Radar

Er zit nog iets meer aan vast. Behalve de donor en de ontvanger is er ook nog de behandelend arts (al zal zij de transplantatie waarschijnlijk niet zelf uitvoeren). Stel dat de arts weet dat er een levensreddend orgaan is, mag zij dan haar patiënt de behandeling onthouden (als niet-donoren niet mogen ontvangen)? Is dat niet in strijd met de eed die zij heeft afgelegd?

Een behandelend arts voert nooit de transplantatie uit, in ieder geval niet in Nederland.

Maar blijkbaar is er erg weinig kennis over wat er allemaal getransplanteerd kan worden en denkt men alleen aan een hart, longen of nieren en zo.

Maar ook huid en botten worden bewaard en gebruikt voor transplantatie. Huid bijvoorbeeld door het brandwondencentrum.

Dat een transplantatie uitgevoerd wordt door een transplantatiearts weet ik ook wel, dat is het punt niet. Het gaat mij om het ethische dilemma dat zou ontstaan als transplantatie naar een niet-donor verboden zou worden. Artsen komen dan in conflict met hun eed en hun geweten.

Dat was mijn punt dus ook:
een arts is opgeleid en heeft de eed van Hippocrates afgelegd , hij móet levensreddend te werk gaan zonder aanzien des persoons en dus ook wat betreft huidskleur, leeftijd, geslacht, wel of geen alcoholist wel of geen roker etc etc geen keuze hoeven te maken.

Erthanax schreef: ↑

26 nov 2019 20:52

Dat een transplantatie uitgevoerd wordt door een transplantatiearts weet ik ook wel, dat is het punt niet. Het gaat mij om het ethische dilemma dat zou ontstaan als transplantatie naar een niet-donor verboden zou worden. Artsen komen dan in conflict met hun eed en hun geweten.

Met het geweten mogelijk. Of ten minste krijgen ze daar een bijzonder ellendig gevoel van, Niet alleen die arts. De meeste mensen en daarom zal zo'n regel gelukkig nooit ingevoerd worden.
Mocht die regel wel gelden, dan is er volgens mij geen sprake van conflict met de eed.. Het orgaan is, vanwege een soort voorwaardelijk donorschap dan gewoon niet beschikbaar voor de patiënt in kwestie (overigens wel voor een ander).

Moederslink, de arts hoeft ook geen keuze te maken. Dat wordt voor hem gedaan. Met alle gevolgen van dien.

Laten we er maar niet aan beginnen.

Nijogeth schreef: ↑

26 nov 2019 19:21

Heel simpel het gaat hier maar om 1 vergelijking en dat is of iemand donor is of niet. Iemand die rookt kan donor zijn en zelfs doneren. Allemaal extra dingen erbij gaan halen als alcohol gebruiken en roken maakt het allemaal veel te complex.

Het gaat hier in alle gevallen om het uitsluiten van een bepaalde groep, of het afdwingen van een bepaalde "vrijwillige" keus, omdat je anders en medische behandeling wordt ontzegd.

tttlocke schreef: ↑ (...)
Moederslink, de arts hoeft ook geen keuze te maken. Dat wordt voor hem gedaan. Met alle gevolgen van dien.
(...)

Eerder in dit topic had ik al aangegeven dat een arts in een acute situatie, bij een zwaar ongeval bv , wel degelijk, mits er een match is , gelijk zal moeten beslissen en misschien wél keuzes moeten maken....

moederslink schreef: ↑

26 nov 2019 23:13

tttlocke schreef: ↑ (...)
Moederslink, de arts hoeft ook geen keuze te maken. Dat wordt voor hem gedaan. Met alle gevolgen van dien.
(...)

Eerder in dit topic had ik al aangegeven dat een arts in een acute situatie, bij een zwaar ongeval bv , wel degelijk, mits er een match is gelijk zal moeten beslissen en misschien wél keuzes moeten maken....

Ja, dat heb ik gezien.
Maar, zoals al eerder aangegeven geloof ik niet dat de praktijk van transplanteren zo werkt. Als ik ernaast zit, hoor ik graag van u waarom. U denkt kennelijk dat organen hals over kop getransplanteerd kunnen gaan worden waarbij het dodelijk slachtoffer van een ongeval donor is, en zijn medepassagier die op sterven na dood is, gered wordt met een soort van spoedtransplantatie van dat donororgaan. De arts ter plekke beslist dan volgens u: 'laat ik de lever van deze overleden persoon nemen, en die transplanteren naar het lichaam van de persoon die ernaast ligt'. Zoiets toch? Mijlenver verwijderd van de realiteit denk ik. Maar zoals gezegd 'corrigeer me als ik ongelijk heb'.

(mijn opmerking ging overigens over de keuze die voor de arts al gemaakt was: het donororgaan mag niet naar een niet-donor)

Zulke situaties komen alleen in films voor, maar zijn, zeker hier, niet de realiteit.

tttlocke schreef: ↑

26 nov 2019 23:20

(...)
Maar, zoals al eerder aangegeven geloof ik niet dat de praktijk van transplanteren zo werkt. Als ik ernaast zit, hoor ik graag van u waarom. U denkt kennelijk dat organen hals over kop getransplanteerd kunnen gaan worden
(...)

Bij een grote crash zal er hals over kop, na raadpleging en dankzij een goede match inderdaad soms direct geopereerd moeten worden.
De enige bron die ik heb zijn 2 OK verpleegkundigen die al jaren op de OK werken, hoog gekwalificeerd zijn en ik hen expliciet hierover bevraagd heb.
Zij werken beiden in een Academisch Ziekenhuis.

Maar dan moeten toevalligerwijze ook de slachtoffers naar die academische ziekenhuizen gebracht zijn. En dan zijn er nog steeds twee teams nodig.

moederslink schreef: ↑

26 nov 2019 23:37

Bij een grote crash zal er hals over kop, na raadpleging en dankzij een goede match inderdaad soms direct geopereerd moeten worden.
De enige bron die ik heb zijn 2 OK verpleegkundigen die al jaren op de OK werken, hoog gekwalificeerd zijn en ik hen expliciet hierover bevraagd heb.
Zij werken beiden in een Academisch Ziekenhuis.

En wat heeft u de twee verpleegkundigen gevraagd en wat zeiden zij dan?
Dat het zo zou kunnen werken in de praktijk? Dat ze het wel eens gehoord of zelf meegemaakt hadden? Of dat het aan de orde van de dag is wellicht?
Zelfs als zo'n transplantatie potentieel levensreddend zou kunnen zijn en aan alle 'matchvoorwaarden' en afspraken rond transplantaties wordt voldaan, kan ik me er nog weinig bij voorstellen. Om welke organen zou het dan gaan? Mijn beeld was altijd dat de ontvanger in relatief goede conditie zou moeten zijn om zo'n zware transplantatie aan te kunnen en een goede kans te hebben op herstel daarna. Dat kan ik slecht rijmen met een soort van noodtransplantatie op iemand die uren na een zwaar ongeval 'in de kreukels' ligt en waarschijnlijk nog wel meer verwondingen en andere medische problemen heeft dan dat ene falende orgaan.

tttlocke, niet iedereen ligt in de kreukels na een crash.
Een zeer zwaar gewonde kan uiteraard naar alle waarschijnlijkheid zo.n transplantatie niet overleven.
Dus iemand waarbij bijvoorbeeld een " vitaal " orgaan getransplanteerd moet worden zal niet op sterven na dood moeten zijn .

Ik heb hen gevraagd of zij dit hebben meegemaakt. Het antwoord was ja.
Dit hebben zij meegemaakt na een ongeluk waarbij meerdere gewonden en zwaar gewonden en stervenden betrokken waren.

Jij wilt graag discussiëren en dat snap ik en dat is je goed recht , maar ik wil het hier graag bij laten.
Normaal ga ik niet eens zo ver door omdat ik dat onderlinge gedoe vaak niks vind en het van de oorspronkelijke topicvraag gaat afwijken.

Van gedachten wisselen of discussiëren, niks mis mee.
Het gaat mij om de inhoud. Niet om de discussie an sich.
De geschetste situatie lijkt mij extreem uitzonderlijk, misschien om 'once in a lifetime' mee te maken voor een betrokken professional.
Maar zelfs dan zal men gebonden zijn aan afspraken over hoe om te gaan met beschikbaar komen van donororganen, lijkt mij.

Dit valt nog steeds onder 'on topic' denk ik.

Ik kan nog wel iets bedenken, waardoor de onwaarschijnlijkheid dat een overleden slachtoffer orgaandonor kan worden voor een 'spoedtransplantatie' op een nog levend slachtoffer van hetzelfde ongeval iets minder onwaarschijnlijk wordt. De kans dat de twee slachtoffers familie/bloedverwanten van elkaar zijn bij één ongeval is natuurlijk aanzienlijk groter dan dat twee willekeurig gekozen personen bloedverwanten van elkaar zijn, Dat heeft wellicht waarde als het gaat om 'geschikte match', voor bijvoorbeeld een donornier. Dus: 'slachtoffers van hetzelfde ongeval/ramp' -----> grotere kans op matches.

goed gedacht

moederslink schreef: ↑

26 nov 2019 23:13

tttlocke schreef: ↑ (...)
Moederslink, de arts hoeft ook geen keuze te maken. Dat wordt voor hem gedaan. Met alle gevolgen van dien.
(...)

Eerder in dit topic had ik al aangegeven dat een arts in een acute situatie, bij een zwaar ongeval bv , wel degelijk, mits er een match is , gelijk zal moeten beslissen en misschien wél keuzes moeten maken....

Als ik de procedure lees van orgaantransplantaties, lijkt me wat u zegt volkomen uitgesloten.
https://www.transplantatiestichting.nl/ ... aandonatie

Probleem is ook hoe je het wettelijk moet regelen (geen donor, geen orgaan) als het gaat over minderjarige kinderen . Wat te doen als de ouders beslissen dat het kind geen donor is, maar wel een orgaan nodig heeft?

Ik ben trouwens wel donor, mijn vriendin niet. Iedereen die er een nodig heeft mag het van mij hebben.

Il heb keuze 4 in register laten zetten, met mijzelf als persoon die de besissing moet nemen.
Zo om de beschikking over mijn eigen lichaam terug te nemen ( artikel 11 grondwet) zonder dat mijn organen en weefsels voor donatie verloren hoeven gaan. Zo toch mijn protest tegen de nieuwe regels kenbaar gemaakt.

In het codicil wat ik bij me draag, heb ik ook aangegeven dat enkel op medische gronden , hooguit daarbij logistieke, mogen gebruikt worden bij ďe keuze van de ontvanger.
Dus als ooit in de wet iets komt , zoals hier geopperd wordt, dan mag dat niet gebruikt worden voor mijn organen.
Hieronder de text van mijn codicil, wat ik nog moet afdrukken.
DONOR-CODICIL
Na mijn dood, mogen al mijn organen en weefsels gebruikt worden voor transplantatie-doeleinden voor mensen.
Aan wie mijn organen en weefsels, toebedeelt worden ,mag alleen op medische gronden, hooguit logistieke gronden, worden bepaald, dus geen voorkeursbehandeling op financiële gronden, of ja stemmers voor donorschap.
Naam , geboren te xxxxxx , geb datum
Datum:
Handtekening:
Uitleg :
In het donor-register heb ik keuze 4 vastgelegd, met mijzelf als de gene die na mijn dood de beslissing daar over moet nemen. Zo heb ik het beslissingsrecht over mijn eigen lichaam ( artikel 11 van de grondwet) weer terug genomen, zonder dat na mijn dood mijn nog bruikbare organen verloren gaan.
Via deze omslachtige weg, als protest tegen de wetsverandering in 2020.
Aan ieder persoon, ook diegenen die nee hebben geregistreerd in het register( keuze 2), mocht dit ooit een issue worden in de toekomst. Ook nooit voorrang aan mensen die donor geregistreerd zijn boven die niet donor geregistreerd zijn, mag voor mijn organen nooit gebruikt worden( in Israel nu wetgeving)
Beoordeling op medische gronden, hooguit daarbij logistieke.
Dus niet onder andere: financiële gronden.
Schoonheids- operaties, anders dan om echte psigologische redenen.
En dus geen voorrang van wel boven niet donor.

Ik zou m’n codicil taalkundig nog even nakijken om misverstanden door alle fouten en onlogische zinnen te voorkomen. Niet dat je het nog merkt, maar toch...