Radar

Voor de duidelijkheid onderstaand artikel stamt uit 1993
Interne richtlijnen die in 2002 formeel bevestigd wordt door de Belgische toezicht organisatie.
COMMISSIE VOOR HET BANK- EN FINANCIEWEZEN
Prudentieel toezicht op de beleggingsondernemingen CBF (AFM)
http://www.cbfa.be/nl/bo/circ/pdf/d4_eb_2002_1.pdf

CIRCULAIRE D4/EB/2002/1 AAN DE BELEGGINGSONDERNEMINGEN
EN BELEGGINGSADVISEURS

1 Immers eenieder die als tussenpersoon een tak 23-product wenst te koop aan te bieden of te verkopen
aan het publiek valt onder het toepassingsgebied van de Wet van 27 maart 1995 betreffende de
verzekeringsbemiddeling en de distributie van verzekeringen en dient derhalve ingeschreven te zijn in
het register van de verzekeringstussenpersonen bijgehouden door de CDV.
2 Zie artikel 36 van de wet van 6 april 1995 wat de transacties in financiële instrumenten betreft en de
wet van 27 maart 1995 wat de verzekeringsbemiddeling betreft.

Beleid
Teneinde haar verplichtingen op grond van de financiële en de verzekeringswetgeving2
na te leven, wordt van de beleggingsonderneming verwacht dat zij haar beleid en
procedures aanpast met betrekking tot de informatie die zij aan haar bestaande en
toekomstige cliënteel zal verstrekken over :

de onderneming zelf en over de verschillende hoedanigheden waarin zij kan
optreden;
∗ de diensten die zij verleent en de kosten die eraan verbonden zijn;
∗ de aangeboden producten en de risico’s die eraan verbonden zijn;
∗ de uitgevoerde transacties.
De onderneming moet er zorg voor dragen dat zij de regelgeving verbonden aan
specifieke diensten of producten (in casu tak 23) naleeft.

Administratie, boekhouding en interne controle
De beleggingsonderneming dient de nieuwe activiteit in te passen in haar bestaande organisatie en interne controle. Wat betreft de administratie, dient de beleggingsonderneming, net zoals voor de transacties in financiële instrumenten, de nodige documenten en informatie (zoals bijvoorbeeld kopie van contract, identificatie van de cliënt, portefeuillesamenstelling op een passende wijze bij te houden

De beleggingsonderneming die een beroep doet op gevolmachtigde agenten dient ervoor te zorgen en erop toe te zien dat deze gevolmachtigde agenten handelen overeenkomstig
haar beleid, organisatie en procedures en producten.

Know-your-customer-procedures
Met toepassing van diverse wettelijke bepalingen, zoals onder meer met betrekking tot de gedragsregels en het voorkomen van witwassen, moet de beleggingsonderneming voor haar activiteit in financiële instrumenten procedures hebben om haar cliënten te kennen:

het inwinnen van informatie over de ervaring, deskundigheid, financiële
draagkracht, risicoappetijt van de cliënt;
iii) het vastleggen van de beleggingsdoelstellingen van de cliënt;
iv) het gebruiken van deze informatie in functie van de verstrekte dienstverlening en producten.

Het verwijzen naar nieuwe regels is het bewust de ogen sluiten voor de geldende organisatie richtlijnen
Volgens intern Dexia oftewel haar moeder organisatie GK in Belgie
blijkt in 1993 uitgebreid de vragenlijst aan de orde is gesteld.

ALGEMENE ORGANISATIE GK
Vragenlijst Revisoren van Juli 1993

HET WITWASSEN VAN KAPITAAL ...

INTERNE ORGANISATIE VAN DE KONTROLE OP VERMOGENSBEHEER

INTERNE ORGANISATIE VAN DE KONTROLE OP BELEGGINGSADVIES

INTERNE ORGANISATIE VAN DE KONTROLE OP KREDIETVERLENING IN FINANCIELE INSTELLINGEN

INTERNE ORGANISATIE VAN DE KONTROLE OP DE GELD- EN WISSELMARKTVERRICHTINGEN VAN KREDIETINSTELLINGEN

B. Organisatie

1. Wordt elke klant die een zakenrelatie met de instelling aanknoopt (= gewone cliënt), of occasioneel (= gelegenheidscliënt) één of meerdere bankverrichtingen van 10.000 ECU of meer uitvoert d.m.v. een bewijsstuk (identiteitskaart of statuten en kopie Belgisch Staatsblad) geïdentificeerd ?
2. Worden deze bewijsstukken (kopie of referentie) gebruikt ter identificatie van de cliënten, ten minste 5 jaar (na het beëindigen van de relatie met de cliënt) op om het even welke informatiedrager bewaard.

A. Algemeen

1. Werd mededeling gedaan door de financiële instelling of de beursvennootschap inzake het uitoefenen van deze activiteit van de CBF (Art. 27).
2. Wordt in reclameboodschappen de identiteit van de vennootschap voor vermogensbeheer duidelijk vermeld en is de reclame niet misleidend (art. 17 en 18).
3. Is delegatie aan derden van het vermogensbeheer verboden behoudens bijzondere schriftelijke toestemming met contractuele regeling van rechten en verplichtingen (art. 26).
4. Werd aan de cliênt de nodige toelichtingen gevraagd m.b.t. hun ervaring inzake beleggingen en hun doelstelling wat betreft de gevraagde diensten (art. 19).


B. Schriftelijke overeenkomst

1. Werd een schriftelijke overeenkomst afgesloten met vermelding van (art. :
1° het onderwerp van de overeenkomst;
2° de doelstelling van de cliënt inzake het beheer overeenkomstig artikel 19;
3° het soort toegelaten verrichtingen, met vermelding op welke markten en op welke beleggingsinstrumenten zij betrekking hebben en, in voorkomend geval, de beperkingen inzake het eheer; in voorkomend geval, dienen de verrichtingen te worden vermeld, die slechts na verwittiging van de cliënt of met diens toestemming mogen worden uitgevoerd;
4° het aanvaarde financiële risico en, in voorkomend geval, de limieten inzake verliezen waarbij de cliënt dient te worden ingelicht;
5° de contanten of een opsomming en waardering van de beleggingsinstrumenten die bij het sluiten van de overeenkomst in beheer wordt gegeven.
6° de identiteit en functie van de bewaarder overeenkomstig artickel 11 en het nummer van de op naam van de cliënt geopende rekening;
7° de modaliteiten en de periodiciteit van de verslaggeving aan de cliënt;
8° de regels inzake de bepaling van de vergoeding en de periodiciteit van betaling;
9° de duur van het contract en de regels inzake beëindiging overeenkomstig artikel 9;
10° het soort van vergoedingen die de vennootschap, rechtstreeks of onrechtstreeks, ontvangt vanwege derden in het kader van haar activiteit van vermogensbeheer of voor verrichtingen in dit kader.
In functie van het soort toegelaten verrichtingen, dienen vennootschappen aan de cliënt bovendien een gestandaardiseerd stuk mede te delen waaruit duidelijk blijkt welke de aard is van de beleggingsinstrumenten en welk soort risico's eraan verbonden zijn.
2. Werd in de overeenkomst niet afgeweken van het gemeen recht inzake aansprakelijkheid (art. 10).
3. Houdt de overeenkomst het volgende in (art. 9) :
1° het recht van elke partij om de overeenkomst op elk moment te beëindigen bij ter post aangetekende brief of brief met ontvangstbewijs;
2° het feit dat de opzegging door de vennootschap voor vermogensbeheer of door de vennootschap voor beleggingsadvies ten vroegste uitwerking heeft de zevende werkdag die volgt op de ontvangst van de brief met de opzegging door de cliënt, tenzij anders overeengekomen bij de opzegging;
3° het feit dat de herroeping door de cliënt, zonder vergoeding, uitwerking heeft bij de ontvangst van de brief met de herroeping door de vennootschap voor vermogensbeheer of de vennootschap voor beleggingsadvies, tenzij bij de herroeping wordt bepaald dat deze op een later tijdstip uitwerking heeft;

D. Verslaggeving aan de cliënt

1. Wordt tenminste ieder semester aan de cliënt verslag uitgebracht conform de bepalingen in de overeenkomst.
2. Omvat deze verslaglegging tenminste :
1° het bedrag van de contanten, de laatste waarde van de beleggingsinstrumenten met opgave van de wijze van waardering, en de prorata interesten;
2° een overzicht van de spreiding van de risico's;
3° het bedrag van de aangerekende beheersprovisie;
4° in voorkomend geval, de wijze waarop het stemrecht (art. 21) werd uitgeoefend;
5° de aanduidingen, ten minste één keer per jaar, vanhet %, per categorie van verrichtingen en van cliënten van de voordelen en ristorno's die rechtstreeks of onrechtstreeks vanwege derden werden ontvangen.

INTERNE ORGANISATIE VAN DE KONTROLE OP BELEGGINGSADVIES

A. Algemeen

1. Werd mededeling gedaan door de beursvennootschap of de financiële instelling inzake het uitoefenen van deze activiteit aan de CBF (art. 27).
2. Is delegatie van beleggingsadvies aan een derde uitgesloten ?
3. Wordt in reclameboodschappen de identiteit van de vennootschap voor beleggingsadvies duidelijk vermeld en is de reclame niet misleidend (art. 17 en 18).
4. Werd aan de cliënt de nodige toelichting gevraagd m.b.t. hun ervaring inzake beleggingen en hun doelstellingen wat betreft de gevraagde diensten (art. 19).


INTERNE ORGANISATIE VAN DE AUDITAFDELING

er is nog genoeg op tafel te brengen.
Dexia heeft haar eigen interne richtlijnen (door overname La Bouchere) overboord gezet.
De prijs die Dexia daarvoor moet betalen maar vooral het leed bij gedupeerden veroorzaakt is niet door een schikking of schadevergoeding op te lossen.

Als eerste is Dexia nu gehouden haar excuus aan te bieden en voor het eerst echt aan een oplossing te werken.

Gezien de winst vorig jaar zit er voldoende in de pot.
Tevens is het tijd dat (AEGON en zalm) hun aandeel bijdragen, na alle bedrog en misleidende reclame en ongemotiveerde uitspraken.

Voor het afdwingen van de schikking Duisenberg is absoluut geen ruimte, Dexia heeft niet - ook niet toen het nog kon - de schade voor haar klanten beperkt.
Zonder het breed in de Media te brengen was het vele "klanten" niet mogelijk geweest schade te verhalen.

Uit recente informatie direct van medewerkers van Dexia blijkt dat ver voor 2000 Dexia bekend was met het hoge risico waar klanten aan bloot gesteld zijn.

Niet te goede trouw ............. is nog zacht uitgedrukt.



Een Mol heeft altijd gelijk

Niet te groeder trouw ............. is nog zacht uitgedrukt.

Dialect

Weet zeker dat jij ter goede trouw bent Borreltje op zeker

Op de pagina van de Algemene Rekenkamer: Toezicht op markten staan een aantal documenten over 'Toezicht op markten'

Het document van 11 jan. 2005: Kamerstukken, Tweede Kamer, 2004-2005, 29 960, nrs. 1-2, p. 32
Over "ministeriële verantwoordelijkheid" het volgende:

Of de minister zijn verantwoordelijkheid helemaal waar kan maken is ook belangrijk vanwege de mogelijke aansprakelijkheid van de toezichthouder zelf en/of de minister voor toezicht dat niet goed is uitgevoerd. In haar reactie op deze achtergrondstudie gaf de AFM aan dat in de jurisprudentie, die over aansprakelijkheid van toezichthouders beschikbaar is (o.m. Vie d’Or en Peetoom), de betrokken rechtscolleges de vraag of toezichthouders aansprakelijk zijn, bevestigend hebben beantwoord. Daarnaast merkt de AFM op dat door het Ministerie van Financiën bij het operationeel worden van de toezichttaak van de AFM (indertijd als Stichting Toezicht effectenverkeer), onder voorwaarden, een vrijwaring is verleend(1) welke thans is aangevuld met een beroepsaansprakelijkheidsverzekering.

(1) Is dit het toezicht op vergunning voor kredietverlening, art. 9 Wck?

Knor,

Spaarvarken

Het verwijzen naar nieuwe regels is het bewust de ogen sluiten voor de geldende organisatie richtlijnen

Ja het is goed jongens hahahahaha veel plezier verder met het zagen aan de eigen stoelpoten.

Ja hoor, de bewijzen voor aankoop aandelen zijn geleverd!?

Na lang oponthoud is de lang verwachte uitspraak er toch gekomen. Er is veel ophef geweest over de vraag of Dexia nu wel of niet heeft kunnen of willen bewijzen dat de betrokken aandelen uit de leasecontracten daadwerkelijk zijn aangekocht. (Los van de vraag of zij wel op wettelijke wijze volgens de Wge goed zijn afgeleverd). Interne stukken van de accountant van Dexia (Pwc-rapport) vond de rechter niet voldoende.

Een en ander werd moedig in een rechtzaak ingebracht door mr. W.A. Tonckens te Amsterdam en hier en daar bijgestaan door Beursklacht BV.

Het verloop van de procedure na het tussenvonnis van 4 januari 2006 is te lezen op de site van Platformaandelenlease (PAL)
http://www.platformaandelenlease.nl/Uit ... 072007.htm

2.1. De rechtbank volhardt bij hetgeen in eerdere tussenvonnissen is beslist. In het
tussenvonnis van 16 februari 2005 heeft de rechtbank Dexia in de gelegenheid gesteld te bewijzen
(1) dat de bulkorder WV3D-TOO is verwerkt door Amsterdam Exchanges N.V., thans Euronext Amsterdam, de houder van de effectenbeurs,
(2) dat de bijschrijving van de op grond van deze bulkorder verkregen aandelen in het
girodepot dat DSS aanhoudt bij Euroclear Nederland, is verwerkt door Euroclear en
(3) dat zij terstond na de bijschrijving van de aandelen in het verzameldepot een
kennisgeving aan de gedaagde heeft gezonden, zoals art. 25 lid 1 Wge dwingend
voorschrijft.
Dexia heeft van deze mogelijkheid gebruikt gemaakt door schriftelijk bewijs aan te dragen.
Thans ligt onder meer ter beoordeling voor de vraag of Dexia in het haar opgedragen bewijs
is geslaagd.

Opvallend is dat de antwoordakte van Dexia kennelijk genoeg was om tot vonnis te komen. Of mr. W.A. Tonckens nog verder verweer heeft kunnen voeren is niet duidelijk. Toch weer een uitspraak met een raar smaakje. Deze zaak werd op de valreep plotseling geschorst en kwam het door de Amsterdamse rechter gelaste en omstreden AFM-onderzoek op grond van de Wet Collectieve Afhandeling Massaschade (WCAM) er tussen. Die uitslag was ook al niet voor alle partijen even duidelijk of tot volle tevredenheid. Ook in deze zaak zijn onbetwist gebleven zaken en de (bij de conclusie na niet gehouden enquête) oorzaak van onduidelijkheid. Ook wanneer gesteld wordt dat een ”derde deel van de bewijsopdracht als niet relevant onbesproken kan blijven.”

In de antwoordakte hervatting na schorsing van Dexia van 23 mei 2007 heeft Dexia verschillende producties ingebracht.

Dexia verwijst naar deze producties en stelt daarmee te hebben aangetoond dat de uit de clearing resulterende transacties tussen DSS en Effectenclearing ter zake van de op de bulkorder betrekking hebbende beurstransacties werden afgewikkeld door mutaties in de administratie van Euroclear als beheerder van de girodepots.

De Arnhemse rechter is in deze uitspraak de volgende mening toegedaan:

2.3. De rechtbank is van oordeel dat uit alle stukken, met name de door Dexia in de conclusie na niet gehouden enquête overgelegde, en de daarop gegeven toelichting, voldoende is komen vast te staan dat Dexia daadwerkelijk aandelen ten behoeve van [X] heeft verworven. Uit de stukken blijkt dat Dexia aandelen voor zichzelf heeft verworven teneinde op de overeengekomen data aan haar verplichting tot levering van de aandelen te kunnen voldoen.

Aha, hier komt dus het voldoende aankopen en kunnen leveren van aandelen weer op de proppen net als in het AFM-rapport. Maar een bank koopt toch altijd en regelmatig voor diverse cliënten aandelen. Ik zou die “beelden uit de administratie” wel eens willen zien.

De bestelling van Dexia zou "opgeknipt" geheel conform de normale handelswijze zijn verricht. De gewenste beursaankooporder zou daarom niet geproduceerd kunnen worden?

De “opknipping” van de bulkorder zou tevens een “ [..]niet door [X] betwiste gang van zaken dat de bulkorder opging in alle andere bestellingen van interne en externe opdrachtgevers onbetwist zijn gebleven ..” met als gevolg dat “[..]in het midden [kan] blijven of de door [X] genoemde artikelen van toepassing zijn op de relatie tussen partijen en of die artikelen een dergelijke verplichting meebrengen.[..]” en “Uit de niet weersproken beschrijving van de praktijk van de effectenhandel is immers gebleken dat het door [X] gewenste overzicht met geïndividualiseerde productcode VW3D-TOO niet beschikbaar is.”

Niettemin kan nu worden gesteld “ 2.9. Uit het voorgaande volgt dat Dexia is geslaagd in het door haar te leveren bewijs.”

Echt hoor. Er zijn aandelen gekocht!

Met vriendelijke groet,

Okerene

ABN sleept AFM voor rechter in WOL-affaire
29 Sep 07, 10:54
door Bart Mos
AMSTERDAM (DFT) - ABN Amro geeft het niet op. De bank die het internetbedrijf World Online (WOL) in 2000 naar de beurs bracht, sleept beurswaakhond Autoriteit Financiële Markten (AFM) voor de rechter. ABN zegt hiertoe geïnspireerd te zijn door Fortis.
Ondanks het feit dat ABN Amro tot nu toe bij vrijwel alle rechtszaken die gevoerd zijn rond het WOL-drama in het stof moest bijten (zowel de AFM als gedupeerde beleggers wonnen procedures), denkt de bank dit keer eindelijk kans te maken op een overwinning.

Het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) stelde twee jaar geleden dat ABN Amro zich bij de beursgang van WOL schuldig heeft gemaakt aan het creëren van ’misleidende voorstelling van zaken’. De bank had het onjuiste signaal aan de markt gegeven dat de vraag naar het WOL-aandeel het aanbod overtrof, hoewel dat volstrekt onjuist was. ABN kreeg daarom terecht een AFM-boete van €18.500 opgelegd.

Maar volgens ABN Amro is er door de AFM met onvoldoende objectiviteit naar de WOL-kwestie gekeken. Bij de toezichthouder beslisten dezelfde functionarissen over zowel het opleggen van de boete, de hoogte van de boete als de beroepskwestie. „Dat zijn nét iets te veel petten”, aldus een zegsman.

De bank stelt ’geïnspireerd’ te zijn door Fortis, dat vorig jaar met succes een AFM-boete wist aan te vechten. Bij Fortis ging het om de kwestie ’Via Networks’, waar volgens de rechter een ongewenste vermenging van opsporings- en bestraffingsbevoegdheden had plaatsgevonden.

Bron De financiele Telegraaf. 29 september 2007

Was de AFM in de Kwestie van Dexia misschien ook bezig eigen vlees te keuren??????????????
Janny

Hallo Janny,

inderdaad. als je na gaat wie de AFM financiert, weet je eigenlijk genoeg.

De Dexia kwestie waar dus het wel of niet aankopen van de aandelen ter discussie staat, hoe en/of de aandelen zijn aangekocht, of de aandelen dan wel of niet op naam zijn gesteld, roept veel vraagtekens op !!

Ik roep dan nogmaals de belangenbehartigers op, om eens een gezamelijke vuist te maken, en samen deze kwestie boven tafel te krijgen.
De waarheid moet boven tafel komen hoe dan ook !!

Ik wil niet over 20 jaar, als ik een oud ventje ben, de memoires van een of andere vetnek lezen, waarin vermeld staat dat Dexia bank er alles aan heeft gedaan om deze kwestie stil te houden en daarin in geslaagd is.

Nogmaals, Wie durft het aan om deze zaak op de bodem uit te zoeken en onder bewijslegging te durven concluderen dat Dexia de aandelen, wel of niet aangekocht heeft zoals vermeld in de contracten !!

Wie o wie.....

De waarheid moet boven tafel komen hoe dan ook !!

Welke waarheid? Die van jou of van een ander, vaak zijn er zoveel nuances in een "waarheid" dat deze voor de één er anders uitziet dan voor de ander.

Nogmaals, Wie durft het aan om deze zaak op de bodem uit te zoeken en onder bewijslegging te durven concluderen dat Dexia de aandelen, wel of niet aangekocht heeft zoals vermeld in de contracten !!

Probeer het zelf eens, wie weet ben jij de "verlosser" wel.

Ik roep dan nogmaals de belangenbehartigers op, om eens een gezamelijke vuist te maken, en samen deze kwestie boven tafel te krijgen.
De waarheid moet boven tafel komen hoe dan ook !!

Dat geloof je toch zelf niet???? Belangenbehartigers die samen een vuist maken, laat me niet lachen, ze maken elkaar denk ik nog liever af dan dat ze Dexia een hak zetten.

Navarre je kunt beter je vrouw helpen met het afwassen dan onzin,
uit te kramen, het is een doofpotregeling waar de opt-out zich tegen zullen weren, omdat de zaken boven water komen te liggen!

Het dus niet anders dan krampachtigheid om te zeggen er zijn weining (zogenaamd) uitspraken, er wordt er flink op los gelogen.



Hoe de Nederlandse overheid een fraude van 4,5 miljard euro geheim houdt.



DEXIA VERSUS DE CONSUMENT


Auteur Hans van der Ven


Inmiddels is bijna iedere Nederlander bekend met de Dexia-affaire, waarbij vele duizenden beleggers die een aandelenleaseproduct hadden afgenomen financieel (vaak ernstig) zijn benadeeld. Vooral bekend is de rol, die wijlen de heer Duisenberg als oud-directeur van de Nederlandse Bank heeft gespeeld bij het tot stand brengen van een collectieve schikkingregeling. Als afronding van zijn carrière heeft hij de zogenaamde Duisenberg-regeling' tot stand weten te brengen in het geschil tussen duizenden benadeelde beleggers enerzijds (bijgestaan door o.a. de Consumentenbond en de stichting Lease-verlies) en Dexia anderzijds. Deze hele affaire begint echter een nog naarder luchtje te krijgen dan die al had.



Wet Collectieve Afwikkeling Massaschade ('WCAM')
Op donderdag 25 januari 2007 heeft het Gerechtshof Amsterdam de 'Duisenberg-regeling' algemeen verbindend verklaard op grond van de WCAM. Kort gezegd betekent zo 'n algemeenverbindendverklaring, dat de schikking die is bereikt door Duisenberg tussen de benadeelde partijen en de aansprakelijke partij, ook geldt voor partijen die niet betrokken zijn geweest bij het onderhandelingsproces. De schikking ('Duisenberg-regeling') wordt daarmee een soort wet, die geldt voor alle benadeelden van een of meerdere Dexia aandelenlease-overeenkomsten. Wel is er de mogelijkheid om gebruik te maken van het zogenaamde 'opt-out'-recht. Er geldt een bepaalde periode, waarbinnen benadeelde consumenten kunnen aangeven niet onder de algemeenverbindendverklaring te willen vallen. Een ieder die dat niet doet, valt dus na het verstrijken van de 'opt-out'-periode onder de regeling en verliest daarmee de mogelijkheid om nog zelfstandig bij de rechter te procederen voor schadevergoeding.



Nadere uitleg
Alleen al Dexia heeft tussen ongeveer 1992 en 2002 zo'n 713.500 aandelenlease-overeenkomsten gesloten met ongeveer 395.000 consumenten. Voor degenen, die nog onbekend zijn met deze materie: hoewel er vele verschillende varianten zijn, komt iedere aandelenlease-overeenkomst er in hoofdzaak op neer, dat een bank (bijv. Dexia) een bedrag leent aan de consument en voor dat bedrag direct aandelen of andere effecten koopt, waarbij de klant eenmalig of periodiek (veelal maandelijks) rente betaalt voor die lening. Dat rentepercentage lag vaak rond de 1% per maand! Aan het einde van de looptijd van het contract (in duur variërend van 3 tot 20 jaar) worden die aandelen of effecten door de bank voor de klant weer verkocht en ontvangt de consument de opbrengst van die verkoop minus de lening. Door deze constructie kan de consument bij een stijgende aandelenmarkt meer rendement behalen dan wanneer hij het bedrag, dat hij betaalt aan rente, zelf zou beleggen, omdat meteen vanaf het begin een flink bedrag wordt belegd, dat zodoende lang in waarde kan stijgen. Dit wordt de 'hefboomwerking' genoemd. De valkuil, waar vele duizenden consumenten zijn ingetrapt is, dat bij een dalende aandelenkoers de leasebelegger achterblijft met een schuld aan de bank (de zogenaamde restschuld), doordat de aandelen onvoldoende opbrengen om j de lening mee te kunnen aflossen. Dat is bij een zeer grote groep gebeurd, toen in de periode 2001 tot 2003 de AEX-index van 700 naar 270 punten daalde als gevolg van de 9/11 aanslag in New York. Pas toen kwam het ware karakter van de aandelenlease-overeenkomst naar voren, doordat Dexia op grote schaal incassoprocedures begon om alle schulden te innen die de consumenten contractueel hadden bij Dexia (Dexia is betrokken of betrokken geweest bij zo'n 12.000 rechtszaken). In het begin was Dexia daar redelijk succesvol mee, maar het tij keerde zich langzaam tegen Dexia. Steeds meer (kanton)rechters begonnen hun bedenkingen te krijgen en vonden, dat het voorlichtingsmateriaal te summier was, zodat het de consument niet duidelijk was wat voor een soort overeenkomst hij eigenlijk was aangegaan. Ook vonden steeds meer rechters, dat er te risicovolle overeenkomsten waren aangegaan met consumenten door de wanverhouding tussen hun inkomen en de omvang van de mogelijke restschuld, enz. De heer Duisenberg werd toen van stal gehaald om Dexia te helpen bij deze tegenwind. Het begon Dexia allemaal wel erg veel geld te kosten en daar hebben banken nu eenmaal een hekel aan.
Vervolgens kwam de WCAM in het zicht. Daarmee kan de 'Duisenberg-regeling1 immers algemeen verbindend worden verklaard en kan Dexia zich zo ontdoen van al die lastige procederende consumenten - althans dat hoopt Dexia.



To buy or not to buy...
Er is een opvallend aspect, dat in al deze procedures steeds meer aandacht kreeg en waar ook dit artikel over gaat. Op enig moment is een slimme advocaat zich gaan afvragen, of Dexia eigenlijk wel al de aandelen heeft gekocht, die ze contractueel voor hun klanten zouden hebben moeten kopen. Dat is immers de kern van de verplichting van Dexia volgens de aandelenlease-overeenkomsten; het kopen van aandelen met het aan de consument geleende bedrag, waar deze de rente voor betaalt; en het na een afgesproken periode weer verkopen van die aandelen. Dexia is met de vraag naar bewijzen van die aan- & verkopen vanaf het begin zeer ontwijkend omgegaan en vele rechters bepaalden (gelukkig voor Dexia), dat het niet waarschijnlijk was, dat Dexia deze verplichting niet zou zijn nagekomen. Zij concludeerden in hun vonnissen, dat Dexia niet hoefde te bewijzen, dat ze inderdaad die aandelen gekocht en verkocht had. Maar juist de weigering van Dexia om direct opening van zaken te geven en de suggestie, dat zij de aandelen mogelijk niet zou hebben aangekocht, af te doen als een 'broodje-aap-verhaal', was olie op het vuur voor de anti-Dexia-groeperingen. Steeds meer advocaten en belangenverenigingen verlangden bewijs, dat Dexia inderdaad al die aandelen daadwerkelijk had gekocht. Indien dat niet het geval mocht blijken te zijn, hebben we de grootste oplichting- en fraudezaak van de Nederlandse geschiedenis te pakken, die de gehele bancaire sector in een zeer zwart licht zal zetten. Uiteindelijk groeide dit onderwerp uit tot een niet te negeren gerucht en verdenking en kon de rechterlijke macht niet langer stilzitten. Ten slotte heeft het Gerechtshof Amsterdam dan ook opdracht gegeven aan de Autoriteit Financiële Markten (AFM), het hoogste toezichthoudende orgaan binnen de financiële sector, om te onderzoeken of Dexia inderdaad de aandelen voor die 713.000 overeenkomsten heeft gekocht. Een gerechtvaardigd onderzoek. Immers, alleen als Dexia daadwerkelijk aandelen heeft aangekocht is er indirect geld geleend aan de betreffende klant en alleen dan heeft de klant terecht rente betaald. Zijn de aandelen niet gekocht, dan heeft Dexia de klanten rente laten betalen voor een niet bestaande lening.



De bevindingen
In paragraaf 3.4 van het antwoordrapport van de AFM worden de bevindingen als volgt geformuleerd: "De AFM heeft (...)-vastgesteld dat aandelen voor effectenleaseproducten tijdig zijn geleverd op de depotrekening die Dexia (...) aanhoudt. In alle beoordeelde gevallen hebben bijschrijvingen plaatsgevonden op de depotrekeningen die overeenkomen met de omvang en samenstelling van verzamelorders". Voor de leek: de AFM stelt hier vast, dat de betreffend aandelen op naam zijn gesteld van Dexia en dat er op die manier overdracht van de aandelen heeft plaatsgevonden. Overdracht is iets anders dat betaling. Net als in de winkel als u boodschappen doet, vinden voor een koop twee handelingen plaats. De winkel levert de boodschappen aan de klant en de klant betaalt daarvoor de prijs.
Daarom zijn de twee volgende zinnen uit het AFM rapport zeer opvallend: "De AFM acht het aannemelijk, maar heeft dit niet feitelijk vastgesteld, dat aan de levering een aankoop is voorafgegaan. Het is de AFM niet mogelijk gebleken om op basis van de beschikbare gegevens een aansluiting te maken tussen de gegenereerde verzamelorders en door Dexia uitgevoerde transacties op Euronext Amsterdam.". Met "aankoop" kan hier dus alleen worden bedoeld 'betaling'. Immers, de AFM had al vastgesteld, dat levering had plaatsgevonden. Deze bevinding is dus op z'n zachtst gezegd zeer opmerkelijk, juist ook omdat het Gerechtshof aan de AFM de opdracht heeft gegeven om na te gaan "of Dexia ten behoeve van de afnemers van de door haar aangeboden effectenleaseproducten de aandelen waarop die producten betrekking hebben daadwerkelijk heeft aangekocht en, voorzover voor de nakoming van haar verplichtingen jegens die afnemers noodzakelijk, behouden. ". Kortom, de AFM heeft de vraag ontwijkend beantwoord en goedbeschouwd niet voldaan aan de opdracht! Het getuigt van een stuitende mate van arrogantie om zo - in het zicht van heel Nederland - een zeer belangwekkende vraag gewoon te omzeilen!!



Kritiek
Het Platform Aandelen Lease (PAL), een organisatie die optreedt namens vele gedupeerden, heeft vernietigende kritiek geuit op het AFM-rapport. Met deze kritiek heeft het Gerechtshof niets gedaan behalve heel hard negeren...... Zo wijst PAL erop, dat de AFM slechts 26 aandelenleasecontracten heeft gecheckt in het kader van de gegeven opdracht. Dat is slechts 0,004% van de contracten, waarbij PAL aangeeft, dat er alleen al meer dan 26 verschillende soorten aandelenlease-overeenkomsten zijn. Dus de AFM heeft zelfs niet de moeite genomen om van alle soorten aandelenleasecontracten, zoals aangeboden door Dexia, te controleren of daadwerkelijk de aandelen zijn aangekocht! Dat is hoogst merkwaardig en onacceptabel. Let wel: we praten hier over de toezichthouder van de Nederlandse financiële sector! Dit instituut zou als een spreekwoordelijke bok op de haverkist moeten zitten en tot op de bodem moeten gaan om vast te stellen, of er misstanden zijn (geweest). Maar nee, met een jantje van leiden maken ze zich ervan af en nemen de verdenking tegen Dexia volstrekt niet serieus. Sterker nog, ze blokkeren met hun handelwijze gewoonweg, dat de (stinkende) waarheid bovenkomt. Echt schaamteloos. Wat ook opvalt is, dat de AFM alleen controle heeft gedaan over een zeer beperkte en beperkt relevante periode van aandelenhandel door Dexia.



Verder wijst PAL erop, dat er slechts sprake kan zijn van een restschuld, indien Dexia de aandelen van de klanten niet alleen heeft aangekocht, maar ook heeft verkocht. Alleen dan kan er immers een koersverlies optreden. Maar de AFM heeft in het geheel niet onderzocht of Dexia de aandelen ook weer heeft verkocht!! Wat is hier aan de hand? Hoe kan dit plaatsvinden onder de neus van politiek Nederland en van de rechterlijke macht? Of moeten we hier vaststellen, dat alle genoemde overheidsorganen onder een hoedje spelen met de bank? Immers, de politiek grijpt niet in, stelt geen vragen enz.; en het Gerechtshof komt in het kader van de algemeen-verbindend-verklaring van de 'Duisenberg-regeling' met de volgende vaststelling naar aanleiding van dit AFM-rapport: "Het Hof verbindt aan deze bevindingen van de AFM en het door haar verrichte onderzoek, de gevolgtrekking dat er (...) onvoldoende reden is om de feitelijke verwerving en het daaropvolgende behoud van de effecten (...) in twijfel te trekken.".



Pardon? Wat zegt u? Er is onvoldoende reden om te twijfelen of Dexia de aandelen heeft gekocht? U heeft aan de AFM de opdracht gegeven om vast te stellen of ze zijn aangekocht, ja of nee! U heeft de AFM niet gevraagd om te bepalen of er getwijfeld kan worden!! Ja of nee. Dat is alles waar het om draait. En hoe kun je nou niet twijfelen, als de AFM zelf - ondanks het feit, dat dit juist de kern van de opdracht was - feitelijk niet heeft kunnen vaststellen, dat aan de levering van de aandelen een betaling voorafgegaan is?! Hier is evident een 'cover-up'-operatie aan de gang. Dit gaat veel verder dan incompetentie en blinde vlekken. Hier wordt duidelijk opzettelijk om de hete brij heen gedraaid op zo 'n manier, dat het net lijkt of er geen grootschalige fraude heeft plaatsgevonden. Als een politie-inspecteur de opdracht krijgt om vast te stellen, of er een inbraak is geweest, even met z'n neus over het hek van de tuin kijkt en vervolgens rapporteert, dat er geen reden is eraan te twijfelen dat er geen inbraak heeft plaatsgevonden, wordt hij (als het goed is) dezelfde dag ontslagen. Maar zo niet bij het hoogste financiële orgaan van Nederland en de raadsheren bij het Gerechtshof in Amsterdam.



Dus wederom stellen wij de vraag: heeft Dexia die aandelen gekocht, ja of nee? Zo moeilijk kan het niet zijn om dat vast te stellen. Immers, het gaat om 713.000 overeenkomsten. Indien we uitgaan van een de meest voorkomende vorm van aandelen-lease bij Dexia, namelijk de zogenaamde WinstVerdrieDubbelaar, en daarbij de goedkoopste variant nemen, gaat het om een leasesom van NLG 13.888,- per contract. In totaal moet er daarom voor tenminste EURO 4.493.397.044,-, oftewel vier en een half miljard euro zijn uitgegeven door Dexia voor de aankoop van de aandelen. Is dat geld wel of niet betaald? Zo eenvoudig is het: 4,5 miljard is niet een bedrag dat je zomaar over het hoofd ziet. Dus waarom doet de AFM zo halfslachtig in het beantwoorden van de vraag van het Gerechtshof, die immers gewoon in helder Nederlands vroeg of Dexia de aandelen "daadwerkelijk heeft aangekocht"?

Navarre,

Als ik de kennis en het geld had, probeerde ik zelf wel de waarheid (zijn de aandelen aangekocht zoals vermeld in de contracten, zijn er aan de spelregels voldaan etc) boven water te krijgen...

Dat begrijp ik Martin, hoewel het in jouw geval zonde van het geld zou zijn.

Er is een AFM-rapport waar je het mee zal moeten doen, wat betreft de aankoop van effecten.
Elke oproep aan welke belangenbehartiger dan ook is verloren moeite.
Jij kijkt waarschijnlijk op tegen deze belangenbehartigers en het moet gezegd, ze hebben onafhankelijk van elkaar best wel wat prikjes uitgedeeld.
Maar over het algemeen zijn ze toch meer verwijzende loketten geweest met hier en daar wat discutabele adviezen. Zelf zullen ze daar uiteraard anders over denken en dan met name PAL.

De hele aandelenlease affaire is in de afhandelende fase en niemand werkelijk niemand die werkelijk een vinger in de pap heeft, gaat z'n vingers hier nog aan branden.

Misschien krijg je een andere indruk wanneer de herhaal-idioot b17 weer eens een gedateerd en zeer discutabel stukje voor de 100ste keer op dit forum neer plemt, ofschoon ik je hoger inschat.

Er zijn mijn inziens in het verleden gewoon fouten gemaakt door Dexia en daar worden ze op beoordeeld. Dexia rekt de boel, ja waarom niet? Ieder boekjaar wordt er weer naar de reserves geschreven en zo wordt het verlies gedragen over meerdere jaren.

Al die nonsens over beerputten die open moeten....één grote facade, in het leven geroepen door mensen die er een zeker belang bij hebben als je het mij vraagt (doe je natuurlijk niet, maar ik zeg het toch.. )

Wacht lekker op een voor jou/je ouders gunstige uitspraak en leef lekker verder, toch?

Ik wil niet over 20 jaar, als ik een oud ventje ben, de memoires van een of andere vetnek lezen, waarin vermeld staat dat Dexia bank er alles aan heeft gedaan om deze kwestie stil te houden en daarin in geslaagd is.

Beste Martin,

De geschiedenis leert dat deze bovenstaande redenatie vaak bewaarheid wordt. Helaas we hebben te maken met vele poltieke en economische belangen. Zo ook in deze kwestie. Ik verwacht niet dat we op kortetermijn resultaat boeken. De belangen en tentakels zijn te groot en hebben nog teveel invloed. Min of meer hetzelfde als wat Navarre zegt "niemand wilt zijn vingers branden" Dit alles zet mij of Payback niet bij de pakken neer. We zullen doorgaan en proberen het "recht" te laten zegenvieren cq in goede banen te geleiden. Echter het is en blijft "vechten tegen de bierkaai".

Met vriendelijke groet,
Pieter Hezemans
Vereniging Payback

De strijd is inderdaad grotendeels gestreden.
Geen enkele rechter noch advocaat zal nog open staan voor nieuwe inzichten of nieuw bewijsmateriaal.
Het is nu een kwestie van afhandelen, binnen de vaststaande categorie zoveel mogelijk procentjes schadevergoeding binnenhalen.
Maar dat wil niet zeggen dat alles voor niets is geweest.
Toen in begin 2001 de bui al was zien aan te komen, dus al voor 11 september, was er geen enkele advocaat te vinden die er brood in zag iets voor ons te kunnen doen.
En Dexia was nog zo zeker van zichzelf dat ze constant incassoburo's op ons afstuurde en de ene dreigbrief na de andere stuurde.
Contract =contract was toen het motto en niemand zag redenen dat in twijfel te trekken.
Totdat Trosradar het probleem in het nieuws bracht en de 600.000 gedupeerden zich realiseerden dat ieder voor zich niet de enige was die een contract met Dexia had afgesloten en met een restschuld opgezadeld was.
Daarna ging het offensief tegen Dexia in een stroomversnelling en mede dankzij de diverse belangenverenigingen werd de publieke opinie omgeturnd van "eigen schuld, dikke bult" naar "ze zijn er door Dexia ingeluisd".
En de rechtbank is hier waarschijnlijk niet blind voor geweest, m.u.v. die miep in Amsterdam met haar legendarische uitspraak over de gemiddelde burger, maar dat heeft gelukkig geen stand gehouden.
Samenvattend zou je kunnen zeggen dat Dexia van de aanval in de verdediging is moeten gaan doordat de belangenverenigingen er constant voor gezorgd hebben dat het leasedrama tot aan de dag van vandaag actueel is gebleven.
Helaas waren er echter onzichtbare tegenstanders met heel veel macht en invloed, anders was het nog veel gunstiger en voor alle gedupeerden afgelopen, maar dat mocht dus niet.
OD.

Contract =contract was toen het motto en niemand zag redenen dat in twijfel te trekken.

En een paar fikse dreigementen en vuile informatie daar bovenop en het aanbod van dexia werd gewillig getekend.

Breek me de bek niet open, slapeloze nachten over Dexia die je huis zou gaan verkopen als je het aanbod niet tekende.
En Dirk Bruneel telkens met een zalvend gezicht op TV dat hij het beste met iedereen voor had maar dat de overkomst moest worden nagekomen.
Hij probeerde toen via de media de veranderende publieke opinie te keren door mooi weer te spelen, maar tegelijkertijd liet hij de incasso-buro's volop draaien om nog snel zo veel mogelijk geld binnen te halen. Helaas voor vele gedupeerden is hem dat met het eerste aanbod voor een deel gelukt.
OD.

Dagobert schrijft:

Geen enkele rechter noch advocaat zal nog open staan voor nieuwe inzichten of nieuw bewijsmateriaal.
Het is nu een kwestie van afhandelen, binnen de vaststaande categorie zoveel mogelijk procentjes schadevergoeding binnenhalen.

Diverse uitspraken van de laatste maand spreken dit m.i. absoluut tegen. Niet alles wordt in de grachtengordel bedisseld.

gogo