[ archief ] Pixelgarantie tft monitoren (volgens de "Completer"

[ikbenik]

The standard ISO 13406-2 is a component of the TUEV ergonomics examination and defines the LCD specific ergonomics standards. One of the quality criteria of the ISO standard is the pixel error tolerance. In the case of pixel faults it concerns one technologically and technically caused itself characteristic of LCD monitors. At a large number of cells, which have the current LCD of monitors, the possibility exists that individual cells can exhibit an fault and permanently switched on or off. The result is constantly bright or black pixels. The standard ISO 13406-2 provides here for transparency and gives the customer and the manufacturer a clearly defined and thus comparable warranty claim definition, in which the pixel fault classes are given. The number and positioning of pixel faults define the basis pixel faults of a warranty claim. An overview of the pixel fault classes and types offers the following excerpt from the standard ISO 13406-2.

[ikbenik]

Een goede uitleg over pixelfouten en wat is toegestaan zie:

http://www.jurofoon.nl/nieuws/print.asp?id=2539

Technische normen
TFT-monitoren worden geproduceerd volgens kwaliteitsnormen die zijn vastgelegd in ISO-norm 13406-2. Dit is geen juridische norm waar consumenten zich rechtstreeks op kunnen beroepen, maar het is een technische norm waaraan producenten zich vrijwillig houden. Je kunt onderscheid maken tussen een defecte zwarte pixel die niet meer oplicht, een witte pixel die niet meer van kleur verandert en een defecte subpixel waarbij een van de kleuren rood, groen of blauw defect is. Over het algemeen stoort een heldere witte pixel meer dan een donkere.

Monitoren worden in verschillende klassen ingedeeld. De hoogste kwaliteit biedt foutklasse I die stelt dat een monitor geen enkele pixelfout mag bevatten. Foutklasse II staat 2 defecte pixels of 5 defecte subpixels per miljoen toe. Volgens klasse III zijn fouten in 5 witte pixels, 15 zwarte pixels of 50 subpixels toegestaan. Bij monitoren van klasse IV ligt de norm op 50 witte, 150 zwarte of 500 subpixels. De betreffende monitor is van klasse II en voldoet met één pixelfout dus nog steeds aan de technische normen.

Waarschuwing voor pixelfouten
Een winkelier moet de consument vóór aankoop duidelijk maken dat een monitor van een bepaalde kwaliteitsklasse een aantal pixelfouten mag bevatten. Dat kan mondeling of bijvoorbeeld met een specificatiekaartje in de winkel, als het maar in duidelijke termen gebeurt. Een verwijzing als "deze monitor voldoet aan de ISO-norm 13406-2" is voor een gemiddelde consument onbegrijpelijk. Maar als er voor mogelijke pixelfouten is gewaarschuwd en als het aantal foute pixels binnen de technische normen blijft, zoals in dit geval, kun je als consument niet zeggen dat de monitor niet voldoet.

Dat de verkoper moet waarschuwen voor pixelfouten is bevestigd door de toenmalige Geschillencommissie Computers in een uitspraak van 10 september 2001. Een consument had een klacht ingediend over een laptop die hij had aangeschaft waarvan één pixel defect bleek. Volgens de commissie kan de consument stellen dat het gekochte artikel niet voldoet aan hetgeen hij op grond van de koopovereenkomst mocht verwachten als de verkoper niet nadrukkelijk heeft gewezen op de mogelijkheid dat de monitor enkele foute pixels kan vertonen. Juristen zeggen dat er sprake is van "non-conformiteit" wanneer een product niet aan de koopovereenkomst voldoet. De verkoper moet dan aannemelijk maken dat hij wél de juiste inlichtingen heeft verstrekt, wat niet eenvoudig is.

In dit geval voldoet je monitor met één foute pixel aan de technische norm. Of je juridisch iets kunt ondernemen hangt er dus vanaf of er van tevoren is gewaarschuwd voor mogelijke kleine gebreken. Als dat niet is gebeurd, zou de winkelier de monitor moeten repareren of vervangen door een ander exemplaar.

[magel725]

Dat is precies wat ik al zei en dat bewijst het ongelijk van alfatrion.

Daarbij heb ik nog één kanttekening: jurisprudentie is geen wet, noch kan het daarvoor gebruikt worden. Iets wat alfatrion hier telkens probeert.

[ikbenik]

jurisprudentie is niets anders dan een uitzondering op de wetsregels.

Dus vrijstelling van die regels.

[ikbenik]

Daarbij heb ik nog één kanttekening: jurisprudentie is geen wet, noch kan het daarvoor gebruikt worden. Iets wat alfatrion hier telkens probeert.

Volgens de wetsboeken is het zo dat het product die eigenschappen heeft uitgaand op de uitspraken van de winkelier tijdens de koop.

Wetboek 7, Artikel 24
1. Indien op grond van een consumentenkoop een zaak is afgeleverd die niet de eigenschappen bezit die de koper op grond van de overeenkomst mocht verwachten, heeft de koper jegens de verkoper recht op schadevergoeding overeenkomstig de afdelingen 9 en 10 van titel 1 van Boek 6.

2. Bestaat de tekortkoming in een gebrek als bedoeld in afdeling 3 van titel 3 van Boek 6, dan is de verkoper niet aansprakelijk voor schade als in die afdeling bedoeld, tenzij

a. hij het gebrek kende of behoorde te kennen,

b. hij de afwezigheid van het gebrek heeft toegezegd of

c. het betreft zaakschade terzake waarvan krachtens afdeling 3 van titel 3 van Boek 6 geen recht op vergoeding bestaat op grond van de in die afdeling geregelde franchise, onverminderd zijn verweren krachtens de afdelingen 9 en 10 van titel 1 van Boek 6.


3. Indien de verkoper de schade van de koper vergoedt krachtens lid 2 onder a of b, is de koper verplicht zijn rechten uit afdeling 3 van titel 3 van Boek 6 aan de verkoper over te dragen.

Wetboek 7, Artikel 17
1. De afgeleverde zaak moet aan de overeenkomst beantwoorden.

2. Een zaak beantwoordt niet aan de overeenkomst indien zij, mede gelet op de aard van de zaak en de mededelingen die de verkoper over de zaak heeft gedaan, niet de eigenschappen bezit die de koper op grond van de overeenkomst mocht verwachten. De koper mag verwachten dat de zaak de eigenschappen bezit die voor een normaal gebruik daarvan nodig zijn en waarvan hij de aanwezigheid niet behoefde te betwijfelen, alsmede de eigenschappen die nodig zijn voor een bijzonder gebruik dat bij de overeenkomst is voorzien.

Dus volgens de Wetboeken is het een keiharde feit dat als de winkelier tijdens de koop heel duidelijk heeft aangegeven (mondeling of schriftelijk) dat het scherm of notebook aan de ISO-norm 13406-2 voldoet en dat deze norm van toepassing is, dan kan de consument achteraf niet zeuren dat hij het er niet mee eens is en dat de winkelier zich aan de ISO-norm 13406-0 norm moet houden.

Ik ken de uitspraak van die geschillencommissie.
Echter uitgaand op de regels van de wetboeken is dus de uitspraak van die geschillencommissie ongeldig en dus kan hier geen rechten aan ontleend worden.

Want die commissie doet uitspraken die in tegenstrijd zijn met de wetsboeken.

Nu wordt er wel een beroep gedaan op het jurisprudentie van deze regels.

Dus in het kort betekent dat, dat de consument op dit vlak zich niet aan het wetboek 7 en artikelen 17 en 24 hoeven te houden.

Met andere woorden:
In de wetsboeken is bepaald dat de producteigenschappen door de winkelier worden bepaald en dat bij jurisprudentie dit betekent dat niet de fabrikant of winkelier de eigenschappen bepalen, maar de consument.

En dat kan nooit het geval zijn.

Dus de wetsregels hebben bepaald dat als de winkelier duidelijk heeft aangegeven dat er pixelfouten in het scherm mogen voorkomen, dat je als consument achteraf niet kunt beroepen dat de consument eist dat er géén pixelfouten in het scherm mogen zitten.

Met dat jurisprudentie gedoe wordt er dus keihard gezegd dat de wetsregels niet voor de consument gelden en dat de consument een scherm uit de ISO-norm 13406-0 klasse mag eisen, terwijl de fabrikanten en winkelieren tijdens de koop zeggen dat de ISO-norm 13406-2 van toepassing is.

Moet ik nog duidelijker zijn?

[Bulldog14]

'T is simpel Alfa. Als de fabrikant bepaalt dat er "x" aantal pixel fouten mag inzitten dan moet de klant er mee leven. De winkelier en de fabikant hoeft de klant verder niet te helpen. Einde discussie.

Het is natuurlijk zo dat de fabrikant zal af en toe een uitzondering maken om een klant/winkelier uit de probleemen te helpen. Maar dat hangt van de situatie af. Ik geef toe dat met deze sort issues er is een grote "grijze gebied" waarvan deze discussies kan aanstaan. Een eerlijk fabrikant/winkel zal de klant de voordeel van de twijfel geven en geen misbruik maken van de "grijze gebied". Er zijn fabrikanten/winkels die wel misbruik van de "grijze gebied". Ik heb bemiddeld voor bijde kanten, winkelier en klant.

Uit mijn ervaring het komt simpel op wat oude principes neer. In theory de consument moet kunnen verwachten dat hij gelijk service overal kan krijgen. De realitiet is dat de service niveau is groot tussen een "Hong Wong" merk monitor en een bekende merk bijvoorbeeld. In andere woorden, vraag om de service/retour voorwardes voor dat je iets koopt. Gewoon common sense gebruiken, en de consument zal een eind verder komen.

[jijbak]

Wat wordt er allemaal belachelijk gerefereerd aan ISO-normen! Alsof een consument dat interesseert. Verkopers moeten gewoon duidelijk zijn in wat een consument mag verwachten en het alleen noemen van een ISO-norm is dat zeker niet.

Bottom line is dat een winkelier moet kunnen bewijzen dat de consument vóór de overeenkomst (door hem) op de hoogte is gesteld van het feit dat hij een scherm koopt waarvan een aantal pixels misschien niet werkt. Ik geloof er helemaal niets van dat winkeliers (en al helemaal slechte als ikbenik niet) dat een consumenten vertellen, simpelweg omdat ze dan niets denken te verkopen.

En wat jurisprudentie betreft (ook een bindend advies van een geschillencommissie is jurisprudentie): dit is een UITLEG van wettelijke bepalingen en nadrukkelijk géén uitzondering op wettelijke regels zoals ikbenik wil doen geloven.

Ik ken de uitspraak van die geschillencommissie.
Echter uitgaand op de regels van de wetboeken is dus de uitspraak van die geschillencommissie ongeldig en dus kan hier geen rechten aan ontleend worden.

Ik ken die uitspraak ook en die is volstrekt juist omdat de verkoper niet kon of wilde bewijzen dat hij had gewezen op de mogelijkheid van defecte pixels. De consument stelde dus volgens de commissie terecht dat hij dat niet had hoeven te verwachten en dat staat ook zo in de wet, zie lid 1 van artikel 24 boek 7 BW.

Want die commissie doet uitspraken die in tegenstrijd zijn met de wetsboeken.

Niet dus, zie boven

Nu wordt er wel een beroep gedaan op het jurisprudentie van deze regels.

Dus in het kort betekent dat, dat de consument op dit vlak zich niet aan het wetboek 7 en artikelen 17 en 24 hoeven te houden.

Ook onzin, zoals je wel vaker uitkraamt. De uitspraak van de geschillencommissie is correct en niet meer of minder dan een uitleg van wat die verwachtingen dan wel mogen zijn..

Met andere woorden:
In de wetsboeken is bepaald dat de producteigenschappen door de winkelier worden bepaald en dat bij jurisprudentie dit betekent dat niet de fabrikant of winkelier de eigenschappen bepalen, maar de consument.

En dat kan nooit het geval zijn.

Neehee, beter lezen. Het gaat om de gerechtvaardigde verwachting van de consument op basis van onder andere de mededelingen van fabrikant en winkelier.

Maar goed, jij hebt een dusdanig dik bord voor je hoofd dat ook dit je vermoedelijk niet zal doen inzien dat je weer eens ongelijk hebt.

[magel725]

Wat wordt er allemaal belachelijk gerefereerd aan ISO-normen! Alsof een consument dat interesseert.

Als ik spul koop ben ik geinteresseert in de kwaliteit ervan ja. Hoe kan je dat dan belachelijk noemen?!?

Verkopers moeten gewoon duidelijk zijn in wat een consument mag verwachten en het alleen noemen van een ISO-norm is dat zeker niet

Waar. Zo moeten klanten ook duidelijk zijn in wat ze verwachten. Alleen het noemen van "ik zoek een scherm" is dat zeker niet.

Bottom line is dat een winkelier moet kunnen bewijzen dat de consument vóór de overeenkomst (door hem) op de hoogte is gesteld van het feit dat hij een scherm koopt waarvan een aantal pixels misschien niet werkt.

Beter goed verzonnen dan slecht gekopieerd.

Ik geloof er helemaal niets van dat winkeliers (en al helemaal slechte als ikbenik niet) dat een consumenten vertellen

Vooralsnog ken jij ikbenik niet, behalve van dit forum, neem ik aan. Dan kun je net zo goed je beschuldigingen laten voor wat ze zijn; verzinsels. Wat jij gelooft doet er namelijk niet veel toe. Ben jij dan nu een slechte klant als ik dat geloof?

En wat jurisprudentie betreft (ook een bindend advies van een geschillencommissie is jurisprudentie): dit is een UITLEG van wettelijke bepalingen en nadrukkelijk géén uitzondering op wettelijke regels zoals ikbenik wil doen geloven

Dat zegt iedereen hier. Dat jij het met een STANDPUNT niet eens bent zegt namelijk weer niets over het PUNT zelf.

Maar goed, jij hebt een dusdanig dik bord voor je hoofd dat ook dit je vermoedelijk niet zal doen inzien dat je weer eens ongelijk hebt.

Misschien moet je eens in de spiegel kijken, voordat je begint te beschuldigen. Je kunt ikbenik ervan beschuldigen soms langdradig te zijn, of soms een rijtje posts achter elkaar te posten (dus 10 posts van ikbenik onder elkaar) met dezelfde inhoud, terwijl er ook een edit knop onder de berichten staat. Dit soort zaken kun je hem van beschuldigen en dat is ook voor iedereen controleerbaar. Dat je vervolgens begint te mekkeren over wie een slechte winkelier of klant is en wie er een dik bord voor zijn kop heeft is maar een ding; een zielige manier van discussieren. Ook voor iedereen controleerbaar.

Ga eens in op de inhoud zoals het middenstuk van je post en blijf daarbij. Dan is praten met je een stuk aangenamer.

[ikbenik]

Neehee, beter lezen. Het gaat om de gerechtvaardigde verwachting van de consument op basis van onder andere de mededelingen van fabrikant en winkelier.

Tegenwoordig is het woord van de winkelier of fabrikant niet van toepassing, maar de uitspraken en de meningen van de consumentenorganisaties.

Wat wordt er allemaal belachelijk gerefereerd aan ISO-normen! Alsof een consument dat interesseert. Verkopers moeten gewoon duidelijk zijn in wat een consument mag verwachten en het alleen noemen van een ISO-norm is dat zeker niet.

Ik leg altijd uit wat die ISO-norm inhoudt en dat die van toepassing is.

Ik ken die uitspraak ook en die is volstrekt juist omdat de verkoper niet kon of wilde bewijzen dat hij had gewezen op de mogelijkheid van defecte pixels. De consument stelde dus volgens de commissie terecht dat hij dat niet had hoeven te verwachten en dat staat ook zo in de wet, zie lid 1 van artikel 24 boek 7 BW.

Waar het hier om gaat is dat de fabrikant en winkelier duidelijk aangeven dat de ISO-norm 13406-2 gehanteerd worden.
Die geschillencommissie doet als uitspraak dat je als consument alleen een scherm die aan de ISO-norm 13406-0 mag verwachten en eisen.
Dus de geschillencommissie bepaald in dit geval de producteigenschappen en wat je ervan mag verwachten.
En aangezien dat de winkeliers en fabrikanten de ISO-norm 13406-2 hanteren, is de uitspraak in tegenstrijd met de wetsregels.

Ik geloof er helemaal niets van dat winkeliers (en al helemaal slechte als ikbenik niet) dat een consumenten vertellen, simpelweg omdat ze dan niets denken te verkopen.

Ik geef aan de klanten gewoon aan dat de schermen aan de ISO-norm 13406-2 norm voldoen en ik geef ook heel duidelijk aan wat deze norm inhoudt! Ik geef ook aan wat ze van een scherm mogen verwachten.
Ik geef duidelijk aan wat de werkelijke eigenschappen van het scherm zijn en wat de klanten ervan mogen verwachten.
Hierbij zal ik niet zeggen wat de klanten graag willen horen. Dus ik zal het niet mooier maken dan het werkelijk is.
Ben ik dan een slechte verkoper?
Absoluut niet!

En wat jurisprudentie betreft (ook een bindend advies van een geschillencommissie is jurisprudentie): dit is een UITLEG van wettelijke bepalingen en nadrukkelijk géén uitzondering op wettelijke regels zoals ikbenik wil doen geloven.

Als volgens de wetsregels de fabrikant en de winkelier de producteigenschappen worden bepaald en dat die geschillencommissie hierop een totale andere uitspraak doet, dan klopt het wel degelijk wat ik gezegd heb.

Dus als de fabrikant en winkelier bepaald hebben dat de schermen aan de ISO-norm 13406-2 norm moeten voldoen en dat de geschillencommissie bepaald heeft dat de schermen aan de de ISO-norm 13406-0 norm moeten voldoen, dan hebben de fabrikant en de winkelier gelijk en de geschillencommissie niet.
Volgens de wetsregels bepalen de fabrikant en winkelier aan welke ISO norm dat het scherm moeten voldoen en niet de geschillencommissie.

Daarbij wil ik wel opmerken hoe die geschillencommissie aan die uitspraak is gekomen:
De geschillencommissie heeft diverse schermen getest die onder de ISO-norm 13406-2 norm vielen en er werden geen defecten opgemerkt. Dus ondanks dat de fabrikant en winkelier aangaven dat de schermen aan de ISO-norm 13406-2 norm voldoen, waren zij van mening dat omdat er géén defecten aangetroffen werden, dat er hierdoor altijd schermen uitgeleverd mogen alleen uit de ISO-norm 13406-0 norm.

En dat is in tegenstrijding met de wetsregels.
Nogmaals:
De fabrikanten en winkeliers bepalen welke ISO klasse van toepassing is en niet de geschillencommissie.

[jijbak]

Om eerst eens op het laatste in te gaan: de geschillencommissie heeft absoluut geen drie schermen getest; deze doet namelijk uitspraak op basis van dit specifieke probleem. Dus consument A met scherm X. Het zou kunnen dat er een onafhankelijk deskundigenrapport is uitgebracht in deze zaak maar ook daarin zullen geen drie schermen zijn getest, hoogstens wederom scherm X.

Het ging misschien zijdelings over wat fabrikant en winkelier als norm hanteren maar het punt waar het echt om ging, was of de winkelier de consument had ingelicht over de mogelijkheid dat een aantal pixels niet werkte.
Als de consument iets was verteld of goed leesbaar duidelijk gemaakt op bijvoorbeeld de doos van het scherm, had hij de afweging kunnen maken of hij dat risisco wilde lopen of niet. Als dat niet was gebeurd, mocht hij er op vertrouwen dat alle pixels werkten, mede gezien de huidige stand van de techniek.
Waarom zetten fabrikanten niet heel groot op hun verpakkingen hoeveel niet werkende pixels een consument bij dat specifieke scherm moet accepteren?

In de praktijk, zie ook (volgens mij het voorbeeld van Mycom) hierboven ergens, zie je steeds meer winkeliers die handelen naar de uitspraak in die zaak van de geschillencommissie. Kwestie van goede afspraken maken met fabrikanten, lijkt me.

En je mening over het feit dat consumentenorganisaties boven de wet staan, wordt enigszins lachwekkend.

@magel
Kwaliteit OK, maar een ISO-norm zegt 99% van de consumenten helemaal niets.

Klanten mogen best zeggen dat ze 'een scherm zoeken'. Een winkelier kan dan vervolgens doorvragen en aangeven wat hij kan leveren en wat de voordelen van een duur scherm boven een goedkoop scherm zijn en wat de te tolereren pixeluitval is.
Of hij kan een willekeurig scherm meegeven, niets zeggen en dan het risico lopen dat hij het bokkie is bij een rechter of geschillencommissie.

En inderdaad ken ik ikbenik volgens mij niet (tenzij hij een winkelier in de buurt is) maar uit zijn posts spreekt een dusdanige frustratie over en af en toe hekel aan klanten/consumenten dat hij nooit een goede verkoper kan zijn

En ikbenik, kijk maar eens op de site www.sgc.nl en zoek eens bij uitspraken van verschillende commissies. Dan kun je heel wat van je berichten aanpassen tenzij je natuurlijk blijft beweren dat het allemaal een complot van alle instanties in NL is tegen winkeliers

[ikbenik]

En inderdaad ken ik ikbenik volgens mij niet (tenzij hij een winkelier in de buurt is) maar uit zijn posts spreekt een dusdanige frustratie over en af en toe hekel aan klanten/consumenten dat hij nooit een goede verkoper kan zijn

Als ik aangeef dat de producteigenschappen door de fabrikant/winkelier bepaald wordt en niet door de consument.

Of dat ik aangeef dat de garantieperiode bepaald wordt door de winkelier en niet door de consument of wie dan ook.

Dan spreek ik me niet negatief uit over de consument.
Ik zeg alleen wat de wet zegt.
De reden dat ik het aangeef is simpel.
Ik hoor wel eens consumenten en ook consumentenorganisaties die keihard beweren dat de garantieperiode, de garantiecondities en de producteigenschappen door de consument bepaald wordt.

Er zijn steeds meer consumenten die keihard beweren dat ze het recht hebben om een product die gewoon in de winkel gekocht is altijd binnen 7 dagen na aankoop zonder opgave van reden terug kunnen brengen en dat de winkelier dan verplicht is om het product terug te nemen en het geld terug te geven.

Is ook totaal niet waar.

Spreek ik me dan negatief uit over de consument?

Tuurlijk niet.

[ikbenik]

In de praktijk, zie ook (volgens mij het voorbeeld van Mycom) hierboven ergens, zie je steeds meer winkeliers die handelen naar de uitspraak in die zaak van de geschillencommissie. Kwestie van goede afspraken maken met fabrikanten, lijkt me.

Als grote keten met veel zaken, heb je gewicht in de schaal te leggen.
Ik als kleine zelfstandige totaal niet.

Daar zit ook een heel groot verschil.

[ikbenik]

Waarom zetten fabrikanten niet heel groot op hun verpakkingen hoeveel niet werkende pixels een consument bij dat specifieke scherm moet accepteren?

Simpel, omdat als de concurrent dat niet doet en hun wel, dat dan hun schermen niet verkocht worden.

Let wel:

Op dit moment is het een keiharde feit als een fabrikant de werkelijke cijfers en informatie geeft, dat hun producten dan bijna niet verkocht worden.

Daar komt ook nog bij dat er ook winkeliers het veel mooier brengen dan het werkelijk is. De zogenaamde gladde verkooppraatjes.
De dozenschuivers willen het zo hebben.

En waarom zouden de fabrikanten dat dan doen?
Als ze misstappen maken zijn ze toch niet aan te pakken.
Want dan krijgen de winkeliers altijd de klappen. Dus vandaar dat ze steeds meer nergens naar kijken.
En als éénling kan ik geen rechtzaken tegen de fabrikanten beginnen. Is voor mij totaal onbetaalbaar.

[RobertIon]

Doordat er zoveel te lezen is, heb ik ook niet alles gelezen.
Maar bij het kopen van een tft scherm of plasma scherm is het belangrijjk om te kijken welk monitor algeheel goed staat aangeschreven. Doe dus eerst een onderzoek naar de kwaliteit van een monitor (product), alvorens je iets koopt.
Zelf heb ik ook een onderzoek gedaan naar tft schermen. Ben bij verschillende winkels geweest. Bij elke winkel heb ik gevraagd hoe de kwaliteit van het product is, zelf wist ik al hoe de kwaliteit van het product was. Ik wilde kijken of de winkelier ook wist wat hij verkoopte. Ik heb dus ook bij elke winkel gevraagd hoe zij met pixelgarantie omgingen. De ene winkel ging er heel goed mee om, en gaf aan als er binnen een termijn van 3 maanden pixelverlies zou optreden, het scherm direct omgeruild zou worden. Pixelverlies treed binnen 3 maanden op, dit is dan echt fabrikagefout.
Als de winkelier weinig garantie geeft over pixelverlies. Geef dan aan dat je de tft scherm in de winkel wil testen op pixelverlies. Je kunt dan direct zien of er dode pixels zijn. Probeer een overeekomst te sluiten met de winkelier om een pixelgarantie.

[ikbenik]

Ik heb dus ook bij elke winkel gevraagd hoe zij met pixelgarantie omgingen.

Puur juridisch gezien bestaat de pixelgarantie niet.

Dus een winkelier hoeft deze ook niet te verstrekken.

[jijbak]

Puur juridisch gezien bestaat een tft-scherm ook niet. Maar een winkelier of fabrikant KAN een pixelgarantie verstrekken dus is het verstandig er naar te vragen als weldenkend consument

[ikbenik]

Een pixelgarantie is geen garantie waar je recht op hebt.

Dus een winkelier is niet verplicht om een pixelgarantie af te geven.

Maar een winkelier of fabrikant KAN een pixelgarantie verstrekken dus is het verstandig er naar te vragen als weldenkend consument

Vragen wel, eisen niet.

[jijbak]

Volgens de geschillencommissie gelukkig wel (achteraf en vanwege een informatiegebrek bij de winkelier)

[ikbenik]

Volgens de geschillencommissie gelukkig wel (achteraf en vanwege een informatiegebrek bij de winkelier)

Maar als de winkelier wel de goede informatie geeft weer niet.

[jijbak]

Gevonden!

Geen idee waarom ikbenik dit een onbegrijpelijke en zelfs onwettige uitspraak vindt...

De commissie heeft het volgende overwogen.
Op basis van de inhoud van het deskundigenrapport moet worden aangenomen dat in elk geval vanaf de tweede helft van het jaar 2000 de stand der techniek zodanig is, dat een consument bij aanschaf van een TFT-beeldscherm niet langer zonder meer bedacht moet zijn op pixelfouten in een dergelijk beeldscherm. Bij de beantwoording van de vraag welke eigenschappen de koper van een dergelijk beeldscherm op grond van de overeenkomst mocht verwachten, dient derhalve aangenomen te worden dat dat in elk geval een beeldscherm is waarin geen pixelfouten voorkomen. Komt er toch een pixelfout voor in het beeldscherm, dan dient dat in beginsel als een gebrek aan het scherm te worden beschouwd.

Wil de ondernemer uitsluiten dat de consument zich met succes beroept op non-conformiteit van het gekochte (artikel 7:17, lid 2 BW), dan is het aan de ondernemer om de geïnteresseerde koper vóór aankoop op de hoogte te stellen van het bestaan van de kans op pixelfouten in dergelijke schermen en van de daarmee samenhangende beperking van de aansprakelijkheid voor herstel van een dergelijk gebrek. Om een beroep op non-conformiteit met succes te weerleggen, zal de ondernemer moeten aanvoeren dat zij deze inlichtingen heeft verstrekt en zal zij dat, indien de consument dat betwist, ook aannemelijk hebben te maken. Blijkens mededeling van de ondernemer is in de onderhavige zaak geen van deze feiten vóór aankoop van de laptop aan de consument medegedeeld.

De consument had derhalve een goede reden om te klagen, toen hij ontdekte dat het beeldscherm een pixelfout vertoonde. Naar niet is weersproken, heeft hij dat zeer kort na de aankoop, in elk geval binnen acht dagen, ook gedaan, waarbij hij heeft verzocht om de laptop te ruilen tegen een goede. De ondernemer heeft dat geweigerd.