Radar

Ik ben trouwens nog steeds voorstander van de standaard sollicitatie brief aangezien de meeste werkzoekenden de standaard afwijzingsbrief terug krijgen.

Meestal wordt er toch eerst naar het CV gekeken en bijna nooit naar de inhoud van de brief. En tsja bijde partijen doen zich meestal toch beter voor dan ze zijn dus waarom zitten zweten op een sollicitatie brief. Ok tenzij je echt maar dan ook echt erg graag bij dat bedrijf zou willen werken dan kan ik het nog wel voorstellen.

Trouwens langhaar ik heb wel wat reakties gehad hoor en ben best wel vaak uitgenodigd op gesprek, ik heb al zelfs een paar keer een baan geweigerd omdat het sollicitatiegesprek mij niet aanstond en de werkgever rare vragen stelde die naar mijn idee niets met het sollicitatiegesprek te maken hadden (een bekend iets) . Meestal bleek ik het achteraf bij het rechte eind te hebben en was het een komen en gaan bij dat soort bedrijven.

En dan vonden ze het nog gek dat ze niemand konden krijgen.

Nooit een strafkorting gehad hoor! je denkt toch zeker niet dat ik zo eerlijk was omdat aan het UWV door te geven ik ben van mening wat je ze niet verteld weten ze ook niet daar.! Daarvoor werken ze teveel langs mekaar heen, best een voordeel dus.

en trouwens ik wil toch ondanks alles met een "beetje" plezier naar mijn werk kunnen.

Ik zou al die mensen niet op de koffie willen hebben die het werk alleen maar doen omdat ze de rekeningen moeten betalen.

Tevens vind ik dat iemand zelf moet kunnen bepalen of hij of zij hulp wil van een reintegratie buro en niet onder de dwang van strafkortingen.

Nu moet ik ook wel zeggen dat ik in al die jaren dat ik werkloos ben nog nooit maar dan ook echt nog nooit op mijn sollicitaties gecontroleerd ben. Ik Geloof ook dat ze daar bij het UWV wel wat beters te doen hebben dan werkgevers lastig vallen of jij daar wel of niet hebt gesolliciteerd. Zelfs het CWI nog nooit een bief gehad of iets dergelijks.

Zelf denk ik dat het waarschijnlijk licht aan de FASE indeling die je krijgt bij het CWI aangezien ik in fase3 zit ben ik praktisch dus door het CWI afgeschreven. Prima dan niet he'


Momenteel doe ik een laatste poging om via de gemeente (WWB) aan het werk te komen via een intstroom project. Dit heb ik als eerste gevraagd voordat ik mijn bijstand aanvraag. Dus het is nog steeds zo dat ik graag wil werken.

Momenteel ben ik dus nu in dienst bij een detacheringsbedrijf met een contract van 3 maanden. In die tussentijd proberen zij mij te bemiddelen naar een werkgever. Ook zelf moet ik met vactures op de proppen komen maar zij bellen dan voor mij.

Voor de werkgever eer voordeel ivm met subisidies e.d. maar of iedere werkgever daar nu op zit te wachten ?

Of dit een beter idee is dan een reintegratie buro dat zal de tijd leren ik laat mijn ervaringen ongetwijfeld horen!.

Tomaatje,

Succes, ik hoop voor jou dat het lukt.

Groetjes Langhaar

Mja mijn gevoel zegt dat het niet helemaal lekker zit daar, maar dat komt omdat ze een onderdeel waren van het kliq.

In iedergeval bedankt

Maar om nu een baan te weigeren omdat je vreemde vragen krijgt?
Sorry, maar het klinkt allemaal zo gelaten, alles over je heen laten komen en dan maar weer wegwezen.

Waarom zelf niet het heft in handen nemen en informeren naar het doel/het nut van zo'n door jou als vreemd ervaren vraag?

En ook al klikt het met die werkgever waarbij je op sollicitatie komt, dat geeft nog geen garantie voor de toekomst.
Dan kom je te werken in de verkregen functie, onder die leidinggevende waarmee je gesproken hebt, en deze gaat weg, wordt vervangen door een 1e klas flapd.rol.
Dat kan ook gebeuren.

Je kunt ook minder aantrekkelijk werk leuk maken voor jezelf.
Door opleidingen te volgen, en zo door te groeien. Collega's zo te benaderen dat ze sympathieker op je gaan reageren.
Iedereen is in staat om een afdeling of eigen werkkringetje omhoog te tillen naar een beter niveau. Gewoon door je in te zetten voor een goede werksfeer en het goede voorbeeld te geven.

Zelfs die evt. etter van een baas gaat dan om.

Ik ben het eens met S.

Leuke maar wel eh... helaas theorie.
Mensen met een uitkering kunnen geen opleiding of cursus betalen.
De vlieger gaat dus niet op.

Chanmaster

@Chanmaster: Ik denk dat S bedoelt: een opleiding via de werkgever.

Waarom kan iemand met een uitkering trouwens geen opleiding betalen? Dat hangt m.i. af van
-eigen geld/spaargeld
-baan partner
-kosten opleiding
-hoogte v.d. uitkering
enzovoort. Er zullen zat mensen zijn die met een uitkering wel een opleiding kunnen betalen.
GrAHW

dan mag jij die gaan zoeken

een uitkering is geen vetpot das punt 1 en punt 2 is het als bv het UWV bij iedereen zo traag is met het uitrekenen van hun uitkering hebben mensen al meer schuld opgebouwd door die laksheid

ik ga maar uit van mijn situatie toen werkgever gooit me buiten vanwege reorganisatie dus de laatsten konden ********.

rechtbank stelt me in het gelijk mij treft geen schuld UWV heeft 5 mnd volgehouden dat ik fout zat en geen recht had op een uitkering.

zelfs een uitspraak van de rechter leggen ze naast zich neer met de mededeling wij bepalen onze eigen regels wel.

als je dan na 6 mnd geld krijgt mag jij zeggen waar die opleiding van betaald mag worden.

Ach opeens moet iedereen 40 uur werken. 2 mensen aannemen voor hetzelfde werk wil men niet en de regering stimuleert dat niet.
Terwijl part-timers veel productiever en veel tevredener zjin en ook nog minder ziek. Verder zijn Nederlanders veel productiever dan bijvoorbeeld de Amerikanen. Die hebben voor elke taak personeel. bij mcdonald werkt dat misschien goed,maar is zeker niet voor alle functies geschikt.


===========


ls het aan de regering en de werkgevers ligt, moeten we allemaal weer minstens veertig uur per week werken. En later met pensioen gaan. Omdat we daar productiever van worden. Maar is dat wel zo?



Langer werken, zelfde salaris?
We werken niet hard genoeg en minister Brinkhorst van Economische Zaken wil daar iets aan doen. In zijn Groeibrief schrijft hij dat we langere werkweken moeten maken. Binnen tweeënhalf jaar vijf procent meer uren, voor hetzelfde salaris, om precies te zijn. Zo dalen de kosten per eenheid product en dat helpt ondernemingen in hun strijd met de buitenlandse concurrentie. Dat is goed voor de export, dus voor de economie, en helpt indirect dus ook om de gevolgen van de vergrijzing op te vangen. Voor dat laatste is overigens wel wat meer nodig, vandaar dat Brinkhorst ook graag zou zien dat we later met (pre-)pensioen gaan.

Met zijn voorstel voor een langere werkweek speelt Brinkhorst in op de eeuwige klacht van veel ondernemers, namelijk dat wij lui zijn en er een jansaliegeest door de polder waart. Nederlandse werknemers koesteren hun acht weken per jaar vakantie, hun atv-dagen en ouderschapsverlof. En ja, vind je het dan gek dat bedrijven werk verplaatsen naar het buitenland? Want de rest van de wereld – en dan vooral de concurrentie in Oost-Europa en het Verre Oosten – steekt wél de handen uit de mouwen. Maar klopt deze voorstelling van zaken wel? Zijn we echt van die slampampers? Schieten we er wel wat mee op als we meer uren draaien? Kan dat eigenlijk wel?

De cijfers lijken Brinkhorst op het eerste gezicht gelijk te geven. Nergens ter wereld klokken werkenden zo weinig uren als in Nederland. Met 1354 uren per jaar zijn we bijna hekkensluiter: alleen in Noorwegen, dat overigens wel na Luxemburg het rijkste land ter wereld is, werken ze nog iets minder. Nee, dan de Amerikanen: in de VS werken ze gemiddeld maar liefst 1792 uur.

Nederlanders produceren veel
Geen wonder, zou je denken, dat Brinkhorst steun krijgt van onder meer het kabinet, De Nederlandsche Bank en de werkgeversorganisatie VNO-NCW. Langer werken, tegen hetzelfde loon, leidt op lange termijn tot hogere productie en export, zo blijkt uit een onlangs verschenen rapport dat op verzoek van het VNO-NCW werd opgesteld door het Centraal Planbureau.

Bovendien schetsen de voorstanders van langere werkweken vreselijke doemscenario’s. Zoals het instorten van de verzorgingsstaat. We hebben immers te maken met de vergrijzing, zo betogen zij, waardoor de komende decennia steeds minder werkenden steeds meer niet-werkenden moeten onderhouden. En dat houdt een keer op. Dus alleen door de loonkosten te verlagen (want dan verdwijnen bedrijven immers niet naar het buitenland), kunnen wij ook in de toekomst een – weliswaar afgeslankte – verzorgingsstaat handhaven.

Toch valt er veel op dit doemdenken af te dingen. Nederlanders maken misschien niet zo veel uren, in de tijd dat we aanwezig zijn, produceren we wel veel. Volgens cijfers van de Oeso zijn wij per gewerkt uur vijf procent productiever dan Amerikanen. Ook in België, Frankrijk en nog enkele Europese landen ligt de productiviteit per gewerkt uur hoger dan in de VS. Dat de VS toch rijker zijn, komt doordat Amerikanen veel meer uren klokken.

Weinig werken, maar wel productief
Het is dan ook veel te kort door de bocht om alleen te kijken naar het aantal uren dat er in verschillende landen wordt gewerkt, zegt Fons Trompenaars, directeur van intercultureel managementadviesbureau Trompenaars Hampden-Turner. ‘Door de aard van onze cultuur hebben wij minder tijd nodig voor een bepaalde hoeveelheid werk dan veel andere culturen’, zegt hij. ‘Japanners bijvoorbeeld besteden veel tijd aan het samenzijn en het zoeken naar consensus. Nederlanders daarentegen hebben een houding van cut the crap . Wij werken weinig, maar zijn daarom juist heel productief. Parttimers, waarvan we er in Nederland heel veel hebben, werken zich helemaal het apezuur.’

De veel bejubelde Amerikanen daarentegen hebben meer tijd nodig om hetzelfde werk te doen als Nederlanders, denkt Trompenaars. ‘Wij doen veel met Amerikaanse bedrijven, en het valt me vaak op dat ze het werk vaak heel erg in stukjes verdelen. Daardoor zien ze verbanden niet en dat leidt tot minder productiviteit. Ik was laatst in de VS en wilde bij Starbucks een kop koffie bestellen. Er was één wachtende voor mij en er stonden vier mensen achter de toonbank. Toch moest ik meer dan vijf minuten wachten voor ik werd geholpen. Dat komt doordat elke medewerker maar één vast omschreven taak mag uitvoeren: de één mag alleen tafels afruimen, de ander zet koffie en een derde moet zich beperken tot afrekenen.’

´We maken genoeg uren’, vindt ook Kees Harmsen, consultant en auteur op het gebied van timemanagement. Met ons arbeidsethos is niets mis, we vinden het fijn om een hoge productie te draaien.’ Een paar uurtjes meer of minder werken; dat is typisch nog het gedachtegoed uit het industriële tijdperk, vindt hij. ‘Dat soort werk zullen we toch kwijtraken aan lagelonenlanden. Net als veel white collar-banen. Standaard IT-werk zal verdwijnen, of het zal worden overgenomen door chips. Nederland moet het hebben van gespecialiseerde hoogwaardige arbeid, en daarbij horen geen prikklokken en strakke afspraken over tijd. Als je tegen al die parttimers gaat zeggen: jullie moeten weer veertig uur aan de slag, dan ben ik bang dat je een averechts effect bereikt. Heel veel mensen haken af, stoppen met werken of belanden in de WAO.’

Langere werkweek? Meer mentaal verzuim
Als de formele werkweek weer op veertig uur wordt gezet, zal er in veel organisaties nog meer uit het raam gekeken en koffie gedronken worden, voorspelt management-consultant Hans Visser. Hij introduceerde dit jaar de term ‘mentaal verzuim’. Het gaat hierbij om werknemers die wel netjes hun uren maken, maar een groot deel van hun tijd onvoldoende productie leveren. Op basis van zijn jarenlange ervaring als adviseur schat Visser dat het mentaal verzuim in veel bedrijven en overheidsinstellingen kan oplopen tot veertig procent.

‘Het is het hoogst in bedrijven die reorganisaties achter de rug hebben waar ze op de werkvloer weinig van hebben begrepen’, zegt Visser. ‘Daar heerst dan dikwijls een stemming van: het zal mijn tijd wel duren. Ja zeggen en nee doen. Verschillende eilandenrijkjes, niemand die echt verantwoordelijkheid neemt, iedereen bukt als het er echt op aankomt. En iedereen is daar erg ongelukkig mee.’

Het pleidooi voor langere werkweken gaat aan nog een belangrijk aspect voorbij: veel mensen kunnen bijna niet nog langer werken, en anderen willen het helemaal niet. Voor managers bijvoorbeeld heeft harder werken in ieder geval geen zin, concluderen hoogleraar Rob van Tulder en onderzoeker Ad Breukel naar aanleiding van hun recente tijdbestedingsonderzoek. Ze publiceerden hun uitkomsten in het tijdschrift Management en Organisatie.

Meer uren, minder nauwkeurigheid
Ruim duizend managers noteerden elk kwartier wat ze deden en werden daarbij steekproefsgewijs gecontroleerd. De gemiddelde mannelijke manager werkt 11,6 uur per dag, zo blijkt uit het onderzoek, de vrouwelijke collega’s doen daar met 11 uur nauwelijks voor onder. ‘Nog meer uren maken heeft weinig nut’, zegt Ad Breukel. ‘En zou zelfs vooral negatieve effecten kunnen hebben. De rek is er uit. Nog meer uren gaat ten koste van de nauwkeurigheid. De concentratie wordt minder, er worden veel fouten gemaakt. Die vervolgens extra tijd vergen om te worden hersteld.’

Een andere groep die niet zal staan de trappelen om langer te werken zijn de vrouwen, en de incidentele man, met zorgtaken. Het succesverhaal van de arbeidsmarkt in de jaren negentig is de massale toetreding van vrouwen. Stopte tot in de jaren tachtig een groot deel met werken na de komst van het eerste kind, nu doet dat nog maar acht procent. Het gevolg dat is in Nederland 76 procent van de inwoners tussen de 15 en 64 jaar aan de slag is. Er zijn weinig westerse landen waar de arbeidsparticipatie hoger is.

Deze vooral parttime werkende vrouwen zorgden voor een grote stijging van zowel de productiviteit als de consumptie. Effecten die teloorgaan als maatschappelijk dwang om fulltime te werken toeneemt, en parttimers afhaken en weer het huishouden gaan doen. Wat de hardwerken-ideologen trouwens vergeten, is dat ook op de arbeidsmarkt de wetten van vraag en aanbod gelden. Binnen enkele jaren wordt weer een grote krapte aan hoogopgeleiden verwacht. Die hebben dan dus weer de werkgevers voor het uitkiezen. En waarschijnlijk zullen ze kiezen voor organisaties die parttime werken mogelijk maken, goed betalen en de combinatie van arbeid en zorg faciliteren.

Niet langer, maar slimmer werken
Langere werkweken zullen waarschijnlijk dus weinig oplossen. Dat is een mening die niet alleen door veel consultants en arbeidseconomen wordt aangehangen, maar ook door bijvoorbeeld de Algemene Werkgevers Vereniging Nederland (AWVN), die vorige week de nota Aan de slag met slimmer werken aan minister Brinkhorst aanbood. Hoe doe je dat, slimmer werken? Consultant Kees Harmsen denkt dat mensen steeds meer zelf zullen gaan uitmaken hoe en wanneer ze werken. De aard van het werk, meer hoogwaardige dienstverlening, veel minder industrie, zal dat met zich meebrengen.

‘Het vaste dienstverband gaat op de helling, veel meer mensen gaan op contractbasis werken, in steeds wisselende projecten. Ze maken productafspraken en kijken zelf wanneer en waar ze dat werk uitvoeren. Mensen zullen steeds hun toegevoegde waarde moeten bewijzen’, zegt Harmsen. ‘Je moet de leider zijn van je eigen tijd. ‘Het werk is in principe nooit af, er is altijd tijdsdruk. Dan moet je dus bewuste keuzen maken. Zelf prioriteiten stellen, bepalen wat je zelf doet en waarom. Wat vind je leuk? Waarin wil je goed worden? Wat wil je ontwikkelen?’

Mensen die veel zelf kunnen regelen, bijvoorbeeld goede kinderopvang hebben, makkelijk een middag vrij kunnen nemen en dat desnoods ’s avonds inhalen, schieten veel minder in de stress, denkt Harmsen. ‘Misschien dat zij dan vrijwillig vier in plaats van drie dagen gaan werken. En werken moet leuk en inspirerend zijn. Dan kunnen mensen heel veel aan.’

Winst boeken - mentaal verzuim aanpakken
Hans Visser denkt dat er nog veel valt te winnen door het mentaal verzuim terug te dringen. ‘Ik ken een gemeente met vijfhonderd werknemers bij wie de managers gemiddeld veertig procent mentaal verzuim vermoeden. Dat kost jaarlijks zo’n achttien miljoen euro. Hoe je dat verzuim beperkt? Haal wat onder de tafel speelt, naar boven! Ik noem dat een mentale schoonmaak, doe het snel, hooguit in twee maanden. Bespreek wat er echt speelt, bepaal samen waar je naartoe wilt. Je kunt veel meer winst boeken door dat mentaal verzuim aan te pakken, dan door het aantal uren dat mensen aanwezig zijn uit te breiden.’

Als langere werkweken wellicht niet zo veel opleveren voor de welvaartsstaat, hoe zit het dan met het verlengen van het werkzame leven? Heeft dat wel zin? Dát we best wat langer door kunnen werken, daar zit in elk geval wel wat in. Zeker als je, zoals Brinkhorst, op de statistieken afgaat. Want hoewel voor de meeste Nederlanders de pensioengerechtigde leeftijd nog altijd op 65 jaar ligt, zijn er zo veel vut-, prepensioenen andere regelingen, dat bijna niemand tot zijn 65ste werkt. Slechts achttien procent van de Nederlandse mannen van 64 jaar heeft nog een baan; in de meeste andere Europese landen is dat meer dan dertig procent, in Zwitserland zelfs 51 procent.

Eric Bartelsman, hoogleraar economie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, denkt dat er op pensioengebied inderdaad wel iets mag veranderen. In het huidige stelsel is het immers aantrekkelijk om eerder te stoppen met werken. ‘Nu kunnen mensen geen zuivere afweging maken tussen kortere en langere werkweken, en tussen doorwerken of eerder stoppen. Er is sprake van impliciete subsidies op korter werken, en dat is niet goed. Zaken als vervroegde uittreding en pre-pensioen, maar ook secundaire arbeidsvoorwaarden van parttimers, worden uiteindelijk betaald door werkenden. Ouderen, die veelal een eigen huis hebben, mogen vroeger stoppen met werken, en dat wordt gefinancierd door mensen zonder eigen huis, en die waarschijnlijk ook nog veel langer zullen moeten doorwerken. Dat is een maatschappelijke keuze, waarvan het de vraag is of werkenden daar nog langer achter staan.’

Kortom, we hoeven mensen niet te dwingen langere werkweken te maken en later met pensioen te gaan, maar we moeten het ook weer niet aantrekkelijk te maken om vroeg met werken op te houden, zoals nu het geval is. Bartelsman: ‘Er is niks voor of tegen korter of langer werken, wat dat betreft zou de overheid haar moralistische toon moeten laten varen. Daarnaast zou het VNO-NCW minder inhalig moeten zijn. En de vakbonden dienen te beseffen dat wat goed is voor hun oudere leden, slecht is voor de jongeren.’

Door Door Paul van der Kwast en Evert de Vos / maandag 12 juli 2004

Ach als het aan onze vriend van aartsen ligt is er straks helemaal geen werk meer voor ongeschoolde werkzoekenden.

Als dadelijk die grenzen open gaan voor die oost-europeanen kunnen we hier nog onze lol op dat kan ik je nu al voorspellen. Ze zullen hier met busladingen tegelijk komen. om vervolgens nooit meer weg te gaan.

om nog even terug te komen op werkweigering, in mijn loopbaan als beroeps werkloze heb ik al het een en ander meegemaakt als ik ging solliciteren de arrogante houding waarmee sommige werkgevers hun sollicitatie interviews afnamen was ik beslist niet van gediend.

Ook lees ik veel ervaringen van anderen op andere forums die met solliciteren e.d. te maken hebben. De werkgevers/uitzendburo's zitten in een machtspositie tegenwoordig en dat laten ze je goed merken ook.

Maar goed ik maak me er allang niet meer zo druk om als vroeger.
Ben al blij dat ik van die reintegratie ellende ben verlost.

Als dat werk project bij de gemeente niet lukt gooi ik de handdoek in de ring en heb ik beslist geen zin meer om nog te gaan werken.

Te veel muren waar ik als werkzoekende tegenaan ben gelopen.


iets om over na te denken:


Poolse invasie op komst

Minstens 53.000 werknemers per jaar bij openzetten grenzen

Binnenkort moet Nederland besluiten of er vrij verkeer komt voor werknemers uit de Oost-Europese landen.

Uit onderzoek blijkt dat het aantal werknemers verdubbelt dat dan uit die landen naar Nederland komt.

Het openzetten van de grenzen voor Polen en de inwoners van andere nieuwe EU-lidstaten leidt tot een verdubbeling van de toestroom van het aantal werknemers uit het voormalige Oostblok.

Dat blijkt uit studie van onderzoeksbureau Ecorys naar de effecten van het opheffen van de bestaande rem op de instroom van deze werknemers.

Ecorys schat in dat dan tussen de 53.000 en 63.000 Oost-Europeanen per jaar naar Nederland komen, tegen 30.000 nu.

Het onderzoek is uitgevoerd in opdracht van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.

De toevloed van Oost-Europese arbeidskrachten zou volgens de onderzoekers ook een neerwaartse druk kunnen uitoefenen op de lonen in met name de land- en tuinbouw, de vleesverwerkende industrie en de transportsector.

Ook zal er de eerste jaren sprake zijn van verdringing.

Nederlandse werknemers zullen moeilijker een baan kunnen vinden als er veel aanbod is van Oost-Europeanen.

Na een aantal jaren zou dat effect echter verdwijnen.

Voor 1 mei 2006 moet Nederland besluiten of er vrij verkeer komt voor werknemers uit de Oost-Europese landen.

De Tweede Kamer wil nu, na de bekendmaking van de resultaten van de studie van Ecorys, dat er extra onderzoek komt naar vrij verkeer van werknemers tussen Nederland en Polen, Hongarije, Tsjechië, Slowakije, Slovenië en de Baltische Staten.

Met name het CDA en de PvdA vinden het onderzoek niet afdoende.

CDA en PvdA willen de gevolgen van de arbeidsmigratie in kaart gebracht zien.

Zij zijn bezorgd over de voorspelling dat verdringing optreedt voor aanvankelijk 25.000 banen, tegen in 2010 zelfs 40.000 tot 60.000.

MILJA DE ZWART WILFRED JONKHOUT DEN HAAG/ROTTERDAM

Het wordt tijd dat brinkhorst heel veel salaris gaat inleveren.

Het wordt ook tijd dat hij zelf eens echt aan het werk gaat.

Weg met die man.

mijn visie

eerst het eigen volk dan pas buitenlanders simpel zat zo werkt het daar ook gewoon en niet zoals het hier gaat.

mensen willen werken, alleen bazen hebben gezien dat het in polen goekoper kan dus meer winst voor hun en nog eens subsidie erop dus weg met het eigen volk.

vergeet 1 ding niet voor een pool is 800 euro pm veel geld daar moeten ze in polen bijna 6mnd voor werken dus het is goud enenals voor de werkgever.

het kost hem geen ruk en verdient er vet aan dmv minder kosten en subsidies.

voor 800 euro moet je blij zijn dat je huur en een paar vaste lasten hier kunt betalen.

bedoel het is leuk te vergelijken maar blijf wel reeel in polen kost het leven 75% minder dan hier in nl dus waar ligt het probleem niet bij de werknemers maar bij de politiek en de werkgevers.

een werkgever vertrekt naar polen bv want das goedkoper ok meteen ook een contract terugkomen kan niet meer en leveren aan nl al helemaal niet meer.

dan komt de economie weer terug ja maar niet zoals het nu gaat.

en die brinkworst lult maar raak hij voelt geen centje pijn in zijn portemonnee.

die lamme ambtenaren kunnen alles declareren zelfs vakanties en geven zichzelf een riant salaris ja zo kan ik ook groot doen ga verdomme maar eens in een fabriek werken dan voor een schamel loon 70 uur per week en praat dan.

maar dat doet die lapzwans niet wel een bek maar presteren ho maar.

het is makkelijk om als minister dit soort ongein te verzinnen zelf merkt ie er toch niks van.

Even nog dan. We kunnen niet ontkennen dat Nederland een werkloosheidprobleem heeft. Diit is niet het gevolg van mensen die niet willen werken maar van het jaren achtereen voeren van een bestuurlijk wanbeleid in Nederland waardoor veel bedrijven de wijk naar goekopere landen hebben gekozen of zijn gestopt.
Wanneer ik op dit moment een eigen onderneming wil bedrijven dan moet ik aan de volgende voorwaarde voldoen.
a. Ik moet een concurentiewaardige positie behouden.
b. Ik moet zorgen voor de aflossing en rente als gevolg van vreemd kapitaan.
c. Ik moet mijn personeel salariëren.
d. Ik moet 25% winst maken waarvan ik vervolgens zelf moet leven en 52% belasting moet betalen.

Wees eens eerlijk, daar begint toch niemand aan?

Volgens mij ben je ontsnapt uit 1 of anders circus wat een kletsmajoor ben jij zeg

maar hij heeft wel gelijk

tomaatje schreef:om nog even terug te komen op werkweigering, in mijn loopbaan als beroeps werkloze heb ik al het een en ander meegemaakt als ik ging solliciteren de arrogante houding waarmee sommige werkgevers hun sollicitatie interviews afnamen was ik beslist niet van gediend.

Arrogantie kom je overal tegen. Meestal draait het bij wanneer je de persoon wat langer kent, soms niet, en dan laat je de ander lekker in z'n arrogante sopje gaar koken.
Is vaak ook een houding en het kan ook nog eens je eigen beleving zijn.

Ook lees ik veel ervaringen van anderen op andere forums die met solliciteren e.d. te maken hebben. De werkgevers/uitzendburo's zitten in een machtspositie tegenwoordig en dat laten ze je goed merken ook.

Macht uit noodzaak. Terratoriumdrift.
Ga maar eens werken bij een groot bedrijf en zie eens hoe er aan de stoelpoten van je chef/manager/werkgever wordt gezaagd.Ook zij ondervinden concurrentie van elkaar omdat er ook voldoende aanbod aan leiders is.
Uitzendbureau's? Hoeveel gaan er niet failliet na een economische opleving? Dan moeten ze mensen paaien willen ze zich inschrijven.
Ik zou denken: beste man/vrouw intercedent, geniet nu maar even van je macht. Die machtservaring is vaak ook weer een houding, na betere kennismaking ontdooit meestal ook daar het ijs weer.

Maar goed ik maak me er allang niet meer zo druk om als vroeger.
Ben al blij dat ik van die reintegratie ellende ben verlost.


Als dat werk project bij de gemeente niet lukt gooi ik de handdoek in de ring en heb ik beslist geen zin meer om nog te gaan werken.

Nee, je bent nergens van verlost. Wanneer je een uitkering geniet blijf je toch afhankelijk van de instantie die de boel moet verstrekken. Hun regels, normen en waarden.
Je blijft een baas boven je houden, en als werkloze is dat zeker niet iemand die je zelf gekozen hebt.

Te veel muren waar ik als werkzoekende tegenaan ben gelopen.

Wat je ook doet, muren zul je tegenkomen.
Stel, je krijgt die leuke baan, in die geweldige winkel, met die top-baas en toffe collega's.
Blijf je nog met die arrogante klanten zitten.

Ik ben geen fan van Emile Ratelband, maar in jouw geval denk ik: Tjakka!!

uitzendbureaus hebben idd nu nog een machtspositie maar dat verdwijnt langzamerhand wel.

geen personeel kunnen krijgen voor een schamel loon zal eens ook hun parten gaan spelen.

als een baas goed is voor zijn personeel is het personeel ook goed voor de baas.

alleen is het 1ste meestal een sprookje zeker bij uzb's

dat ze aan je verdienen ok maar ook daar zijn grenzen aan.

als jij ergens werkt via een uzb en jij moet altijd maar overwerken etc en jij hebt eind van de maand nog veel minder 50% dan je vaste collegas tewrijl jij al het werk opknapt onderhand en altijd maar overwerkt is de motivatie zo weg bij mij in ieder geval toch wel.

beloon iemand naar zijn kunnen alleen dat doen ze niet.

en idd bij die natsjaken wordt ook onder hun stoelpoten gesneden die hebben verantwoordelijkheid en krijgen daar ook riant voor betaald.

als jij een idee hebt lopen hun er mee weg maar buiten dat die flikkers vergeten 1 ding zonder jouw als personeel die het werk doet had hij ook geen baan.

Geheel met themaster eens!

Sorry S: momenteel ben ik vogelvrij, geen enkele vorm van uitkering wel hoop ik werk te vinden via een project van de gemeente. anders zou ik het echt niet meer weten.

En om nou via een UZB te werken , daar heb je geen enkele toekomst als wegwerp arbeider.

tomaatje ik ben ook vogelvrij heb mijn eigen bedijfje nu.

ik heb ook heel het traject gehad, maar ipv ondersteunen bij je plannen moet je maar naar zo'n bureau gaan achter een pc gaan zitten solliciteren.

daarom heb ik het zelf met steun van familie maar gedaan anders kom je er gewoonweg niet.

nu 1 jaar later komen ze aan of ik toch nog dat ene traject wil want er zijn fouten gemaakt destijds.

flikker toch op 1,5 jaar lopen stressen etc om hulp te krijgen en dan krijg je geen hulp en als je dan met vallen en opstaan bent gestart komen ze ineens aan och ja er zijn fouten gemaakt.

ik had 1,5 jr minder ww hoeven hebben en 10.000 euro voor dat ene project wat ik niet wilde had ook niet weggegooid hoeven worden maar ja ze maken daar fout op fout en niemand mag wat zeggen.

het uwv en cwi en reintegratiebureaus zijn instellingen die zelf niet snappen waar ze eigenlijk voor zijn.

mensen aan het werk helpen opnieuw nee hun visie is volgens mij zoek het zelf maar uit wij hebben in ieder geval wel werk.

als ze echt eens zouden doen waar ze daar voor zaten waren er niet zoveel werkelozen.

maar ja dat hebben we ook dankzij den haag dit he, steeds meer polen binnenhalen en de werkgevers daar subsidie voor geven ja eigen volk mag stikken.

en die aan het werk dat mens spoort gewoonweg niet maar ja zo is er geen 1 die op die instanties werkt uwv etc.

ik heb zo'n tuthola ook eens voor me gehad ja er is werk zat zei ze toen tegen me.
ik zeg nou trek dat blik maar open kijkt ze me raar aan ik zeg nou regel dan de baan als jij denkt dat het kan.

nu ff niet lachen iedereen maar ik heb lts gedaan weet je wat voor baan ze had.

1. verzorgende (denk soweiso niet dat ik dat kan met een kapotte rug door een bedrijfsongeval wat verzwegen werd) maar opleiding heb ik ook niet.

2. vrachtwagenchauffeur (knap zonder groot rijbewijs)

3. kraanmachinist (ook opleiding voor nodig)

4. of stratenmaker.

nou is dit nu achterlijk of niet als je gegevens voor dr kop liggen, kom niet aan AHW kun je toch een opleiding doen ok wie betaald dat ik niet.
en buiten dat ze vragen mensen met die papieren en niet 1 die nog 3 jr naar school moet om die papieren te gaan halen.

zelfs mensen bij een sociale werkplaats hebben nog meer verstand dan het uwv cw en AHW bij elkaar

wel fijn voor je dat je nu je eigen bedrijfje hebt.
Voor de rest ben ik het helemaal met je eens.

Voorlopig ben ik nog steeds geen meter verder.

Ook vindt ik het raar dat een WWB aanvraag 3 maanden moet duren.
Dat kan naar mijn idee veel sneller maar waarschijnlijk is het ook een soort van psychologische oorlogsvoering.

Trouwens mensen die jaren in de bijstand zitten krijgen de ene cursus na de andere aangeboden. BLijkbaar als je in de WW zit is dat allemaal niet mogelijk.