alfatrion schreef:newmikey,
Waarom staatsecretaris Teeven bij de opening betrokken was weet ik niet, maar voor zover ik heb kunnen vonden betreft het hier een civielrechtelijk verhaal. Het is mij een raadsel waar een een forfaitaire vergoeding op gebaseerd zou kunnen zijn. Ik heb hier geen enkele officiële bronnen gevonden die inhoudelijk iets dieper gaan. Ik houd het er op dat dit een forfaitaire vergoeding niet te innen is.
Een schadevergoeding op basis van de onrechtmatige daad ex 6:162 BW is natuurlijk wel mogelijk maar kan niet op voorhand op 151 euro vastgesteld worden. Schade is het verschil tussen de hypothetische situatie, waarin de verdachte niet heeft gestolen, en werkelijke situatie,
waarin dit wel het geval is. Ook zo bezien valt het bedrag aan te vechten
Verrassend misschien, maar laat ik het nu een één keertje in ieder geval gedeeltelijk met je eens zijn. Dit is uiteraard een soort gedoogconstructie die op drijfzand is gebouwd voor wat betreft de juridische onderbouwing.
Voor wat ik van de regeling begrepen is werkt het als volgt:
1. Winkelier heeft zich vóóraf aangemeld bij een commercieel bedrijf dat op gaat treden als incassoburo.
2. Winkelier houdt verdachte van winkeldiefstal vast en belt politie
3. Winkelier vult formulier in met gegevens. Het formulier bevat een civielrechterlijke overeenkomst waarin verdachte, als hij tekent, akkoord gaat met een schadevergoeding.
4a. Als verdachte tekent, komt er aan het schade-issue géén rechter meer te pas - het is gewoon een rechtsgeldelijke overeenkomst waarin partij A aangeeft partij B te willen betalen voor geleden schade.
4b. Als verdachte niet tekent, gaat het incassoburo er achteraan.
5. Politie verstrekt achteraf de openbare gegevens van het proces-verbaal aan de winkelier - dit wordt op de kopie van hetzelfde formulier wat aan de "vermeende" winkeldief is verstrekt, genoteerd.
6. Als de verdachte winkeldief niet achteraf alsnog betaald, zal het incassoburo dreigen om naar de rechter te stappen om de incasso door te zetten en zo verhaal te halen voor geleden schade.
7. Of er nu wel of géén grond bestaat waarop de schade gecalculeerd kan worden maakt het incassoburo niets uit - de verdachte zal er in véél gevallen géén zin in hebben voor de rechter te verschijnen om het bedrag met enkele tientjes omlaag te krijgen, temeer daar hij zwak staat met een proces-verbaal aan de broek.
8. Het bedrag van €151 is inderdaad natte vingerwerk - bewijs daarvoor is dat, net als bij een gewone dienst, gewoon BTW wordt berekend.
Waar ik het mee eens ben is dat dit in een rechtsstaat een ietwat twijfelachtige taktiek is, eigenlijk zoals de Amerikanen zeggen "scare tactics" - de verdachte is als hij net gegrepen is erg in de verleiding te tekenen om "er maar vanaf te zijn". Daarmee is zijn lot bezegeld door zijn eigen toedoen.
Waar ik het niet mee eens ben is dat dit géén begrijpelijke zet is van de gezamenlijke winkeliers en van de politie, ik vind het wel degelijk een begrijpelijke uitkomst van jaren "pappen en nathouden". Het probleem lijkt anders nauwelijks aan te pakken. Het (b)lijkt wel degelijk effectief.
Het wachten is dus op de eerste verdachte van winkeldiefstal die "doorpakt" en zo'n incassozaak laat voorkomen. Ook als deze éne verdachte de zaak "wint" i.e. hij wordt tot minder dan €151 of géén schadevergoeding veroordeeld, is dat slechts een druppel op een gloeiende plaat. Het hele mechanisme blijft overeind.
Je kan twee partijen niet verbieden overeenkomsten te sluiten tot het betalen van schadevergoeding. Je zou alleen eens moeten kijken in hoeverre de verdachte op het moment van tekenen, nèt nadat hij aangehouden is, behoorlijk geinformeerd wordt over het gevolg van het tekenen. Je zou ook moeten vaststellen dat er géén enkele dwang aan te pas komt. Dat zijn de twee punten waarop de hele regeling zou kunnen worden aangevochten, maar dat zijn óók de twee punten waar de winkeliers door het incassobedrijf uitvoerig over voorgelicht worden. (ze hebben het uitsteken bedacht en uitgevoerd).
Dus, Alfatrion: punt voor jou - je wint de slag, maar ik ben bang dat deze oorlog verloren is. Ik weet niet of ik hier nu eigenlijk blij om moet zijn; ik heb een pesthekel aan winkeldieven maar misschien nog wel erger aan juridische trucjes die mensen beroven van hun rechten onder ons rechtssysteem.