trebelski schreef:Weliswaar van de concurrent
maar moet kunnen.
http://kassa.vara.nl/tv/afspeelpagina/a ... 7/speel/1/
Nog meer auto-nieuws in Kassa: want wie een tweedehands wagen koopt, loopt steeds vaker tegen een “verkoopprijs” en een veel lagere “meeneemprijs” aan. Het verschil in prijs (soms tot wel 3.000 euro) zit ‘m in de geboden garantie. Maar de autodealers vergeten voor het gemak maar even dat die garantie gewoon wettelijk vastligt.
Met alle respect, maar de garantie ligt dus niet vast.
Veel mensen verwijzen steeds naar de 2 jaar minimale garantie welke de Europese Richtlijn geeft.
In de Europese Richtlijn staat inderdaad dat de verkopende partij gedurende de eerste 2 jaar na aankoop aansprakelijk is voor ieder gebrek aan het product.
Echter kent de Nederlandse Wetgeving een ander systeem, het getrapte systeem wordt dat ook wel genoemd.
Het verschil is dat de Europese Richtlijn naar het product zelf kijkt, terwijl de Nederlandse Wetgeving naar de koopovereenkomst kijkt.
Persoonlijk vind ik de koopovereenkomst beter, omdat de eigenschappen van een product zelf niet veel zegt waar het product voor gebruikt zal gaan worden en biedt de Nederlandse Wetgeving veel betere bescherming voor de koper als de verkoper als men kijkt naar de koopovereenkomst.
Volgens de Nederlandse wetgeving is het zo dat in beginsel ieder probleem die optreedt binnen 6 maanden na aankoop vanuit gegaan mag worden dat het probleem tijdens de koop al aanwezig was.
Daarnaast is belangrijk wat in de koopovereenkomst is vastgelegd en daarbij tellen de uitspraken van de verkopende partij en zijn voorverkopers mee.
Dat is in de Nederlandse Wetgeving vastgelegd.
Kijk, de mensen die steeds verwijzen dat een product probleemloos een x tijd mee moet gaan, en dat van de producten van de dezelfde soort precies hetzelfde verwacht mag worden, is inderdaad voor een groot gedeelte in de Europese Richtlijn vastgelegd, maar zegt niets over dat een koper wel de juiste product gekocht heeft voor zijn doeleinden.
Daarin schiet dus de Europese Richtlijn echt te kort, wat in de Nederlandse Wetgeving wel is vastgelegd.
Het is in de Nederlandse Wetgeving niet vastgelegd hoelang dat op een product garantie behoort te zitten, ook is niet bepaald dat de verkopende partij gedurende de x periode aansprakelijk is voor ieder gebrek.
De Nederlandse Wetgeving gaat uit van de koopovereenkomst en wat daarin is vastgelegd.
Het is niet voor niets dat de Nederlandse Wetgever bepaald heeft:
Een zaak beantwoordt niet aan de overeenkomst indien zij, mede gelet op de aard van de zaak en de mededelingen die de verkoper over de zaak heeft gedaan, niet de eigenschappen bezit die de koper op grond van de overeenkomst mocht verwachten.
De regel:
De koper mag verwachten dat de zaak de eigenschappen bezit die voor een normaal gebruik daarvan nodig zijn en waarvan hij de aanwezigheid niet behoefde te betwijfelen, alsmede de eigenschappen die nodig zijn voor een bijzonder gebruik dat bij de overeenkomst is voorzien
bepaald dat een product normaal gebruikt moet kunnen worden. Dus met een auto moet je gewoon kunnen rijden.
Zou in de koopovereenkomst een bepaling zijn opgenomen dat met die auto niet normaal gereden kan worden (wat in de praktijk niet onrealistisch is), kan met die auto niet normaal worden gereden, en kan men niet normaal met die auto rijden.
Denk aan een sloopauto die men op wilt knappen.
Als men een auto koopt zonder APK, mag ook niet met die auto normaal worden gereden (behalve alleen naar de garage voor het uitvoeren van de APK keuring.)
Nogmaals:
De regels waarin aangegeven wordt dat een product probleemloos een x tijd mee moet gaan en waarin aangegeven wordt dat de kwaliteit en prestaties bieden die voor goederen van dezelfde soort normaal zijn, zijn in de Nederlandse wetgeving niet opgenomen en ook niet van toepassing. Omdat de Nederlandse Wetgeving van de koopovereenkomst uitgaat en niet van dat andere.
