwingende bepalingen van het recht van de lidstaat van de Europese Unie of de andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte, waar hij zijn gewone verblijfplaats heeft.

BBCS (alias ikbenik) is gewoon een walgelijk gefrustreerd persoon die gewoon de boel op zit te n a a i e n en er waarschijnlijk plezier in heeft om iedereen voor de gek te houden. Hij weet immers zelfs ook goed dat hij ongelijk heeft, maar toch blijft hij doorgaan zodat iedereen weer blijft reageren.

Iedereen op de wereld weet dat 1+1=2, maar BBCS (alias ikbenik) zal dan gewoon zeggen dat dat niet zo is om alleen maar iedereen te frustreren. Als iets zwart is, dan zal hij zeggen dat het wit is en andersom.
Met zo iemand kan je niet communiceren.
Vanaf nu zou iedereen hem gewoon moeten negeren. (daar pak je hem het hardste mee)
Bij toekomstige topics over garantie zou iedereen gewoon naar dit topic moeten verwijzen zodat iedereen gelijk weet hoe het echt zit.
Of misschien een nieuw topic aanmaken waarin alles duidelijk op een rijtje staat, en waaruit blijkt dat er wel degelijk recht is op 2 jaar lang gratis herstel of vervanging of ontbinding.
En natuurlijk op het einde van het topic schrijven dat BBCS (alias ikbenik)(of een andere alias) wel weer zal gaan ontkennen en alles zal willen vertroebelen, maar dat men zich daar helemaal niets van aan moet trekken.

Voor mij is dit nu echt (ja deze keer echt

) het laatste wat ik hier in dit topic schrijf.

In al deze artikelen staat NIET aangegeven hoe lang de garantieperiode is. En daar is de richtlijn weer wel duidelijk in, n.l. 2 jaar.

Artikel 3
3. In eerste instantie heeft de consument het recht om van de verkoper het kosteloze herstel of de kosteloze vervanging van de goederen te verlangen behalve als dat onmogelijk of buiten verhouding zou zijn.

Artikel 5

Termijnen

1. De verkoper is aansprakelijk krachtens artikel 3 wanneer het gebrek aan overeenstemming zich manifesteert binnen een termijn van twee jaar vanaf de aflevering van de goederen. Indien voor de uitoefening van de in artikel 3, lid 2, vermelde rechten in de nationale wetgeving een verjaringstermijn geldt, kan die niet verstrijken binnen een periode van twee jaar vanaf de aflevering.

2. De lidstaten kunnen bepalen dat de consument zijn rechten niet kan uitoefenen dan wanneer hij de verkoper binnen een termijn van twee maanden na de datum waarop hij het gebrek aan overeenstemming heeft vastgesteld, hiervan op de hoogte heeft gebracht.

De lidstaten stellen de Commissie in kennis van het gebruik dat zij van dit lid maken. De Commissie houdt de gevolgen in het oog die deze aan de lidstaten geboden keuzemogelijkheid heeft voor de consument en voor de interne markt.

Uiterlijk 3 januari 2003 stelt de Commissie een verslag op over het gebruik dat de lidstaten van dit lid maken. Dit verslag wordt bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen.

3. Manifesteert zich een gebrek aan overeenstemming binnen een termijn van zes maanden vanaf de aflevering van de goederen, dan geldt tot bewijs van het tegendeel het vermoeden dat dit gebrek bestond op het tijdstip van aflevering tenzij dit vermoeden onverenigbaar is met de aard van de goederen of met de aard van het gebrek aan overeenstemming.

Artikel 6

Garanties

1. Elke garantie is juridisch bindend voor degene die haar biedt, volgens de in het garantiebewijs en in de daarmee samenhangende reclame vastgestelde voorwaarden.

2. In de garantie:

- moet vermeld staan dat de consument krachtens de toepasselijke nationale wetgeving betreffende de verkoop van consumptiegoederen wettelijke rechten heeft en moet duidelijk worden gesteld dat de garantie die rechten onverlet laat;

- moeten in duidelijke en begrijpelijke taal de inhoud van de garantie en de essentiële gegevens vermeld staan die noodzakelijk zijn om van de garantie gebruik te kunnen maken, met name de duur en het geografische toepassingsgebied van de garantie, alsmede de naam en het adres van de garant.

3. Op verzoek van de consument moet de garantie schriftelijk of op een andere te zijner beschikking staande en voor hem toegankelijke duurzame drager beschikbaar worden gesteld.

4. De lidstaat waar de consumptiegoederen op de markt worden gebracht, kan, met inachtneming van de bepalingen van het Verdrag, bepalen dat op zijn grondgebied de garantie wordt gesteld in één of meer talen die hij uit de officiële talen van de Gemeenschap kiest.

5. Indien een garantie inbreuk maakt op de voorschriften van de leden 2, 3 en 4, doet dat op generlei wijze afbreuk aan de geldigheid ervan en kan de consument zich er toch op beroepen en verlangen dat die wordt gehonoreerd.

http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/Lex ... 44:NL:HTML

Deze regels zijn in zijn geheel overgenomen, behalve:

1. De verkoper is aansprakelijk krachtens artikel 3 wanneer het gebrek aan overeenstemming zich manifesteert binnen een termijn van twee jaar vanaf de aflevering van de goederen. Indien voor de uitoefening van de in artikel 3, lid 2, vermelde rechten in de nationale wetgeving een verjaringstermijn geldt, kan die niet verstrijken binnen een periode van twee jaar vanaf de aflevering.

In de Nederlandse wetgeving is die 2 jaar garantietermijn niet opgenomen, puur omdat de verjaringstermijn niet 2 jaar duurt, maar gekoppeld is aan de verwachte levensduur.

Dit betekent dat volgens de Europese richtlijn de consument voor alle kosten opdraaid als de twee jaar verstreken zijn.

In de Nederlandse wetgeving is dat anders geregeld. De consument heeft na het verstrijken van de garantieperiode recht op kostenreductie. De grootte ervan is afhankelijk van de leeftijd van het product en de lengte van de verwachte levensduur.

Dus als Nederland die 2 jaar garantie over zou nemen, zou dat een beperking betekenen voor de rechten van de consument.
Bij de meeste duurzame producten biedt de Nederlandse wetgeving meer bescherming aan de consument, dan de Europese richtlijn.

Je kunt niet zomaar zeggen dat die 2 jaar niet in de Nederlandse wetgeving staat maar wel in de Europese richtlijn, DUS heb je automatisch recht op de 2 jaar garantietermijn volgens de Europese richtlijn.

Want dat is dus precies waar het in deze topic om draait.

Economische levensduur
Gaat een product kapot buiten de garantietermijn en u wilt dat de verkoper (een deel van) de reparatiekosten betaalt, dan moet u aan kunnen tonen dat er sprake is van vroegtijdige slijtage. Dus dat de slijtage tijdens de economische levensduur van het product plaats heeft gevonden.

Om dat te bewijzen vraagt u de producent van het product naar de verwachte levensduur van het apparaat.
http://www.consuwijzer.nl/content.jsp?objectid=591

BBCS schreef:Maar deze regel betekent niet dat je na de garantieperiode (als die korter is dan 2 jaar) recht hebt op gratis reparatie of vervanging.

Het staat anders wel letterlijk in de tekst. Europa zegt de consument heeft geen recht op 2 jaar garantie, maar wel op een gratis herstel of vervanging, mits de consument aannemlijk kan maken dat het product niet aan de overeenkomst beantwoorden.

BBCS schreef:Je kunt niet zomaar zeggen dat die 2 jaar niet in de Nederlandse wetgeving staat maar wel in de Europese richtlijn, DUS heb je automatisch recht op de 2 jaar termijn volgens de Europese richtlijn.

Dat werkt dus wel zo en dat is inmiddels ook al keihard bewezen. Je moet nu eens ophouden om telkens maar de indruk te wekken dat lidstaten niet verplicht zijn om aan de Europese richtlijnen te voldoen of je moet eens met een bron komen waaruit iets anders blijkt.

BBCS schreef:Met de economische levensduur wordt die levensduur aangeduidt waarin het product gemiddeld meegaat.

Recentelijk heb ik je nog ergens zien beweren dat de economische levensduur van harde schrijven drie jaar zou zijn, terwijl deze gemiddeld toch een jaar of acht mee gaan.

Gravefigger schreef:In al deze artikelen staat NIET aangegeven hoe lang de garantieperiode is. En daar is de richtlijn weer wel duidelijk in, n.l. 2 jaar.

Nee, in de richtlijn wordt een garantie termijn van 6 maanden genoemt (art 5 lid 3 / 18 lid 2 BW7), en een aansprakelijkheidsperiode van twee jaar (art 5 lid 1 / 21 BW7). Het verschil is dat de consument bij dat laatste aannemlijk moet maken dat het product niet aan de overeenkomst beantwoorden, terwijl bij dat eerste de winkelier moet aan tonen dat het peroduct wel aan de overeenkomst beantwoorden (wil hij er onder uit komen).

Heb je eenmaal aannemelijk gemaakt dat het product niet aan de overeenkomst beantwoorden dat moet de winkelier het product kosteloos herstellen of vervangen binnen die twee jaar. De twee jaar gaat over non-conformiteit, niet garantie.

Mr Floppy schreef:
Alfa schreef:Overgens vrees ik dat je zelf niet 100% door hebt hoe het in elkaar steekt. Je kan m.i. niet beweren dat alles binnen twee jaar alles gratis moet gebeuren en daar buiten niet, omdat de relevante artikels (artikel 5 lid 1 en artikel 6 lid 2) uit de richtlijn zijn gekoppeld aan artikel 17 jo 21 BW 7. Deze bewering roept op z'n minst de indruk op dat je niet in ziet dat deze gekoppeld zijn aan elkaar.
Ik schreef dat het binnen 2 jaar in ieder geval gratis moet. Daarbuiten zou het misschien theoretisch in bepaalde (zeldzame) gevallen ook gratis kunnen (rechter zal moeten oordelen), maar normaal gesproken ga je dan naar verhouding van de te verwachten levensduur bijbetalen voor de tijd dat je het al hebt gebruikt.
De artikelen zijn inderdaad gekoppeld, maar in het artikel 21 lid 1c BW7 is het volgende bepaald:
c. vervanging van de afgeleverde zaak, tenzij de afwijking van het overeengekomene te gering is om dit te rechtvaardigen, dan wel de zaak na het tijdstip dat de koper redelijkerwijze met ongedaanmaking rekening moet houden, teniet of achteruit is gegaan doordat hij niet als een zorgvuldig schuldenaar voor het behoud ervan heeft gezorgd.
Een product gaat namelijk altijd achteruit naar gelang het in gebruik is. Dit is nu waarom er na die 2 jaar naar rato een eigen bijdrage wordt verlangd van de koper. (maar dat is eigenlijk weer off-topic in dit geval, aangezien hier de termijn van 2 jaar nog niet overschreden is)

BBCS wil niet inzien dat natioanle rechters oordelen volgens de Europa wetgeving als de nationale wetgeving niet toereikend is. Daarom denkt hij o.a. dat wettelijke garantie periode van 6 maanden pas vanaf half 2003 geld en niet vanaf half 2002. Ik dacht dat dit artikel voldeed aan de richtlijnen, maar blijkbaar zit er toch nog een klein verschil.

Overgens heeft de consument geen recht op een niet-kosteloos herstel (als je het artikel goed leest) en kan de consument in dergelijke gevallen altijd beroep doen op artikel 22 BW7 m.a.w. het (gedeelde van de herstel kosten voor rekening van de consument) is een compromie tussen partijen omdat de consument altijd kan kiezen om de dagwaarde te ontvangen als de winkelier een kosteloos herstel of vervanging van het ondeugdelijke product weigerd.

Mr Floppy schreef:Of misschien een nieuw topic aanmaken waarin alles duidelijk op een rijtje staat, en waaruit blijkt dat er wel degelijk recht is op 2 jaar lang gratis herstel of vervanging of ontbinding.

Dat lijkt mij een goed plan, maar je zou het m.i. breder moeten aanpakken. Het zou moeten gaan over de wettelijke rechten die de consument heeft binnen de eerste zes maanden, twee jaar en daarna. Respectievelijk artikel 18 lid 1/2 BW7 en artikel 5 lid 3 richtlijn, artikel 5 lid 1 richtlijn, artikel 21 en 22 BW7. En dat de Europese richtlijn weldergelijk van toepassing op voor Nederlandse consumenten. Daarvoor kun je de grondwet en het EG-verdag aanhalen, rechtzaak met van Gent & Loos en artikel 6. En voor beiden natuurlijk de uitleg van de wetgever.

Je zou een draad kunnen starten waarbij je in de eerste posting begint met een samenvatting gevolgd door alle de informatie uit deze draad.

alfatrion schreef:
BBCS wil niet inzien dat natioanle rechters oordelen volgens de Europa wetgeving als de nationale wetgeving niet toereikend is.

De nationale wetgeving is wel toereikend, want daarin is bepaald dat de europeesche richtlijn van kracht is. (ook in de richtlijn is bepaald dat de lidstaten verplicht zijn om hier minimaal aan te voldoen)(en ook in jou gevonden toelichting is duidelijk bepaald dat de wet is aangepast om minimaal aan de richtlijn te voldoen)
Alleen wil en durft BBCS daarop telkens niet te reageren als je het onder zijn neus houdt.

Hieronder nogmaals artikel 6 lid 3 uit het BW7 waaruit blijkt dat de Europeesche richtlijn wel degelijk van toepassing is:

Let maar op: hij durft hier wederom niet op te reageren, en zal wel weer met allerlei niet ter zake doende dingen komen, om er weer omheen te draaien, en zo de mensen probeert af te leiden van de kern van het verhaal.
Daarom zou niemand hierna meer een reactie moeten plaatsen totdat BBCS hierop gereageerd heeft.

3. De toepasselijkheid op de consumentenkoop van een recht dat de door de richtlijn nr. 99/44/EG van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie van 25 mei 1999 betreffende bepaalde aspecten van de verkoop van en de garanties voor consumptiegoederen (PbEG L 171) voorziene bescherming niet of slechts ten dele biedt, kan er niet toe leiden dat de koper de bescherming verliest die hem krachtens deze richtlijn wordt geboden door de dwingende bepalingen van het recht van de lidstaat van de Europese Unie of de andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte, waar hij zijn gewone verblijfplaats heeft.

Om eerlijk te zijn Floppy het boeit mij weinig als je wilt in een fantasie wereld zitten. Ik zal het nogmaals zeggen zo simpel mogelijk voor je. Je bent gewoon fout. Punt. Over. Uit. Nederland heeft nooit dat wet aangenomen. Ik weet dit omdat ik heb om de tafel gezeten met Advocaten die het wel weet. Je gaat je eigen draai op de "wetten" die je blijft citeeren. De "EU parlement" heeft al lang niet zo veel macht als je denkt. Op het eind van rit die kan hun "richtlijnen" niet forceeren op lidstaten. Waarom denk je in hemels naam dat de grondwet is voorworpen. Het is wel zo dat als je dit soort "wetten" leest dat het lijkt heel zwart/wit. Alles is niet wat het lijkt, en loop niet advocaatje te spelen man.

Kenmerken EG-richtlijn
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Europese_richtlijn

Verbindendheid

Een richtlijn is verbindend ten aanzien van het resultaat. Met een richtlijn wordt beoogd de wetgeving van de lidstaten van de EU te harmoniseren.

Implementatie

Indien een richtlijn door een instelling van de EG wordt uitgevaardigd, dan zijn de lidstaten van de EG gehouden de richtlijn te implementeren in de nationale wetgeving. In de richtlijn wordt daarvoor een termijn gesteld (implementatietermijn). Ingeval een lidstaat niet binnen de termijn is overgegaan tot implementatie, dan heeft de Europese Commissie de mogelijkheid tegen de betreffende lidstaat een juridische procedure op te starten. Deze zogenoemde infractieprocedure wordt ingesteld bij het Europese Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen.

Rechtstreekse werking

Een richtlijn is in beginsel slechts gericht tot de lidstaten van de EU. Ingeval een lidstaat evenwel te laat of op onjuiste wijze een richtlijn heeft geimplementeerd, dan kan een burger zich rechtstreeks op een richtlijnbepaling beroepen voor de nationale rechter (rechtstreekse werking). Dit kan wanneer de desbetreffende bepaling in de richtlijn volgens de jurisprudentie van het Europese Hof voor Justitie onvoorwaardelijk en voldoende nauwkeurig is. Een burger zal dit natuurlijk slechts doen indien hij aanneemt dat een richtlijnbepaling voor hem tot een gunstig resultaat zal leiden. Vanzelfsprekend kan een lidstaat zich niet op een nog niet (of onjuist) geimplementeerde richtlijnbepaling beroepen jegens de burger: dit is het verbod van omgekeerde verticale werking. Dan had de lidstaat maar tijdig, respectievelijk op juiste wijze tot implementatie over moeten gaan.

Zijn die advokaten inmiddels ontslagen?

Mr Floppy schreef:De nationale wetgeving is wel toereikend, want daarin is bepaald dat de europeesche richtlijn van kracht is.

De wet moet echt aangepast worden om te voldoen aan de europese richtlijnen. Dat zou het anders wel heel gemakkelijk voor de staat als zij bij iedere richtlijn een dergelijk artikel opnemen. Daar houd de staat echt geen boetes mee tegen.

Een richtlijn is in beginsel slechts gericht tot de lidstaten van de EU. Ingeval een lidstaat evenwel te laat of op onjuiste wijze een richtlijn heeft geimplementeerd, dan kan een burger zich rechtstreeks op een richtlijnbepaling beroepen voor de nationale rechter (rechtstreekse werking). Dit kan wanneer de desbetreffende bepaling in de richtlijn volgens de jurisprudentie van het Europese Hof voor Justitie onvoorwaardelijk en voldoende nauwkeurig is. Een burger zal dit natuurlijk slechts doen indien hij aanneemt dat een richtlijnbepaling voor hem tot een gunstig resultaat zal leiden. Vanzelfsprekend kan een lidstaat zich niet op een nog niet (of onjuist) geimplementeerde richtlijnbepaling beroepen jegens de burger: dit is het verbod van omgekeerde verticale werking. Dan had de lidstaat maar tijdig, respectievelijk op juiste wijze tot implementatie over moeten gaan.

Wat even vergeten wordt is dat de Nederlandse wetgeving verder gaat dan de Europese.

Europa stelt de aansprakelijk van de winkelier voor een product op 2 jaar. Nederland niet.
In Nederland is het zo dat de winkelier de aansprakelijkheid gedurende de verwachte (economische) levensduur (dus niet de technische levensduur) heeft.
En omdat die 2 jaar garantie een beperking is op deze regels, heeft Nederland die 2 jaar garantie niet overgenomen.
En dat mag.

Dus mag je als Nederlander geen aanspraak maken op die 2 jaar garantie welke opgesteld is door Europa.

Voor duurzame producten is dat in Nederland nu eenmaal veel beter geregeld.
En computers, mp3 spelers, mobiele telefoons behoren niet tot de duurzame producten.

Een mobiele telefoon gaat in het algemeen maar 2 jaar mee.
Een mp3 speler ook 2 jaar.
En computers hebben in het algemeen een levensduur van 3 jaar.
De reden dat deze termijn voor computers zo kort is, komt puur door de technische ontwikkelingen.

Windows heeft ook een looptijd van 3 jaar. Alleen XP is daar een uitzondering op.

De gehele Europese richtlijn is overgenomen, behalve die 2 jaar garantie.

De Nederlanse wetgever is dat niet vergeten, maar het is een bewuste keuze. En die is in dit geval toegestaan.

Vandaar dat die 2 jaar garantietermijn hier in Nederland niet van toepassing is, ondanks dat het een aanbeveling is.

De reden van die aanbeveling is om in alle landen van Europa de dezelfde regels te laten gelden.

BBCS

Je haalt er weer dingen bij die niks met garantie te maken hebben.

Windows heeft ook een looptijd van 3 jaar. Alleen XP is daar een uitzondering op.

Bovendien begin je weer een rookgordijn te leggen met de volgende uitspraken

Voor duurzame producten is dat in Nederland nu eenmaal veel beter geregeld.
En computers, mp3 spelers, mobiele telefoons behoren niet tot de duurzame producten.

Een mobiele telefoon gaat in het algemeen maar 2 jaar mee.
Een mp3 speler ook 2 jaar.
En computers hebben in het algemeen een levensduur van 3 jaar.
De reden dat deze termijn voor computers zo kort is, komt puur door de technische ontwikkelingen.

Een computer is technisch redelijk snel verouderd, maar dat wil niet zeggen dat de computer na 3 jaar ophoud met functioneren.

En computers hebben in het algemeen een levensduur van 3 jaar.

Weer hetzelfde antwoord en dus weer dezelfde vraag: WIE bepaalt de levensduur? De compiuters van mijn zoon em mij gaan over het algemeen langer mee.

Quote:
En computers hebben in het algemeen een levensduur van 3 jaar.
Weer hetzelfde antwoord en dus weer dezelfde vraag: WIE bepaalt de levensduur? De compiuters van mijn zoon em mij gaan over het algemeen langer mee.

Uneto-VNI.

Daarnaast bepaald de fabrikant wat de verwachte levensduur is.

Voor alle duidelijkheid:

Je bent niet verplicht om na 3 jaar de computer te vernieuwen.

Een computer is technisch redelijk snel verouderd, maar dat wil niet zeggen dat de computer na 3 jaar ophoud met functioneren.

Een computer is economisch redelijk snel verouderd, maar dat wil niet zeggen dat de computer niet langer meegaat.

Een computer kan wel 10 jaar meegaan, alleen de nieuwste programma's werken er niet op.

Je kunt met een 286 computer nog uitstekend tekstverwerken (WP 5.1).

Maar dat ding is zo verouderd dat er geen nieuwe programma's op draaien.

Technisch gaan die ontwikkelingen zo snel, dat de economische levensduur (dus ook de verwachte levensduur) maar 3 jaar is.

En de garantie:

Zie mijn voorgaande posts.

De nationale wetgeving is wel toereikend, want daarin is bepaald dat de europeesche richtlijn van kracht is. Ook in de richtlijn is bepaald dat de lidstaten verplicht zijn om hier minimaal aan te voldoen. En ook in de door alfatrion gevonden toelichting is duidelijk bepaald dat de wet is aangepast om minimaal aan de richtlijn te voldoen.
In Nederland heeft men het nog beter geregeld, en is de winkelier zelfs nog na die 2 jaar aansprakelijk. Echter heeft men ten allen tijden recht op kostenloos herstel; vervanging of ontbinding binnen die 2 jaar. (dat is immers het minimum waaraan voldaan moet worden)
Alleen wil en durft BBCS daarop telkens niet te reageren als je het onder zijn neus houdt.

Hieronder nogmaals artikel 6 lid 3 uit het BW7 waaruit blijkt dat de Europeesche richtlijn wel degelijk van toepassing is:

3. De toepasselijkheid op de consumentenkoop van een recht dat de door de richtlijn nr. 99/44/EG van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie van 25 mei 1999 betreffende bepaalde aspecten van de verkoop van en de garanties voor consumptiegoederen (PbEG L 171) voorziene bescherming niet of slechts ten dele biedt, kan er niet toe leiden dat de koper de bescherming verliest die hem krachtens deze richtlijn wordt geboden door de dwingende bepalingen van het recht van de lidstaat van de Europese Unie of de andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte, waar hij zijn gewone verblijfplaats heeft.

Let maar op: hij durft hier wederom niet op te reageren, en zal wel weer met allerlei niet ter zake doende dingen komen, om er weer omheen te draaien, en zo de mensen probeert af te leiden van de kern van het verhaal.
Daarom zou niemand hierna meer een reactie moeten plaatsen totdat BBCS hierop gereageerd heeft.

Mijn voorspelling kwam dus weer uit.

Alleen jammer dat iedereen blijft reageren op BBCS. (en andere eigenwijze figuren) Zo speel je hem in de kaart, en kan hij weer gaan reageren op andere niet ter zake doende dingen.

Wettelijke bescherming geldt altijd, voor vrijwel alle consumentengoederen. Daarnaast wordt er vaak een fabrieksgarantie afgegeven. De fabrieksgarantieregeling mag de wettelijke garantie niet inperken. De verkoper moet zich aan beide houden. Ook na het verstrijken van de fabrieksgarantietermijn kunt je nog steeds verlangen dat de leverancier (de verkoper) een gebrek tegen betaling van het gebruiksdeel (laat) herstellen. Dit is dus ook zo na afloop van de fabrieksgarantie. Na afloop van de fabrieksgarantie is er dus óók sprake van wettelijke bescherming. Raakt een produkt defect na afloop van de fabrieksgarantie maar binnen de door de fabrikant gestelde economische levensduur van het produkt, dan dient de verkoper onder aftrek van het verbruiksdeel voor herstel zorg te dragen. Stel dat een laptop een economische levensduur heeft van 3 jaar en de laptop gaat na 13 maanden stuk dan hoeft de koper slechts 13/36 deel van de reparatiekosten te betalen.

Veel ondernemers en consumenten menen dat er een Europese wettelijke garantie bestaat van twee jaar.

Europese Richtlijn Koop en Garantie
In de Europese Richtlijn Koop en Garantie is inderdaad een wettelijke termijn van twee jaar opgenomen. Bij het omzetten van de Richtlijn naar Nederlands recht is er voor gekozen om deze twee jaar niet over te nemen. De richtlijn bevat namelijk minimale eisen waaraan lidstaten moeten voldoen.

Nederlandse wet
Omdat de Nederlandse wet er vanuit gaat dat u recht heeft op een deugdelijk product (een product dat beantwoordt aan de overeenkomst) zou de termijn van twee jaar een beperking zijn van uw rechten; veel producten gaan namelijk veel langer mee. Nederland biedt de consument dan ook een ruimere bescherming dan de Europese Richtlijn. Dit is toegestaan.
Bron: http://www.consuwijzer.nl/content.jsp?objectid=4578

Garantiebepalingen
Garantiebepalingen staan veelal in de algemene voorwaarden en op de kassabon. Garantie houdt in dat u een bepaalde periode goed gebruik zou moeten kunnen maken van het geleverde product.

Het garantiebewijs
Op het garantiebewijs van een product moeten duidelijk en begrijpelijk de rechten of vorderingen van de koper staan. Het moet bevatten:

de naam van de verkoper of de naam en het adres van de producen
de duur van de garantie
het gebied waarvoor de garantie geldt.
U moet het garantiebewijs schriftelijk of digitaal ontvangen.

Economische levensduur
Gaat een product kapot buiten de garantietermijn en u wilt dat de verkoper (een deel van) de reparatiekosten betaalt, dan moet u aan kunnen tonen dat er sprake is van vroegtijdige slijtage. Dus dat de slijtage tijdens de economische levensduur van het product plaats heeft gevonden.

Om dat te bewijzen vraagt u de producent van het product naar de verwachte levensduur van het apparaat.
bron: http://www.consuwijzer.nl/content.jsp?objectid=591

Dus de "wettelijke garantie" gaat verder dan de Europese richtlijn.

Echter is het termijn van gratis reparatie of vervanging door de winkelier niet overgenomen en deze periode wordt bepaald door de winkelier.

Ik weet dat jullie willen zien dat ik aangeef dat de winkelier altijd binnen de twee jaar gratis moet repareren of vervangen.
Of sterker nog, gedurende de verwachte levensduur.
Dit doe ik dus niet, omdat de Nederlandse wetgever deze regel uit het Europese richtlijn niet heeft overgenomen.

De reden hiervan is dat de consument wel het gebruiksdeel dan dient te betalen. Iets wat in de Europese richtlijn niet voorkomt (bij mij weten).

Door deze regel is die verplichte gratis reparatie of vervanging binnen de 2 jaar vervallen.

In dit geval gaat de Nationale wet boven de Europese richtlijn.

De nationale wetgeving is wel toereikend, want daarin is bepaald dat de europeesche richtlijn van kracht is. Ook in de richtlijn is bepaald dat de lidstaten verplicht zijn om hier minimaal aan te voldoen. En ook in de door alfatrion gevonden toelichting is duidelijk bepaald dat de wet is aangepast om minimaal aan de richtlijn te voldoen.
In Nederland heeft men het nog beter geregeld, en is de winkelier zelfs nog na die 2 jaar aansprakelijk. Echter heeft men ten allen tijden recht op kostenloos herstel; vervanging of ontbinding binnen die 2 jaar. (dat is immers het minimum waaraan voldaan moet worden)
Alleen wil en durft BBCS daarop telkens niet te reageren als je het onder zijn neus houdt.

Hieronder nogmaals artikel 6 lid 3 uit het BW7 waaruit blijkt dat de Europeesche richtlijn wel degelijk van toepassing is:

3. De toepasselijkheid op de consumentenkoop van een recht dat de door de richtlijn nr. 99/44/EG van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie van 25 mei 1999 betreffende bepaalde aspecten van de verkoop van en de garanties voor consumptiegoederen (PbEG L 171) voorziene bescherming niet of slechts ten dele biedt, kan er niet toe leiden dat de koper de bescherming verliest die hem krachtens deze richtlijn wordt geboden door de dwingende bepalingen van het recht van de lidstaat van de Europese Unie of de andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte, waar hij zijn gewone verblijfplaats heeft.

Let maar op: hij durft hier wederom niet op te reageren, en zal wel weer met allerlei niet ter zake doende dingen komen, om er weer omheen te draaien, en zo de mensen probeert af te leiden van de kern van het verhaal.
Daarom zou niemand hierna meer een reactie moeten plaatsen totdat BBCS hierop gereageerd heeft.

Mijn voorspelling kwam dus weer uit.

In Nederland heeft men het nog beter geregeld, en is de winkelier zelfs nog na die 2 jaar aansprakelijk. Echter heeft men ten allen tijden recht op kostenloos herstel; vervanging of ontbinding binnen die 2 jaar. (dat is immers het minimum waaraan voldaan moet worden)

Die regel heeft de Nederlandse wetgever niet overgenomen.

Dus is die niet van toepassing.

Veel ondernemers en consumenten menen dat er een Europese wettelijke garantie bestaat van twee jaar.

Europese Richtlijn Koop en Garantie
In de Europese Richtlijn Koop en Garantie is inderdaad een wettelijke termijn van twee jaar opgenomen. Bij het omzetten van de Richtlijn naar Nederlands recht is er voor gekozen om deze twee jaar niet over te nemen. De richtlijn bevat namelijk minimale eisen waaraan lidstaten moeten voldoen.

Nederlandse wet
Omdat de Nederlandse wet er vanuit gaat dat u recht heeft op een deugdelijk product (een product dat beantwoordt aan de overeenkomst) zou de termijn van twee jaar een beperking zijn van uw rechten; veel producten gaan namelijk veel langer mee. Nederland biedt de consument dan ook een ruimere bescherming dan de Europese Richtlijn. Dit is toegestaan.

http://www.consuwijzer.nl/content.jsp?objectid=4578

ConsuWijzer is het informatieloket voor consumenten van de Nederlandse overheid. Het is ontstaan uit een samenwerking tussen drie toezichthouders die onder het Ministerie van Economische Zaken vallen; de Consumentenautoriteit, de Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) en de Onafhankelijke Post en Telecommunicatie Autoriteit (Opta).

In de wetsboeken wordt niet gesproken over een minimum termijn van 2 jaar en ook geen termijn waarin de winkelier verplicht is om het product gratis te repareren of vervangen.

De winkelier is verplicht als hij in de garantieomschrijving zet dat hij in die periode het product gratis moet repareren of vervangen.
En die garantieperiode bepaald de winkelier zelf.

Dus stop maar met dat gezeur dat je als consument altijd recht hebt tot 2 jaar na aankoop op gratis reparatie of vervanging.
Je hebt daar geen recht op.

Let maar op: hij durft hier wederom niet op te reageren, en zal wel weer met allerlei niet ter zake doende dingen komen, om er weer omheen te draaien, en zo de mensen probeert af te leiden van de kern van het verhaal.
Daarom zou niemand hierna meer een reactie moeten plaatsen totdat BBCS hierop gereageerd heeft.

Ik reageer daar steeds inhoudelijk wel op in.

Maar ik geef niet dat antwoord wat jullie willen horen. En dat antwoord krijg je van mij ook niet.

Geef maar toe, ik heb hierin gewoon gelijk en ik ben er steeds wel op in gegaan.

Dat je dat niet wilt zien is jouw probleem.

De TS dient 14/36 deel zelf te betalen.

BBCS schreef:
In de wetsboeken wordt niet gesproken over een minimum termijn van 2 jaar en ook geen termijn waarin de winkelier verplicht is om het product gratis te repareren of vervangen.

Jawel; er wordt verwezen naar de Europeesche richtlijn, en dat men daar ten alle tijde recht op heeft. (dat is jou nu al een paar keer onder je neus gehouden) Lezen!!! (artikel 6 lid 3 uit het BW7)
Nog steeds weiger je op dat artikel te reageren. Door telkens daarop niet te reageren zet je jezelf gewoon voor paal!

Alles staat duidelijk zwart op wit, en toch blijft BBCS ontkennen.

Verder schrijft hij zelf dat het in de Nederlandse wetgeving beter is geregeld dan in de Europeesche richtlijn waarin je minimaal recht hebt op gratis reparatie; vervanging of ontbinding binnen 2 jaar.
Vervolgens is hij van mening dat er in deze zaak bijbetaald moet worden volgens de Nederlandse wetgeving!
Hij noemt dat dus beter

Dan spreek je je eigen toch zwaar tegen, en spoor je toch voor geen meter!

Hij gooit hier ook nog eens zijn eigen ruiten in door hier te verkondigen dat hij zich niet aan de wet wil houden met zijn winkel. (welke hij zelf ook nog eens bekend heeft gemaakt op het forum)
Iedereen die dit leest zal dus niets kopen bij hem. (en terecht natuurlijk)
Hoe dom kan iemand zijn.

En hiermee is deze discussie voor mij nu echt ten einde.

Houd eens op met dat "dom" en "je reageert niet".
Dat maakt je betoog niet veel sterker en daarnaast is het volgens mij ook niet waar.

Waar het om draait is volgens mij: Is de consument in de huidige regelgeving beter beschermd dan in de europese regels? En daar hebben jullie blijkbaar allebei een ander standpunt over. Dat standpunt eindeloos herhalen (jawel, van beide kanten!!) gaat daar niet echt verandering in brengen.
Wellicht is het handig om recente juridprudentie over dit onderwerp naar voren te brengen om er achter te komen wat de rechter hiervan gevonden heeft. Dat is tenslotte degene die rechtspreekt, niet een forumdeelnemer op een consumentenforumpje.

Radar

[ archief ] garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop

Re: garantie laptop