Radar

BBCS,

Jij bent als winkelier aanspreekpunt voor de consument.

Klopt.

Jij hebt wettelijk gezien de verantwoording voor het uitvoeren van de garantie.

Klopt ook.

Maar vergeet niet dat als een fabrikant geen onderdelen beschikbaar stelt, dat ik dan de laptop niet kan repareren.

En als ik dan wettelijk verplicht ben om de reparatie uit te voeren, gaat dat dus niet, omdat ik dan geen onderdelen heb om mee te repareren.

Vergeet niet dat de keten niet is tussen de consument en de winkelier, de keten is vanaf de fabrikant tot aan de consument.

Al heeft de consument niet direct iets met de fabrikant te maken, de winkelier wel en de winkelier is ook afhankelijk van de fabrikant.

En dat probeer ik dus steeds aan jouw verstand te brengen, maar jouw zeggen is dat het in de wereld alleen om de consument draait en dat is dus niet zo. In de wereld draait het niet alleen om de schakel tussen de winkelier en consument. In de wereld gaat het om de gehele keten, vanaf de fabrikant tot aan de consument.

En als bijvoorbeeld HP geen moederborden van laptops verstrekt en dat er ook totaal niet aan te komen is, dan kan de winkelier wel verplicht worden om het moederbord te vervangen, maar als hij dat moederbord niet kan bestellen, valt er ook niks te vervangen.

Wettelijk verplicht of niet. Zonder een nieuwe moederbord valt er dus niks te vervangen.
En daar heeft Honda dus heel erg gelijk in:

De feitelijk slecht en onduidelijk geregelde service bij compters - bv ook de vraag wie verantwoordelijk is voor wat - roept zowel bij Computer-gebruikers als bij Computer-verkopers en -reparateurs heel vervelende en stressvolle situaties op. Het wordt hoog tijd dat hierop van hogerhand aktie wordt ondernomen.

De feitelijk slecht en onduidelijk geregelde service bij compters - bv ook de vraag wie verantwoordelijk is voor wat - roept zowel bij Computer-gebruikers als bij Computer-verkopers en -reparateurs heel vervelende en stressvolle situaties op. Het wordt hoog tijd dat hierop van hogerhand aktie wordt ondernomen.

Diverse consumentenorgansaties, waaronder de consumentenbond, en de consumentenaurotiteit hebben aan de consumenten voorlichting gegeven aan consumeten van hun rechten (en plichten). Voor winkeliers komen herhaaldelijk berichten dat zij de wet niet kennen. Van wat ik van de consumentenaurotiteit heb begrepen gaan ze nu de winkelier voorlichten. Daar moeten we overgens geen grote verwachtingen bij hebben, ze hebben een beperkt bugdet.

Vergeet niet dat de keten niet is tussen de consument en de winkelier, de keten is vanaf de fabrikant tot aan de consument.

Al heeft de consument niet direct iets met de fabrikant te maken, de winkelier wel en de winkelier is ook afhankelijk van de fabrikant.

En dat probeer ik dus steeds aan jouw verstand te brengen, maar jouw zeggen is dat het in de wereld alleen om de consument draait en dat is dus niet zo. In de wereld draait het niet alleen om de schakel tussen de winkelier en consument. In de wereld gaat het om de gehele keten, vanaf de fabrikant tot aan de consument.

Fout BBCS vaut helemaal vaut



Er is uitgebreid ter sprake gekomen dat de winkelier aanspreekpunt is, dat de winkelier zich niet zomaar op overmacht kan beroepen.

Het niet leveren van de fabrikant is niet automatisch overmacht voor de winkelier

In de wereld gaat het om de gehele keten

Helemaal verkeerd BBCS helemaal

We praten hier over consumentenrecht, dus de aansprakelijkheid.

Die is door de koopovereenkomst tussen consument en winkelier bij de winkelier terecht gekomen.

Ik begrijp hoe anders jij het wil zien, maar het BW is duidelijk en expliciet in deze.

En het BW is geen stoffig wetboek, maar zeer actueel en up to date

Ik denk dat BBCS bedoelt te zeggen dat de politiek oog moet hebben voor de hele keten.

Ik denk dat BBCS bedoelt te zeggen dat de politiek oog moet hebben voor de hele keten.

Ik begrijp dat dit een droom is van BBCS, maar voorlopig heeft hij te maken met de wettelijke bepalingen van het BW.

Ik ben het in een aantal zaken zeker met hem eens, maar zolang hij als "zielige" detaillist/winkelier om de hete brij blijft draaien, krijgt hij van mij tegengas.

Ik denk dat BBCS bedoelt te zeggen dat de politiek oog moet hebben voor de hele keten.

Juist!

Kijk, voor de CONSUMENT is het gemakkelijk, omdat die maar ÉÉN aanspreekpunt heeft, en dat is de winkelier.

Echter houdt daar de keten niet op.

De winkelier heeft met de consument EN met de fabrikant te maken.

Daarbij kan de winkelier alleen goede service en garantieafwikkelingen verzorgen als hij daarbij ook de medewerking van de fabrikanten krijgt.

Anders zou het betekenen dat anders de producten nooit gerepareerd kunnen worden en dat dan de consument dan altijd zijn geld terug moet krijgen.

En dan zijn we wel totaal verkeerd bezig.

Want een laptop moet gewoon te repareren zijn. Of dit nu in de garantieperiode is of niet, doet er niet toe.

Ik begrijp trouwens niet waarom dat Puma zo reageerd.

Kijk, zoals ik het voorstel, gaat de consument er alleen maar op vooruit, dus begrijp ik niet waarom dat hij alleen naar de wetsregels kijkt en verder niet.

Laat ik dit zeggen puma, dat een bedrijf voeren meer is dan alleen naar de wetsregels kijken!

Ik begrijp dat dit een droom is van BBCS, maar voorlopig heeft hij te maken met de wettelijke bepalingen van het BW.

En met de fabrikanten.

Zolang die de onderdelen niet beschikbaar stellen, kan ik die wetsregels niet uitvoeren.

Quote:
In de wereld gaat het om de gehele keten

Helemaal verkeerd BBCS helemaal

We praten hier over consumentenrecht, dus de aansprakelijkheid.

Er zijn meer rechten dan alleen het consumentenrecht!!!!

Die is door de koopovereenkomst tussen consument en winkelier bij de winkelier terecht gekomen.

Ik begrijp hoe anders jij het wil zien, maar het BW is duidelijk en expliciet in deze.

Ja, en je hebt ook nog fabrieksgarantie.

De consument krijgt garantie van de winkelier en heeft ook nog RECHT op de fabrieksgarantie.

Als in de fabrieksgarantieperiode het product kapot gaat, heeft de winkelier ook met de regels van de fabrikanten te maken.

We praten hier over consumentenrecht, dus de aansprakelijkheid.

Die is door de koopovereenkomst tussen consument en winkelier bij de winkelier terecht gekomen.

Lees dit eens:

Burgerlijk Wetboek 7 (BW7)

Artikel 25 | BW7, Boek 7, Titel 1, Afdeling 3
1.
Heeft de koper, in geval van een tekortkoming als bedoeld in artikel 24, een of meer van zijn rechten ter zake van die tekortkoming tegen de verkoper uitgeoefend, dan heeft de verkoper recht op schadevergoeding jegens degene van wie hij de zaak heeft gekocht, mits ook deze bij die overeenkomst in de uitoefening van zijn beroep of bedrijf heeft gehandeld. Kosten ter zake van verweer worden slechts vergoed voor zover zij in redelijkheid door de verkoper zijn gemaakt.

2.
Van lid 1 kan niet ten nadele van de verkoper worden afgeweken.

3.
Het recht op schadevergoeding krachtens lid 1 komt de verkoper niet toe indien de afwijking betrekking heeft op feiten die hij kende of behoorde te kennen, dan wel haar oorzaak vindt in een omstandigheid die is voorgevallen nadat de zaak aan hem werd afgeleverd.

4.
Indien aan de zaak een eigenschap ontbreekt die deze volgens de verkoper bezat, is het recht van de verkoper op schadevergoeding krachtens lid 1 beperkt tot het bedrag waarop hij aanspraak had kunnen maken indien hij de toezegging niet had gedaan.

5.
Op het verhaal krachtens eerdere koopovereenkomsten zijn de vorige leden van overeenkomstige toepassing.

6.
De vorige leden zijn niet van toepassing voor zover het betreft schade als bedoeld in artikel 24 lid 2.

puma73 schreef:

Ik denk dat BBCS bedoelt te zeggen dat de politiek oog moet hebben voor de hele keten.

Ik begrijp dat dit een droom is van BBCS, maar voorlopig heeft hij te maken met de wettelijke bepalingen van het BW.

Ik ben het in een aantal zaken zeker met hem eens, maar zolang hij als "zielige" detaillist/winkelier om de hete brij blijft draaien, krijgt hij van mij tegengas.

Dat krijg hij dan ook van mij. Alleen zit er een verschil tussen de discussie naar het politieke vlak verschuiven en een beetje zielig doen.

@BBCS: Je bent soms erg langdradig en onduidelijk. Mij is nu compleet onduidelijk waarom je artikel 25 aan haalt. Ik kan er wel naar gissen.

Ik ben er voor om het aan de markt over te laten tot wanneer producten te repareren zijn

Ik ben op in beginsel op tegen dat de overheidsgeld worden ingezet om fabrikanten te controleren voor de winkeliers. Winkeliers moeten hun eigen boontjes maar dopen. Laat hen maar een stichting op zetten die fabrikanten controleert en voor de rechter slepen.

Wettelijk is het zo dat consumenten recht hebben op herstel of vervanging als dat onmogelijk is.

Ik ben op in beginsel op tegen dat de overheidsgeld worden ingezet om fabrikanten te controleren voor de winkeliers. Winkeliers moeten hun eigen boontjes dopen. Laat hen maar een stichting op zetten die fabrikanten controleerd en voor de rechter slepen.

Dat is in beginsel.

Maar wat doet Europa?

Kijkt alleen naar de consument en de schakel tussen de consument en de winkelier en voor de rest niet, die indruk krijg ik wel.

En als de overheid alleen naar de schakel kijkt van tussen de consument en de winkelier en de consument diverse rechten toekent, moeten zij er dan ook maar op toezien dat de fabrikanten dat dan ook nakomen.

Want het is bezopen dat de consument rechten krijgt dat het product gedurende de economische levensduur moet repareren of moet oplossen, terwijl de fabrikanten bijna geen onderdelen leveren en ook nog na de fabrieksgarantie de volle mep berekenen en helemaal niet coulant zijn.

Want dan krijg je inderdaad die praktijken die de meeste winkeliers hanteren. Namelijk de poten stijf houden.

Ik ben er voor om het aan de markt over te laten tot wanneer producten te repareren zijn

Dat is simpel, de consumenten kopen voornamelijk wegwerpproducten, omdat die veel goedkoper zijn, dus fabriceren de fabrikanten voornamelijk wegwerpproducten die niet te repareren zijn.
Alleen gaan dan de consumenten weer klagen dat de producten niet te repareren zijn.

Vergeet ook niet doordat nu die idiote strijd aan de gang is van de winkeliers van welke de goedkoopste is. Want de consument wilt het steeds goedkoper hebben.

Het nadeel daarvan is dat de producten dan niet zo lang meegaan en als die kapot gaan dat je ze weggooit en een nieuwe koopt.

Ken je van vroeger het merk Yoko nog?
Dat merk was idioot goedkoop (vergelijkbaar met Sweex en Trust) en er waren ook geen onderdelen voor die producten.
En was het kapot?
Dan ging je niet naar de winkel toe om je rechten te eisen, maar gooide je het product weg en kocht je een nieuwe.

Laat ik mij weer eens in deze discussie mengen. Garantie reparaties voor bepaalde merken mocht ik uitvoeren en daar waren duidelijke regels over.
Bijvoorbeeld mocht ik geen beeldbuis vervangen als het toestel nog onder fabrieksgarantie viel.
Voor computer printplaten van besturingen van oa. wasmachines gold hetzelfde.
In dat geval moest het apparaat naar de fabrikant of deze stuurde een technicus langs en hij voerde dan de reparatie uit.
De reden was simpel, stel dat ik een beeldbuis nodig zou hebben voor een apparaat van een klant dat niet onder de garantie regeling zou vallen, dan zou ik in theorie een claim bij de fabrikant kunnen leggen, een buis geleverd krijgen en de winst in eigen zak steken.
Daarvoor zijn afspraken dat garanties onder een bepaald bedrag moesten blijven.
Was iets duurs defekt, dan liep dat dus via de fabrikant. En of men dan een heel wetboek open ging trekken met rechten en weet ik wat, dat ging niet op omdat de beperkingen er nu eenmaal waren.
Dus wat dat betreft heeft BBCS weer eens gelijk.

Vr. Gr. Hans.

Want het is bezopen dat de consument rechten krijgt dat het product gedurende de economische levensduur moet repareren of moet oplossen, terwijl...

Waarom haal je een situatie aan die helemaal niet bestaat?

Quote:
Want het is bezopen dat de consument rechten krijgt dat het product gedurende de economische levensduur moet repareren of moet oplossen, terwijl...

Waarom haal je een situatie aan die helemaal niet bestaat?

Toch is dat wel een situatie die wel bestaat.

De winkelier is gedurende de verwachte levensduur (economische levensduur) verantwoordelijk voor het product en is ook in die periode verplicht om het probleem op te lossen.

Daarnaast is vervanging of geld terug niet altijd een goede oplossing. Praktisch gezien dan.

Je teksten suggeren dat de winkelier het product binnen die periode moet herstellen of vervangen ook als dat niet mogelijk is. Deze situatie doet zich niet voor omdat de wet dit niet vereist. Zie hiervoor artikel 7:21 lid 4 BW

Je teksten suggeren dat de winkelier het product binnen die periode moet herstellen of vervangen ook als dat niet mogelijk is.

Als reparatie niet mogelijk is of dat er geen onderdelen beschikbaar zijn, moet de consument dan maar het volledige aankoopbedrag terugkrijgen buiten de garantieperiode?

Dus als na 3 jaar de laptop niet meer gerepareerd kan worden of dat er geen onderdelen beschikbaar zijn, moet de winkelier dan ook de koop ongedaan maken en de klant het volledige geld teruggeven?

Je vraagt naar de bekende weg. Nee, er zijn al diverse uitspraken van rechters aangehaald waaruit blijkt dat de winkelier, dan recht heeft op een gebruiksvergoeding. Dit gaat in ieder geval op voor producten die ouder zijn dan 1 jaar.

Maar waarom zijn er dan mensen die "experts" zijn in het consumentenrecht die dan steeds beweren dat de consument gedurende de technische levensduur recht heef op gratis reparatie of vervanging?

Je vraagt naar de bekende weg.

Klopt. Omdat veel mensen steeds verschillende antwoorden geven.

Nee, er zijn al diverse uitspraken van rechters aangehaald waaruit blijkt dat de winkelier, dan recht heeft op een gebruiksvergoeding. Dit gaat in ieder geval op voor producten die ouder zijn dan 1 jaar.

Ik heb het dan ook over producten die ouder dan 2 jaar zijn.

Maar waarom zijn er dan mensen die "experts" zijn in het consumentenrecht die dan steeds beweren dat de consument gedurende de technische levensduur recht heef op gratis reparatie of vervanging?

Herstel en vervanging zijn iets anders is dan ontbinding, omdat dit in twee heel verschillende wetsartikels is geregeld.

De wetgever heeft aangegeven dat de kosten van het herstel of vervanging niet in rekening mogen worden gebracht bij de koper. Het zou namelijk onaanvaardbaar zijn dat de consument, die volledig aan zijn verplichtingen uit de overeenkomst heeft voldaan, een bijdrage zou moeten leveren in de kosten voor nakoming van de verplichtingen van de tegenpartij. Iedere partij dient de risico's van niet-correcte nakoming van haar verplichtingen alleen te dragen.

Iedere partij dient de risico's van niet-correcte nakoming van haar verplichtingen alleen te dragen.

En daar heb je een grote punt.

Want de fabrikanten werken daarin niet mee.

Kijk, de consumenten willen een zo lang mogelijke garantieperiode, maar de fabrikanten zo kort mogelijk.

De reden dat ik steeds de fabrikant erbij haal heeft met het feit te maken dat de winkelier zowel met de consument als met de fabrikant te maken heeft.

De ideale situatie is tuurlijk als de keten vanaf de consument naar de fabrikant op elkaar is afgestemd. Immers is het dan veel gemakkelijker om de plichten van de winkelier uit te voeren.

Bij TV-Gelderland was eens een discussie over de rechten en plichten van de winkelier en fabrikant.
Aan tafel zaten de woordvoerders van de consumenten, winkelieren en fabrikanten.

En wat bleek?

De woordvoerder van de consumenten wilde helemaal niet praten over de problemen die er zijn, want hij gaf aan dat er geen problemen waren en dat de winkelier gewoon de wetsregels na moet leven.

De fabrikanten waren stil.

En de winkelieren willen praten over de problemen.

De woordvoerder van de winkelieren gaf ook aan dat de winkelier tussen twee grootheden inzit: de consument en de fabrikant.

Wat ik steeds duidelijk probeer te maken is dat als de wetgever bepaald heeft dat de consument langer ergens rechten op heeft, dat die regels dan ook moeten gelden voor de gehele keten.

Dus als de wetgever besloten heeft dat de winkelier gedurende 5 jaar de laptop moet repareren, dan moet de wetgever ook wetten maken die de fabrikanten verplichten om de onderdelen te leveren.

Dit zouden sommige nu een rookgordijn noemen. Het lijkt wel alsof je constant opzoek bent naar een opening waardoor jij je toch niet aan de wetten hoeft te houden.

In je voor laatste bericht suggereerde de consument een bijdrage moest leveren aan kosten die de winkelier noodzakelijke wijs moet maken om aan zijn verplichtingen te voldoen in het geval van niet-correcte nakoming van zijn verplichten. En nu suggereer je weer dat er geen regresrecht bestaat.

Het lijkt wel alsof je constant opzoek bent naar een opening waardoor jij je toch niet aan de wetten hoeft te houden.

Dat is niet zo.

Waar het om gaat is dat als de overheid vind dat de consument bepaalde rechten heeft, dat die rechten dan ook gelden voor de winkelier.

Kijk, een winkelier is geen producent en geen fabrikant.

Mij gaat het erom dat de degene die iets produceerd ook verantwoordelijk voor het product is.

En als de overheid van mening is dat laptops bijvoorbeeld 6 jaar mee moeten gaan en dat als er problemen zijn, dat de winkelier dan ook die middelen krijgt om dit te doen.

Kijk, geld terug is geen optie, al denken sommige mensen daar heel anders over.

Als de winkelier verplicht wordt om 2 jaar garantie te geven, dan dient de fabrikant dan ook 2 jaar garantie te geven. En dan heb ik het over de fabrikant van het product.

Het kan dus niet zo zijn dat de winkelier gedurende de verwachte levensduur aansprakelijk en verantwoordelijk is voor het product, terwijl de fabrikant van dat product maar 6 maanden garantie mag geven en dan de volledige kosten in rekening brengen.

Dat is dus het feit waar ik me aan stoor.

Er wordt bij alles alleen naar de schakel gekeken tussen de consument en de winkelier en de rest is maar het probleem van de winkelier.

Zo werkt het dus niet.

En dan heb ik het helemaal niet over dat de consument dan zelf contact moet opnemen met de fabrikant, want de winkelier blijft het aanspreekpunt van de consument.

En als reparatie of vervanging niet mogelijk is, omdat de fabrikanten niet meewerken, dan ben ik dus als winkelier verplicht om de consument het volledige aankoopbedrag terug te geven, ongeacht de leeftijd van het product.

En dat stoort mij.

Garantie van HP

Na 9 weken komt HP erachter dat reparatie te lang duurt en ze weten nog niet wanneer de onderdelen binnenkomen. Ik krijg met 2 weken een nieuwe PC (M9190). Na 2 weken wachten nog géén nieuwe PC, gebeld. Ik kan wel de goedkopere M9180 krijgen met AMD processor, maar de levering van de nieuwe M9190 en M9195 zijn voorlopig uitgesteld wegens leveringsproblemen. Na 3 maanden wachten op reparatie krijg ik eindelijk mijn geld terug (duurt ook nog eens 4 weken). Voor mij is HP verleden tijd, deze service is te zot voor wooorden.

http://www.kieskeurig.nl/review/73FE4CC ... 4F4D03.htm