Radar

Jullie denken misschien weer iemand die over zijn kind is wil zeggen.

Nou ik denk dat ik met mijn 41 jaar en jaren ervaring met Ritalin nu eindelijk op een punt sta dat ik durf te kijken naar de negatieve werking van het spul. Ik gebruik een redelijk hoge dosis voor een volwassene (45 tot 50mg) en merk dat ik langzaam maar zeker verander.

Mijn persoonlijkheid, openheid en vriendelijkheid is beperkt. Ik zit naar een scherm te staren, irriteer me aan alles en iedereen en zoek ieder ding om me heen als houvast om maar enigszins controle te krijgen.

Iemand heeft het volgende geschreven en hieruit concludeer ik dat ik dit ben. Een man die actief en vrolijk door het leven wil gaan en niet allerlei psychoses and waanideeen en ticks wil ontwikkelen.

Ouders denk aan wat je je kinderen aan doet. Ik kan het met mijn volle verstand niet omschrijven hoe ik me voel als ik ze neem maar als ze uitwerken is dit gewoonweg een *** gevoel. Sorry voor het woord.

Stel je eens voor: Je zit vol concentratie naar een film te kijken. Het is spannend en je zit er helemaal in en dan ineens krijg je een bak koud water over je heen en staan er 40 mensen in de kamer die allemaal iets vragen. Je uitlachen of erger. Dat gevoel is kort maar heftig. Ik had dit nooit zo erg, maar word steeds erger. Ik geloof dat iedereen die dit slikt meemaakt of gaat meemaken.

De eerste jaren zijn heerlijk, maar denk na..........

Algemeen:
Vanaf de eerste pil trok de zogenaamde "mist" in mijn hoofd op. Ik merkte dat ik ineens beter kon luisteren en mijn mond houden en van weeromstuit trad ook het "placebo-effect" in, nl. euforie! Ik voelde me geweldig (dit hangt samen met de diagnose ADHD die mij ineens veel duidelijkheid verschafte en de verlossing van mijn arbeidsplicht!!!) en als ik me geweldig voel, maak ik doorgaans geen ruzie en ben ik een leuke partner. Tegen mijn psychiater verklaarde ik dat ik me een compleet ander mens voelde en in de apotheek vroeg ik om mijn "wondermedicijn". Dit gelukzalige gevoel heeft ongeveer drie maanden standgehouden. Daarna begonnen de negatieve kanten van Ritalin de positieve effecten te overschaduwen.
Oké, de positieve en negatieve werkingen op een rijtje...

Positief:

veel minder last van stemmingswisselingen. Het leek alsof mijn antennes minder gevoelig werden (ik filterde inderdaad onbenulligheden (als tikkende kranen, "foute" opmerkingen en geurtjes) uit);
veel beter in staat me te concentreren op bijv. het lezen van de krant, oninteressante gesprekken of wat dan ook;
veel kleinere neiging me op te dringen (anderen kwamen ineens ook aan het woord);
"rust in mijn kont": het onmogelijke (een website in elkaar draaien en veel vertaalwerk doen) werd mogelijk;
veel minder hang naar kicks;

Negatief:

enorme stemmingswisselingen zodra de pilletjes begonnen uit te werken. Mijn ADHD leek te worden versterkt door afkickverschijnselen. Woede- en huiluitbarstingen waren het gevolg. Ik voelde me op een gegeven moment dan ook een junk die nauwlettend de klok in de gaten hield en doordraaide wanneer ze geen nieuwe dosis bij de hand had!
15 kilogram gewichtsverlies (ik was al niet dik (65 kg), maar werd zo mager als een lat (50 kg)) omdat mijn eetlust dramatisch afnam. Hierdoor voelde ik me vrijwel continu zwak, ziek en misselijk;
verhoogde bloeddruk (wat zich uitte in hoofdpijn);
misselijkheid, met name 's ochtends na inname van de eerste pil;
hartkloppingen en zweten;
verkramping van mijn kaken en tandenknarsen;
enorme afname van creativiteit. Dit klinkt paradoxaal, gezien mijn website, maar ik bedoel met creativiteit het eigene uiten en geen vertaalwerk en vakmatig gedrag. Voor mijn Ritalin-experiment schreef ik gedichten, verhalen en liedjes, maakte tekeningen en stal de show op het toneel. Met Ritalin klapte ik compleet dicht: er kwam gewoon niets meer in mijn hoofd op! In feite werd ik zo creatief als de doorsnee Nederlander...
minder ad rem in discussies en minder associatief in het vinden van antwoorden op allerlei vragen. Ik kon me altijd beroemen op de snelheid waarin ik het juiste antwoord kon geven op bv. quizvragen. Dit verdween als sneeuw voor de zon: alsof de "laatjes" in mijn hoofd niet meer zo snel konden worden opengetrokken. In discussies had ik, die toch bekend stond als iemand die overal tegen ageerde, ook helemaal geen zin meer te vertellen wat ik er van vond.
antisociaal gedrag. Dit klinkt paradoxaal. Toen ik o.i.v. Ritalin bij vrienden kwam, was ik evenwichtiger, maar zowel zij als ik misten de oude Anne-Marie: de extraverte, drukke, breedgeïnteresseerde, vol plannen en ideeën. Op een gegeven moment had ik ook helemaal geen zin meer in contact met anderen!
overfocussen. Door Ritalin zag ik mijn vrienden bijna niet meer, omdat ik me niet meer kon losbranden van hetgeen ik aan het doen was. Ik kon me ineens zo goed concentreren op (in mijn geval) het maken van mijn website, dat ik me niet meer liet afleiden door gedachten hen eens te bellen. En de keuze "werk" of een gezellige avond uit was dan ook meestal snel gemaakt. Ik heb talloze dagen van 's ochtends 9 tot 's nachts 4 uur ("vrijwillig" en onbetaald!!!) doorgebracht achter mijn computer, zonder eten of drinken! Ik stond op en ging naar bed met dit website-project in mijn hoofd.
ik deed nog maar één ding tegelijkertijd. Dit verwijst naar het vorige punt: voordat ik Ritalin gebruikte (en nu weer!!!) deed ik alles tegelijkertijd en ging inderdaad van hot naar her om alles te "regelen": naar de supermarkt, koken, "opruimen" enz. Ineens ging ik op in één ding en deed de rest helemaal niet meer, niet eens meer halvebak.
depressiviteit. Kortom: na een jaar Ritalin geslikt te hebben in allerlei hoeveelheden werd ik steeds huileriger en depressiever. De blijdschap verdween en ik veranderde langzaam maar zeker van een drukke meid die overal voor in was (met regelmatig een dip) in een soort "zombie" achter een computer die zich alleen nog maar kon overfocussen op het maken van een website, die niets anders meer deed en nergens anders meer kwam (met een constante dip).

Bericht in Trouw over Joseph Biederman, de wandelende god.Hij noemde zichzelf de ADHD specialist. Hij heeft zich jaren achtereen laten betalen dor pillenfabrikanten:
http://www.trouw.nl/achtergrond/deverdi ... man__.html hi

lucasvrme: Dat komt omdat je na zoveel jaar ritalin gebuiken "gewend" bent geraakt eraan dat ritalin JOU onder controle houdt.

Als ik 1 dag mijn ritalin niet inneem dan merk ik al gauw dat ik sneller geirriteerd ben.

Je kan het vergelijken met een wild beest die je in een kooi hebt en dan ineens eruit laat.

Wat je moet doen is jezelf proberen onder controle te krijgen en dat kost tijd, dat heb je normaal in al die jaren zelf gedaan en toen heb je het aan ritalin overgelaten en nu weet je zelf niet meer hoe je het moet doen.

Zonder ritalin voel ik me suf en bij elke activiteit of handeling die ik moet doen of meer moet verrichten begin ik te zuchten, ik ben zo lui of futloos als wat.

Met ritalin werk ik als een trein en komen de ideeen naar boven en mensen vinden dat ik intelligenter overkom.



Voor mij is dit positief maar liever leef ik zonder de medicijnen dus als ik een andere manier kan vinden om mezelf onder controle te houden zonder de positieve veranderingen te verliezen dan wil ik dit graag proberen.

Groetjes!

Ik ben 45 jaar en sinds kort aan de Ritalin, met name om concentratieproblemen op te lossen. Dat lukt aardig alleen de bijwerkingen zijn minder. Ik merk dat als ik het niet neem ik veel emotioneler ben dan daarvoor.
Als ik de tune hoor van "spoorloos" ben ik al verkocht bij wijze van spreken. Erg vervelend, moet ik zeggen. Aan de andere kant helpt het me wel met mijn studie, en ook mijn kids hebben een vader die wat meer relaxed is dan daarvoor. Ik ben alleen wel angstig voor de werking op lange termijn. Ik heb geen zin om depressief te worden want dan kan ik aan de zyban..hahaha..wat een narigheid allemaal.
Als mijn studie voorbij is gaat ook de ritalin in de allesbrander!!!!
Zijn er meer mensen die het tijdelijk gebruiken en best wel tevreden zijn met de persoon die ze zijn zonder de ritalin?

grtz

Crossbridge:
Het is allemaal eigen inzet, je zou eigenlijk eerst 1-2 jaar rond moeten lopen met Ritalin en langzaam beginnen met therapie en daarna langzaam afbouwen.

Je voelt in die 1-2 jaar hoe het is met ritalin en hoe het eigenlijk zou moeten wezen en dus kan je jezelf onder controle leren te houden om hetzelfde effect te verkrijgen.

Ik ben zelf ook benieuwd naar de toekomst, ik hoop dat ik eindelijk een opleiding kan voltooien (heb wel mijn VMBO-T) maar geen mbo

Uiteindelijk draait het altijd om eigen inzet, medicijnen zijn makkelijk maar uiteindelijk lijkt het alsof het niet werkt tenzij je het niet inneemt en dan is het zoals ik in mijn vorige post zei net alsof je een wild beest loslaat.

Dat ben ik wel met je eens. Alles draait om eigen inzet.
Maar als ik door de Ritalin mijn studie Fysiotherapie makkelijker kan doorlópen dan vind ik het best.
Het wilde beest in mij is redelijk getemd de laatste jaren, mede door mijn kinderen. Het gaat mij met name om de concentratie- en structuurproblematiek. Natuurlijk merk ik wel dat als ik op zaterdag een keer de kroeg inga en geen Ritalin slik, de remmen weg zijn en het beest alsnog bovenkomt maar dat kan ook door de alcohol komen..

Ik vind het best zo en stop als de studie klaar is!!

Ik ben een meid van 21, al sinds mijn achtste gediagnosticeerd met ADHD. Ik voelde me geroepen om hier even te reageren, want op de eerste 4 pagina's vond ik niets meer dan je reinste onzin!

Allereerst; ADHD is absoluut geen modediagnose, het is een serieus bestaande genetische gevoeligheid. Ik prefereer de term "gevoeligheid" boven "stoornis", omdat ik een afwijking van het "normale" niet altijd meteen een slecht iets vind.

Wetenschappelijk onderzoek, waarbij onder andere gebruik gemaakt is van hersenscans, heeft uitgewezen dat personen met ADHD daadwerkelijk andere testresultaten laten zien dan mensen die de diagnose niet gesteld hebben gekregen. Nieuwe wetenschappelijke onderzoeken laten ook zien dat ADHD en aanverwante stoornissen in ieder geval deels overerfelijk zijn. Vaak zie je in 1 gezin bijvoorbeeld een tante met Gilles de la Tourette, een opa met dyslexie, een broertje met het syndroom van Asperger en een zusje met ADHD. Kortom; de genetische gevoeligheid is vanaf de geboorte aanwezig.

Recent is er een onderzoek gestart naar ADHD en genetica, het blijkt zo te zijn dat iemand wel met de genetische gevoeligheid geboren kan worden, maar dat de ADHD niet altijd naar boven hoeft te komen. Anders gesteld; iemand heeft het wel, maar de klachten zijn niet altijd zo erg dat het leidt tot onderzoeken en dus de diagnose. De heren wetenschappers zijn met de vraag aan de slag gegaan of het nou daadwerkelijk meer voorkomt als zeg, 40 jaar geleden. Antwoord; nee. 40 jaar geleden kwam het net zoveel voor als nu. Maar de hedendaagse maatschappij is veranderd, en daarom staan zowel kinderen als volwassenen onder druk om te presteren, waardoor stoornissen eerder naar boven komen.

40 jaar geleden noemden ze een kind met ADHD gewoon "brutaal", of "druk." Maar ach, het was een kind he? Tegenwoordig zet men kinderen die een beetje druk of iets dergelijks zijn achter de televisie of pc. En als er dus iets de pest is voor ADHD-ers is het computeren of tv-kijken. Ze worden er rustiger van, klopt; omdat de hersenen zich dermate moeten inspannen om het knipperende televisiebeeld goed te filteren is er geen ruimte voor druk gedoe. Het gevolg is echter dat de onderdrukte ADHD er zodra de televisie uitgaat nog even uit moet; het kind begint te stuiteren, druk te doen en weet ik wat nog meer. Gevolg; televisie gaat weer aan. Kinderen (en ouders!) leren daardoor niet om op een juiste, constructieve manier om te gaan met de stoornis, die daardoor fel op kan laaien en de medicijnen even de tijd nodig hebben om in te slaan.

---------------------------------------------------------------------------------
En die medicatie...ja, dat is een verhaal apart. Mensen verspreiden namelijk graag spookverhalen, of "van horen zeggen." De hond van het achterbuurmeisje van de kapper, enzo.... Er gaan veel verhalen over methylfenidaat (de werkzame stof van Ritalin/Concerta) rond die pertinent niet kloppen, en helaas schrikken ze veel ouders af.

Graag wil ik hier een aantal feiten en fabels op een rijtje zetten aangaande medicatie. Hierbij wil ik aanmerken dat ik ervaringsdeskundige ben, HBO verpleegkunde gestudeerd heb, met daarbij een stukje medicijnleer, maar dat ik GEEN arts ben! Neem voor een kloppend advies altijd contact op met je arts!

Feit; Ja, methylfenidaat werkt niet bij alle ADHD-ers. Zo'n 70 tot 80% behaalt goede resultaten ermee, dat zijn ze dus niet allemaal. Er is ook een ander middel tegen ADHD op de markt; Strattera (atomoxetine). Ouders zouden dit kunnen overwegen.

Feit; Ja, methylfenidaat valt onder de Opiumwet. Dit wil feitelijk niets anders zeggen dat het een stof is die met voorzichtigheid en zorg ingenomen dient te worden en niet zomaar mee naar het buitenland kan. Overigens staan er niet alleen drugs op deze lijsten, ook bijvoorbeeld benzodiazepines (de kalmerings- en slaapmiddelen) en sterke pijnstillers vallen onder deze wet!

Feit; Ja, methylfenidaat werkt op je hart- en bloedvaten. Ik zou dan ook sowieso iedere ouder willen aanraden een ECG (hartfilmpje), een bloeddrukmeting en evt. bloedonderzoek te laten uitvoeren bij je kind voor je de pillen geeft. Vind de arts dat onnodig? Ga naar een andere arts, het gaat om je kind! Een lichamelijk gezond kind zal geen enkele moeite hebben om het effect van methylfenidaat op het lichaam te kunnen handelen.

Fabel: Methylfenidaat werkt verslavend. Absolute nonsens! Sterker nog; hoe eerder de behandeling met medicijnen begint, hoe kleiner de kans is dat men later "zelfmedicatie" toepast en verslaafd raakt aan het een of ander. Vaak is het ook zo dat zodra een ADHD-er die het een of ander gebruikt daarmee stopt zodra diegene goed ingesteld is op medicatie. Lichamelijk verslavend is het absoluut niet, omdat het niet zo is dat je steeds meer nodig hebt voor hetzelfde effect. Ritalin is na maximaal een uur of 4 geheel uit het bloed en het lichaam verdwenen. Hoogstens is het geestelijk verslavend; omdat het zo prettig is de rust in je koppie te ervaren, krijg je behoefte aan de volgende pil. Dat is ook de reden waarom sommige ADHD-ers het nodig achten de pillen te vermalen en op te snuiven; als je het opsnuift werkt het sneller. Plus dat de biologische beschikbaarheid van het middel vergroot wordt als het opgesnoven word; het gaat rechtstreeks naar de hersenen, dus werkt het beter. Overigens is op deze wijze de medicatie nog sneller uitgewerkt; redelijk zinloos dus. Dat mensen gaan trillen en zweten e.d. op het moment dat de pil uitgewerkt raakt is ook logisch; dat heet rebound. Je zenuwstelsel is steeds gestimuleerd geweest door de methylfenidaat, dit stopt zodra het middel uitwerkt, en je lichaam kan dat slecht handelen.

Fabel: Methylfenidaat is hetzelfde als speed. Ook nonsens; er is niet alleen een verschil in werkzaamheid tussen de twee, maar zelfs een moleculair verschil. Speed is een amfetamine, en het moleculaire verschil tussen amfetamines en methylfenidaat zit 'm in de kern. Amfetamines hebben een fenethylamine-kern, methylfenidaat kent een piperidine-kern. Wat wel zo is, is dat mensen die GEEN ADHD hebben door het gebruik van Ritalin een speedachtige ervaring kunnen krijgen. Ook bij overdosering zie je snel speedachtige verschijnselen. Overigens is het onzinnig om Ritalin als speedvervanger te willen gebruiken; de werking kent een plafond. Na een bepaalde hoeveelheid milligrammen zul je geen verdieping van de speed-ervaring meer voelen.

Andersom geldt het overigens net zo goed; ADHD-ers die speed snuiven rapporteren vaak dat ze er rustiger van worden. De werking lijkt dus wel wat op elkaar, maar dat kan bijvoorbeeld van paracetamol en ibuprofen ook gezegd worden.......
---------------------------------------------------------------------------------

Ik heb zelf alle mogelijke soorten ADHD-medicatie geprobeerd; Ritalin, Concerta, Strattera, en zelfs de merkloze variant van de eerste; gewone methylfenidaat. Ondanks dat Ritalin, Concerta en de merkloze variant alledrie dezelfde werkzame stof bevatten, is mijn ervaring dat ze absoluut alledrie anders werken. Mocht er behoefte zijn aan mijn ervaringsverhalen, dan verzoek ik degene die daarin is geinteresseerd mij te mailen. Ik ben altijd bereid ouders/patienten, wie dan ook, bij te staan.

Tot slot nog even dit; het klopt dat het gebruik van visolie een vermindering van de symptomen van ADHD kan bewerkstelligen. Ik heb ooit deelgenomen aan een onderzoek hieraan, en het is absoluut waar. Hoe dit precies zit, weten de wetenschappers nog niet, daarvoor is er nog te weinig onderzoek geweest. Overigens wijzen steeds meer onderzoeken erop dat zodra men visolie met omega 3 en omega 6 slikt het wel werkt, maar dat zodra de pillen ook omega 9 bevatten, het NIET meer werkt, of zelfs averechts. Dit is ook wat ik zelf ervaarde. Dus mocht je dit willen proberen; zorg dat je pillen te pakken krijgt ZONDER omega 9!

Als laatste; ik lees soms (zo ook hier) verhalen van ouders die rapporteren dat methylfenidaat de ene dag wel lijkt te werken en de andere dag niet. Mag ik vragen of deze ouders rekening hebben gehouden met het feit dat sterke organische zuren, zoals bijv. vruchtensap, vitamine C-preparaten en tannine (looizuur in thee) de werking van methylfenidaat beinvloeden? Hoe dit precies zit, is niet helemaal duidelijk, waarschijnlijk is het zo dat methylfenidaat zich aan deze zuren bindt. Hierdoor word de opname in de darmen moeilijker, en werkt het minder goed. Ook dit heb ik zelf ervaren; als ik 's morgens mijn Concerta inneem met vruchtensap of thee, of ik slik er een vitaminepreparaat bij, dan kan ik er de donder op zeggen dat de werking minder is. Maar als ik de Concerta eerst laat inwerken, en dan thee ga drinken, is er niets aan de hand. En vitaminepreparaten? Ach, die kun je ook innemen voor je gaat slapen he!

Mocht er behoefte zijn aan meer uitleg of wat dan ook, mijn mailbox staat open en vragen staan vrij!

M.v.g, Maantje.

hoe je het ook wend of keert, de werkzame bestanddelen vallen onder de Opiumwet. Je kunt alles wel recht praten wat krom is, maar hou je bij de feiten.
Ritalin = drugs.

Weet jij wel waar je het over heb lievemoeder?
ADD(wat ik heb) of ADHD is een aangeboren hersenafwijking. Bij de wat zwaardere vormen van AD(H)D heb je idd ritalin nodig om normaal te kunnen functioneren. Ik slik ook ritalin. als ik dat niet doe heb ik last van: Angsten, depressies, een te vol hoofd met een te snelle gedachte stroom, ik kan me niet concentreren, ik weet niet waar ik mee bezig ben, ik ben moe, ik kan mezelf nergens toe zetten(geen doorzettings vermorgen, discipline), vergeet achtigheid(bv. als ik wat aan het doen ben en ik wordt afgeleid door iets omdat ik geen concentratie heb ga ik daarmee verder en vergeet ik totaal wat ik aan het doen was, zo zijn er een hoop dingen die niet afkomen), ander tijds besef, ik ben overgevoelig voor geluiden(vooral harde zware geluiden en hoge tonen) en soms ook beelden, schuldgevoelens, ik voel me constand onrustig, geestelijk uitgeput, te moe om na te denken of te moe om die snelle gedachtenstroom aan te kunnen, in de war, ik ben chaotisch, ik vang te veel prikkels op van alles wat om me heen gebeurt(pratende mensen, muziek, autos noem maar op) waardoor ik na een halve dag totaal uitgeput ben, ik stel alles uit tot het laatste moment, perfectionistisch.

Met andere woorden.. ik kan moeilijk functioneren of werken als ik hier last van heb. Ik neem aan dat je je dat wel een beetje kan voorstellen.
Dus heb ik het nodig om normaal te functioneren? JA, ben ik een drugs verslaafde? NEE
Je zou is moeten kijken waar je het over heb als je ergens op reageert, want je komt zo alleen maar heel dom over. Alsof je niets beters te doen heb.

Als ritalin die kleine onbalans/afwijking in mijn hersenen die zoveel rottigeheid brengt mij een normaal leven kan geven dan slik ik het.

Zoals ik al zei valt ritalin onder de opiumwet lijst 1
Dat verzin ik niet, dat is een feit. Of het nu dom overkomt of niet.
Ik heb die lijst niet gemaakt en ik sta ook niet aan de basis voor het opstellen van de opiumwet.

Wat is de Opiumwet?

In de opiumwet zijn alle middelen opgenomen die als drugs worden beschouwd. Drugs zijn, volgens deze wet, ingedeeld naar de mate waarin ze risicovol zijn. Op lijst 1 van de Opiumwet staan middelen met een onaanvaardbaar risico voor de gezondheid. Dit zijn harddrugs.

http://wetten.overheid.nl/BWBR0001941/g ... 07-12-2009

lievemoeder schreef:Zoals ik al zei valt ritalin onder de opiumwet lijst 1
Dat verzin ik niet, dat is een feit. Of het nu dom overkomt of niet.
Ik heb die lijst niet gemaakt en ik sta ook niet aan de basis voor het opstellen van de opiumwet.

Wat is de Opiumwet?

In de opiumwet zijn alle middelen opgenomen die als drugs worden beschouwd. Drugs zijn, volgens deze wet, ingedeeld naar de mate waarin ze risicovol zijn. Op lijst 1 van de Opiumwet staan middelen met een onaanvaardbaar risico voor de gezondheid. Dit zijn harddrugs.

http://wetten.overheid.nl/BWBR0001941/g ... 07-12-2009

Ik snap niet wat je duidelijk wilt maken hiermee. \Ik heb al gelezen dat je van mening ben dat het drugs is. En ik weet ook dat het onder de opiumwet valt. Maar ik weet ook wat ADHD is en wat ritalin voor mij doet. En jij weet van allebei helemaal niks zo te lezen. Het feit dat bij jou zoon adhd is gediagnosteerd en het voor jou lijkt alsof hij nergens last van heeft waarop jij z'n dossier vernietigd en doet alsof er niks aan de hand is lijkt wel alsof je je ervoor schaamt. Alsof je je schaamt voor het feit dat je zoon weleens iets anders zou kunnen zijn dan de rest of dan wat jij wil dat ie is. Terwijl er een hoop dingen zijn van adhd waar we trots op kunnen zijn. Als ik jou was zou ik me er toch maar in gaan verdiepen en je zoon goed in de gaten houden. Want als de diagnose klopt gaat ie er zeker last van krijgen in de toekomst en komt ie snel in een neerwaartse spiraal.

Even terug op ritalin. Het bestaat al sinds de jaren 60 en het is legaal. Het helpt mij erg goed en ik ben ook niet van plan om te stoppen. Ik snap dan ook niet wat jij hier komt doen als je niks van ritalin weet en wilt weten en ook niet van ADHD.

Je hoeft me ook geen links te sturen met informatie over van alles en nog wat want ik weet waar ik het over heb en wat ik slik en wat ik heb. Mensen met ADHD zijn namelijk zelf heel goed in research doen maar dat kan jij niet weten want je heb verder geen idee waar jehet over heb.

...Even terug op ritalin. Het bestaat al sinds de jaren 60....

zoals ik al eerder heb aangegeven: Hou je bij de feiten.

B.g van der Lek schreef:Lekker hoor die rotzooi van een Ritalin,kijk toch uit voordat je die troep slikt of nog erger het aan je kinderen geeft.Een mooi mode verschijnsel ADHD het lijkt wel of half nedreland het heeft.Het is de mazzelen,of de griep niet,
Echte ADHD ers zijn er niet zo veel.Veel leraren<resen>hebben het al gauw over ADHD als de kinderen een beetje druk zijn,mijn advies ga lekker terug naar de pabo,en leer eens hoe je echt met kinderen om moet gaan.Met Ritalin gaat het net als met Prozac eerst lekker voorschrijven slikken en later ko0men de problemen.
Ritalin is op een basis van amfitamine,en niet zo"n klein beetje ook.
Verbieden die handel,behalve voor de extreme gevallen.Alleen laten voorschrijven door mensen met echte kennis.Ga eens wat doen met je kinderen,en leer ze strengere regels,dan weten ze gelijk waar ze aan toe zijn ook.Dag ADHD.
Boudewijn

[/b][/url]

Nee rittalin is geen troep, maar dank je voor je mening.

Ik krijg het voorgeschreven door een pshyciater, dwz 8 jaar specialisatie bovenop de normale opleiding tot arts, is dat genoeg 'echte kennis'?

Ok genoeg persoonlijke referenties... Ik ben het met je eens dat de conclusie getrokken dient te worden door een professional, huisartsen en schoolartsen zijn zeker niet bevoegd naar mijn mening. Ook al omdat de meest 'concluderende' test voor adhd een blinde rittalin proef is, twee periodes een met een placebo en een met rittalin en dan vragen aan patient en omgeving wat de effecten waren. Dit is dus bij mij ook gebeurt, en het heeft me wel behoorlijk geholpen.

Rittalin wordt echter ook gebruikt bij meer dan alleen adhd, er zijn proefen gedaan met kinderen met alleen gedragsproblemen ( red: dit zou dus ook ppdnos kunnen inhouden, iets trouwens waarin ik mezelf eigenlijk ook goed kan herkennen beter nog dan in adhd ( alleen ) of meervoudige ptss ( ook vastgesteld door psychiater ). Eigenlijk, realistisch gezien, ben ik het wel met je eens B. echter het probleem is: ben jij je bewust van hoeveel medicatie eigenlijk alle ( mogelijke ) bijwerkingen bekend zijn, of in invloed op lange termijn? Hou zou dit volgens jou dan gestest moeten worden? Effecten van langdurig gebruik, wel dan moet je toch eerst een test casus hebben waarin de stof langdurig wordt getests... En hoe wil je medicatie voor pshychiatrische aandoeningen testen op niet mensen? Een aap/schaap is volgens mij minder vatbaar voor depressie's dan een mens ( of niet, mijn mening is nergens anders op gebasseerd dan mijn perceptie of een rund dat zolang het te grazen heeft en beschutting eigenlijk wel 'gelukkig' zou zijn ).

Ik weet dat de medicatie die ik gebruik niet 100% veilig KAN zijn, al was het alleen maar dat zelfs iets simpel als water giftig is als je er maar genoeg van neemt. Voeg toe het aspect hierboven benoemd, de onmogelijkheid om dit te testen en ik kan niet anders zeggen dan dat de afweging zo dient te zijn dat wordt gekeken naar de meest waarschijnlijke kosten en baten.

Baten: concentratie, geheugen ( zij het niet 100%, erger nog rittalin schijnt bij sommige juist meer klachten te geven ), sociaal functioneren.

Kosten: nauwere bloedvaten, groter hart. Onbekende toekomstige mogeljke bijwerkingen.

Uiteindelijk is het mijn keus, niet die van jou. Je bericht schoot dan ook in zovere in het verkeerde keelgat dat ik je motivatie ervoor niet terug zie in je bericht. Adhd een modeverschijnsel? Omdat er meer mensen zijn die het toe geven? Omdat er meer ouders zijn die niet kiezen om 'een duidelijker voorbeeld te stellen ( ik lees dit als dmv de harde hand het kind proberen in het gareel te krijgen/houden ) maar inplaats daarvan hulp zoeken voor het gedrag van hun kind?

Ik ben vroeger mishandeld, heeft mij niet echt geholpen kan ik je zeggen, geloof niet in de harde hand. Zelfde met mijn zoontje van 2, als hij zijn eten niet lust geen probleem eet hij het niet maar ook geen toetje of wat lekkers erna, buren van mij proppen het er gewoon in ( eten wat de pot schaft ), ik vind dat niet goed voor een kind. Hij is pas 2 maar hij snapt dat hij alleen een toetje krijgt als hij zijn bord op eet, ik hoef niets erin te proppen ( al geef ik hem wel wat meer tijd, probeer te praten met hem dat hij zo'n lekker toetje krijgt als hij dat laatste hapje macronie op heeft gegeten ).

Jouw bericht legt de schuld bij ouders die optreden als zachte heelmeesters... heb je enig idee hoe kwetsend dit is voor mensen die er meer vanaf weten als jou? Mensen die dit bijvoorbeeld elke dag meemaken? Vroeger d8 men dat ik adhd had, toen ineens pddnos, en toen ineens precies zoals jij wilt vermoed ik had ik geen enkele medische reden voor mijn problematische gedrag. En wow, dat heeft gezorgd voor meerdere afgebroken opleidingen en detenties, vanaf mijn 17de tot mijn 21ste. De harde hand, en ontkennen dat er fysieke aanleidingen zijn voor bepaald gedrag, werkt niet en ik ben het levend bewijs ervan. Inmiddels heb ik een hele goede psychiater via het GGZ, en zit ik al jaren aan de rittalin en antidepressia en weet je: het werkt!

Denk daar eens aan de volgende keer dat je iets hoort of leest over adhd en 'modeverschijnsel' en 'harde hand'.

lievemoeder schreef: zoals ik al eerder heb aangegeven: Hou je bij de feiten.

Je kunt overal op overdosen en overal op trippen als je maar genoeg neemt. Ritalin is echt niet in dezelfde dosis voorgeschreven zoals men Speed neemt.

Ik snap dus ook niet zo goed wat je precies wilt zeggen. Iets over verslavingen en dergelijke geloof ik? En over steeds meer nodig hebben?

Volgens mij ben je niet echt bekend met het gebruik van Ritalin. Ritalin heeft namelijk geen ontwenningsverschijnselen. Veel gebruikers gebruiken het dan ook vaak enkel op momenten, zoals studie of werk, waar zij veel werk moeten verzetten, omdat zij anders verzandt raken in alle impulsen, prikkels, stimulans, drukte, informatie van buiten. Tuurlijk zal je het merken als je vanaf een hoge dosis ineens stopt, maarja... Bij welk medicijn is dat niet zo?

Wat het doet is je overzichtelijker maken. Het maakt je niet high of ongelooflijk actief of wat je dan ook kennelijk verwacht. Het is waar dat als het pilletje uitwerkt, dat er dan een kort moment van ergere klachten ontstaat. Dit is enkel in de paar uur na de laatste dosis en dit trekt weg. Dit is echter voor mensen in mijn omgeving nog NOOIT een impuls geweest om nog een dubbele dosis te nemen. Het is eerder iets dat mensen aan het twijfelen brengt over of ze het uberhaupt nog wel willen gebruiken de volgende dag.

Veel mensen gebruiken het ook gewoon niet als het niet nodig is. In het weekend niet en op vakantie niet. Dat is met een reden. Niemand wil er afhankelijk van zijn, maar jammergenoeg is dat wel zo. En dat is dan niet op de 'verslavende' manier afhankelijk zoals jij nu lijkt te denken, want dan had men op dagen dat het niet nodig was hier ook wel behoefte aan gehad. Maar het gaat hier om het niet kunnen functioneren in de maatschappij. Het behalen van eenen in plaats van tienen. Het overspannen raken in de studie, waar alle klasgenoten er met gemak nog een drukke bijbaan naast hebben en geweldige cijfers halen.

Ik ben hier maar al te bekend mee. Ik gebruik nu zelf ook Ritalin, en ik wou dat het niet nodig was. Ik hou niet van de bijwerkingen 's avonds. Ik neem het niet op vakantie en in het weekend. Ik ben nog naar de goede dosis aan het zoeken, en nee, dit is niet zoals jij nu waarschijnlijk denkt 'hoger', maar dit is juist lager omdat ik zo weinig mogelijk bijwerkingen wil van dit rotmedicijn. Maar ik merk HEEL erg dat mijn prestaties in huishouden en studie gewoon samengaan. Dat mijn huis GEEN varkensstal is terwijl ik met AL mijn energie probeer mijn studie nog enigzins op de rails te houden. Dat als ik dagelijks even opruim of stofzuig, dat ik daar dan geen anderhalf uur over doe, maar hooguit een uur. Door al deze chaos heb ik meerdere banen verloren en heb ik 5 jaar studiefinanciering verzaakt aan 3 studies die ik niet meer terugkrijg. Ik ben enorm intelligent en toch is het me gelukt in de EERSTE klas van de middelbare school te blijven zitten.

Met dit middel kan ik wel mijn studie op de rails houden. Is mijn huis leefbaar en kom ik wel op tijd, waar het anders onmogelijk is om op tijd te komen. Niet omdat ik het middel wil, maar omdat ik uit ERVARING weet dat het met mijn impuls- en prikkelgevoeligheid op deze manier onmogelijk is een studie af te maken. Hier heb ik 5 jaren ervaring mee en hier heb ik heel veel energie ingestopt.

Het is pijnlijk om te zien dat jij al deze argumenten van mensen met persoonlijke ervaring en met zorgvuldig uitgezochte informatie de grond in stampt met zinnen die de indruk wekken dat men toch maar junkie is en dat argumenten dus beinvloed zijn door verslavingen.

Wil je je asjeblieft eerst even inlezen in het gebruik van het medicijn en gebruikerservaringen voordat je zoiets beledigends zegt?

Je praat tegen ervaringsdeskundigen. Jij ben een 'broekje' op het gebied van Ritalingebruik. Jou dus zogenaamd "de grond in trappen" had ik dus makkelijk kunnen doen vanwege je beledigingen, maar dat doe ik niet en ik hoop dus dat je deze informatie, die ik zojuist in mijn gul besteedde tijd speciaal voor jou getypt heb, in je opneemt.


Sorry voor de toch nog enigzins scherpe toon op het laatst. Ik heb ECHT m'n best, maar wat je zelf geeft krijg je toch echt terug.

PS: In je mogelijke terugreactie staat vast iets over het werken aan het fundament van het probleem, maar als je echt denkt dat ik dat niet doe, dan schat je me te laag in. Tuurlijk zijn er andere middelen om alles goed te laten lopen, maar hier komt zoveel aan te pas dat dat echt niet een twee drie opgelost is. Ikzelf zit er al jaren voor in de psychiatrie. En zoals het nu zit kan ik dan pas studeren als ik een jaar of 40 ben en dan ook nog steeds op mijn eigen tempo. De Ritalin is een hulpmiddel om mensen te helpen een goede basis voor leven te onderhouden terwijl men leert met het probleem om te gaan.

Ha IrisChan,

ik vind dat je je nog redelijk ingehouden hebt hoor.

Helaas zijn dit soort "liefdevolle doch vooringenomen moeders" geen uitzondering.
(Ik denk ook niet dat "lievemoeder" je berichtje zal lezen, laat staat tot zich door zal laten dringen b.t.w.)
Jammer dat de aanklacht ' je kind de juiste zorg onthouden' nooit echt keihard toegepast word op dit soort ouders.

Je kunt pas echt zeggen dat ritalin in jouw geval niet werkt als je het geprobeerd hebt; de effecten ervan zelf hebt meegemaakt of 24/7 hebt gezien.

Net als je kind moddervetmesten is je kind medicatie/medische zorg onthouden gewoon kindermishandeling, en in beide gevallen zal dat met de beste bedoelingen gebeuren (of uit pure arrogantie van de ouder "die zijn/haar kind het beste kent").

Maar ja, het ligt ook nooit aan de ouders, maar altijd aan de school, verkeerde vrienden bla bla bla.

Een groot stuk van mijn leven is de ongeconcentreerde mist ingegaan, juist omdat ik geen herrieschopper was op school. Ik zat het liefste thuis in een hoekje omdat alles me al teveel was, er teveel prikkels op me af kwamen en ik tegelijkertijd te weinig stimulatie ervoer.
(wat zijn studies traag, saaai en tegelijkertijd dodelijk vermoeiend zeg!)
Dus ja- Ritalin (de echte dus!) maakt een wereld van verschil.
Ik kan nu gewoon door een drukke winkelstraat wandelen zonder gillend gek te worden van alles en iedereen, ik kan me op een boek concentreren terwijl er in het huis achter me een feest aan de gang is, en ja, ik kan nu- met heel veel moeite- langzaam genoeg denken en praten zodat ik ook voor niet hyperinteligente mensen te volgen ben of mezelf 6x moet herhalen.

==

Waar ik trouwens helemaal kriegel van word:
Waarom krijg ik niet gewoon Ritalin(merk) vergoed door mijn ziektekostenverzekering, ik heb *alle* op de markt zijnde immitaties al geprobeerd, maar die werken bij mij slechter tot botweg bagger!
Heftigere bijwerkingen, kortere werkingsduur , overdoseringsverschijnselen en onvoorspelbare rebounds (qua timing en hevigheid).
Maar de echte krijg ik niet vergoed 'want dat is een merk-medicijn'. *zucht*
(Concerta en Medikinet zijn al geen opties vanqwege de idioot hoge kosten.)

RADAR, doe daar eens wat aan- we krijgen verplicht merkloos en dus gewoon meer problemen!
De merkloze alternatieven zijn gewoon slechter! (in dit geval tenminste) en dat zijn ze al jaren!!
Je zou toch verwachten dat de pillenmengmachines zolangzamerhand wat beter afgesteld zouden zijn.

Ik ken genoeg mede AD(h)D-ers die afgehaakt zijn op de bijwerkingen, gewoon omdat ze een slecht-te-verdragen 'naamloosje' hadden gekregen.
Weer een cariere naar de knoppen!


120-ish euro in de maand naar mijn ziektenkostenverzekeraar (85-ish ervan Rijksverplicht), en ik zit zonder goed werkzame medicijnen omdat ik ze niet (ook nog) kan betalen!?!?!

of gedragstherapie

http://medischcontact.artsennet.nl/nieu ... ADHDer.htm

Helaas zijn dit soort "liefdevolle doch vooringenomen moeders" geen uitzondering.
(Ik denk ook niet dat "lievemoeder" je berichtje zal lezen, laat staat tot zich door zal laten dringen b.t.w.)
Jammer dat de aanklacht ' je kind de juiste zorg onthouden' nooit echt keihard toegepast word op dit soort ouders.

zo zo dat is nogal wat, een aanklacht? Juiste zorg onthouden?

U bent?

Wie bepaalt wat juiste zorg is? Bij wie ligt de verantwoordelijkheid om beslissingen te nemen of bepaalde zorg wel of niet gegeven wordt?

Is het de arts, die ook niet alles weet, die alleen maar diagnoses kan stellen op basis van... ja waarvan? Een buitenstaander, die ooit geleerd heeft, die steeds bijleert, maar wiens kennis nooit volledig genoeg kan zijn om een ander volledig te doorgronden? Een buitenstaander van wie je je ook nog af moet vragen of de communicatie goed verloopt, of dat er wel eens een miscommunicatie kan zijn?

Of moeten we de verantwoordelijkheid dáár houden waar het hoort: bij degenen wiens vlees en bloed het is, de eigen ouders, die het beste met hun kind voorhebben, die graag medische zorg willen die werkt, maar die daar wel grenzen aan stellen omdat nu eenmaal niet iedere therapie de juiste is?

Als iemand met zijn kind niet naar een magnetiseur wil, om eens wat te noemen, is dat dan ook een onthouden van juiste zorg? Is juiste zorg alléén een kwestie van de erkende artsen? Als iemand zich niks aantrekt van dokter Vogel, ook al wordt er door de omgeving op aangedrongen dat spul te gebruiken, is dat dan ook een onthouden van juiste zorg?

Wat is juiste zorg?

De juiste zorg?

Therapie?

lievemoeder schreef:

Helaas zijn dit soort "liefdevolle doch vooringenomen moeders" geen uitzondering.
(Ik denk ook niet dat "lievemoeder" je berichtje zal lezen, laat staat tot zich door zal laten dringen b.t.w.)
Jammer dat de aanklacht ' je kind de juiste zorg onthouden' nooit echt keihard toegepast word op dit soort ouders.

zo zo dat is nogal wat, een aanklacht? Juiste zorg onthouden?

U bent?

Ik had graag gezien dat uw op de andere berichten zou reageren, misschien bent u in staat in ieder geval mij te overtuigen dat u uw mening kan onderbouwen met meer dan 'ik vind het dus is het zo'.

U krijgt een andwoord van mensen met eerste hands ervaring maar u negeert deze, voor mij lijkt dat omdat u het niet kan weerleggen.

Misschien is uw argument dan; bewijs eens dat je adhd hebt ( ik bedoel, elk redelijk mens dat aan neemt dat iemand adhd heeft zal hem geen medicatie onthouden tegen deze ziekte, of je argument moet zijn dat adhd geen ziekte maar een 'modebeeld' is in welk geval de discussie heel kort kan zijn ), in dat geval heb ik al het idee dat u niet minstens 8 jaar heeft gestudeerd en zou u dus moeten vertrouwen op het oordeel van hen die dat wel hebben.

Maar dat is alleen mijn mening.

Want ik heb adhd en ben asperger, kan mij niet voorstellen dat mijn zoon die nu drie is, waar ik nu al van vind dat hij zich anders ontwikkelt als andere jongens van zijn leeftijd, dat hij niets heeft.. voel nu al aankomen dat dat dan straks mijn schuld is niet door mijn genen maar door mijn opvoeding want als die goed is hoef je niet aan de rittalin, de harde hand is genoeg.. moet ik mijn zoon gaan slaan als hij te druk is omdat hij een overvloed van prikkels binnenkrijgt? Of moet ik hem 'drugs' geven, ontwikkelt in een laberatorium en ontworpen om het aantal prikkels te verminderen dat hem zo druk maakt?

Ik weet waar ik voor zou kiezen.