Radar

Als ik bij mijn tandarts geweest ben, betaal ik altijd direct aan mijn tandarts. Wel zo makkelijk. Dus niks oligopolie.

R. Proctor schreef:Wat word er hier onderbouwd het staat in het wetboek dus het is zo.

Is dat onderbouwen knip en plakwerk kan iedereen.

Jij als deurwaarder zou toch beter moeten weten dat deze werkwijze gewoon is toegestaan en als dat niet zou mogen het enkel en alleen meer kosten en uiteraard wel meer werk voor jou gaat opleveren.

Aantonen waar iets in de wet staat is een vrij goede vorm van onderbouwing. In ieder geval verre te verkiezen boven jouw grote woorden. Want die worden (logischerwijs, want: onjuist!) helemaal niet onderbouwd.

Lady1234 schreef:Als ik bij mijn tandarts geweest ben, betaal ik altijd direct aan mijn tandarts. Wel zo makkelijk.

Natuurlijk, maar jouw tandarts heeft de vordering dan ook niet uit handen gegeven.

Lady1234 schreef:Dus niks oligopolie.

Er is niks mis met een oligopolie, net zomin als dat er wat mis zou zijn met een monopolie of machtspositie; zolang er geen misbruik wordt gemaakt van de positie.

Er word nergens misbruik van gemaakt.
Een bedrijf mag gewoon kosten rekenen.

Aantonen waar iets in de wet staat is een vrij goede vorm van onderbouwing. In ieder geval verre te verkiezen boven jouw grote woorden. Want die worden (logischerwijs, want: onjuist!) helemaal niet onderbouwd.

Nee dat is geen onderbouwen dan moet je met zaken aankomen waarbij Info of Famed op hun vingers zijn getikt omdat ze 5 euro kosten rekenen per termijn als je een regeling wil.
Een wetboek openslaan kan iedereen, maar dat maakt het nog niet dat het ook zo is.
Er staan heel veel dingen in de wetboeken die achterhaald zijn, en die door een rechter behandeld worden zoals het nu maatschappelijk gebruikelijk is.

Jij als deurwaarder zou toch echt beter moeten weten , maar ja jij bent er meer mee geholpen als ze het andere traject ingaan.

R. Proctor schreef:Er word nergens misbruik van gemaakt. Een bedrijf mag gewoon kosten rekenen.

Je kunt je mantra wel blijven herhalen, maar dat maakt het niet ineens wáár.

R. Proctor schreef:

Aantonen waar iets in de wet staat is een vrij goede vorm van onderbouwing. In ieder geval verre te verkiezen boven jouw grote woorden. Want die worden (logischerwijs, want: onjuist!) helemaal niet onderbouwd.

Nee dat is geen onderbouwen dan moet je met zaken aankomen waarbij Info of Famed op hun vingers zijn getikt omdat ze 5 euro kosten rekenen per termijn als je een regeling wil.

Wat een onzinnige redenering. Ik heb nog een suggestie: verdiep je eens in het begrip "rechtsbronnen" en hun werking.

R. Proctor schreef:Een wetboek openslaan kan iedereen, maar dat maakt het nog niet dat het ook zo is.

Mijns inziens geldt dat juist voor ononderbouwd schreeuwen. Ik heb persoonlijk meer vertrouwen in de wet als basis.

R. Proctor schreef:Er staan heel veel dingen in de wetboeken die achterhaald zijn, en die door een rechter behandeld worden zoals het nu maatschappelijk gebruikelijk is.

Onzin. Als je je toch aan het verdiepen bent, neem dan de Trias Politica van De Montesquieu ook even mee. De rechter zal nooit op de stoel van de wetgever gaan zitten. Het "maatschappelijk betamelijke" speelt hooguit een rol als het gaat om zaken als redelijkheid en billijkheid, maar kan nooit een formele wet overrulen.

R. Proctor schreef:Jij als deurwaarder zou toch echt beter moeten weten , maar ja jij bent er meer mee geholpen als ze het andere traject ingaan.

Inderdaad. Neem dat maar als uitgangspunt: dat ik het als deurwaarder beter weet dan jij.

R. Proctor schreef:Er staan heel veel dingen in de wetboeken die achterhaald zijn, en die door een rechter behandeld worden zoals het nu maatschappelijk gebruikelijk is.

Kun je daar een paar voorbeelden van geven? Het liefst met een link naar de uitspraak, desnoods naar betrouwbare nieuwsmedia.

Student90 schreef:...
Is het niet in het belang van Infomedics om de vordering zonder al te veel gedoe te innen?

Natuurlijk. En daarom is het niet onlogisch een betalingsregeling te gunnen aan partijen die ze kunnen vertrouwen en niet aan hen die dat vertrouwen door eerder gedrag beschaamd hebben.

Maar dat kan ook zonder de wet te overtreden.

alfatrion schreef:Maar dat kan ook zonder de wet te overtreden.

Zeker.
En mogelijk is dat ook het geval. Het staat immers niet vast dat ze de wet overtreden. Het is aan de rechter om dat te beoordelen.

Voorlopig blijft het zoals het is, en het lijkt mij dat het maatschappelijk belang daar zeker mee gediend is.

tttlocke schreef:

alfatrion schreef:Maar dat kan ook zonder de wet te overtreden.

Zeker.
En mogelijk is dat ook het geval. Het staat immers niet vast dat ze de wet overtreden. Het is aan de rechter om dat te beoordelen.

Er is voldoende aangedragen voor ter onderbouwing dat de wet wordt overtreden. Dit is een niet een beoordeling die hier niet gemaakt zou mogen worden.

tttlocke schreef:

alfatrion schreef:Maar dat kan ook zonder de wet te overtreden.

Zeker.
En mogelijk is dat ook het geval. Het staat immers niet vast dat ze de wet overtreden. Het is aan de rechter om dat te beoordelen.

Voorlopig blijft het zoals het is, en het lijkt mij dat het maatschappelijk belang daar zeker mee gediend is.

Aangezien er toch om rechtspraak wordt geroepen . Om terug te komen op jouw standpunt t.a.v. het afwijzen van een betalingsregeling; misschien is de volgende uitspraak wel interessant. Wellicht begrijp je dan waarom ik denk dat Infomedics steken zou laten vallen bij zo'n benadering. Een consument die begrijpt dat hij/zij die €15,- (give or take) niet hoeft te betalen, zal best wel eens de gok kunnen wagen en ook de €40,- incassokosten niet betalen (uiteraard is deze consument wel zo slim om eigenhandig in termijnen de vordering te voldoen).

ECLI:NL:2018:RBLIM:2018:239

Ik heb gewoon een van de recente uitspraken gepakt i.p.v. een uitspraak die dichter bij de casus van TS ligt, maar mijn punt is dus dat het waarschijnlijk niet loont om de betalingsregeling af te wijzen.

Dat is gewoon het toepassen van artikel 237 Rv.
Bij een schuld van 50 euro, die in vier termijn wordt afgelost, waarvan reeds 12,50 euro is afgelost, wordt toegewezen een bedrag van 37,50 euro (drie termijnen) en afgewezen een bedrag van 60 euro (onterechte kredietvergoeding plus onterechte incassokosten) en moet een ieder zijn eigen proceskosten betalen. De kosten van de consument worden begroot op nihil, als de consument zichzelf heeft vertegenwoordigd. De consument, die zichzelf vertegenwoordigt, bevind zich dus bij gelijkspel qua kosten in dezelfde positie als wanneer hij de zaak zou winnen.

alfatrion schreef:Dat is gewoon het toepassen van artikel 237 Rv.
Bij een schuld van 50 euro, die in vier termijn wordt afgelost, waarvan reeds 12,50 euro is afgelost, wordt toegewezen een bedrag van 37,50 euro (drie termijnen) en afgewezen een bedrag van 60 euro (onterechte kredietvergoeding plus onterechte incassokosten) en moet een ieder zijn eigen proceskosten betalen. De kosten van de consument worden begroot op nihil, als de consument zichzelf heeft vertegenwoordigd. De consument, die zichzelf vertegenwoordigt, bevind zich dus bij gelijkspel qua kosten in dezelfde positie als wanneer hij de zaak zou winnen.

Yep, maar aangezien wetteksten niet tot de verbeelding spreken, heb ik maar lukraad een uitspraak erbij gehaald

Ik voorspel dat men nu opzoek gaat naar een verschil en claimen dat deze uitspraak daardoor irrelevant is.

Ik ga het verder niet doornemen, dus die zaken ook niet vergelijken.

Echter heb ik Alfatrion zelf wel eens zien zeggen dat een rechter een verkeerde uitspraak heeft gedaan, omdat deze niet conform de wet was. Daarom vind ik het ook zo moeilijk te stellen dat een rechter altijd maar met de wetsartikelen mee zou gaan en niet een beetje logisch verstand zou gebruiken.

In dit geval (wat overigens nooit tot een rechtszaak zou komen, lijkt me) zou een weldenkende rechter mijn inziens oordelen dat het bedrijf de klant tegemoet komt door aan zijn verzoek tot een betalingsregeling tegemoet te komen en dus niet het bedrijf daarop aanpakken.

Maar dat denk ik.

Nijogeth schreef:Echter heb ik Alfatrion zelf wel eens zien zeggen dat een rechter een verkeerde uitspraak heeft gedaan, omdat deze niet conform de wet was. Daarom vind ik het ook zo moeilijk te stellen dat een rechter altijd maar met de wetsartikelen mee zou gaan en niet een beetje logisch verstand zou gebruiken.

Rechters moeten de wet volgen. Maar rechters zijn mensen en mensen maken fouten. Dat kun je verminderen door zelf de wet te duiden. Daar heb ik goede resultaten mee.

Geruzie verwijderd.

alfatrion schreef:

Nijogeth schreef:Echter heb ik Alfatrion zelf wel eens zien zeggen dat een rechter een verkeerde uitspraak heeft gedaan, omdat deze niet conform de wet was. Daarom vind ik het ook zo moeilijk te stellen dat een rechter altijd maar met de wetsartikelen mee zou gaan en niet een beetje logisch verstand zou gebruiken.

Rechters moeten de wet volgen. Maar rechters zijn mensen en mensen maken fouten. Dat kun je verminderen door zelf de wet te duiden. Daar heb ik goede resultaten mee.

Wat jij fouten vindt, dat vinden anderen dan weer het gebruik van gezond verstand. De wet is niet altijd op elke situatie ingericht en dus zal een goede rechter er af en toe van af moeten wijken.

De rechter kan alleen afwijken van de wet, indien de wet dat mogelijk maakt en de omstandigheden daarnaar zijn.

Nijogeth schreef:Echter heb ik Alfatrion zelf wel eens zien zeggen dat een rechter een verkeerde uitspraak heeft gedaan, omdat deze niet conform de wet was. Daarom vind ik het ook zo moeilijk te stellen dat een rechter altijd maar met de wetsartikelen mee zou gaan en niet een beetje logisch verstand zou gebruiken.

Wat is volgens jou de taak van de Hoge Raad?

Nijogeth schreef:In dit geval (wat overigens nooit tot een rechtszaak zou komen, lijkt me) zou een weldenkende rechter mijn inziens oordelen dat het bedrijf de klant tegemoet komt door aan zijn verzoek tot een betalingsregeling tegemoet te komen en dus niet het bedrijf daarop aanpakken.

Indien een rechter zo zou moeten/gaan oordelen, kan Infomedics net zo goed €100,- per regeling vragen of €1000,-, etc. Ze komen de klant tegemoet toch? Dus waarom zou de rechter zich aan de wettelijk grens moeten houden (nu 14%)?