Radar

.U zou dus in de categorie van de mensen vallen die het normaal vinden om eerst een nalatenschap te verwerpen bij de rechtbank en dan meteen door te rijden naar de bank om daar het geld te innen (terwijl u daar geen recht op hebt). Als u verworpen hebt, bent u immers geen erfgenaam geweest. Dan kunt u wel met allerlei papieren aankomen, maar dat maakt u nog steeds geen erfgenaam en dus ook geen rechthebbende

Met deze reactie gaat u mij nu toch écht te ver en buiten uw boekje. Van dit soort persoonlijk gerichte betichtingen ben ik niet gediend! Het geeft daarentegen wel aan hoe u over mij denkt cq aankijkt.
En is dit wederom een staaltje van mijn schrijven uit verband trekken.

Als ik verworpen heb ga ik niet naar een bank. En velen met mij niet.
Daarnaast gaat u voorbij aan het feit dat de bank ongetwijfeld zal controleren of er al dan niet verworpen is. ( contact rechtbank, inzage in inschrijvingen)
En tot slot, dergelijke zaken zijn niet in 1 dag geregeld. U doet voorkomen alsof dat wel het geval is.
Als de paperassen ingeleverd worden, of dit nou wel of niet voorzien is van een VvE, moet dit door de bank verwerkt worden en hier gaan altijd enkele dagen, zoniet minimaal 1 week overheen.
Als dit soort methodes, waar u mij van beticht dat ik er dan vast zo eentje ben, zo vaak -succesvol- voor zouden komen, dan zou de overheid samen met de NVB al nooit de regelgeving mbt de verplichting van de VvE aangepast hebben in bepaalde erfrechtelijke situaties.

Shine schreef:

.U zou dus in de categorie van de mensen vallen die het normaal vinden om eerst een nalatenschap te verwerpen bij de rechtbank en dan meteen door te rijden naar de bank om daar het geld te innen (terwijl u daar geen recht op hebt). Als u verworpen hebt, bent u immers geen erfgenaam geweest. Dan kunt u wel met allerlei papieren aankomen, maar dat maakt u nog steeds geen erfgenaam en dus ook geen rechthebbende

Met deze reactie gaat u mij nu toch écht te ver en buiten uw boekje. Van dit soort persoonlijk gerichte betichtingen ben ik niet gediend! Het geeft daarentegen wel aan hoe u over mij denkt cq aankijkt.
En is dit wederom een staaltje van mijn schrijven uit verband trekken.

Als ik verworpen heb ga ik niet naar een bank. En velen met mij niet.
Daarnaast gaat u voorbij aan het feit dat de bank ongetwijfeld zal controleren of er al dan niet verworpen is. ( contact rechtbank, inzage in inschrijvingen)
En tot slot, dergelijke zaken zijn niet in 1 dag geregeld. U doet voorkomen alsof dat wel het geval is.
Als de paperassen ingeleverd worden, of dit nou wel of niet voorzien is van een VvE, moet dit door de bank verwerkt worden en hier gaan altijd enkele dagen, zoniet minimaal 1 week overheen.
Als dit soort methodes, waar u mij van beticht dat ik er dan vast zo eentje ben, zo vaak -succesvol- voor zouden komen, dan zou de overheid samen met de NVB al nooit de regelgeving mbt de verplichting van de VvE aangepast hebben in bepaalde erfrechtelijke situaties.

Wederom twee aannames. De bank gaat dat niet controleren omdat ze 1. niet weten van het bestaan van het boedelregister, 2. als ze weten van het bestaan, niet weten waar ze dat kunnen raadplegen en 3. in de regel niet de gevraagde informatie krijgt.

De overheid en de NVB hebben een formulier bedacht (welke overigens geen regelgeving is) waar op voorhand al de door mij gestelde kritiek werd geuit. Daarom zijn meteen na de invoering de voorwaarden van de banken ook niet gewijzigd en is de tekst van het formulier ook aangepast. De bank garandeert tegenwoordig niet meer dat een verklaring van erfrecht niet alsnog nodig mocht zijn. Ook staat er tegenwoordig een korte waarschuwing op dat door ondertekening van het formulier de nalatenschap zuiver aanvaardt is. Een opmerking welke geen hout als iemand net verworpen heeft.

Dat dit formulier al de nodige problemen oplevert, blijkt wel uit het feit dat er nu een consultatieronde gaande is om een kostenverhogende "oplossing" voor de erfgenamen én de samenleving een nieuwe regeling in de wet te krijgen.

En hele volksstammen roepen meteen als ze horen dat er schulden in een nalatenschap zitten, ze daarom maar moeten verwerpen. Niet wetende dat je dan nergens meer recht op hebt. Is toch echt veel voorkomende praktijk.

De vrijwaring van de bank stelt in de praktijk niets voor (weten banken ook wel).

U stelt zelf in uw posting van 20:27 dat mijn opmerking dat als iemand verworpen heeft, diegene geen erfgenaam en dus niets meer met de nalatenschap te maken heeft, is "onzin en onjuist" is.
Ook gaat u in diezelfde opmerking voorbij aan de positie van diegene die beneficiair aanvaardt. Volgens u is de gang langs de rechtbank voldoende, daarna nog even boedelbeschrijving inleveren en voila.......tja, dan moet je wel hopen dat je niet in de zware vereffening zit.

U blijft volharden in uw waarheid gefundeerd op uw eigen aannames. Dat mag. Dat u vervolgens weigert (en zelfs stennis gaat schoppen als iemand er om vraagt) om sluitend bewijs te overleggen mag ook. Maar stel dan niet dat je voldoende op de hoogte bent van het erfrecht en al helemaal van de juridische praktijk met betrekking tot erfenissen.

Met belangstelling volg ik al een tijd deze topic. Tot nu toe is de discussie over tegoeden op de bankrekening. Maar hoe staat het met hypotheken? Als een hypotheek op twee namen staat en één van de personen komt te overlijden, dan moet de tenaamstelling van de hypotheek veranderd worden. Verlangt de bank dan een Verklaring van Erfrecht, of kan worden volstaan met CTR en GBA gegevens? Is de aanbeveling van de NVB ook van toepassing op deze situatie, of gaat het die alleen om banktegoeden?

De hypotheekschuld zelve, net als de eigendom van de woning overigens, vererft naar de erfgenamen. Om te weten bij wie de schuldeiser kan aankloppen, kan het heel goed zijn dat de schuldeiser een verklaring van erfrecht verlangt. Niet alle schuldeisers van een hypotheekschuld zijn een bank en derhalve aangesloten bij de NVB.

Daarnaast ziet de aanbeveling van de NVB feitelijk alleen op (relatief) kleine nalatenschappen en dient die aanbeveling alleen de belangen van de bank(en), zeker niet die van de erfgenamen.

ING vraagt ook < 100.000 Euro een Verklaring van Erfrecht, dit ondanks de Rijksoverheid regels. De reden lijkt:

- een verklaring van erfrecht is eenvoudiger te behandelen door de bank dan een kopij testament;
- ING heeft een "eigen" notaris service waardoor men vervolgens extra aan de "klant" kan verdienen (zie http://www.enlnotarissen.nl/nabestaanden-service).

Zie link (onderaan) https://www.ing.nl/particulier/klantens ... index.html

Een niet frisse vorm van omgang met klanten van ING welke in rouw zijn.

Allereerst zijn het geen overheidsregels die dwingend recht zijn. Daarnaast zegt een kopie testament niet zo veel. Iemand kan wel 10 testamenten in zijn leven hebben laten opstellen.

De ING verdient ook niets aan de notaris. Dat er een deal bestaat tussen, in dit geval, de ING Bank en bepaalde notarissen over de werkprocessen en de tarieven is een gegeven. Daar kun je gebruik van maken, maar je kunt ook naar je eigen notaris.

Vanzelfsprekend een kopie testament in combinatie met een verklaring vanuit het Centraal Testamentenregister (CTR) dat het hier om het laatste en geldende testament betreft.
Zonder kosten aan te vragen op http://www.centraaltestamentenregister.nl.

Het betreft mogelijk geen dwingend recht maar een afspraak tussen de banken en BZK http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen ... nodig.html.
In dit land van polderen heeft een afspraak tussen overheid en branche (in dit geval de Nederlandse Vereniging van Banken) een status waar een rechter waarde aan verbind.

En, zoals al veel vaker aangegeven: wie zegt de bank dat de langstlevende (zuiver) aanvaardt heeft, de executeursbenoeming aanvaardt is (en de langstlevende tot executeur benoemd is), wat de strekking van het testament is (oftewel: wie zijn erfgenaam en wie zijn bevoegd).

De gemiddelde Nederlander weet al niet eens wat er in zijn testament staat, laat staat de gemiddelde bankmedewerker.

De verhouding tussen overheid en branche is een heel andere dan tussen bank en klant.

MAar ja omdat allemaal te begrijpen moet je gewoon civieljurist zijn.