Radar

Deze uitspraak is gebasseerd op artikel 17 jo 21 jo 22 BW gebasseerd en heeft verder niet direct wat te maken met de Europese richtlijn. Wat je beweerd over het herstel en vervanging klopt ook niet.

De Nederlandse wet en de Europese richtlijn geven recht op respectievelijk 10 en 2 jaar kosteloos herstel, tenzij de kosten er van de pan uit reizen. De Nederlandse wet en de Europese richtlijn geven recht op respectievelijk 10 en 2 jaar vervanging, tegen een vergoeding voor het gebruik. De Nederlandse wet en de Europese richtijn geven respectievelijk 10 en 2 jaar het recht om de koop te ontbinden als kosteloos herstel of vervanging niet binnen een redelijke termijn worden uitgevoerd.

De klant heeft een brommobiel gekocht met 12 maanden garantie, alleen voor de onderdelen, niet voor arbeidsloon, voor een prijs van € 12.375,-.

Vanaf de dag van aankoop zijn er gebreken. Na lang aandringen zijn er in februari 2003 enkele gebreken hersteld, maar deze zijn niet effectief geweest. In de periode daarna zijn nieuwe gebreken bij gekomen.

De koper heeft ontbinding van de overeenkomst geeist, nadat de verkoper niet heeft gereageerd op het verzoek om de brommobiel deugdelijk en duurzaam te herstellen.

De winkelier stelt dat de koper het product onjuist heeft gebruikt en onjuist heeft onderhouden. Verder voert hij aan dat hij geen dealer is en daarom geen garantie kan verlenen. Volgens de verkoper behoort de importeur dat te doen. De garantietermijn is verder al bijna een jaar verstreken.

Een onafhankelijk onderzoeksbureau heeft de brommobiel onderzocht en haar conclusie is dat de gebreken niet waren veroorzaakt door de koper. Het onderhoud heeft plaats gevonden zoals de fabrikant voor schrijft. De rechter oordeel daarom dat de brommobiel niet aan de overeenkomst beantwoorden.

Een goede brommobiel kan 10 jaar of 72000 km meegaan en heeft daarna nog een restwaarde van € 500,-. De afschrijving bedraagt dan 16,5 cent per gereden kilometer.

De verkoper moet het aankoop bedrag terug betalen en mag een gebruikersvergoeding van € 2000,- in mindering brengen.

@BBCS:

Zou je willen aangegeven wat volgens jouw bron de economische levensduur van een brommobiel is?

De brommobiel is pas na ruim een jaar onbruikbaar geworden. Het verschil tussen vlak na de koop en 1 jaar na de koop is dat je dan niet zomaar er van uit mag gaan dat het product ondeugedelijk is. Verder zijn de regels exact het zelfde. Het product is onderzocht en ondeugdelijk bevonden.

Tuurlijk is gratis herstel wel dergelijk mogelijk binnen de economische levensduur, wanneer de kosten ten opzichte van de dagwaarde laag zijn. Als herstel van deze brommobiel 100 euro had gekost bijvoorbeeld. De verkoper heeft geen wettelijk recht om 1/5 daarvan te verhalen op de koper.

Consuwijzer is een site van het Ministerie van Economische Zaken

Dit is misleiding en daar moet je eens mee ophouden.

ConsuWijzer is het informatieloket voor consumenten van de Nederlandse overheid. Het is ontstaan uit een samenwerking tussen drie toezichthouders die onder het Ministerie van Economische Zaken vallen; de Consumentenautoriteit, de Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) en de Onafhankelijke Post en Telecommunicatie Autoriteit (Opta).

De politie valt onder het Ministerie van BZ, maar daarmee is politie.nl nog niet een site van dit ministerie!

In het Van Gend en Loos arrest (HvJ 05-02-1963, 1963 3, 26-62), vernoemd naar het vervoerbedrijf Van Gend & Loos, overwoog het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen dat verdragsartikelen uit het Europese verdrag een zogenaamde rechtstreekse werking kunnen hebben, wanneer de tekst van een verdragsartikel duidelijk en onvoorwaardelijk is, en een lidstaat dus niet nader hoeft in te grijpen om de bepaling te verduidelijken.

Als aan deze voorwaarden is voldaan en de bepaling een rechtstreekse werking heeft, kan deze door de burgers in een rechtszaak voor de nationale rechter worden ingeroepen en gebruikt. Het hof overwoog verder dat de lidstaten een geheel nieuwe, supranationale Europese rechtsorde hadden geschapen met het verdrag. Voor de Nederlandse situatie was deze uitspraak niet onverwacht, aangezien in de Nederlandse grondwet al de bepaling opgenomen is dat verdragsbepalingen doorwerken in de nationale rechtsorde, wat ook wel het monistisch stelsel genoemd wordt. Er zijn echter Europese landen waar dit niet het geval was (dualistisch stelsel). Dankzij dit arrest werken de Europese verdragsbepalingen ook in landen met een dualistische stelsel direct door in de nationale rechtsorde.

Bron: wikipedia

Dus jij beweerd dat de wetgever en/of de makers van Consuwijzer weten het beter dan de rechter?

De politie valt onder het Ministerie van Jusitie,

Binnenklandse Zaken toch?

Je hebt gelijk.

HvJ 05-02-1963, 1963 3, 26-62

Uit 1963... 44 jaar geleden. En er is in de tussentijd niks verandert?

Dus jij beweerd dat de wetgever en/of de makers van Consuwijzer weten het beter dan de rechter?

Zou een mooie boel zijn:

De wetgever zegt A en de rechter zegt B

Hierbij heeft toch de wetgever het laatste woord.


Nog iets:

Je kunt nu wel de fabrikanten en winkeliers dwingen om kwaliteits- en duurzame producten.

Maar als de consumenten in het algemeen deze producten verdommen te kopen en voornamelijk goedkope wegwerpproducten, dan kun je de winkelieren en de fabrikanten niet afstraffen, omdat zij dan voornamelijk goedkope wegwerpproducten leveren en verkopen.

Want dat is dus precies wat er gebeurd.

En dat klopt dus niet.

En met die Europese richtlijn wilt Europa bereiken dat er meer duurzame en betere kwaliteit producten geleverd moeten worden.

En die producten wilt de consument helemaal niet kopen.
Ze vinden deze producten te duur.

De consumenten kopen in het algemeen voornamelijk goedkope wegwerpproducten, die vele malen goedkoper zijn dan de duurzame kwaliteitsproducten.


Een feit:

Europa wilt A, de consumenten zeggen dat ze A willen, maar de consumenten kopen B.

En daar is de gehele Europese richtlijn totaal niet in voorzien.

De duurdere producten hebben in het algemeen ook een langere garantieperiode.

We kunnen de garantievraag ook eens voorleggen aan TrosRadar, die kunnen ongetwijfeld exact vertellen hoe het zit...

De fabrikanten moeten wel mindere kwaliteit gaan leveren, omdat ze anders niks meer verkopen.

En dat is nu het punt waar ik steeds op hamer.

Welke merken zetten nu de toon in de computerbrance?

Juist, Medion Packard-Bell en Dell.

De reden hiervan is dat deze merken de kwaliteit dermate omlaag gebracht hebben dat zij veel goedkoper kunnen leveren.

En doordat de consument de duurdere kwaliteitscomputers niet wilt hebben en massaal die goedkopere gaan kopen, moeten de overige merken wel hun kwaliteit omlaag brengen om maar goedkoper te kunnen worden.

Als ik in de media verneem dat de consument vind dat alles veel te duur is, vraag ik me af waar de consument mee bezig is.

Want als de consument zo graag kwaliteitsproducten wilt hebben en duurzame producten willen hebben:

MOETEN ZE DIE GOEDKOPE TROEP NIET KOPEN EN OOK WERKELIJK DIE DUURZAME KWALITEITSPRODUCTEN GAAN KOPEN!!!

Want zolang dat ze dat niet doen, kun je de winkelieren en fabrikant niet dwingen om duurzame kwaliteitsproducten te leveren.

De consument heeft de keuze om duurzame kwaliteitsproducten te kopen of de veel goedkopere wegwerpproducten.

En wat gebeurd er?

Men koopt massaal die veel goedkopere wegwerpproducten en gaat achteraf lopen te zeuren dat de kwaliteit veel minder is en dat de producten niet zo duurzaam zijn.

WORD WAKKER, SUKKELS!

En maar lopen te klagen dat de kwaliteit minder is geworden en dat de duurzaamheid ver te zoeken is, maar duurzame kwaliteitsproducten kopen, ho maar.

Je krijgt wat je hebben wilde.

En wat doet Europa?

De winkeliers lopen te pesten met regels waarbij de winkeliers duurzame kwaliteitsproducten moet gaan leveren, die de consument niet wilt kopen en ook niet zal kopen.

Een hele rare wereld.

Zo, dat lucht op.

Dat moest helaas maar weer gezegd worden.

Waarom dat ik dit doe, is gewoon de oorzaak van de problemen weergeven.
Als de consument steeds meer naar de duurzame kwaliteitsproducten gaat vragen, zal de kwaliteit en de duurzaamheid ook veel beter gaan worden.

De fabrikanten leveren nu eenmaal waar de consument om vraagt.

En als er mensen zijn die willen dat ze voor de prijs van een hele goedkope wegwerpproduct een duurzame kwaliteitsproduct kunnen kopen, vergeet het maar.

Dat kan gewoon niet.

pfffff

Van Gend en Loos is nog steeds heersende leer en wordt nog steeds toegepast zeker in landen als Italie, Portugal en Spanje. Omdat daar richtlijnen niet (goed) of te laat worden geimplementeerd.

ik heb even de wetbundel erbij gepakt:

art. 249 EG-verdrag:
Richtlijn is verbinden t.a.v. het te bereiken resultaat voor elke lidstaat waarvoor zij bestemd is, doch aan de nationale instanties wordt de bevoegheid gelaten vorm en middelen te kiezen.

Dit houdt dus in dat er in een richtlijn zgn. minimumvereisten zijn opgenomen welke door de lidstaat minimaal in hun wetgeving moet zijn opgenomen.

Toegespitst op consumentenkoop. In de richtlijn is opgenomen dat Europa een wettelijke garantie vereist en een garantietermijn aanbeveelt van minimaal 2 jaar.
De NL wetgever heeft ervoor gekozen om deze termijn niet over te nemen, maar deze anders (m.i. niet de ideale keuze) te implementeren.
De consument heeft in NL een bevoorrechte positie, omdat de garantietermijn langer loopt dan de aanbevolen twee jaar. Standaard geldt de termijn van 12 maanden, waarvan de eerste 6 maanden de bewijslast bij de verkoper ligt om te bewijzen of garantie dan wel niet van toepassing is.
Alleen heeft de wetgever bepaald dat er o.a. naar levensduur moet worden gekeken na dat jaar en dat er een eigen bijdrage verwacht kan worden door de consumen.


met juridsiche groet,
roro

De consument heeft in NL een bevoorrechte positie, omdat de garantietermijn langer loopt dan de aanbevolen twee jaar.

Hier betreft het wel de wettelijke garantie en niet de handelsgarantie.

En voor de degene die denken dat de periode van gratis reparatie of vervanging dan langer duurt dan 2 jaar:

De detailhandel zal hier fel tegen verzetten als de detailhandel dat zo uit moeten voeren, omdat het onbetaalbaar is.

Er zijn winkels die dat zo hebben uitgevoerd.

Hun lot:

Failliet!!!!!!!

Denk daar verdorie eens aan!!!

Waarom verzet de detailhandel daarin tegen?

Ik heb dat vaak aangegeven, en men is daar doof voor.

Dit soort regels is economisch gezien totaal onverantwoord en ook niet uitvoerbaar.

Ga daar dan eens verstandig op in, in plaats van te roepen dat de regels nageleeft moeten worden.

Iedere winkel, en er zijn geen uitzonderingen, gaat of is naar de kloten als ze dergelijke regels moeten naleven. Omdat de kosten vele malen hoger zijn dan de inkomsten.

Alleen heeft de wetgever bepaald dat er o.a. naar levensduur moet worden gekeken na dat jaar en dat er een eigen bijdrage verwacht kan worden door de consumen.

Zou dit niet zo geregeld zijn, dan gaan de meeste winkels en bedrijven naar de kloten.

roro schreef:Dit houdt dus in dat er in een richtlijn zgn. minimumvereisten zijn opgenomen welke door de lidstaat minimaal in hun wetgeving moet zijn opgenomen.

Dit is prettig om te lezen, want hier wordt bij hoog en laag beweerd dat de nationale wetgeving gaat boven de Europese richtlijnen.

Toegespitst op consumentenkoop. In de richtlijn is opgenomen dat Europa een wettelijke garantie vereist en een garantietermijn aanbeveelt van minimaal 2 jaar.
De NL wetgever heeft ervoor gekozen om deze termijn niet over te nemen, maar deze anders (m.i. niet de ideale keuze) te implementeren.

Dat wordt dus als aanleiding aangegrepen om te beweren dat Europese richtlijnen geen verplichting opleggen aan de lidstaten.

De consument heeft in NL een bevoorrechte positie, omdat de garantietermijn langer loopt dan de aanbevolen twee jaar. Standaard geldt de termijn van 12 maanden, waarvan de eerste 6 maanden de bewijslast bij de verkoper ligt om te bewijzen of garantie dan wel niet van toepassing is.
Alleen heeft de wetgever bepaald dat er o.a. naar levensduur moet worden gekeken na dat jaar en dat er een eigen bijdrage verwacht kan worden door de consumen.

Uit de richtlijn:
garantie: elke door een verkoper of producent tegenover de consument zonder bijkomende kosten aangegane verbintenis om de betaalde prijs terug te betalen, of om de consumptiegoederen te vervangen of te herstellen, of om zich er op enigerlei wijze om te bekommeren, indien de goederen niet overeenstemmen met de beschrijving in het garantiebewijs of in de desbetreffende reclame;

Hier staat niet "indien de goederen niet beantwoorden aan de overeenkomst" maar "overeenstemmen met de beschrijving" en dat betekent volgens mij dat de bewijslast gedurende de hele garantietermijn (bv 12 maanden) bij winkelier licht. Ik voel me daarin gesterkt door deze uitspraak van de geschillencommissie Elektro. De klant heeft een computer gekocht op 28 febuarie en de klant legt het probleem voor aan de ondernemer op 11 decembter 2004. Over de garantie oordelen zij als volgt:

Niet in geschil is dat het onderhavige defect tijdens de garantieperiode is opgetreden zodat de reparatie onder garantie te worden uitgevoerd, tenzij aannemelijk is dat het defect aan de consument is te wijten of toe te rekenen. Bewijs(risico) daarvan rust op de ondernemer.

Verder bestaat er volgens geen wettelijke standaard die zegt dat de garantie termijn 12 maanden moet zijn. In de Nederlandse wet wordt de termijn van 6 maanden genoemt.

Wat betreft de gebruikersvergoeding staat daarover letterlijk in de wet dat wanneer het product niet aan de overeenkomst beantwoord, dat dan de kosten van herstel of vervanging niet in rekeing mogen worden gebracht aan de koper.

En in de MEMORIE VAN TOELICHTING voor wetswijzeging nr 27 809 Aanpassing van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek aan de richtlijn betreffende bepaalde aspecten van de verkoop van en de garanties voor consumptiegoederen staat over de gebruiksvergoeding:

De richtlijn vereist in artikel 3 lid 3 dat de bij non-conformiteit aan de koper toekomende vorderingen tot herstel of vervanging kosteloos zijn. Volgens artikel 3 lid 4 van de richtlijn heeft deze term betrekking op de kosten die gemaakt moeten worden om de goederen in overeenstemming te brengen, met name de kosten van verzending, loon en materiaal. Ook bij titel 7.1 BW moet worden aangenomen dat het uitgangspunt is dat de kosten daarvan voor rekening van de verkoper komen, behoudens een andersluidend beding. Zie Asser-Schut-Hijma, nr. 388. Dit dient evenwel voor de consumentenkoop dwingend te zijn. Daarom wordt in het nieuwe artikel 7:21 lid 2 BW tot uitdrukking gebracht dat de kosten die verbonden zijn aan het herstel of de vervanging niet aan de koper in rekening kunnen worden gebracht. Artikel 7:6 BW staat dan wel toe dat daarvan bij een een andere koop dan consumentenkoop kan worden afgeweken. Overigens geldt dit dan ook voor de kosten van aflevering van het ontbrekende, waarbij opgemerkt kan worden dat ingevolge artikel 7:12 BW de kosten van aflevering ook ten laste van de verkoper komen, zij het dat dit – ook voor de consumentenkoop – van regelend recht is (behoudens in geval van afwijking bij algemene voorwaarden). Voor aflevering van het ontbrekende is dit laatste derhalve bij een consumentenkoop met de wijziging van artikel 21 lid 2 anders, en zal dus een beding dat de kosten van aflevering voor rekening van de koper komen slechts tot gevolg hebben dat alleen de kosten van de eerste niet-correcte aflevering voor zijn rekening komen.
Er zij nog op gewezen dat bij (kosteloze) vervanging de verkoper slechts in uitzonderingsgevallen recht heeft op een gebruiksvergoeding. Zie hierover nader Parl. Gesch. Boek 7, pp. 136–137 en 141.

Hieruit maakt ik toch echt op dat geen bepaling is die steld dat de consument na het eerste jaar een deel van de kosten van herstel opzich moet nemen.

BCCS schreef:Europa wilt A, de consumenten zeggen dat ze A willen, maar de consumenten kopen B.

En daar is de gehele Europese richtlijn totaal niet in voorzien.

Dus het is de schuld van de consument dat de fabrikanten en winkeliers zich niet aan de wet houden? Je plaatst verkoper in een slachtoffersrol. Fabrikanten hebben de sterkste machtspositie, consumenten de zwakste en de winkelier zit er tussen in. Als de fabrikanten producten maken en winkeliers alleen producten verkopen die aan de wet voldoen kan de consument niets anders dan producten kopen die aan de wet voldoen. Maar jij zit hier een verhaal te houden over hoe zielig de fabrikant toch is.

En voor de degene die denken dat de periode van gratis reparatie of vervanging dan langer duurt dan 2 jaar:

De detailhandel zal hier fel tegen verzetten als de detailhandel dat zo uit moeten voeren, omdat het onbetaalbaar is.

Je laat nuances weg.

Er is een recht op gratis herstel gedurende de levensverwachting, maar als de kosten de pan uitreizen mag de winkelier gratis herstel weigeren. Daar uit mag niet de conclusie worden getrokken dat de consument dan verplicht is om een deel van de kosten op zich te nemen.

Er is een recht op vervanging en na het eerste jaar mag de winkelier een gebruiksvergoeding vragen. Let wel de levensverwachting begint dan weer opnieuw.

Dit is niet onbetaalbaar of onuitvoerbaar.

Er is een recht op vervanging en na het eerste jaar mag de winkelier een gebruiksvergoeding vragen. Let wel de levensverwachting begint dan weer opnieuw.

Toch niet.

Als er geen aanbetaling door de consument is gedaan, blijven de originele termijnen gehandhaafd.

De consument dient zelf mee te betalen als de levensduur verlengt wordt.

Dus het is de schuld van de consument dat de fabrikanten en winkeliers zich niet aan de wet houden?

Zo wil ik het niet zeggen.

Het feit is dat Europa onder dwang de fabrikanten willen dwingen om duurzame kwaliteitsproducten te leveren.
Echter de consumenten kopen in het algemeen geen duurzame kwaliteitsproducten maar de vele malen goedkopere wegwerpproducten die veel minder van kwaliteit zijn en mindere duurzaamheid bezitten.

Het punt is dat de Europese richtlijn hier niet in is voorzien.

BBCS schreef:De fabrikanten moeten wel mindere kwaliteit gaan leveren, omdat ze anders niks meer verkopen.

Als een winkelier die produkten gaat verkopen, dan dient hij rekening te houden met de schadeposten die daaruit voortvloeien. De winkelier is immers aansprakelijk. Als je als winkelier troep gaat verkopen, moet je daarna ook niet gaan klagen dat het je handenvol geld kost aan reparaties e.d.. (dat wist je van tevoren).
De hele consumentenwetgeving is juist bedoeld om fabrikanten te dwingen om degelijke producten te maken. Als de winkeliers geen troep afnemen van de fabrikanten, dan zal de fabrikant ook geen troep kunnen maken.

Het feit is dat Europa onder dwang de fabrikanten willen dwingen om duurzame kwaliteitsproducten te leveren.
Echter de consumenten kopen in het algemeen geen duurzame kwaliteitsproducten maar de vele malen goedkopere wegwerpproducten die veel minder van kwaliteit zijn en mindere duurzaamheid bezitten.

Het punt is dat de Europese richtlijn hier niet in is voorzien.

Als de winkelier die troep niet in zijn assortiment opneemt, dan kan de consument die troep ook niet kopen. (zie uitleg hierboven) De markt reguleert zichzelf op deze manier. (een winkelier zal geen al te grote troep verkopen, aangezien dit hem zelf geld gaat kosten)(alleen maar erg goede kwaliteitsproducten zal hem klanten en omzet kosten)
Het is aan de winkelier om hier een goed compromis in te zoeken.

Als de winkelier die troep niet in zijn assortiment opneemt, dan kan de consument die troep ook niet kopen

Het probleem is dat er véél te veel winkels zijn die die troep wel verkopen. En dan wekelijks de brievenbussen vol spammen met de boodschap dat vooral zij de goedkoopste zijn. En dat is precies wat de Nederlandse, o zo zuinige consument graag wil horen.

Met als gevolg dat de eenling die wél betere kwaliteit wil leveren, ofwel geen klanten krijgt, ofwel gedwongen is die goedkopere troep te leveren omdat hij toch ook zijn huur en personeel moet betalen.

Kijk maar eens naar stereoinstallaties. Hoeveel winkels zijn er waar je de goede merken kan kopen? (NAD, Yamaha, Denon, enzovoorts)? Waar je fatsoenlijke boxen kunt kopen? De ketens verkopen de gewone merken, Akai, Sony, dat soort dingen. Niet echt slecht, maar ook niet geweldig.

Laatst ging ik eens kijken voor een vervanging van mijn infinity-boxen. Zegt de leverancier (speciaalzaak): "zijn ze nog goed? Hoe oud zijn ze?" 'Jawel, 6 jaar'. "Dan laten staan en niks anders kopen."

Het is alleen dat mijn ex het indertijd nodig vond om een van die boxen een dusdanige schop te geven dat de buitenkant beschadigd is. Anders had ik zeker niet de behoefte om ze te vervangen.

BBCS schreef:Als er geen aanbetaling door de consument is gedaan, blijven de originele termijnen gehandhaafd.

De consument dient zelf mee te betalen als de levensduur verlengt wordt.

Daar ben ik het helemaal mee eens, maar misschien heb je over het hoofd gezien dat een gebruiksvergoeding een aanbetaling is. In het voorbeeld van de brommobiel was dit op de helft van de levensduur iets minder dan de helft van de aanschaf prijs vanwege de restwaarde.

Het punt is dat de Europese richtlijn hier niet in is voorzien.

Wat zou je er nog op willen aanvullen?

Vind je nog altijd dat richtlijnen een aanbeveling zijn en dus geen enkele verplichting bevatten, nu ook roro beweerd dat "er in een richtlijn zgn. minimumvereisten zijn opgenomen welke door de lidstaat minimaal in hun wetgeving moet zijn opgenomen"?

roerganger schreef:Kijk maar eens naar stereoinstallaties. Hoeveel winkels zijn er waar je de goede merken kan kopen? (NAD, Yamaha, Denon, enzovoorts)? Waar je fatsoenlijke boxen kunt kopen? De ketens verkopen de gewone merken, Akai, Sony, dat soort dingen. Niet echt slecht, maar ook niet geweldig.

Dit gaat volgens mij voornamelijk over de geluidskwaliteit en niet zo zeer over de duurzaamheid. Ik heb boxen van pioneer met een doorsnee prijsklasse die ik al ruim tien jaar heb. De geluidskwaliteit is misschien wel wat minder. De doorsnee consument zit niet op professionele apparatuur te wachten. Dat dwingt de richtlijn ook niet af. Volgens mij gaan de boxen van de merken die opnoemt wel minimaal twee jaar mee.

Quote:
Het punt is dat de Europese richtlijn hier niet in is voorzien.

Wat zou je er nog op willen aanvullen?

Vind je nog altijd dat richtlijnen een aanbeveling zijn en dus geen enkele verplichting bevatten, nu ook roro beweerd dat "er in een richtlijn zgn. minimumvereisten zijn opgenomen welke door de lidstaat minimaal in hun wetgeving moet zijn opgenomen"?

Mijn punt is:

De Europese richtlijn is er gekomen om in heel Europa de dezelfde regels te laten gelden en dat de fabrikanten worden gedwongen om duurzame kwaliteitsproducten te produceren.

Er zijn echter ook fabrikanten die dat dus niet doen en leveren hele goedkope wegwerpproducten.
Wat er dan gebeurd is dat de consument die dan voornamelijk kopen en de duurzame producten links laten liggen en niet kopen.

Het gevolg daarvan is dat wat Europa wilt bereiken, dus niet bereikt wordt, omdat de fabrikanten die precies doen wat Europa met de richtlijn wilt bereiken geen toekomst hebben.

Hier regeerd niet Europa met hun richtlijnen, maar de consument met hun koopgedrag.

Want zolang er winkels zijn die troep verkopen en fabrikanten die goedkope troep leveren, duiken de consumenten daar op af als bijen op honing.

De rest moet dan wel met de kwaliteit en duurzaamheid omlaag gaan, om te kunnen overleven.

En je kunt met die regels wel willen gaan dwingen, maar de consumenten kijken daar niet na, alleen wie het goedkoopste is.

Dus dan heb je aan die Europese richtlijnen totaal niks.

maar misschien heb je over het hoofd gezien dat een gebruiksvergoeding een aanbetaling is.

Dat niet.

Met die aanbetaling bedoelde ik de eigen bijdrage van het vruchtgebruik.

Dat is iets waar Nederland volgens mij ook een andere mening heeft ten opzichte van Europa.

Kijk maar eens naar stereoinstallaties. Hoeveel winkels zijn er waar je de goede merken kan kopen? (NAD, Yamaha, Denon, enzovoorts)? Waar je fatsoenlijke boxen kunt kopen? De ketens verkopen de gewone merken, Akai, Sony, dat soort dingen. Niet echt slecht, maar ook niet geweldig.


Dit gaat volgens mij voornamelijk over de geluidskwaliteit en niet zo zeer over de duurzaamheid. Ik heb boxen van pioneer met een doorsnee prijsklasse die ik al ruim tien jaar heb. De geluidskwaliteit is misschien wel wat minder. De doorsnee consument zit niet op professionele apparatuur te wachten. Dat dwingt de richtlijn ook niet af. Volgens mij gaan de boxen van de merken die opnoemt wel minimaal twee jaar mee.

Kijk, heel langzaam komen we dus op het punt waar het om gaat. Want waarom is de geluidskwaliteit van goedkope merken minder dan van dure merken? Omdat er kwalitatief mindere compontenten, dunnere kabels, enzovoorts worden gebruikt. En dat vertaalt zich in een mindere geluidsweergave. Wat voor veel mensen inderdaad niet zo'n probleem is, omdat ze nog nooit een goede installatie hebben gehoord. En dus ook niet weten wat er mogelijk is.

Dat ook goedkope boxen lang mee kunnen gaan is niet zo vreemd, want behalve staan of liggen of hangen en geluid produceren hoeven ze niet zo heel veel te doen. Waarbij veel mensen het niet eens in de gaten hebben als de geluidskwaliteit minder gaat worden.

Wil je iets goeds? Dan zul je moeten betalen. Wil je niet betalen? Dan krijg je gewoon minder kwaliteit.

Datzelfde geldt voor de computers van BBCS. Wil je een goedkope computer? Kan meneer, we stoppen er gewoon kwalitatief minder goede spullen in. Dat is dus de reden dat mijn broer absoluut niet aan particulieren levert. Teveel gezeik. En waarom hij kabels zelf maakt. Dan weet hij dat het goed is.

Simpel.

Datzelfde geldt voor de computers van BBCS. Wil je een goedkope computer? Kan meneer, we stoppen er gewoon kwalitatief minder goede spullen in.

En om vervolgens achteraf beginnen te zeuren dat de kwaliteit minder is.

En dat bedoel ik nu.

Als men een goedkope wegwerpproduct koopt met een mindere kwaliteit, moet men achteraf niet beginnen te zeuren dat de kwaliteit minder is. En dat doet men wel.

Net als de garantieperiodes.

Bij de goedkope printers is standaard de garantieperiode 12 maanden en bij de dure 24 of 36 maanden.

Dus als je een goedkope printer koopt met 12 maanden garantie, moet je achteraf niet gaan zeuren dat je printer na 13 maanden kapot gaat.

Je wist het tijdens de koop.
Ben je het er niet mee eens, koop dan het product niet.
Zo simpel is het.

En de reden dat er maar 12 maanden garantie wordt gegeven is logisch, omdat de fabrikant na die 12 maanden de goede werking niet kan garanderen.