Radar

Hoi Bianca ,Melly,James.

Ik ben heel erg blij dat ik dit forum heb ondekt, je voelt je dan niet zo alleen.
Je kunt dat gevoel aan niemand uitleggen, niet aan je vrienden je kennissen je collega s.
Ik werk full time ,dus op het werk maar de hele dag toneelspelen net of er niets aan de hand is want je gaat het ook niet aan de grote klok hangen.

Ik heb er ook erg veel moeite mee dat je graag blij wil zijn maar het gaat gewoonweg niet.
Ben benieuwd wanneer de medicijnen aan slaan .
Hebben jullie dat al eens ervaren vanaf dag 1 slikken en elke ndag alleen maar beter voelen je voelt je de koning te rijk.
En toen dag 14 kukel je heel hard terug naar af.

James slik jij ook voor een depressie?

Groetjes Vili.

hoi, ik slik al een paar jaar 60 mg. Zijn er meer mensen die zo'n hoge dosis slikken? Het helpt vrij goed tegen mijn steeds terug kerende depressies, die onderdeel zijn van mijn borderline stoornis.

Hoi Vili,

Wat jij nu hebt met de citalopram,eerst werken en dan in eens niet meer had ik met de xeroxat.
Voelde me na 2.5 weken van gewenning opeens super goed.
Kon intens genieten van hele simpele dingen.
Eigenlijk voelde dit onnatuurlijk goed aan.
Toen als of er een knop om ging kreeg ik een terugval waar ik weer een tijd in bleef hangen.
pas na week 5 was ik deze terugval weer te boven.
Ook ik zat zo te twijfelen waarom ik deze terugval had maar dit schijnt echt normaal te zijn.
In de gewennings periode kan je lichaam alle kanten op gaan kwa reactie,zowel positief als negatief.
pas als de medicatie echt goed aangeslagen is zit je op het niveau waar je op behoort te zitten.

Dat gevoel van toneelspelen zodat de buitenwereld het niet zien herken ik zo
Mijn tip is maak er geen geheim van....dit haalt een hele druk van alles af.
het kost je heel veel energie als je in deze fase anders moet gedragen als dat je voelt.
Je hebt al moeite genoeg met jezelf om de dag door te komen en als je dan ook nog jezelf moet gaan forceren maak je het jezelf erg zwaar
Dit lukt je mischien wel als je weer de oude bent maar nu even niet.
Kom er voor uit dat je even een tijdelijke dip hebt (je hoeft het ook weer niet tot in de puntjes aan iedereen te vertellen) en mensen begrijpen het als je even wat stiller bent of niet kan lachen om een joke.

Ook dat gevoel van WILLEN genieten is zeer herkenbaar.
Zo vond ik het voorheen geweldig als ik thuis kwam en mijn 2 jonge dochters renden op mij af om me te begroeten.
Toen ik zo depresief was voelde het vreselijk.
Bah!!...moest ik weer leuk tegen ze doen,het koste mij zo veel moeite om dit te forceren.
Voelde me ook heel schuldig er onder dat ik mijn kids niets kon geven aan blijdschap en liefde.
Maar idd. niets voelde prettig of zag ik er het nut van in.
Sterker nog,alles voelde echt akelig en koste mij erg veel negatieve energie om toch te doen.

Geloof mij,dit wordt echt stukken beter als de medicatie aanslaat
Geef het gewoon 6 weken de tijd en dan zal het wat moeten gaan doen.
daarna komt nog een periode van de juiste dosering zoeken.
Het is zeker niet zo "hoe meer hoe beter".Waar de 1 het al geweldig doet bij 20Mg doet de ander dit pas bij de 60Mg...dit is een kwestie van uitzoeken.
Dus als je nog niet tevreden bent met je niveau na 6 weken bedenk dan dat er mischien meer uit te halen valt met verhogen,maar dat zal dan wel besproken worden.

Op hoeveel weken en welke dosering zit jij eigenlijk?
Succes vili,en idd geeft het erg veel steun als je met andere er over praten kan.
Ook ik had dit erg nodig,ik had alleen het geluk dat ik 2 mensen in mijn omgeving heb die er erg veel van weten,
Voor de 1 is het zijn werk en de ander is zellf patient.
Vooral de twijfel of dit ooit weg gaat kan je gek maken.
Het gevoel dat je nu echt gek bent...

Houd vol vili,het gaat echt beter worden al is dit idd. een zware periode.

Groetjes Melvin

Hoi Vili en Melvin (en iedereen die wil reageren)

Ik vroeg me af wat voor hulp jullie naast je medicijnen hebben of hebben gehad. En bij wie, welke instanties, hoevaak per week en ben je er tevreden over.

Hebben jullie behoefte aan groepsgesprekken enz en hoe denken jullie over opname enz.

Daar ben ik wel benieuwd naar helemaal omdat je je soms best alleen voelt en het blijkt dat heel veel mensen last hebben van angst/paniek/depressie en zich rot voelen. Het is gewoon erg belangrijk dat je weet dat je er niet alleen voor staat.

Waar ik zelf nog behoorlijk last van heb is die onzekerheid, gaat het nu echt beter, ja het gaat beter, maar toch nog een beetje angst dat het weer fout gaat. Herkennen jullie dit ook.

Ben benieuwd naar jullie berichten

Gr. Bianca

Hoi BB11,

Ik ben tevens in behandeling bij de psygoloog.
De eerste therapy sloeg niet echt aan omdat die echt gericht was op paniekstoornis en dat was bij mij op dat moment niet aan de orde.
Ik zat toen al in een depressie,was verloren tijd dus.
De 2e sessie was gericht op depressie maar hield niet meer in dan praten,praten en nog eens praten.
Hier heb ik niet zo veel aan,ik wil handvaten waar ik mee verder kan.
Tips of concrete ideen van aanpakken.
Dus ook deze sloeg niet echt aan.
Nu ben ik in afwachting van een 3e sessie die meer afgestemt gaat worden op wat ik zoek....ik ben dus benieuwd

Ik geloof zeker wel in hulp bij de psygoloog ook al is het wel even zoeken wat nu het beste voor mij geschikt is.
Alleen ik stoor me wel hoe traag zoiets gaat.
Je bent weken verder eer je de eerste intake gesprek hebt.
Dan volgen nog een paar voor-gesprekken (ben je al vele weken verder).
En als de sessie begint is dit maar 1x in de 2 weken en dan maar 45min lang.
Eer je bv. 6 zinvolle gesprekken gehad hebt ben je echt maanden verder (dit is mijn ervaring)

Wat betreft mijn idee over opname?
Voorheen was ik hier zeer huiverig voor...onbekend en dus eng.
Had beelden voor van dwangbuizen en kleine kamers met pluche bekleed.
Uiteraard onzin nu ik meer weet en ik denk dat als je ver genoeg heen bent dit zeker een optie is die benut moet worden.
Als ik alleen al naar mij zelf kijk dat ik op een gegeven moment zo ver weg was dat ik bijna wilde stoppen met leven.
Je bent op dit punt gewoon niet meer in staat om logisch en helder te denken.
Dus ja,ik sta zeker achter opname.

Wat zijn jouw klachten BB11 en hoe lang heb je dit al?
Welke medicijnen slik jij en wat doe jij er nog meer aan?

Wat trouwens bij mij ook erg goed helpt is sporten.
Ik fiets erg veel en dan ook echt hard door trappen ,tevens ik zit op fitnes.
Zeker aan te raden voor diegene die dit nog niet doen.

Mvg.Melvin

Hoi Melvin,

Ik heb nu sinds 7 maanden last van een depressie. Zat ook erg diep, ben nu de laatste 1,5 maand eindelijk een beetje uit het dal aan het klimmen. Kon niks meer. Ik werk nu ook weer, ongeveer 7 uur per dag (4 dagen per week).

Ik ben eerst bij Psyq terechtgekomen (in feb aangemeld) pas in april terecht kunnen. Ook hier werd ik behandeld voor paniekklachten, waar ik dus ook weinig mee kon. Wist toen nog steeds niet dat ik een depressie had. Omdat ik zolang moest wachten heb ik me via mijn werk laten verwijzen naar een psycholoog, na 3 x daar te zijn geweest, dacht ik dat wordt helemaal niks. Ook daar stelde ze nog geen depressie vast.

Eindelijk pas begin juni ben ik via mijn baas bij een goede bedrijfsarts/psychiater terechtgekomen die gelijk depressie vaststelde en heeft me toen medicijnen voorgeschreven met heel langzaam opbouwen. Hij heeft me toen doorverwezen naar een psychotherapeur/psychiater en daar ga ik nu sinds 23 juni 1 x per week 45 min heen. Daarnaast begin ik in september met mindfulness.

Hoi Bianca,

Heb jij last van bijwerkingen?
Op hoeveel % van je oude zelf ben je nu alweer denk je?

Ik zit nu zo'n 1.5 jaar in deze depressie waarvan totaal +- 4 maanden zeer diep.
De rest van de tijd was redelijk tot prima te behappen dankzij de medicijnen.
Mijn werkgever was gelukkig zeer begripvol wat erg veel scheelt.
Heb wel zo'n 2 maanden thuis gezeten en 4 maanden halve dagen gewerkt.
Was helaas nodig maar prettig voelde het niet,je voelt je hierdoor nog meer ziek dan je al bent.

Ik denk dat ik nu ongeveer op zo'n 70% van mijn oude ik zit.
De dagen zijn prima alleen de glans op alles mis ik wel.
Tevens ben ik de bijwerkingen een beetje zat aan het worden maar beter dit dan zo diep zitten.

1.5 Week geleden heb ik me zelfs zo'n 2 weken echt heel goed gevoeld.
Voelde me sterk en had een gevoel van "kom maar op".
Liep met opgeheven hoofd over straat en dat doet goed
Mijn gedachten gingen al richting stoppen met de medicijnen.
Helaas duurde dit maar 2 weken maar ik zie het als een teken dat ik weer de goede kant op ga.
Ik heb inmiddels wel geacepteerd dat het zowiezo z'n tijd nodig heeft.

Doe je al iets aan sport?
Anders zal ik hier zeker mee beginnen.
Heeft mij veel goeds gedaan.

Hoi Melvin,

Ik gebruik ook citalopram en zit sinds afgelopen donderdag op 30. Ik ben nu ongeveer 10 weken bezig (dus hiervoor opbouwend).

Ik heb eigenlijk weinig bijwerkingen behalve het niet doorslapen, ik wordt toch wel zo 1 x per nacht wakker, kan dan wel verder slapen maar toch.

Ja ik denk toch ook wel dat als ik terugkijk dat ik nu op 70% zit. Ik heb ook dagen dat ik echt kan genieten en soms ook dagen dat ik er veel aan terugdenk en dat is ook mijn grootste valkuil, daar wordt ik eigenlijk het meeste somber van. Dat hoop ik met de mindfulness een beetje in bedwang te houden. Daarnaast heeft het inderdaad veel tijd nodig. En dat heb je soms niet omdat je het liever gister dan vandaag kwijt bent

Gelukkig heb ik ook een partner die veel vertrouwen in mij heeft en mij enorm steunt en zegt dat alles weer goed komt.

Uit welke stad kom jij trouwens.

Gr. Bianca

hoi Bianca en Melvin en de rest.

Zo de dag redelijk doorgekomen vandaag,beter dan de rest van de week.
Melvin ik slik de citalopram nu 16 dagen 20mg.
Verder ben ik onder behandeling voor mijn ademhaling daar heb ik wel veel aan bij MAATKRACHT.COM.
In het begin moest ik elke week nu om de 3 weken zit niet in het ziekenfonds,dus zelf betalen.

Melvin ben jij ziek thuis of werk je?
Ben blij met jullie berichtjes,heb ik veel steun aan.

Sporten doe ik niet ga wel 2 keer in de week in de avonduren behoorlijk wat kilometers wandelen.

Morgen ben ik gelukkig vrij even op adem komen en relaxen


Hoe is het slapen bij jullie,ik heb daar gelukkig geen problemen mee slaap heel goed, neem de citalopram voor het naar bed gaan

kijk uit naar jullie berichtjes Groetjes Vili.

Hallo,
Gebruik nu 4 dagen citalopram en voel mij er erg vreemd bij rillerig misselijk en een vol gevoel in de buik. Ook had ik gister moeite met inslapen (angstig) hiervoor krijg ik er een slaaptablet bij en clorazepaatdicalium (tegen angsten). Ik heb een burn out en heb ook vaak last van hartkloppingen van de stress, zeggen de dokters, mijn vraag zijn er meer die hier last van hebben en helpt het?
Groetjes Jannie3

Jannie3 die hartkloppingen die heb ik ook, maar dan doe ik ademhalingsoefeningen dan concentreer je je daarop en dan wordt je rustiger .Probeer dat eens 5 tellen inademen maar zo dat de buik naar buiten komt en dan 5 tellen goed uitblazen.
Want we doen bijna allemaal verkeerd ademhalen.
De bijwerkingen horen erbij ,de een heeft het erger dan de ander,bij deze heb ik bijna geen bijwerkingen maar de antidepressiva die ik voor de citalopram had ben ik bijna 7 weken erg beroerd van geweest en ben ik mee moeten stoppen omdat deze niet geschikt waren voor mij.

Het is vervelend dat je een aantal weken moet wachten voor het kan aanslaan.

hoop dat je dezelfde steun op dit forum krijgt als ik.

dat je leest dat andere het zelfde voelen als jij.

Ik ben blij voor elk berichtje dat geschreven wordt ,hoop dat jij dat ook zo ervaart.

sterkte allemaal en welterusten ik ga nu mijn citaloprammetje slikken.

Vili

Goedemorgen,

@Bianca:
Helaas heb ik wel wat bijwerking maar die neem ik maar voor lief.
Echter als iemand een oplossing ervoor weet hoor ik dit erg graag,word ze wel een beetje zat

Wat betreft je partner ben ik geheel met je eens.
Dit is zo belangrijk,begrip en vooral geduld.
En dit kan best zwaar zijn voor je partner.
Ik ben overigens ook sterk van mening dat als je echt diep zit je het beter aan de omgeving bekend kan maken.
Jezelf moeten forceren in het dagelijks leven zodat niemand wat aan je kan zien kost zo onnoemlijk veel energie.
Bij mij viel echt een last van mijn schouders toen ik mijn meest directe omgeving vertelde dat ik in een dip zat (heb het echter niet zo diepgaand en tot in de details verteld).

Overigens kom ik uit Almere.

@vili
Toen het begon was het onnoemlijk heftig en was werken gewoon niet mogenlijk.
Ik ben toen een paar weken geheel thuis gebleven echter voelde dit niet echt prettig.
Geen afleiding waardoor je nog meer gaat piekeren en echt knettergek wordt.
Daarna ben ik halve dagen gaan werken wat beter aanvoelde.
Total ben ik zo'n 5 maanden in de ziektewet geweest.
Werk nu al weer lange tijd fulltime.

vili,als je niet sport probeer anders elke avond 30 min hard te fietsen.
Het is bewezen dat sporten net zo goed kan helpen tegen een depressie als medicatie.
-Je raakt spanning kwijt
-Je lichaam maakt een stof aan wat goed tegen een depressie werkt.
-Je gaat lichamelijk vooruit (conditie,vet verbranden,enz enz) wat je een goed gevoel geeft.
-en zo zijn er nog veel meer redenen,zoek anders eens op Google

goeimorgen allemaal.

Dit vergeet ik iedere keer te vragen ,nu ik die terugval heb elke morgen als ik wakker wordt heb ik braakneiging en moet ik naar toilet rennen maar dan kan ik niet overgeven.

Herkennen jullie dit of hebben jullie dit niet gehad?

Gr.Vili

@Vili
Heb jij ook het meeste last 's-morgens en dat het wegtrekt 's-avonds.
Heb je alleen hulp bij maatkracht en hoe ben je je vorige depressies te boven gekomen met hulp ook of alleen met medicijnen.

@Melvin
Waar heb jij nu nog last van en bij welke instanties heb jij hulp. Soms vraag ik me waarom er voor dit soort gevallen niet meer intensievere hulp is. Wat sport doe jij precies, ik wil toch ook wel gaan sporten maar weet niet zo goed wat.

@vili
Nee,braakneigingen had ik niet.
Wel was voor mij (en dit hebben erg veel andere ook) de ochtend het ergst.
Waar ik erg veel last van had was enorm klappertanden en shaken als ik wakker werd en absoluut geen hap door mijn keel krijgen.
S'avonds werd het allemaal iets behappelijker omdat je dan de dag bijna door was en je grip er op kreeg.
Jij bepaalt tenslotte waneer je slapen gaat en waneer het voor deze dag over is,als je net wakker wordt moet je een hele dag nog ondergaan die bijzonder zwaar is.

@Bianca
De klachten die ik nu heb zijn algemene moeheid.
Niet erg storend maar ik ben passiever als dat ik was (kan ook zomaar midden op de dag slapen,kon ik voorheen nooit)
Ook ben ik wat matter..alles is prima maar ook niet meer dan dat.
Echt genieten ken ik nu al een tijdje niet meer.
Verder zijn de rest van de klachten van sexuele aard.
Geheel libido verlies,erectie stoornis,uitblijven van een orgasme.
Op zicht kan ik dit makkelijk voor lief nemen maar aangezien ik deze medicijnen nu al een poos slik begint het nu wel wat vervelend te worden.

Ik krijg hulp bij Symfora in Almere.
Ben er op zich wel over te spreken ook al zaten we tot nu toe steeds op een verkeerd spoor.
Als sport doe ik 3x in de week fitnes.
Positieve hiervan vind ik afgezien van alle bovengenoemde punten dat je je figuur ziet verbeteren wat je een lekker gevoel geeft plus je kan vrijblijvend eens een praatje met iemand aangaan.
Daarnaast fiets ik zo om de dag 45 min. zo hard mogenlijk.
Even mezelf lekker afpeigeren
Prettige hiervan vind ik dat als je zo zit te stampen op de pedalen je geen ruimte hebt tot denken,je bent lekker in de buiten lucht (wat ook gezien wordt als positief voor depressieve patienten) en je raakt wat stress en spanning kwijt.
Dat je conditie verbeterd is natuurlijk altijd mee genomen

Wat jij zegt over intesievere hulp ben ik gedeeltelijk met je eens.
Ik vind meer dat als je depressieve klachten hebt je veel sneller naar een instantie verwezen wordt die hiervoor is en niet dat je alles eerst bij de huisarts moet zoeken.
deze weet toch het fijne er vaak niet van en kan soms (meestal) verkeerd advies of medicijnen voorschrijven.
Dit is dus bij mij gebeurd .

Groetjes Melvin

Hoi Melvin,

Ik heb ook het zo moeilijk gehad met die ochtenden, hondsberoerd was ik 's-morgens, geen eetlust, trillen en 's-avonds trok het weg en dan kon ik me niet voorstellen dat ik 's-morgens zo ziek was. En de volgende dat begon het weer..... brrrr.
Hebben ze bij symfora groepsgesprekken of heb je daar geen behoefte aan.


Ik heb hetzelfde gehad zat gelijk bij de huisarts maar die stelde geen depressie vast enz. Pas na 4,5 maand juiste diagnose Maar bij symfora behandelen ze toch ook depressies, daar hebben ze toch de ervaring om de juiste diagnose te stellen. Ga je nu 1 x per week? Vindt je dat te weinig? En hoelang ben je al onder behandeling daar.

Ik kom zelf uit Rotterdam en loop bij een vrijgevestige psychiater in Utrecht, deze werd mij aangeraden door de bedrijfsarts, ik ga 1x per week 45 min. Ben er wel tevreden over en daarnaast houdt hij mijn medicijngebruik in de gaten.

Gr.

Hallo Bianca

Ze hebben zeker wel groepsgesprekken bij symfora echter dit is nog niet aan de orde geweest.
Ik denk dat op dit punt ik ook niet echt op zoiets zit te wachten.
Ben nu al een tijd verder en al een heel stuk rustiger en ook kwa informatie heel wat wijzer.
Toen alles begon had ik er zeker behoefte aan gewoon om te horen dat ik niet de enige was en vooral het vinden van herkenning.
Ook kwam ik om van de vragen toendertijd.
Allemaal hoe's en waarom's,dit is nu gelukkig over en dat geeft al een bak met rust

De eerste sessie was georienteerd op paniekstoornis omdat hiermee alles begon.
Echter toen eindelijk de therapie begon was dit al lang niet meer aan de orde.
Maarja,eer dat erkent wordt ben je al maanden verder.
De 2e sessie ging wel over depressie maar de aanpak was niet echt wat ik zocht.
Was meer praten en nog eens praten en daar kon ik niet zo veel mee.
Nu kom er een andere sessie aan en die zal hopenlijk beter bij mij passen.
Ik houd van handvaten waarmee ik aan de slag kan.
Alle gesprekken waren overigens 1x in de 2 weken.
Na mijn inziens erg weinig maargoed.

Maar weet jij al de reden van je depressie?
Ook dit is erg belangrijk.
ik zelf ben hier wel een even mee bezig geweest ook omdat ik het niet WILDE zien.

Groetjes

Goeiemorgen Bianca.

Ja ik heb het inderdaad s morgens het ergste en naderhand zakt het.
Die eerste 14 dagen toen de tabletten meteen aansloegen had ik dat s morgens niet ,en nu met die terugval opeens wel.

Mijn 1 depres. was 25 jaar geleden die heb ik toen gekregen toen is mijn moeder zwaar ziek geweest neef gestorven was even oud als mij een vriendin gestorven dat was teveel van het goeie.

10 jaar geleden de tweede keer ,4 jaar geleden burn out en verleden jaar jan. voelde ik het weer ben toen ook weer paar maanden thuis geweest. En waardoor nu weer ik weet het niet, ik slikte wel nog steeds antidepressiva maar die deed niks meer dus toen kreeg ik seroxat die na 7 weken slikken niks deed, en nu dus 17 dagen aan de citalopram

Voor de rest alleen bij Maatkracht.
Heb jij vanaf het begin deze tabletten gehad of heb je ook nog een andere gehad?

Heb jij ook nu nog die dagen dat je je **** voelt.

Nu met die terugval ben ik weer bang dat het zo blijft, terwijl ik van binnen weet dat het weer over gaat ,maar het duurt zo lang.

Ik merk wel nu met dien terugval dat ik weer erg moe ben, vorige week had ik nog volop energie
Heb jij je depressie gekregen van je werk of iets prive.?



wacht op je berichtje groetjes Vili



met de burn out heb ik een psycholoog gehad van mijn werk

Hoi Vili en Melvin,

Bij mij is het ook met een soort paniekaanval begonnen en de reden is inderdaad in de prive-sfeer. Verder ben ik ook daarvoor in therapie omdat het bij mij door een duidelijke reden is begonnen. Voor mijn gevoel duurt het ook erg lang....

@Melvin
Toen jij je beter begon te voelen ging dat toen geleidelijk aan, dus dat je je bv per maand beter begon te voelen. Of is het zo dat als de medicijnen gaan werken dat je daarop blijft of heeft het dan ook nog een verwerkingsproces.

@Vili
Toen ik die terugval kreeg had ik dat ook gelijk 's-morgens weer en op een gegeven moment ging het weer steeds beter. Je moet nog geduld hebben want je slikt de medicijnen pas kort..... dus nog zeker wat weken geduld (ook al is dat moeilijk). Werk je nog steeds?
Zijn de vorige depressies van jou helemaal overgegaan en hoelang hebben die geduurd?

Ik hoor jullie wel weer haha dalijk wordt het nog gezellig

Groetjes Bianca

Hoi,

Ik had de grootste verbetering toen de medicatie aansloeg.
In het begin was het nog wat onstabiel maar gaande weg werd alles steeds stabieler.
Ik denk dat met zo'n 2 maanden medicijnen slikken ik op de 60% van mijn oude ik zat.
De laatste 10% is steeds beetje bij beetje erbij gekomen...
Ik denk ook dat je in het begin veels teveel ermee bezig bent en het NU over wil hebben.
Deze houding werkt helaas averechts;)
Helaas zit ik wel al heel lang op deze 70% en merk ik bijna niets aan verbetering (afgezien van de korte opleving pas geleden)